Featured Blog Posts (960)

ขอบันทึกจุดเริ่มต้นของความภูมิใจการสอนสองภาษาไว้สักหน่อย โดยความภูมิใจเล็ก ๆ นี้เกิดขึ้นในระหว่างการไปเที่ยวภูเก็ตในช่วงวันที่ 11-14 ส.ค.2553 ที่ผ่านมา โดยทริปนี้ไปกัน 5 ชีวิต พ่อ แม่ ลูก ย่าและยาย (พาแม่ไปฉลองวันแม่)

เนื่องด้วยสายการบินที่บินไปภูเก็ตมีที่นั่งแค่แถวละ 3 ที่นั่งติดกัน…

วันนี้เป็นวันหยุดหนึ่งในสองวันก่อนต้องระเห็จไปSydney ตามตารางงานที่ได้รับมอบหมาย

แต่เนื่องจากมันเป็นวันหยุด เลยกะว่าจะพักผ่อนให้เต็มที่นอนให้เต็มคราบสักหน่อย

เผลอตัวอีกทีก็นอนอ้อยอิ่งจนเที่ยง เพิ่งรู้สึกตัวว่าเสียเวลาเล่นกับลูกไปครึ่งวันซะแล้ว เฮ้อ..

เมื่อวานไปกับ TG431 นำท่านเดิินทางไปยังบาหลีค่ะ

ปกติแล้วเป็นแอร์ที่บินอยู่แถบนี้ เลยไม่ค่อยได้สำผัสเครื่องบินจัมโบ้ airbus340 เท่าไหร่นัก

เมื่อวานเลยเป็นเด็กสุดใน flight…

น้องขมิ้น (KM) อายุ 5 ขวบค่ะ เรียนชั้น อ.3 ห้อง EIP (English Intensive Program) มีครูไทยและครูฟิลิปปินส์ประจำชั้น ซึ่งปกติ KM จะเป็นที่โปรดปรานของบรรดาคุณครูทุกท่าน เนื่องจากสามารถสื่อสารกับครูต่างชาติ และครูไทยที่สอน Eng ได้โดยตรง ไม่ต้องรอการแปลจากครูไทย KM จะตอบทันทีที่ครูถามหรือครูให้ทำอะไร ทุกคนชื่นชมมากค่ะ (อันนี้ขอเกริ่น ไม่ได้อยากอวดว่าลูกเก่งนะคะ เพราะพ่อแม่ที่ลูกเริ่มสื่อสาร ภาษา Eng ได้คงได้เจอเหตุการณ์แบบเดียวกันคือครูมักชมว่าเก่ง Eng) แต่เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อเช้า KM ทำหน้าจ๋อย ๆ…

ตั้งแต่เจ้าเต๋า 2 ขวบ 1 เดือน เริ่มมีคนเข้ามาทักอยู่เรื่อยๆ

ประโยคแรกคือ "น้องพูดไทยได้มั้ยคะ"  โห...พอได้ยิน แม่รัตน์เป็นปลื้มอยู่ในใจ แต่ทำดีใจออกนอกหน้าไม่ได้ เดี๋ยวเค้ารู้ว่าเราอยากให้ทักจัง 555+  จากนั้น ก็มีคนมาทักอยู่เรื่อยๆ ว่า พ่อเป็นฝรั่งเหรอ... ขอโทษนะ พูดกับลูกเป็นภาษาอังกฤษเหรอ .... แม่รัตน์ก็ยิ้ม แล้วก็อธิบายไปว่าเราสอนตามแนวคิดเด็กสองภาษาไป เค้าก็ต่างแปลกใจ พอเห็นเจ้าเต๋าเปลี่ยนโหมดไทย-อังกฤษได้อัตโนมัติ…

บล็อกนี้ขอเพิ่มความชื่นใจให้กับตัวเองเล็กๆน้อยๆ อันเนื่องมาจาก รายงานผลการเรียนที่ได้รับมาจาก รร.ของน้องพริม นั่นเองค่ะ สืบเนื่องจาก น้องพริมซึ่งเรียนอยู่ชั้นอนุบาล 3 ผลการเรียนภาษาอังกฤษในเทอม 1 ก็อยู่ในระดับปานกลาง ไม่ได้โดดเด่นอะไรมากมายนัก มี comment เล็กๆ เกี่ยวกับภาษาอังกฤษ จากอาจารย์ดังนี้ค่ะ

Teachers's Comments....

Prim performs well in everything she undertakes and has a vast knowledge in most…

ตั้งแต่เริ่มทำ OPOL มา จิ๊ว่า หนึ่งในคำถามยอดฮิตที่บรรดาคุณพ่อคุณแม่ทั้งหลายต้องเจอ คงหนีไม่พ้นคำถามที่ว่า

"กดดันลูกไปป่าวเนี่ย เด็กตัวแค่นี้ จะไปเอาอะไรมากมาย รอเข้าโรงเรียนก่อนก็ได้ จะรีบไปไหน" ใครเคยเจอคำถามนี้บ้าง ยกมือหน่อยค่า วันนี้จิ๊มีคำตอบค่ะ อาจไม่ใช่คำตอบที่ถูกต้องสำหรับทุกคน แต่เป็นประสบการณ์ที่ทำให้จิ๊กล้าตอบกับตัวเองว่า "ไม่กดดันเด็กแน่นอน แถมยังทำให้เด็กผ่อนคลายอีกด้วย"…

มองย้อนกลับไปนับจากวันเริ่ม 26 ส.ค.2552 ...ถึงวันนี้ผ่านไปแล้ว 1ปีนิดๆ....

..... ที่คนเป็นแม่อย่างเราที่เรียกชื่อแทนตัวกับลูกว่า "หม่าม๊ากิ้ม"

มีพื้นฐานครอบครัวคนจีนแต้จิ๋วที่เสมือนเป็นครอบครัว 2ภาษา ไทย-จีน

แต่เติบโตขึ้นมาแบบหนึ่งภาษาอย่างน่าเสียดาย ...

เพราะไม่ได้มีโอกาสรู้จักแนวคิดแบบ "เด็ก2ภาษา พ่อแม่สร้างได้" ....…

>>>  ขอเริ่มจากแนะนำตัวก่อนน่ะค่ะ   แม่ปลาค่ะ  แม่ของน้องไข่มุก  สมัครเข้าเป็นสมาชิกเวป  2  ภาษา  ตั้งแต่ไข่มุก อายุ  7 เดือน  ซึ่งตอนนี้น้องไข่มุข  1 ปีี  1 เดือน  แต่ได้ศึกษาหนังสือเด็กสองภาษาพ่อแม่สร้างได้  ตั้งแต่ท้องได้  4  เดือนค่ะ  

ก่อนหน้าที่จะมีครอบครัว  ปลารู้สึกอิจฉาครอบครัวที่มีลูกสามารถพูดภาษาอังกฤษได้ (ลูกที่ไม่ใช่ลูกครึ่ง)  เพราะเราชอบเรียนภาษาอังกฤษตั้งแต่เด็ก  แต่เรียนพิเศษยังไงก็ไม่เก่งกับเค้าสักที.....T_T…

ดนตรีมีส่วนในการพัฒนาทางด้านร่างกาย จิตใจ อารมณ์ สังคม ช่วยให้การประสานงานของระบบต่างๆ ในร่างกาย ความสามารถทางการเห็นและการได้ยินดีขึ้น นอกจากนี้ยังมีส่วนเสริมสร้างสมาธิ ความจำ เชาว์ปัญญา ความคิดสร้างสรรค์ และคุณลักษณะที่พึงประสงค์อื่นๆ

น้องบิ๋มเป็นเพื่อนรุ่นน้องของดิฉันค่ะ จากเหตุการณ์ไม่คาดคิดที่เกิดขึ้นกับลูกสาว น้องบิ๋มได้เขียนบันทึกนี้ขึ้นเพื่อเตือนสติพ่อแม่ผู้ปกครองให้ระมัดระวังในการเขย่าเด็กทารกด้วยอาจรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ... ลองอ่านดูนะคะ

บันทึกรักกำเนิดสุข ตอนที่ 1 :  ของขวัญจากฝากฟ้า

เขียนโดย: บุษบรรณ (สินธุเสก) นพวงศ์ ณ อยุธยา (บิ๋ม)

22 ตุลาคม 2551

พริมลูกรักของแม่ 

พริมจ๋า  อีก 3-4 สัปดาห์แม่ก็จะได้เห็นหน้าหนูแล้วนะจ๊ะ …

บันทึกรักกำเนิดสุข ตอนจบ :  ความรัก กำลังใจ และความศรัทธา

เขียนโดย: บุษบรรณ (สินธุเสก) นพวงศ์ ณ อยุธยา (บิ๋ม)

พริมลูกรักของแม่ 

ผลการวินิจฉัยทางการแพทย์สรุปออกมาแล้วว่า สิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวหนูไม่ใช่ความบกพร่องทางสมองที่อาจเป็นกันได้โดยกำเนิด  หากแต่เป็นอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับหนู เป็นอุบัติเหตุที่เกิดจากการที่หนูถูกเขย่าอย่างรุนแรง หรือที่เรียกกันว่า Shaken Baby Syndrome…

น้องไมค์อายุ 8 ขวบค่ะ... คุณพ่อสัญชาติเยอรมัน  คุณแม่แหม่มสัญชาติไทย  ไมค์เกิดที่สวีเดน  ครอบครัวก็อยู่สวีเดน  คุณพ่อเลยพูดสวีดิชกับไมค์ (แต่ก็มีเวลาให้ลูกน้อยมาก)  ส่วนคุณแม่กลัวลูกพูดไทยไม่ได้  เลยพูดไทยกับลูกมาตั้งแต่เกิด...  ไมค์เลยไม่มีปัญหาเรื่องการพูดภาษาไทย  พอไมค์ 6 ขวบ เราก็ตัดสินใจกลับมาเมืองไทยจริง ๆ เสียที  ไมค์เข้าเรียนห้อง MEP ที่ลำปาง มา 2 ปีแล้ว แต่เข้าใจและพูดภาษาอังกฤษน้อยมาก  ตอนนี้แม่แหม่มเลยออกจะกลุ้มใจ... เลยเริ่มคิดจะเปลี่ยนมาพูดภาษาอังกฤษกับลูกซะเอง..…

         กาลเวลาล่วงเลยมาแล้ว 1 ปี 8 เดือน สำหรับภาระกิจสร้างเด็ก 2 ภาษา 1 คน ที่ชื่อ “ฟ้าใส” เรายังไม่ได้พูดภาษาอังกฤษ 100 % เพราะมีบางคำที่ลูกยังไม่รู้ ก็ต้องสอนภาษาไทยกันบ้าง แต่โดยรวมแล้วแม่จะพูดภาษาอังกฤษกับลูกประมาณ 95 % ส่วนคุณพ่อแล้วแต่สะดวก อยากจะพูดภาษาอะไรก็ตามใจ เพราะไม่ว่าพ่อจะพูดภาษาไทยหรือภาษาอังกฤษ หนูก็สลับโหมดได้ทันทีไม่มีติดขัด…

          บล็อคนี้เขียนขึ้นจากประสบการณ์ของตัวเองที่เป็นสมาชิกหมู่บ้านนี้มาเป็นเวลา 1 ปี 3 เดือน  และได้เริ่มสอนภาษาที่ 2 ให้ลูกตอนอายุ 3 ขวบพอดี นำมาแบ่งปัน หวังว่าจะเป็นประโยชน์แก่ครอบครัวอื่นๆ ที่เพิ่งเริ่มใหม่ หรือติดปัญหาต่างๆ ค่ะ

          ขอออกตัวก่อนนะคะว่าอ้อเองก็ยังไม่ได้เก่งมากมาย ยังต้องพัฒนาอีกเยอะ

          มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าค่ะ ทำอย่างไรจึงจะทำให้ลูกของเราเป็นเด็ก 2 ภาษาได้ และพ่อแม่เองก็มีความสุขที่ได้สอนลูกด้วยตัวเอง

1.…

แม่ของก้าวก็เหมือนพ่อแม่อีกกว่า 16,000 ครอบครัวในหมู่บ้านแห่งนี้ที่อยากให้ลูกเป็นเด็กสองภาษา (หรือหลายภาษา) เพราะเชื่อมั่นว่าการเรียนรู้มากกว่าหนึ่งภาษาตั้งแต่ยังเล็กเป็นสิ่งที่ดีทั้งในด้านพัฒนาการทางสมอง การเติบโตทั้งกายและใจ รวมทั้งโอกาสในการประกอบอาชีพในอนาคตด้วย

เมื่อก้าวเกิดมา แม่จึงพยายามทำทุกอย่างที่จะทำให้ก้าวเรียนรู้ภาษาต่าง ๆ ให้มากที่สุดเท่าที่สภาพแวดล้อมภายในบ้านของเราจะเอื้ออำนวย ไม่เว้นแม้แต่ภาษาลาวซึ่งเป็นภาษาของพี่เลี้ยงของลูก…

หนึ่งปีเต็มแล้วค่ะ ที่แก้วกับน้องโอมเริ่มฝึกการใช้ภาษาอังกฤษกัน ตอนเริ่มต้นก็งูๆ ปลาๆ กระท่อนกระแท่นกันทั้งแม่ทั้งลูก แต่พอนานเข้าก็ได้มีโอกาสเข้าเวิร์คช็อบกับผู้ใหญ่บิ๊ก และได้เข้ามาค้นหาอ่านข้อมูลจากเว๊ปเด็กสองภาษาด้วย ข้อมูลต่างๆ ที่ได้ไปนั้น ก็พัฒนาเราสองคนเรื่อยๆ ค่ะ .....จนวันนี้ก็เลยขอ update พัฒนาการของน้องโอมค่ะ แก้วไม่ได้มา update พัฒนาการของน้องโอมมาสักระยะหนึ่งแล้วเพราะงานเยอะมาก บวกกับว่าแพ้ท้องด้วย…

                หลังจากเริ่มสองภาษากับเก้าตั้งแต่ขวบครึ่ง ตอนนี้น้องเก้า 1 ปี 8 เดือนแล้วค่ะ ระยะเวลา 2 เดือน น้องเก้าก็พัฒนาไปตามวัยได้ดีค่ะ  รู้จักคำศัพท์ต่างๆมากขึ้น(แฟนบอกว่าน้องเก้ารู้เท่าที่แม่รู้น่ะค่ะ เนื่องจากแม่ไม่เก่งภาษาเลย จึงเริ่มเรียนพร้อมลูกจริงๆ)  ถ้าอาร์ตถาม What's this? เก้าก็ตอบเป็นภาษาอังกฤษได้ แต่จะตอบแค่ชื่อสิ่งของค่ะ เช่น umbrella ,microwave, bottle จะไม่ตอบเป็นประโยค  รู้จักตอบคำถาม Yes No แล้ว แต่สวนใหญ่จะตอบ No (ถ้าถามภาษาไทยส่วนใหญ่ก็ตอบ "ไม่" เหมือนกันค่ะ)…

ตั้งแต่มิคกี้เกิดมา ปาป๊าก็ตั้งใจว่าอยากให้นู๋ฟังและพูดภาษาอังกฤษได้ โดยเริ่มซื้อหนังสือเด็ก 2 ภาษามาอ่าน แล้วก็เอามาให้มาม้าอ่านช่วงอยู่ในเดือน ซึ่งป๊ากับม้าเห็นตรงกันว่าดีมากๆ อยากให้ลูกเป็นเด็ก 2 ภาษา แต่แรกๆ มาม้าสับสนมากว่าเราควรจะพูดแบบไหน จึงพูดปนกันทั้งภาษาไทย อังกฤษ จีนแต้จิ๋วบ้าง ซึ่งบางครั้งตัวเองก็ยังสับสนเอง หลังๆ เริ่มจับทางได้ว่าเอาแบบนี้ละกัน ปาป๊ามีหน้าที่พูดภาษาอังกฤษกับลูก ส่วนมาม้าจะพูดภาษาไทย หลังจากนั้นก็เริ่มดีขึ้น แต่ยังมีบางครั้งที่มาม้าก็เผลอพูดภาษาจีนกับนู๋บ้าง…

                     สมาชิกใหม่ อยาก เล่าเรื่องความเป็นมาของตัวเองค่ะ ว่าทำไม ถึงอยากให้ลูกพูดได้สองภาษา จริง ๆแล้ว อ่านเว็ปไซด์นี้มานานแล้วตั้งแต่ตอนหา หนังสือ เพื่อเตรียมตัวเป็นคุณแม่มือใหม่ ตอนตั้งท้อง เมื่อสักประมาณ มกราคม 2010 พอดีหาหนังสือ แล้วก็ ผ่านสายตาแว๊ปๆ แต่ก็ยังไม่ได้ซื้อทันที เพราะตอนนั้นอยากได้หนังสือดูแลตัวเองตอนท้องมากกว่า แต่ใจก็คิดไว้แล้วว่าจะซื้อ ตอนหลัง แต่สิ่งที่จุดประกายความคิดจริง ๆ แล้วก็คือ หนังสือ กว่าจะถึงอนุบาลก็สายเสียแล้วที่อ่านมาตั้งแต่สมัยเรียน…

:::: MaMa n'JAY Diary :::: March 25, 2011 ::::…