เส้นทางสู่เด็กสองภาษา: My daughter’s journey to becoming a bilingual child ตอนที่ 3 ความล้มเหลว

[Mommy Dearest]

ห่างหายจากการเขียนบล็อกเรื่องพัฒนาการทางภาษาของลูกไปนาน ได้แต่อ่านตอนที่ 1 กับตอนที่ 2 วกไปวนมา

คำถามที่เกิดขึ้นในใจมีหลายคำถาม

1. ศักยภาพของลูกเพียงพอหรือไม่ คำถามนี้ตอบได้เลยว่ามี สมองเด็กเค้ารู้จักแยกแยะ รีเสิร์ชโชว์ก็เยอะแยะ

2. ศักยภาพของแม่เองล่ะ เพียงพอหรือเปล่า ถ้าให้ตอบกันตามตรงคงไม่เพียงพอ การสอนลูกให้มีผลการตอบรับที่ดีนั้นไม่ได้ง่าย สำหรับคนที่ประสบผลสำเร็จในการสอน อันนี้ต้องยอมรับว่าเจ๋งจริง

เอาเป็นว่ามาต่อ จากตอนที่แล้วเล่าถึง เดือนที่เก้าแล้วว่าลูกเริ่มหัดพูดเป็นคำๆ ตอนนี้คุณตาคุณยายยังอยู่ การส่งภาษาไทยเลยกลายเป็นภาษาประจำบ้านเราไปโดยปริยาย คุณตาคุณยายอยู่จนลูกสาวอายุขวบกับหนึ่งเดือน ตอนนี้(คิดเองว่า)ลูกสาวเข้าใจภาษาไทยเกือบครบร้อยเปอร์เซ็นต์ กับพ่อเค้ายังใช้ภาษาอังกฤษอยู่

หลังจากคุณตาคุณยายกลับไป ระบบที่เราใช้เริ่มปั่นป่วน แม่เองใช้ภาษาอังกฤษตลอดเวลา จะใช้ภาษาไทยก็เมื่อโทรคุณตากับคุณยายซึ่งก็อาทิตย์ละครั้งเดียว กับพูดกับลูก ซึ่งแรกๆก็พูดได้ดี ยอมรับว่าเวลาพูดภาษาไทยแล้วทำให้คิดถึงคุณตากับคุณยายมาก พอเวลาผ่านไปหลายอาทิตย์แม่เอง เริ่มพูดไทยครึ่ง พูดอังกฤษครึ่งกับลูก เริ่มตั้งใจสอนลูกให้อ่านหนังสือ สอนให้เรียนตัวอักษร ตัวเลข พอมาถึงตรงนี้ แม่เริ่ม งง กับตัวเอง แล้วสอนผสม สอนภาษาไทยอย่างเดียว หรือสอนภาษาอังกฤษอย่างเดียว

เชื่อไหม เวลาจากวันนึง กลายเป็นสองวัน กลายเป็นสามวัน แม่หันมาดูอีกทีเวลาผ่านไปหลายเดือน ลูกเข้าขวบครึ่ง ภาษาที่ใช้ทำไมกลายเป็นภาษาอังกฤษเป็นหลัง พอรู้สึกตัว แม่ถอยกรูดเพื่อตั้งตัว ความรู้สึก ช๊อค ความตั้งใจที่มีแต่แรก มันหายไปไหนหมด ถ้าเรียกว่ามีการสอบ ก็สอบตกได้ Z แน่ๆ ไม่ได้ได้แค่ F พอหันมามองตัวลูกเอง เริ่มตอบโต้เป็นคำๆสองคำแล้ว คำพูดตอบโต้ของลูกที่ออกมาจากปากนั้นล้วนแต่เป็นภาษาอังกฤษทั้งสิ้น แม่เห็นอนาคตภาษาไทยของลูกอยู่รำไรว่าไม่ประสบผลสำเร็จอย่างแน่นอน บอกตรงๆว่าแม่เองเศร้าใจ ในการสูญเสียความตั้งใจของตัวเอง

วันนี้เองแม่เองถอยกลับมาหนึ่งก้าว เพื่อเริ่มตั้งตัวและตั้งใจใหม่ ขอให้ตัวอย่างของแม่นี้เป็นตัวอย่างที่ไม่น่าติดตาม เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีของความไม่สม่ำเสมอ ความตั้งใจที่เคยมี ขอขุดมันขึ้นมาเพื่อเป็นกำลังใจสำหรับก้าวต่อๆไป ขอให้ความตั้งใจอีกครั้งนี้ของแม่ประสบความสำเร็จกว่าก้าวที่แล้ว แม่จะท่องเอาไว้ให้ขึ้นใจ “ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น”

[แม่เปิ้ล]

I just found this forum and wanted to let you know I got the same problem. Lizzy is still young it's not hard to start over again. My son is now 6 years and 10 months old. He hardly speaks Thai to me. I alway say to myself "never too old to learn" now I swap to "never too late to teach my children to speak Thai" Let support each other na ja.

[แม่น้องธีและน้องวิน]

อ่านแล้วโดนใจเรื่องความไม่สม่ำเสมอคะ..ตอนนี้คลังคำศัพท์ของลูกเริ่มลดลงเพราะความขี้เกียจของแม่เองคะ..ต่อไปคงต้องบังคับใจตัวเองให้นึกถึงเค้ามากกว่าเดิมแล้วคะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะคะ.

[Nam1's mama]

เหมือนกันเลยค่ะ ตอนแรกตั้งใจให้เค้าอ่านเขียนได้ด้วย ไปๆ มาๆ ลูกตอบเป็นอังกฤษตลอด พูดไทยกับเค้าเค้าเข้าใจแต่ไม่ยอมพูดไทย ตอนนี้เลยเน้นไทยเลยค่ะ ของดิฉันยังง่ายกว่าที่พ่อกับแม่พูดไทยกัน ส่วนของคุณรี มีคุณรีคนเดียวที่พูดไทย ก็ต้องใช้ความถี่เข้าช่วยมากๆนะคะ น้องลิซซี่จึงจะพูดไทยได้มากขึ้น เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[ชิดตา อุดชาชน]

อ่านแล้วน่ารักมาก เอาใจช่วยคะ

[กัลยา กิตติเลิศไพศาล]

สู้ๆ คับ......ทำได้แน่นอนคะ ภาษาไทยภาษาของเราเองคะ อย่าท้อแท้คะ เหล่าลูกศิษย์ให้กำลังใจคะ

[แม่แอม]

มาเป็นกำลังใจให้คุณรีอีกแรงคะ เพื่อสูกลูกแม่ยอมทุ่มเทได้ทุกอย่าง สู้ สู้ สู้โว้ยเจ้า

[แม่แอนนา]

ภาษาไทยอยู่ในสายเลือดแล้วคะ ไม่ยากเกินความพยายามหรอกคะ ดูพวกเราในหมู่บ้านฯสิคะ ภาษาพ่อภาษาแม่ก็ไม่ใช่ แต่ก็พยายามและพยุงกันเดินต่อไป สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะคะ ท้อได้คะแต่อย่าถอย สู้โว้ย....เพื่อลูก

[Choltisa]

อ่านแล้วก้อโดนใจจ๊ะรี พี่ก้อเหมือนกัน เริ่มย้อนมองดูตัวเอง ลูกคนโตไม่มีความสับสนใด ๆๆ และตอนนี้น้องยูมีก้อสามารถพูดได้ทั้งสามภาษาโดยไม่มีปัญหาอะไร แต่พอมาน้องดงกอน พี่เริ่มสับสน อังกฤษก้ออยากได้ ไทยก้ออยากให้ดี โอ๊ย น้องดงกอนตอโต้และเริ่มพูดแต่ภาษาอังฤกษ เรื่องภาษาไทย มองเห็นว่าริบหรี่เหลือเกิน เป็นเพราะแม่เอง ไม่สม่ำเสมอ กับเค้า เริ่มสับสน ต้องพยายามต่อไป เห็นด้วยอย่างที่รีบอก " ความพยายามอยู่ที่ไหน ความเร็จก้อรออยู่นั่นเอง " ว่าแล้วเรามาเป็นกำลังใจให้กันและกันและก้าวเดินกันต่อไปค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆๆ ที่มาแป่งปันกันเสมอจ้า

[อรอินทุ์]

เป็นกำลังใจให้ด้วยคนค่ะพี่รี ของแนนภาษาอังกฤษลูกยังไม่ไปไหนเลย

[Tao's mamy รักในหลวง]

เป็นกำลังใจให้พี่รีค่า ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นค่ะ