March 2010 Blog Posts (71)

วันจันทร์ที่ 15…

สวัสดีค่ะ พี่ๆบ้าน 2ภาษาทุกท่าน

จ๋าเพิ่งมาอยู่ใหม่ในหมู่บ้านนี้ ก่อนหน้านี้รู้จักหมู่บ้านนี้จากหนังสือเด็กสองภาษา 1 จากนั้นลองเข้ามาดูในเวบไซด์ เห็นสมาชิกในบ้านอยู่กันอย่างช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ดูแล้วอบอุ่นดี ก็เลยอยากเข้ามาสัมผัสบ้าง ตัดสินใจอยู่นานประมาณ 3 อาทิตย์ ก็เลยลองสมัครมา ปกติเป็นคนที่ไม่เก่งเรื่อง IT กว่าจะสมัครได้สำเร็จ....แนะนำเจ้าตัวเล็กนะคะ น้องขวัญข้าว อายุ 5เดือนครึ่ง กำลังส่งเสียงอ้อแอ้ๆๆๆๆ ดูท่าทางจะเจ๊าะแจ๊พอสมควร อยากให้เค้าเป็นเด็ก 2 ภาษา…

ไม่ได้เขียนบล็อกให้ลูกสาวมานานมาก จำได้ว่าเขียนไปครั้งล่าสุด คือ วันที่สิบห้าเดือนมกราคม

เรื่องจุกหลอกของหนู ซึ่งตอนนั้นแม่ไม่แน่ใจว่าตัวเองจะทำได้หรือเปล่า สุดท้ายผ่านไปได้ด้วยดี

สุดท้ายใช้เวลาทั้งหมดสามหรือสี่วัน ลูกของแม่ก็ไม่ร้องหาจุกหลอกอีกเลย กลางคืนกินนมก็กินได้ดี

ไม่นอนดูดจุกไปสิบนาทีก่อนเริ่มกินนม

หลังจากที่เลิกจุกหลอกได้…

น้องขอบคุณ 3.10 ขวบ OPOL เดือนที่ 1-5 ปฏิเสธที่จะพูดตามเวลาที่แม่สอนศัพท์ เอาหนังสือรูปภาพคำศัพท์มาให้ดูทุกครั้งก็จะวิ่งหนีและบอกว่าไม่เอาหนูไม่ดู หรือตั้งเงื่อนไขให้ตอบเป็นภาษาอังกฤษ จะตอบไทยทุกครั้งหรือไม่ก็ไม่ตอบเลยหรือไม่ก็พูดว่าคุณแม่พูดภาษาไทยกับหนูได้ไหม แต่พอถามศัพท์ที่แกรู้ what is it? ก็แล้วแต่อารมณ์ ถ้าอารมณ์ดีก็ตอบ cat dog ไป(แล้วแต่อารมณ์จริงๆ) แต่ฟังแม่พูดเข้าใจและปฏิบัติตามคำสั่งไดถูกต้องเกือบร้อยเปอร์เซนต์ เรียกคุณแม่ คุณพ่อ คุณตา คุณยาย น้าจอย…

มาบันทึกความซนของเจ้าลิงน้อยเบลสไว้ซักหน่อย หลังจากกินนมแม่อย่างเดียวมาได้ 8 เดือนกว่า ๆ ก็เริ่มให้ผมผสมบ้าง จนตอนนี้กำลังจะเข้าเดือนที่ 11 ขาดอีก 10 วัน ก็เริ่มมีอาการป่วยให้เห็นบ้าง ซึ่งตอนนี้(ถ่ายคลิป)ก็ป่วยเป็นหวัดอยู่ น้ำมูกไหลตลอด พาไปหาหมอได้ยามากินก็ดีขึ้น เลยต้องพันคอและใส่ชุดให้อบอุ่นหน่อย แต่ดูจากความซนแล้วเหมือนจะไม่ป่วยเลย กลับซ่ากว่าเดิมเสียอีก เลยได้โอกาสถ่ายคลิปเก็บไว้บ้าง ในขณะที่แม่ไม่อยู่ พ่อต้องดูแลเจ้าลิงน้อยอยู่คนเดียว เลยต้องหาอะไรมาหลอกล่อให้อยู่นิ่ง ๆ ซะมั่ง…

สามคำนี้เป็นคำสำคัญที่ทำให้ผู้พูดน่ารัก มีเสน่ห์

ผู้โดยสารไทยน้อยมากที่จะ สวัสดี และขอบคุณ พนักงานบริการอย่างข้าพเจ้า

เด็กๆที่เดินทางกับผู้ปกครองเหล่านี้ น้อยมากที่จะขอบคุณและสวัสดี

สิ่งเหล่านี้ทำให้รู้สึกว่า เด็กเหล่านี้ไม่น่ารักเลย

และก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมเขาถึงไม่กล่าวทักทายตอบ เมื่อเราทักทายเขา

ไม่กล่าวขอบคุณเมื่อเราทำอะไรดีๆให้

ผิดกับนักท่องเที่ยว พวกเขาพูด Sawasdee, Good morning/ afternoon/ evening, good bye. Thank you…

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ (27/3/53) ตอนที่มะม๊ากะลังวุ่นวายจดออเดอร์ลูกค้า เสิร์ฟอาหาร แล้วก็เก็บตังค์

ลูกค้าก็สั่งอาหาร นั่งกันเกือบจะเต็มร้าน คุยกันเสียงดังมากมาย น้องเจที่กำลัง (เห่อ) เล่นของเล่น

ชุด Engineer ที่มะม๊าแลกจากคะแนนบัตรเครดิตมาให้ เล่นไป ตอกไป เสียงดังผสมระงมกะ

เสียงคุยของลูกค้า (นี่ขนาดว่า ... มะม๊าขายอาหารเจนะเนี่ย ถ้าเป็นร้านอาหารทั่วไปจะยังงัยน๊า .. 555+)



แล้วเรื่องราวขำ ๆ…

การระมัดระวังล่วงหน้าไม่ต้องแลกกับความสูญเสีย เพราะฉะนั้นปลอดภัยไว้ดีที่สุด

1. เคล็ดลับจากวิชาเทควันโด้…

จากบล็อกแรก ๆ ของอ้อม เคยบ่นว่าอายในการพูด Eng กับลูกเวลาอยู่นอกบ้าน หรือต่อหน้าคนอื่น ก็มานั่งนึก นอนนึกว่าทำไมเราถึงต้องอาย พอจะสรุปปัญหาตัวเองได้ว่า

อ๋อ...เราอายเพราะว่าเรากลัวพูดผิด ไม่มั่นใจ เพราะกลัวคนอื่นว่าเราโง่ นี่เอง

ทุกอย่างที่กลัว มาจากการกลัวว่าคนอื่น เห็นว่าเราไม่เก่ง ซึ่งคนส่วนใหญ่อยากให้คนอื่นยอมรับ อยากได้คำชม ไม่อยากให้ใครมาว่าเราไม่เก่ง หรือเราโง่ แล้วเราเป็นอย่างนั้นเหรอ ตอบว่า เออ..เราก็ไม่ได้เก่งจริง ๆ…

ตัดสินใจกันว่าจะให้ลูกมีความสามารถด้านดนตรีเลยเลือก...เปียโน....เพราะเห็นเค้าชอบกดเล่นบ้างรัยบ้าง

ปัจจุบันน้อง พีพี อายุ4ขวบ3เดือน การเรียนครั้งนี้ได้ถามความสมัครใจแล้วประมาณ30ครั้ง (เค้าคงไม่เข้าใจแน่คุณแม่ว่า)

อีกอย่างแม่เล่นเปียโนไม่เป็น แต่ลูกรักเอ๋ยมันซาบซึ้งมากนะถ้าลูกเล่นได้ เอาฟระไม่ลองก็ไม่รู้....ลุยยย

สัปดาห์แรกคุณแม่ให้สโลแกนว่า "เกิดมาเพื่อฆ่าโต๋"

คุณแม่ชอบโต๋อย่างแรง…

หลังจากวันนั้น 11 กุมภาพันธ์ 2553 ที่เริ่ม ระบบ OPOL โดยคุณพ่อเป็นคนพูดอิงลิชกะน้องคีน ผ่านมาได้ หนึ่งเดือน ข้อจำกัดคือ

1.เวลาคุณพ่อน้อย ถึงน้อยมากจริงๆๆ เฉลี่ยไม่ถึงหนึ่งชม.ต่อวัน

2.ลูกติดแม่มาก เวลาพ่อคุยด้วยจะหันหน้ามาหาแม่ (คือ จะเอาภาษาไทย ที่แม่เคยพูด เช่น หมา พัดลม)

3.คุณพ่อไม่ค่อยถนัดในการสอน อาจเป็นสไตล์แต่ละคนนั่นเอง

สรุปว่า ผ่านมาครบเดือน ไม่ได้ดั่งใจแม่ หรือ อีกอย่างคือ แม่ใจร้อน ซึ่งผิดหลัก (จากที่อ่าน หนังสือเล่มสองของผู้ใหญ่บิ๊ก อิอิ…