มัมมี๊น้องเฟิร์ส's Blog – December 2010 Archive (5)

เย้ๆๆ ในที่สุด X'Mas ก็มาถึง วันที่เรารอคอย แต่วันนี้อากาศร้อนชะมัดเลย แต่เจ้าตัวเล็กก็ยังสนุกได้อยู่เหมือนเดิมด้วยหัวที่เปียกชุ่ม 555+

วันนี้ที่วัดเจอคุณกบด้วย น้องเฟิร์สไปเล่นกระทืบเท้าใกล้ๆใหญ่เลย สนุกสนานมาก แล้วบอกว่าFrogกบด้วยอ่ะ เล่นไปเล่นมา เลยหันมาทำท่าอึ่งอ่าง กระโดดดึ๊บๆดีกว่า ร้อง"อึ่ง-อ่างงง"ด้วย ตลกดี…

วันนี้ คำแรกที่พูดกะแม่ตั้งแต่ยังสลึมสลือเลยคือ "แม่!ดูบาร์นี่"(อีกแล้วว) แถมบิดขี้เกียจต่ออีกแน่ะ 55+

วันนี้เราเล่นน้ำในสระที่ซื้อมา เล่นนานเหมือนกัน ก่อนนอนทำท่าเหมือนจะไม่สบายเลยพาไปกินยา  พอกินได้เราก็แบบชมๆๆๆ(ทำแบบตื่นเต้นสุดฤทธิ์)บอกว่าwowสุวิจักขณ์ you're good boy. Clap your hand. อารมณ์พาไปเลยตบมือใหญ่เลย จริงๆน้องเฟิร์ส รู้คำว่าClap handแล้ว…

บันทึกครั้งแรกกับพัฒนาการ2ภาษาไอ้ตัวเล็ก ^ ^ (เริ่มทำวันที่3 ธันวาคม 2553>>>1ขวบเก้าเดือนกับ21วัน)

Ps.เราตั้งใจเขียนอันทึกนี้ไว้เพื่อจะได้ไม่ลืมว่าคุณลูกของเราทำอะไรได้บ้างแล้ว บางทีอาจมีสาระบ้าง ไม่มีบ้าง ยังไงก็อย่าว่ากันน้า อิอิ

เอาล่ะ ได้ฤกษ์เขียนบันทึกกะเค้าซะทีนะ หลังจากที่เริ่มพูดEngกะลูก ผลก็คือ วันแรกเลยนะ ลูกก็ไม่มีท่าทีต่อต้านใดๆแต่กลับสนุกและพยายามจะพูดตามที่เราพูดตลอด แอบดีใจที่เค้าสนใจและไม่ทำท่าแบบว่า "แม่เป็นไรเนี่ยยย" ประมาณเนี๊ยะ…

ด้วยความที่ชอบหาข้อมูลทางเน็ต หาไปเรื่อยเปื่อย อยากรู้อะไรก็หาๆๆๆ ค้นๆๆๆมันเข้าไป วันนึงตอนดึกๆๆๆๆ น่าจะวันที่2ธันวา53นะ ช่วงดึกมากแล้ว ตี3มั๊งงง ก็หาไรเรื่อยเปื่อยเหมือนเดิม อยู่ๆก็หมือนฟ้าบันดาล ทำให้เราหลงทาง เดินตุ๊ปั๊ดตุ๊เป๋เข้ามาในเว็ปนี้เข้า แรกๆก็เอ อะไรหว่า ลองดูหน่อยละกัน ว่าแล้วก็จัดแจงแอบดูคลิป(ไม่)ลับของน้องเพ่ยเพ่ยซะหมดเลย ดูแล้วก็แบบ ไฟลุกพรึ่บ ประมาณว่าลูกชั้นต้องทำแบบนี้ได้บ้างสิน่า(แอบอิจฉาเล็กๆ555+) ว่าแต่น้องเพ่ยนี่เก่งจังเลยเนอะ…

เฮ้อ กว่าจะได้ลงมือเขียนเนี่ย ก็ปามาวันนี้แล้วสินะ ตอนแรกแม่ตั้งใจว่าจะเขียนDiaryไว้ทุกๆวันตั้งแต่ลูกเกิดน่ะ แต่ๆๆๆ ได้ทำซะเมื่อไหร่ล๊า 555+ ตอนลูกเล็กๆ(0-3เดือน)ก็มัวแต่เจ็บแผล ห่วงหน้าพะวงหลัง ไม่รู้ว่าจะเลี้ยงลูกยังไง(ก็แหมๆๆ คนมันไม่เคยนี่ อิอิ) พอลูกได้~3เดือน ก็ต้องกลับไปทำงาน งานนี่ก็ออกแนวหนักหนาสาหัส ประมาณว่าออกจากบ้าน6.30น. กลับถึงบ้านก็ไม่ต่ำกว่า1-2ทุ่ม นี่ยังไม่รวมวันที่ต้องทำOTอีกนะ ถ้าOTก็กว่าจะได้กลับปาเข้าไป…