แม่โบว์ของไอ้แฝด's Page

เรื่องมีอยู่ว่า เจ้าแฝดจอมพลัง ไปโรงเรียนแล้วค่ะ

ด้วยความที่ไปโรงเรียนเนี่ยแหละ เจอคุณครูสอนให้รู้จักสิ่งต่างๆ รอบตัว เช่น หมา แมว นก เก้าอี้ ประมาณนี้

พอกลับมาบ้าน แม่ก็บอกว่า where is your chair?

น้องรติตอบว่า แม่หาเก้าอี้ของพี่ติเหรอ อยู่โน่นไง เรียกเก้าอี้สิ ไม่เรียก chair

แรกๆ ไอ้เราก็ อืมมม.... สงสัยกำลังอินกับที่ครูสอน (ภาษาไทย)

หลังๆ ชักจะบ่อย จนลูกชายบอกว่า ทำไมแม่เรียกไม่เหมือนครูเรียก

ก็เลยไปคุยกับครูว่าบางทีลูกอาจจะใช้ศัพท์อังกฤษปนมาบ้าง…

ด้วยความที่เป็นครูมัธยมค่ะ ต้องเจอเด็กเยอะแยะไปหมดเลย มีอยู่วันนึง มีเด็กผู้ชายมาหา แล้วร้องไห้ร้องห่มว่าไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว ไอ้เราก็ตกใจ ถามเด็กว่าเป็นอะไร มีปัญหาอะไรเหรอ เด็กบอกว่าพ่อกับแม่เค้าเลิกกัน เค้าไม่รู้จะมีชีวิตอยู่ไปทำไม ไม่มีพ่อ ไม่มีแม่แล้ว...ฟังแล้วเศร้าเนอะ ก็เลยถามเด็กต่อไปว่า แล้วหนูอยู่กับใครล่ะ เด็กบอกว่าอยู่กับยาย เพราะว่าพ่อเค้ามีเมียใหม่อยู่แล้ว ส่วนแม่ก็มีแฟนใหม่ (สรุปเลิกกันเพราะว่าต่างคนต่างมีคนใหม่ กรรมของเด็กมัน) เด็กถามว่า ทำไมพ่อแม่ไม่รักผม ทำไมถึงเลิกกัน…

แฝดจอมพลังทำแม่ปวดหัวอีกแล้วค่ะ เรื่องมันมีอยู่ว่า ตั้งแต่ต้นเดือนเมษามาเนี่ย พอจะมีเวลาอยู่กับลูกมากขึ้น เพราะโรงเรียนปิดเทอม ลูกก็มักจะชี้โน่น ชี้นี่แล้วถามค่ะ ด้วยคำสั้นๆ ว่า What? บางทีชี้นิ้วแล้วพูดสั้นๆว่า That? (น่าจะมาจาก What is that? เพราะแม่ใช้บ่อยมากกกกก) ก็ตอบกันไปตามประสาค่ะ หลังจากตอบแล้วจะถามลูกเสมอว่า OK? ลูกก็มักจะตอบว่า OK (บางทีเหลือแต่ K ส่วน O มามั่งไม่มามั่ง) มีอยู่วันนึง

กานต์ : แม่...(ชี้นิ้วไปที่แมว) That, that? (เดาเอาว่าน่าจะถาม)

แม่ : That is a cat.…

ฮาโหล...สวัสดีค่ะ หายหน้าหายตา หายหัวหายตัวไปซะนาน หลายเดือนเหมือนกันนะเนี่ย ด้วยความที่ภาระหลวงหนักอึ้ง เพิ่งจะว่างกะเค้า จะมาอัพเดทเรื่อง 2 ภาษากับไอ้ลูกลิงแฝดให้ได้ทราบกันจ้า

หลังจากพยายามถูลูถูกังเรื่องภาษากันมานาน ตั้งแต่ยังคอพับคออ่อน จนตอนนี้ลูกลิงแฝดวิ่งได้แล้ว ก็รวมๆ ปีนึงได้แล้วค่ะ ตอนนี้อายุจะ 18 เดือนแล้ว เริ่มได้ยินภาษาอังกฤษจากปากลูกชายมากขึ้น ส่วนใหญ่แม่จะขำ เพราะสื่อสารกันผิดบ่อยมาก ด้วยความที่ลูกยังพูดไม่ชัด แล้วอาจจะฟังไม่ชัดด้วย เลยมีเรื่องเข้าใจผิดกันบ่อยมาก…