เรามาเลิกอายในการพูด Eng กับลูก นอกบ้านกันซะทีดีไหม

[Suthawadee C.]

จากบล็อกแรก ๆ ของอ้อม เคยบ่นว่าอายในการพูด Eng กับลูกเวลาอยู่นอกบ้าน หรือต่อหน้าคนอื่น ก็มานั่งนึก นอนนึกว่าทำไมเราถึงต้องอาย พอจะสรุปปัญหาตัวเองได้ว่า

อ๋อ...เราอายเพราะว่าเรากลัวพูดผิด ไม่มั่นใจ เพราะกลัวคนอื่นว่าเราโง่ นี่เอง

ทุกอย่างที่กลัว มาจากการกลัวว่าคนอื่น เห็นว่าเราไม่เก่ง ซึ่งคนส่วนใหญ่อยากให้คนอื่นยอมรับ อยากได้คำชม ไม่อยากให้ใครมาว่าเราไม่เก่ง หรือเราโง่ แล้วเราเป็นอย่างนั้นเหรอ ตอบว่า เออ..เราก็ไม่ได้เก่งจริง ๆ นั่นแหละ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยใช้ Eng มากเท่านี้มาก่อน เคยไปประชุม หรืออบรมต่างประเทศบ้าง เป็นอาทิตย์ สองอาทิตย์ ก็ยังไม่ได้ใช้ Eng มากขนาดนี้เลย แล้วการพูดในการทำงานก็ไม่เหมือนกับการพูดในชีวิตประจำวัน พอเอาขึ้นจริงมันไม่ง่ายเลย แค่ประโยคประจำวันนี่ หลาย ๆ คนคงเจอปัญหาเดียวกัน แค่ตื่นเช้าจะบอกลูกสาวว่า ลูกจ๋า ฉี่แล้วต้องล้างตรงนั้นทุกเช้านะคะ อ้าว...แล้วไอ้คำว่า"จิ๋ม" นี่เค้าเรียกว่าอะไรในภาษาพูดล่ะ หรือเวลาอาบน้ำต้องทำความสะอาดตรงนั้นด้วยนะครับลูก (ลูกชาย) ตายจริงภาษาที่เราเคยใช้ไม่ได้ช่วยเราเลย เพราะเราไม่เคยใช้ศัพท์ประเภทนี้คุยกันในการทำงาน

กลับมาต่อ เข้าเรื่อง อยากให้ลูกเราพูด Eng ได้ หรืออยากให้ลูกพูดได้ 2 ภาษาล่ะ แล้วทำไงล่ะ พึ่งใครไม่ได้นอกจากเราเอง พ่อ-แม่ เพราะฉะนั้น อายทำไม ลูกก็ลูกเรา ปากก็ปากเรา สมองเรา ใครว่าไงก็ไม่ต้องสนใจ (คนนอกบ้าน) เราทำเพราะเราหวังดีกับลูกเรา ที่แน่ ๆ ยิ่งพูด Eng ยิ่งทำให้เราคล่องขึ้น คิดซะว่าคนส่วนใหญ่อาจอยากทำแบบเราแต่ยังทำไม่ได้ เราทำได้ ดีขึ้น ๆ ทุกวัน ต้องเชื่อก่อนว่าเราทำได้ ตอนนี้ไม่อายแล้วค่ะ พูดผิดก็แค่ผิดแล้วไง ใครมาหักคะแนน หรือตัดเงินเดือนเราไม๊ หรือใครจะมาว่าเรา แหม..เธอนี่ภาษาแย่จัง ยังกล้าสอนลูกนะ คิดว่าอาจมีคิดในใจ แต่คงไม่กล้าว่าเราตรง ๆ หรอกค่ะ ก็ลองซิจะได้จัดการซะเลย จริงไม๊ เคยอ่านหนังสือแล้วได้คิดค่ะว่า ไม่มีใครมาทำให้เราเจ็บซ้ำ ๆ ได้นอกจากเราถือมืดมาแทงตัวเอง หยุดคิดว่าตัวเองไม่เก่ง แล้วลุยต่อเพื่อลูก เพื่อผลผลิตอันน่าชื่นชม ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ

[เบญจวรรณ์]

ดีคะ  พอดีตามมาหาอ่านอันเดิมๆๆอะ   คิคิ  *ก๊ลองซิจะได้จัการซะเลย*  โหดอะ  น่ากัว คิคิ บายคะ

[แม่พี่ต้นน้ำน้องปั้นๆ]

อ่านแล้วทำให้ฮึดขี้นมาเลย ขอบคุณมากๆเลยค่ะ

[แม่หนูนานา]

เห็นด้วยคะ อ่านแล้วได้ใจจริงๆ โดยเฉพาะท่อนนี้
"ยิ่งพูด Eng ยิ่งทำให้เราคล่องขึ้น ต้องเชื่อก่อนว่าเราทำได้ พูดผิดก็แค่ผิดแล้วไง ใครมาหักคะแนน หรือตัดเงินเดือนเราไม๊"
ตอนนี้ก็ยังมีอายอยู่บ้างค่ะ แต่จะพยายามต่อไป เพื่อลูกค่ะ

[หนึ่งค่ะ*-*]

ต้องเชื่อก่อนว่าเราทำได้ พูดผิดก็แค่ผิดแล้วไง ใครมาหักคะแนน หรือตัดเงินเดือนเราไม๊...... ชอบอันนี้จัง
ความเชื่อสำคัญจริงๆค่ะ

[พี่ฟ้าใส น้องไออุ่น]

ได้ค่ะ อ้อจะไม่อาย
ต้องขยันๆ เข้าไว้ หาความรู้เพิ่มเยอะๆ จะได้มั่นใจกว่านี้

[พ่อน้องยูตะ&ยูกิ]

เห็นด้วยครับ

ส่วนมากอายตรงไม่รู้จะพูดยังไงออกไป กับกลัวพูดผิด

อ่านแบบนี้แล้ว ต้องกล้ามากขึ้นมากกว่านี้อีก

[oagui]

เยี่ยมค่ะ

[แม่จอย]

สุดยอดจ้า ขอบคุณอีกคน มีกำลังใจขึ้นมาอีกเป็นก่ายเป็นกองเลยคะ

[มามี้น้องแคมป์]

ขอบคุณค่ะ เป็นกำลังใจอย่างดีเลย เห็นด้วยสุดๆค่ะ

[My KhorbKhun and Thaenkhun]

จริงด้วยค่ะ ไม่มีใครมาหักคะแนนหรือตัดเงินเดือนเราซะหน่อย เราพูดมากเราก็ได้มากลูกเราก็ได้ด้วย ไม่เคยรู้สึกว่ามันคล่องปากเหมือนตอนที่หัดพูดกับลูก จากที่เมื่อก่อนกว่าจะหาคำมาพูดบางทีก็นึกไม่ออกเลย แต่ก็มีเซ็งเหมือนกันพวกที่เงี่ยหูฟัง แม่พูด Eng ลูกตอบไทย มันหัวเราะเสียงดังทันทีเลย