Mommy Dearest's Blog (10)

ตั้งแต่ลูกสาวเริ่มพูดมาก้มีการพัฒนาการที่ดีมาเรื่อยๆ ส่วนมากจะเน้นการพูดคำๆให้มีการออกเสียงได้ชัดเจนมากกว่าที่จะจับรูปประโยคเพราะคิดว่าลูกสาวยังเล็กคงจะซึมซับรูปประโยคและ tense ได้จากการพูดจริงๆมากกว่า เพราะได้รับรู้จากการใช้จริงๆ จนปัจจุบันลูกสาวอายุ สองขวบ กับอีกหนึ่งเดือนแล้ว

ช่วงสองเดือนที่ผ่านมา แม่เองก็ยุ่งอยู่กับเรื่องเรียนและทำงาน จะเจอลูกจริงๆนั้นก็อาทิตย์ละไม่กี่วัน ตกแล้วก็สามวันเต็มๆได้ หันมาดูลูกอีกที ลูกมีการใช้ลักษณะการพูดของภาษาไทยไปประกอบกับการพูดภาษาอังกฤษ…

Continue

ถ้าพูดถึงเบบี้ท้อค…

Continue

ห่างหายจากการเขียนบล็อกเรื่องพัฒนาการทางภาษาของลูกไปนาน ได้แต่อ่านตอนที่…

Continue

ไม่ได้เขียนบล็อกให้ลูกสาวมานานมาก จำได้ว่าเขียนไปครั้งล่าสุด คือ วันที่สิบห้าเดือนมกราคม

เรื่องจุกหลอกของหนู ซึ่งตอนนั้นแม่ไม่แน่ใจว่าตัวเองจะทำได้หรือเปล่า สุดท้ายผ่านไปได้ด้วยดี

สุดท้ายใช้เวลาทั้งหมดสามหรือสี่วัน ลูกของแม่ก็ไม่ร้องหาจุกหลอกอีกเลย กลางคืนกินนมก็กินได้ดี

ไม่นอนดูดจุกไปสิบนาทีก่อนเริ่มกินนม

หลังจากที่เลิกจุกหลอกได้…

Continue

"การเลี้ยงดูลูก" และ "การสั่งสอนลูก" คือประโยคสองประโยคที่คนเป็นพ่อแม่คงคุ้นเคยกันดี ประโยคแรก "การเลี้ยงดูลูก" เป็นการบ่งบอกไปในทาง physical หรือเป็นการปฏิบัติ ดูแลทางด้านการพัฒนาทางร่างกาย ส่วนประโยคที่สอง "การสั่งสอนลูก" เป็นการบ่งบอกไปในทาง emotion หรือใรทางจิตใจ การพัฒนาการทางจิตจะอาจะไม่เห็นได้เป็นตัวตนเหมือนการพัฒนาการทางร่างกายของลูก แต่การพัฒนาการทางจิตใจมีความสำคัญไม่แพ้การพัฒนาการทางร่างกายเลยทีเดียว



คำถามที่หลายๆคนอาจจะมีอยู่ในใจ คือ "ทำอย่างไรถึงจะเลี้ยงลูกให้ได้ดี"… Continue

มีลูกสาวอยู่ก็คนเดียว สิบหกเดือนเมื่อสามวันที่แล้ว อย่างที่ทราบนะคะเด็กช่วงนี้เริ่มพูด

บางคำก็เดาออก บางคำก็ไม่รู้ว่าพูดอะไร เด็กที่นี่ก็เหมือนเด็กที่เมืองไทย พูดได้ยังไม่ชัด

สามสี่วันนี่ชอบ พูดคำว่า "มา" บางทีก็ แดดดี้ หรือ มอม

หลัง ๆมาเนี่ย ชอบไปเรียก พ่อเค้าว่ามา ตอนแรกก็งง เพราะเค้าก็เรียกเราว่า mom

(แต่ก่อนเรียกว่า แม่ เลย แต่เปลี่ยนไปตามพ่อเรียก)

วันนี้แม่ตอนเช้า ลูกเดินไปในห้อง พ่อนอนอยู่เรียกพ่อว่า มา

พ่อบอก เมื่อไรลูกจะเลิกเรียกฉันว่า มา ซะ ที It's Daddy… Continue

อะไรจะขยันเขียนได้เขียนดีกันทุกวันน้อ บล็อควันนี้เป็นความคิดส่วนตัวนะคะ ใครไม่ชอบโปรดมองข้ามไปเถอะ



วันนี้ขอเขียนเรื่องแม่ติดลูก อึม แล้วจะเริ่มตรงไหนดี เอาเป็นว่า มาพูดถึงเรื่องการนอนของลูกกันดีกว่า อย่างที่ทุกๆคนรู้อยู่ว่าครอบครัวของเราใช้ชีวิตอยู่ไกลจากเมืองไทย แถมเป็นครอบครัวผสม สามีมีความเป็นส่วนตัวสูง ส่วนเรามีความเป็นครอบครัวสูง เมื่อพูดถึงความเป็นส่วนตัว ก็ต้องพูดถึงพื้นฐานการสอนตั้งแต่เด็กๆ การสอนของคนอเมริกันในความคิดส่วนตัวแล้ว… Continue

พอเริ่มตั้งใจได้แล้วเมื่อถึงเวลาที่จะสอนลูกจริงๆ ดิฉันกลับตื้อคิดไม่ออกจะเริ่มตรงไหนดี

วันที่พาลูกสาวกลับมาบ้านก็กลับมานั่งคิดค่อยๆเริ่มหาหนังสือทั้งการสอนลูก ทั้งเรื่องภาษามือมาศึกษา

หลังจากศึกษาได้สักพักก็จับใจความได้ว่า การสอนภาษามือเด็กนี้สามารถเริ่มเมื่อไรก็ได้ แต่เหมาะสำหรับเด็กที่อายุหกเดือนขึ้นไป เพราะถ้าเด็กมากไปแล้วสายตาเค้ายังไม่ดีพอที่จะโพกัสอะไรได้ชัดเจน



ส่วนเรื่องภาษาปากนี้… Continue

ถ้าเมื่อสิบปีก่อนมีคนบอกว่าต่อไปเมื่อดิฉันมีลูกแล้วต้องสอนลูกให้สามารถพูดได้สองภาษา ดิฉันคงหัวเราะงอหงาย เพราะตัวดิฉันเองภาษาไทยภาษาเดียวยังพูดได้ไม่ค่อยคล่อง เมื่อเวลาผ่านไป ชีวิตได้มีการเปลี่ยนแปลงเป็นแม่คนเข้า ความคิดทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนตามประสบการณ์และอายุ ก่อนที่จะมีลูก ดิฉันเคยทำงานที่ร้านอาหารไทยในเมือง St. Louis ได้เจอะเจอกับคนไทยหลายระดับ แต่ที่เห็นแทบทุกครอบครัวมีความเหมือนในตัวของแต่ละครอบครัวคือ ลูกๆของทุกคนไม่ยอมพูดภาษาไทย มองจากคนภายนอกดิฉันรู้สึกว่าขัดตา พ่อไทยแม่ไทย… Continue

เรื่องนี้อยากเล่าเก็บเอาไว้ เป็นประสบการณ์ส่วนตัว ที่อาจเรียกความมั่นใจของใครหลายๆคนกลับมา



ตั้งแต่เล็กๆ พ่อดิชั้นสอนมาว่า อย่าย่อท้อ คนเราเกิดมาสมอง ความฉลาด แตกต่างกันไป

แต่สิ่งที่จะทำให้เกิดความแตกต่างนั่นคือ "ความพยายาม" พ่อของดิชั้นเองไม่ได้เกิดมาร่ำรวย สอบเข้าเรียนได้มหาลัยมีชื่อเสียงแห่งหนึ่งแต่ต้องอาศัยอยู่วัดเพราะไม่มีเงินที่จะไปเช่าห้องอยู่เหมือนคนอื่นเค้า แต่พ่อก็ไม่เคยย่อท้อ เรียนจบจนรับราชการ หน้าที่สุดท้ายก่อนที่จะ retire คือ… Continue