จะเริ่มแล้วนะ!!!

[มัมมี๊น้องเฟิร์ส]

ด้วยความที่ชอบหาข้อมูลทางเน็ต หาไปเรื่อยเปื่อย อยากรู้อะไรก็หาๆๆๆ ค้นๆๆๆมันเข้าไป วันนึงตอนดึกๆๆๆๆ น่าจะวันที่2ธันวา53นะ ช่วงดึกมากแล้ว ตี3มั๊งงง ก็หาไรเรื่อยเปื่อยเหมือนเดิม อยู่ๆก็หมือนฟ้าบันดาล ทำให้เราหลงทาง เดินตุ๊ปั๊ดตุ๊เป๋เข้ามาในเว็ปนี้เข้า แรกๆก็เอ อะไรหว่า ลองดูหน่อยละกัน ว่าแล้วก็จัดแจงแอบดูคลิป(ไม่)ลับของน้องเพ่ยเพ่ยซะหมดเลย ดูแล้วก็แบบ ไฟลุกพรึ่บ ประมาณว่าลูกชั้นต้องทำแบบนี้ได้บ้างสิน่า(แอบอิจฉาเล็กๆ555+) ว่าแต่น้องเพ่ยนี่เก่งจังเลยเนอะ หน้าตาก็แบบ น่ารักสุดๆอ่ะ เป็นดาราได้เลยเนี่ยย งืมๆๆๆ งานนี้คนที่ต้องยกนิ้วให้ ไม่ใช่แค่น้องเพ่ยๆหรอก ต้องยกนิ้วโป้งโตๆให้คุณบิ๊กเลยยยยยยย แอบกระซิบบอกนิดนึงว่าน้องเฟิร์สท่าทางจะหลงรักน้องเพ่ยเพ่ยซะแล้วนะ หลังจากที่แม่ซื้อหนังสือของคุณบิ๊กมาอ่าน เคยเปิดรูปน้องเพ่ยให้เค้าดูครั้งนึง หลังจากนั้นจะชอบหยิบหนังสือมาเปิดดูตลอดตลอด แล้วก็บอกว่า เพ่ยเพ่ย พี่เพ่ย อยู่ไหน พอเจอนะต้องเรียกให้แม่ดูด้วยทุกครั้งเลย เรียกจนกว่าจะหันด้วยนะ เหอะ แม่เลยลองถามดูว่า ทำไม?หนูชอบหรอ? น้องเฟิร์สจะตอบว่า ชอบ พอถามว่าสวยมั๊ย ก็จะตอบว่าสวยยยยยยยยย (ลากเสียงซะยาวเชียววว)แหมๆๆๆออกลายแต่เล็กนะ555+

 

หลังจากได้พบเว็ปนี้แล้ว ก็ไม่ลังเลเลยที่จะร่วมเป็นส่วนนึงของหมู่บ้านอันแสนอบอุ่นแห่งนี้ ต้องขอบคุณคุณบิ๊กและแม่ๆทุกคนจริงๆที่ร่วมกันแบ่งปันเรื่องราวดีดีแบบนี้ อ้อ ลืมบอกไปวันนั้นเจอเว็ปประมาณตี3 ปิดไม่ลงเลย อ่านๆๆๆ ดูๆๆๆจน7มงเช้าได้มั๊ง พอซัก9โมง คุณลูกก็ตื่น แม่ก็เริ่มปฏิบัติการทันที!!! ผลที่ได้คือ ลูกก็ไม่ได้มีท่าทางอะไรนะ ก็เล่นกับเราเหมือนเดิมปกติ แบบไม่ได้ทำท่าว่างงหรืออะไร เราก็ทำท่าระกอบไปด้วยเพราะแน่ล่ะ เด็กไม่เข้าใจที่เราพูดแน่ ก็เพิ่งเริ่มพูดวันแรกนี่นา 555+ ลูกก็ปาเข้าไปขวบกะเก้าเดือนครึ่งแล้ว พูดไทยเก่งแล้ว เข้าใจภาษาไทยดีมากๆแล้ว วันนั้นตอนเช้าเราเล่นกับเต่ากันที่หลังบ้าน เอากล้วยให้เต่ากิน หนูก็พูดตามแม่ด้วยนะ turtle common , eat banana ก็ประมาณเนี๊ยยย แอบดีใจมากมายที่ลูกไม่ต่อต้าน แถมเค้ายังสนุกกับภาษาด้วย และพยายามพูดตามที่เราพูดตลอด เย้ เย้ !!!

 

ตอนแรกก็คิดว่าเราเริ่มช้าไปมั๊ย แต่พอเห็นคุณแม่ท่านอื่นๆที่เค้าเริ่มช้ากว่าเราก็มี บางคนลูก 4ขวบ 6ขวบแล้วก็มี เพิ่งจะเริ่มก็ยังไม่สายเลย ก็เลยตัดสินใจแน่วแน่ว่าจะลองดูซักตั้งนะ

 

หลังจากวันนั้นก็พยามพูดEngกะลูกตลอดเวลา แต่ก็แบบไม่ได้เก่งอะไรมากมาย เรื่องtenseนี่มั่วมากอ่ะ 555+ แต่ก็พยายาม หาหนังสือมาอ่านบ้าง คิดๆๆๆเวลาจะพูด พูดทั้งวัน ก็คิดมันทั้งวันจนปวดหัวมากกกก จนวันนึงไม่ไหวแล้วเลยลองหยุดEngพูดไทยกะลูก หายปวดหัวเลย555+

 

แต่ด้วยความที่ห่วงอนาคตลูกมากกว่า เลยกลับมาพูดEngกะลูกต่อ ด้วยความหวังที่ว่า วันนึงเราจะเก่งขึ้น คล่องขึ้น ไม่ต้องคิดก่อนพูดเหมือนตอนนี้ อาการปวดหัวคงน้อยลงนะหวังว่า 555+

 

เอาหล่ะ บ่นมามากพอแล้ว เดี๋ยวมาบันทึกเรื่องพัฒนาการ2ภาษาของคุณลูกต่อในบล็อคต่อๆไปดีกว่านร้า ^ ^