คุณคิดว่าสำเนียงแบบเจ้าของภาษาจำเป็นสำหรับการเลี้ยงเด็กสองภาษาหรือเปล่าคะ

[แม่แอ๋ว - Brillkids Thailand]

เราได้อ่านตามเวบบอร์ดเกี่ยวกับการเลี้ยงเด็กสองภาษา หนึ่งในข้อกังวลของคนเป็นพ่อแม่ และ “ฝ่ายค้าน”การเลี้ยงเด็กแนวนี้คือความกังวลเรื่องสำเนียง กังวลว่าจะคนสอนและคนเรียนจะสำเนียงไม่ดีไม่เหมือนเจ้าของภาษา อยากรู้จังเลยค่ะว่าพ่อแม่ในบ้านหลังนี้คิดยังไงกับเรื่องนี้

 

ส่วนตัวเรา เราเห็นต่างไปจากนี้ค่ะ เรามองเรื่องสำเนียงแบบเจ้าของภาษาเป็นผลพลอยได้ค่ะ
เรามองว่าแก่นสำคัญไม่ใช่สำเนียง แต่เป็นการพูดแบบชัดเจนตรงตามหลังภาษา ออกเสียงท้าย
ตัว ( t, s, d, z, st,ch,th,v, and etc)ได้ถูกต้อง  ความเข้าใจในสิ่งที่พูด
และสามารถสื่อสารกับคนอื่นๆหรือเจ้าของภาษาได้ คนแต่ละประเทศก็มีสำเนียงพูดต่างๆกันออกไป
ขนาดภาษาอังกฤษเองก็ยังมีสำเนียง แคนาดา อเมริกัน บริทิช และ ออสเตรเลียเป็นต้น
ในแต่ละประเทศเองก็มีพูดต่างๆกันออกไปเหมือนคนในแต่ละภาคของบ้านเรา
เช่นคนแถบใต้ของสหัรัฐก็มีสำเนียงอีกแบบหนึ่ง คนเหนืออีกแบบ สำเนียงแบบนิวยอร์ค
สาระพัดค่ะ เราว่ามันเป็นเอกลักษณ์ที่มีสเน่ห์อย่างหนึ่งเลยล่ะค่ะ
คนไทยเวลาพูดอังกฤษสำเนียงแบบไทยๆ เราคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติ อย่างเราเอง
อยู่เมืองนอกมาก็หลายปี ยังพูดอังกฤษสำเนียงไทยๆอยู่เลยค่ะ แต่ไม่เคยกังวล
ไม่เคยอาย อีกอย่างฝรั่งเค้าก็เข้าใจว่าภาษาแรกของเราไม่ใช่ภาษาอังกฤษ
เค้าก็พยายามจะเข้าใจในสิ่งที่เราพูดอยู่แล้ว

 

ก่อนที่จะมีเจคอบ เราทำงานเป็นพนักงานสำรองห้องพักให้กับโรงแรมโนโวเทลในเมืองที่เราอยู่
หลายๆครั้ง แขกที่โทรมาจองห้องพัก ก็จะถามว่าเรามาจากประเทศอะไร สำเนียงน่ารักดี
เพื่อนร่วมงานก็บอกว่าเรามี cute accent  เจคอบเองก็เป็นเด็กฝรั่ง ถึงจะมีแม่เป็นไทย
แต่ภาษาแวดล้อมเป็นภาษาอังกฤษ ทำให้พูดไทยไม่ชัด แต่ก็พูดได้
สื่อสารบอกความต้องการของตัวเองได้ สำหรับเราแล้วพอใจค่ะ

 

แต่ถ้าใครสอนลูกแล้วลูกได้สำเนียงแบบเป๊ะๆนั้นก็สุดยอดค่ะ ยินดีด้วย
ส่วนคนทีสำเนียงไม่ได้ ก็ไม่เห็นจะเป็นไร สำเนียงไทยๆของเราก็ฟังรื่นหูดีค่ะ

 

คุณคิดกันอย่างไรบ้างค่ะ

 

แอ๋ว แม่เจคอบ

 

ปล ถ้าอยากฟังเสียงคำพูดหรือคำศัพย์แต่ละคำเป็นภาษาอังกฤษนั้น ง่ายมากค่ะ ไม่ต้องไปหาฝรั่งที่ไหน แนะนำให้ไปโหลดโปรแกรมนี้มา

 

http://www.naturalreaders.com/index.htm

 

เลือกแบบฟรีนะคะ ไม่ต้องเสียตังค์ อยากรู้คำไหนออกเสียงยังไงก็แค่พิมพ์คำๆนั้นไปได้เลยค่ะ

นอกจากนั้นก็ฟังการออกเสียงผ่านเวบดิคชันนารีออนไลน์ก็ได้ เช่นเวบ

http://www.merriam-webster.com/dictionary/pronunciation

 

ส่วนหลักการออกเสียงแบบโฟนิคส์นั้น ศึกษาได้ที่เวบนี้ค่ะ

 

http://www.uiowa.edu/~acadtech/phonetics/english/frameset.html

 

 

 

[Samita Srimachaporm]

คิดเหมือนกันกับแม่น้องเจคอบค่ะ

[พี่ฟ้าใส น้องไออุ่น]

ถ้าสำเนียงเหมือนเจ้าของภาษาได้ก็ดีค่ะ แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือสามารถสื่อสารกันได้มากกว่า

เรื่องสำเนียงเป็นของแถม

[Pat]

คิดเหมือนกันค่ะ เพราะถ้าจะให้เหมือนเจ้าของภาษาคงต้องมานั่งเลือกอีกว่าจะเอาเจ้าของภาษาจากประเทศไหนเมืองไหนดี เพราะขนาดคนพูดภาษาอังกฤษเหมือนกัน ยังไม่ได้พูดสำเนียงเดียวกันเลย ประเทศเดียวกันก็คนละสำเนียงอีก

เอาเป็นว่าสื่อสารเข้าใจดีกว่าไหม

[ทิพวัลย์]

กด like ให้คุณแพท 10 เต็มเลยค่ะ  เมื่อก่อนก็กังวลมากค่ะ  ว่าสำเนียงเรามันไม่ได้เรื่อง แต่พอฝึกฟังมากๆ เข้าก็เข้าใจแล้วค่ะ  สำเนียงในการพูดมีมากมายหลายรูปแบบเหลือเกิน  ถ้าเราจะเลือกก็คงจะเลือกยาก  ขอให้พูดชัด  คนอื่นเข้าใจก็น่าจะดีแล้วค่ะ

[จันสุดา หนูจีน]

ขอบคุณมากมายค่ะ  หลายๆครั้งที่เข้ามามักจะได้สิ่งที่ดีจากคุณแม่ของน้องเจคอบกลับไปด้วยเสมอ  ขอบคุณจริงๆค่ะที่นำสิ่งที่ดีมาให้

[บอมบ์จ้า]

คิดเหมือนกันค่ะ ทุกวันนี้บอมบ์เองก็ทำงานกับคนหลายชาติ  ซึ่งแต่ละชาติก็มีสำเนียงต่างกันไป บอมบ์เองก็พูดอังกฤษสำเนียงไทย แต่พูดให้ชัดและเคลียร์ ต่างชาติก็สามารถเข้าใจได้ดี บางครั้งเราฟังเค้าไม่ชัด เค้าฟังเราไม่ชัด ก็พยายามพูดใหม่ให้ชัดเจนยิ่งขึ้น

อย่างคนฟิลิปปินส์ เค้าพูดภาษาอังกฤษคล่องเหมือนเป็นภาษาตัวเอง แต่เค้าก็ยังมีสำเนียงตากาล็อก ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยใช่ไหมคะ โรงเรียนในเมืองไทยยังจ้างครูชาวฟิลิปปินส์เยอะแยะไป

ถ้าเรามัวแต่กังวลเรื่องสำเนียง จะรอให้ native speaker มาสอนลูกเราอย่างเดียว ความถี่และความเป็นกันเองในการสอนมันก็คงไม่เท่ากับพ่อแม่เป็นคนพูดเองหรอกค่ะ

[gitanjali saengsang]

ก็คิดคล้ายกันค่ะ ตั้งใจว่าจะปูพื้นฐานให้เค้าไม่ต้องมาตั้งต้นท่อง cat rat bat เหมือนเราเท่านั้น ไม่ต้องมาท่อง ไอ้นั่นแปลว่าไอ้นี้เพราะถ้ามัวกังวลอยู่กับสำเนียงแล้วไม่เริ่มทำอะไรซะที ลูกเราก็ต้องเข้าโรงเรียนไปเจอครูสอนท่องศัพท์อยู่ดี หรือถ้ามีเงินส่งนานาชาติ กว่าจะได้เข้าเรียนการฟอร์มเสียงพูดของเค้าก็เป็นแบบไทยๆ ไปซะแล้ว สรุปแล้วจะกังวลไปทำไม สอนลูกซะตอนนี้ดีกว่า ^^

แต่คนที่กังวนกลัวลูกจะไม่ได้สำเนียงเจ้าของภาษาก็เคยเจอมากับตัว ทั้งๆ ที่พ่อแม่จบเมืองนอกทั้งคู่แต่ไม่คิดจะสอนลูกเลย ตั้งใจจะส่งนานาชาติตอนสามขวบให้เจอฝรั่งจริงๆ แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันนะคะว่าคุณครูที่เด็กๆ ต้องเจอจะเป็นฝรั่งชาติไหน แต่พอพ่อแม่เห็นเป็นฝรั่งเค้าก็อุ่นใจว่าจะได้สำเนียงที่ถูกต้องกว่าที่พ่อแม่สอนเอง... ก็แล้วแต่ความเชื่อค่ะ แต่ในบ้านหลังนี้คงไม่มีใครกังวลเพราะเห็นตั้งหน้าตั้งตาสอนลูกๆ กันทั้งนั้นเลย....

 

[พ่อน้องแมมมอธ]

ผมก็มีคนบอกว่าพูดกับลูกสำเนียงจะได้เหรอ... ผมก็คิดไปว่าได้ไม่ได้ไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าเราจะสอนลูกหรือเปล่าเท่านั้นครับ
หากคิดโน่นคิดนี่ผมว่าไม่ต้องทำอะไรเลย "กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จในวันเดียวครับ" ลงมือทำวันนี้ดีกว่ามั้งครับ ...
++ ขอบคุณครับ ++

[พ่อน้องคับคุน]

ขอบคุณความคิดดีๆ เราไม่ใช่เจ้าของภาษานี่หน่า
พูดให้เข้าใจได้น่าจะดีที่สุด

[[e-mail]]

ดิฉันพึ่งโต้ตอบกับคุณพยาบาลเมื่อเช้านี้เอง เรียกเราคุยเหมือนกับจะสั่งสอนดิฉัน คุณพยาบาลพูดว่ามานี่จะบอก เป็นความคิดที่ดีนะที่แม่สอนลูกตั้งแต่เด็ก แต่เด็กจะจำสำเนียงไทยที่แม่สอนไปทำให้ให้แก้ไม่ได้และพูดไม่เหมือนฝรั่ง ดิฉันได้ยินก็ตอบไปว่า สำเนียงไม่สำคัญหรอกถ้าเราออกเสียงให้ถูกต้อง และใช้โฟนิกส์ด้วย เช่น บุคคึ ลุคคึ วอล์คคึ และญี่ปุ่นก็สำเนียงญี่ปุ่น ออสเตรเลียสำเนียงออสเตรเลีย อเมริกันสำเนียงอเมริกัน อังกฤษสำเนียงอังกฤษ คือแต่ละที่สำเนียงไม่เหมือนกัน ดิฉันก็พัฒนาตัวเองจากคำศัพท์ 10 คำ ตอนนี้อาจจะได้ร้อยสองร้อยและได้รู้ไวยกรณ์เพิ่มขึ้น ให้น้องดู ดีวีดี ดูหนังฝรั่งบ้าง ฟังแม่ออกเสียงบ้าง ครูที่โรงเรียนก็ยังออกเสียงผิดเลย และลูกแค่อายุ 2.6 ขวบจะเอาเสียงสำเนียงอะไรกันหนักหนา ด้วยความโกรธนิดหน่อย  จำคำพูดได้หมดเลย คิดในใจดูถูกเราเกินไปแล้ว ดิฉันได้ยินคุณพยาบาลพูดยิ่งทำให้ดิฉันอยากจะสอนลูกและพัฒนาตัวเองให้มากที่สุด หลังจากนั้นได้พาลูกมาร่วมกิจกรรมศูนย์สามวัย ของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก อ.ท่าบ่อ จ.หนองคาย ได้คุยกับ ผอ.ศูนย์เค้าเห็นลูกพูดอังกฤษกับดิฉัน ผอ.ชื่นชมดิฉันว่าเป็นแนวคิดที่ดี คุณแม่ทำถูกแล้ว ดิฉันได้อธิบายคร่าว ๆ ให้ผอ.ฟัง ท่านก็เลยชวนมาเป็นวิทยากรเกี่ยวกับภาษาเลย  เห็นมัยค่ะผิดกับคุณพยาบาลคนแรกที่โต้แย้งกับเรา พอดีดิฉันอยากจะเล่าให้แม่ ๆ สองภาษฟังพอดี ก็เจอกับกระทู้นี้ในเว็ปพอดี ทำให้ดิฉันมีกำลังใจจะสอนลูกและพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นกว่าเดิม ขอความคิดเห็นคุณแม่สองภาษาทุก ๆ ท่านด้วยนะค่ะ

[Pat]

สู้ๆค่ะ 

[Clamp ka]

ตอนช่วงแรกๆก็กลัวว่าลูกจะจำสำเนียงประหลาดของตัวเองไปเหมือนกันค่ะ

เลยพัฒนาตัวเองโดยการพูดให้ชัด และให้เขาได้ฟังได้คุยกับเจ้าของภาษามากมาก ก็ช่วยได้ค่ะ

หรือถ้าไม่มี การ์ตูนก็ช่วยได้ค่ะ คายุช่วยได้มากเลยค่ะ

เราพยายามเพื่อลูกเราให้ดีที่สุด ให้เค้าพูดจาสื่อสารได้ ฟังเข้าใจ โต้ตอบได้เอาตัวรอดได้ แค่นี้ก็ภูมิใจค่ะ

 

เห็นด้วยกับคุณแอ๋วมากค่ะ