เว็บทั้งหมดจะย้ายไปที่ www.2pasa.com แล้วนะครับ ตามไปที่นั่นได้เลย
มองย้อนกลับไปนับจากวันเริ่ม 26 ส.ค.2552 ...ถึงวันนี้ผ่านไปแล้ว 1ปีนิดๆ....
..... ที่คนเป็นแม่อย่างเราที่เรียกชื่อแทนตัวกับลูกว่า "หม่าม๊ากิ้ม"
มีพื้นฐานครอบครัวคนจีนแต้จิ๋วที่เสมือนเป็นครอบครัว 2ภาษา ไทย-จีน
แต่เติบโตขึ้นมาแบบหนึ่งภาษาอย่างน่าเสียดาย ...
เพราะไม่ได้มีโอกาสรู้จักแนวคิดแบบ "เด็ก2ภาษา พ่อแม่สร้างได้" ....
กิ้มสามารถฟังภาษาจีนแต้จิ๋วได้นิดหน่อยแบบจับใจความเอา การพูดอาจเรียกได้ว่า พูดสื่อสารไม่ได้..ได้แค่บางประโยค ศัพท์บางคำ ที่ฝังลึกในความทรงจำเราเท่านั้น
...นั่นเป็นสิ่งที่นึกเสียดายโอกาสการเรียนรู้ตรงนั้น
แต่นับจากวันที่เราได้มีโอกาสรู้จักแนวคิด "เด็ก2ภาษา"
นั้นที่นับว่าเป็น"จุดเปลี่ยน" ในชีวิตจุดหนึ่ง
...เมื่อเรา2แม่ลูก...เริ่มไปเป็นแม่ลูกที่สื่อสารกันภาษาอังกฤษ ซึ่งเป็นอะไรที่ไม่เคยคิดฝันมาก่อน...
...อันเนื่องมาจาก ภาษาอังกฤษของเราที่ไม่ดี...
....เติบโตเรียนรู้จากโรงเรียนในต่างจังหวัด ซึ่งใช้ภาษาอังกฤษน้อยมาก
ตอนแรกก็คิดหวั่นๆว่าจะทำได้รึเปล่า?
แต่เมื่อได้อ่านหนังสือ"เด็ก2ภาษา พ่อแม่สร้างได้ 1" และได้เข้ามาเวป2ภาษา
...ทำให้มองเห็นแก่นแท้ของแนวคิด..ว่ามีจริง..ทำได้จริง
...ยิ่งเห็นคลิปเด็กๆที่เริ่มมาแล้ว ฝึกแล้วได้ผล
...มันเหมือนแรงผลักดันมหาศาลมาจากไหนไม่รู้ว่า "เราต้องทำให้ได้" ..เราจะลองดู
...และก็นับเป็นความโชคดีสุดๆ ที่กิ้มตัดสินใจเริ่ม
....เพราะเมื่อได้เริ่มก้าวแรก ก้าวที่ 2 ที่ 3 และอีกหลายๆก้าวก็ตามมาแบบอัติโนมัติ
...อันเนื่องมาจาก พัฒนาการทางด้านภาษาของลูกที่ดีขึ้นเรื่อยๆ
....ทำให้เป็นเหมือนน้ำล่อเลี้ยงให้เราสู้ต่อๆไป
นึกย้อนไปขำๆ ในช่วงก่อนที่เรายังไม่มีลูก...
มีเพื่อนเคยถามเป้(สามี)เล่นๆว่า..
เอะ ถ้าลูกเธอเกิดมาจะให้ลูกเรียก "พ่อ" หรือ "ป่าป๊า"
แต่คุณเป้กลับตอบไปขำขำว่า "แด๊ดดี๊" ในชั่วโมงนั่นทุกคนฮากลิ้ง
...รวมถึง กิ้มและเป้ ที่ตอนนั้นเป็นเพียงมุข ขำขำ พูดเล่นๆกับเพื่อน
...เพราะเราไม่เคยคิดไง ว่าวันนึงลูกจะเรียกเราว่า "Daddy" "Mommy" ออกมาจริงๆ
...............นึกย้อนทีไร อมยิ้มกันทุกที :P............................
ตอนนี้...กิ้มติดเวป2ภาษางอมแงม...หยั่งกะเด็กวัยรุ่นติดแชต...ว่างไม่ได้ต้องแว๊ปเข้ามาให้ได้
...ถามว่าเหนื่อยมั๊ย บอกเลยค่ะว่า เหนื่อย...แต่เหนื่อยแบบมีความสุขค่ะ
...บางวันก็สงสัยว่า เอ้..เรามานั่งหลังขดหลังแข็งอยู่หน้าจอนานๆทำไม
...ละครไทยน้ำเน่า บางทีเราก็อยากดูน๊ะ...แต่เราขอทบทวนประโยคอังกฤษที่จด+ปริ๊นมาหนาเตอะ
...ภาพที่เราเปิดประตูห้องนอนเข้าไปแล้วเห็นภาพ 2พ่อลูกหลับปุ๋ยอย่างสบาย...ชินตามาก
...แต่ความเหนื่อยทั้งหลายก็ทดแทนด้วย --->
"ภาพลูกสาวนั่งเล่นแล้วบ่นพึมพำคนเดียวเป็นภาษาอังกฤษ" หรือ
" ร้องเพลงภาษาอังกฤษ เพลงของเค๊าเอง แต่งเองเสริมเอง" หรือ
"ในวันที่ไปร้านอาหาร แล้วตะโกนเรียกกระต่าย " Come here rabbit , come to Yayo"
"บางวันลูกสาวก็ปลุกเราด้วยการ ใช้มือน้อยๆมาสะกิด พร้อมพูดว่า
"Mommy Mommy Goodmorning! Wake up Wake up ,This's morning time"
"วันดีคืนดีก็มากระซิบที่ข้างหู "Mommy, I love you so much!" โอ้ย ฟังแล้วจั๊กกะจี้หูชะมัด..ยิ้มปริ
....................... ภาพเหล่านี้ เวลาเห็นหรือนึกถึงทีไรก็แอบอมยิ้ม ปลื้มใจได้ตลอด :P.......................
อีกหลายๆอย่าง เป็นผลพลอยได้ จากการฝึกลูกเป็นเด็กสองภาษา
--> ผลกับตัวเอง....รู้สึกว่าภาษาดีขึ้น พัฒนาขึ้นกว่าแต่ก่อน (ยังไม่เก่งค่ะ แต่ตัวเองรู้สึกได้ว่าดีขึ้นแน่ๆ)
--> ผลกับคุณสามี...มีเรื่องคุยกับเพื่อนฝูงเรื่องฝึกลูกสาวสุดเลิฟ เป็นเด็ก2ภาษาอย่างภาคภูมิใจ
--> ผลกับคนในครอบครัว..คุณปู่ คุณย่า อากง อาม่า ได้ศัพท์ใหม่จากหลานสาวไปโดยปริยาย
...อาม่าเห็นหลานพูดอังกฤษจนแซวออกมาว่า "อายาโยอ่ะ...ฝรั่งหัวดำ" :P
--> ผลเพื่อนๆ และสังคม...ประหลาดใจ ชื่นชมยินดี ...สงสัยว่าทำไม 2แม่ลูกหน้าตาหมวยๆ ซึ่งมีพ่อไทยแท้ๆ ทำไมสื่อสารกันภาษาอังกฤษ.....สร้างแรงบันดาลใจให้กับครอบครัวอื่นๆต่อไป
เขียนมาถึงตรงนี้....ถ้าคุณเป็นคนนึงที่เพิ่งเริ่มหรือจดๆจ้องๆจะเริ่มอยู่...
อยากบอกว่า คุณไม่มีข้ออ้างไหนเลยค่ะ ที่จะไม่เริ่มทำ
...เรื่องเวลา เรื่องความไม่เก่งอังกฤษ หรือ เรื่องอื่นใด ไม่น่าเป็นอุปสรรคอีกต่อไป
.......ทุกคนทำได้ แล้วรับรองว่าผลที่ได้ลืมเหนื่อยแน่นอนค่ะ
ขอบคุณ คุณบิ๊ก พี่ตุ๊กตา และ น้องเพ่ย เพ่ย...ผู้สร้างแรงบันดาลใจเริ่มต้น
ขอบคุณทุกคนในหมู่บ้านแห่งนี้ ผู้ร่วมเดินทางไปด้วยกัน...เราจะไปต่อด้วยกันนะคะ.....Give me five!!!
กิ้ม เป้ น้องยาโย
Comment
ได้กำลังใจมากๆ เลยค่ะ อยากทำได้มั่งจัง
ปลื้มใจแทนค่ะ อยากทำบ้าง เคยเริ่มมาหลายครั้ง แต่ก็เลิกไป เพราะตัวเองมีเวลาดูแลลูกคนเดีนว สามีเปิดโรงพยาบาลสัตว์ทำงานยุ่งมากจนแทบไม่มีเวลาให้ลูก ไม่รู้จะใช้ระบบไหนกับลูกดี เพราะเราเองก็ภาษาอังกฤษงูๆ ปลาๆ รบกวนคุณกิ้มช่วยแนะนำหน่อยนะคะ
ปลื้มแทนเลยค่ะ
ได้อ่านบทความแล้วรู้สึกเข้าใจหัวอกคนเป็นแม่มากคะ และเป็นกำลังใจให้คุณแม่อีกหลายคนต้องอดที่จะพยายามต่อไปเพื่อลูกได้เป็นอย่างดีคะ ขอขอบคุณสำหรับประสบการณ์และคำพูดทุกถ้อยคำอ่านแล้วรู้สึกประทับใจมากคะ
ตอนนี้ น้องยาโยก็ 3 ขวบกว่าแล้วซิค่ะ แล้วพัฒนาการล่าสุดหละค่ะ เล่าให้ฟังบ้าง
ฝึกตั้งแต่ลูกอายุเท่าไหร่คะ
© 2024 Created by ผู้ใหญ่บิ๊ก. Powered by
You need to be a member of หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ to add comments!
Join หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้