พ่อบอกว่าเข้าใจแต่ไม่ให้ความร่วมมือ

[พี่กะทิ กับ น้องแตงไทย]

เพิ่งเริ่มเรียนสองภาษากับลูกเมื่อตอนหลังสงกรานต์นี้เองค่ะ  อ่านหนังสือยังไม่ทันจบดีเลย  เครื่องก็ร้อนแล้ว  ตื่นเต้นอยากให้ลูกเราเป็นเด็กสองภาษามั่ง  อุปสรรคก็คือ  พ่อน้องเค้ามั่นใจในตัวเองค่ะว่าเค้าเก่งภาษาอังกฤษ  เรียนจบโทที่อเมริกา  พอเราให้ช่วยพูดกับลูกเป็นภาษาอังกฤษหน่อย  เพราะเราอ่อนภาษาอังกฤษ  แล้วก็เล่าความถึงหนังสือเด็กสองภาษาพ่อแม่สร้างได้ให้เค้าฟังคร่าว ๆ  เค้าบอกว่าเข้าใจและเห็นด้วย  ดีจ้ะ  แต่ก็ยังพูดกับลูกเป็นภาษาไทย  พอพูดเป็นภาษาอังกฤษลูกทำท่าไม่เข้าใจเค้าก็แปลให้เสร็จสรรพ  อ้าว!!!......  แล้วก็บอกว่าเข้าใจ  เหมือนที่คุณบิ๊กพูดเลยค่ะ  เรียนจบโทอเมริกาแต่พอถามประโยคง่าย ๆ ในชีวิตประจำวันเงี้ย  ชะงัก  งง  คิดอยู่ซักพักนึงว่าต้องพูดยังไง  ความรู้ท่วมหัวก็ยังงี้แหละเนอะ  คิดมากว่าพูดออกไปจะถูกหรือเปล่าหว่า  เราบังคับให้อ่านหนังสือเด็กสองภาษาฯ  เพราะอยากให้เค้ารู้ว่าตอนนี้เรารู้สึกยังไง  คิดยังไง  อยากจะสอนลูกแบบไหน  ให้เอาไปอ่านตั้งนานแล้วอ่านได้สองหน้าอยู่เลยล่ะมั้ง  เราก็เลยต้องเป็นคนพูดอังกฤษกับลูกซะเอง  ก็กลัวเค้าจะขำเราตลกเราที่เราพูดผิดแกรมม่าสำเนียงก็เพี้ยน  เพราะว่าเขาน่ะเก่งแกรมม่า  แต่อย่างที่บอกภาษาอังกฤษบ้าน ๆ  พื้น ๆ ใช้จริง ๆ ในชีวิตประจำวันน่ะประเมินดูแล้วเขาคงไม่ถนัดหรอก  สงสัยจะเก่งแต่ภาษาอังกฤษแบบเป็นทางการมากกว่า  เปรียบเทียบกับภาษาไทยก็คงเหมือนกับที่เราพูดกันอยู่ทุกวันเข้าใจง่ายไม่ซับซ้อน  กับภาษาราชการที่เอาไว้เขียนหนังสือราชการ  หรือพวกจดหมายธุรกิจน่ะค่ะ  ก็เลยชวนเค้าไปเข้าเวิร์คชอพจะได้รู้แนวความคิดของเราซักที  แต่เขาก็ไม่อยากไป  เลยบอกว่าถ้าไม่อยากไปก็อ่านหนังสือให้จบ  เขาก็รับปากค่ะ  แล้วก็รับปากอีกนะคะว่าต่อไปนี้จะพูดกับลูกเป็นภาษาอังกฤษ  อะไรที่เค้าไม่รู้เค้าจะพยายามค้นคว้าหาคำตอบมาพูดกับลูกค่ะ  ดีใจค่ะที่ได้ยินแบบนี้  แต่ยังไม่รู้ว่าจะทำได้จริงหรือเปล่า  (เค้ามีเวลาอยู่กับลูกแค่อาทิตย์ละหนึ่งวันเองค่ะ)  ตอนนี้ที่พูดกับลูกเป็นภาษาอังกฤษก็ต้องแม่เป็นหลักค่ะ  ผิดบ้างถูกบ้าง  สำเนียงเพี้ยนบ้าง  พูดไทยซะส่วนใหญ่เพราะยังไม่รู้ว่าภาษาอังกฤษต้องพูดว่ายังไง  ประโยคที่พอรู้บ้างก็ลืมตัวพูดเป็นภาษาไทยกับลูกซะนี่  พยายามทำตามขั้นตอนค่ะ  สอนศัพท์ก่อน  แต่ใจร้อนค่ะอยากให้ลูกเข้าใจภาษาอังกฤษเร็ว ๆ ประโยคไหนพูดได้ก็พูด  เพราะกลัวน้องติดภาษาไทยค่ะ  สิ่งแวดล้อมเป็นภาษาไทยซะส่วนใหญ่ (แถมเป็นไทยโคราชด้วย อิอิ)  ดูคายุกับลูกทุกวันเลยค่ะ  ก็เลยจำ ๆ เอาจากบทสนทนาของคายุนั่นแหละค่ะมาใช้กับลูก  แต่ก็ยังจำได้น้อยนิดเดียวเอง  เป็นกำลังใจให้สมาชิกหมู่บ้านคนนี้ด้วยนะคะ

[nuntaka chantorn]

เป็นกำลังใจให้คะ อ่านแล้วก็เข้าใจค่ะคุณผู้ชายที่บ้านก็เป็น คนนั้นไม่เก่งแถมไม่ค่อยสนับสนุนอีกกลัวลูกพูดภาษาไทยได้ช้า แต่เราก็ไม่สนคะพูดเองฝึกเองตามเรื่องตามราวอีกหน่อยเค้าเห็นว่าลูกทำได้เค้าจะปลื้มสุด ๆ ค่ะอย่าห่วงตอนนี้คุณแม่ก็สอนไปก่อนนะคะนิด ๆ หน่อยหยอดไปเรื่อยๆ ค่ะ