รู้งี้.....แม่ "say" ตั้งนานแล้ว

[Tao's mamy รักในหลวง]

ตอนนี้เจ้าลูกเต๋า อายุ 1 ขวบกับ 8 เดือนกว่าๆแล้วค่ะ
ยังพูดได้เป็นคำๆ อยู่ครั้งละหนึ่งพยางค์ ไทยบ้างอังกฤษบ้าง แล้วแต่ว่า เค้าชอบพูดคำไหนมากกว่ากัน
รวมๆ แล้วก็ยังพูดได้ไม่เยอะค่ะ แต่แม่รัตน์ก็ไม่ซีเรียสแล้ว ไม่เหมือนตอน 1 ขวบ 4 เดือน ที่พูดได้แค่ 3 คำ ปาปา กา มา ตอนนั้นกลุ้มมากๆ สับสนไปหมด แต่พอตั้งสติ ตั้งหลักได้ เริ่มสอนพูดเค้าอย่างช้าๆ ชัดๆ เป็นคำๆ ทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ ทุกอย่างก็พัฒนาไปได้ดีขึ้นเรื่อยๆ ชื่นใจจริงๆค่ะ

ทีนี้มาดูความคืบหน้าของเจ้าเต๋ากัน
ปกติเวลาแม่รัตน์สอนพูด ก็จะชี้รูปนั้น แล้วพูดซ้ำๆ เช่น รูปรถบัส ก็จะพูดว่า
"bus...bus" "Tao, look at me, look at my mouth, BUS"
บางคำ เค้าก็พูดตาม แต่บางคำ เค้าก็ไม่พูดเอาซะดื้อๆ เป็นอย่างนี้มาหลายเดือน ถึงจะพูดไ้ด้หลายคำ แต่แม่รัตน์ก็แอบคิดไม่ได้ ว่าน่าจะพูดได้มากกว่านี้ เพราะออกเสียงคล้ายกัน แต่ทำไมไม่ยอมพูด อืมมม...

จนกระทั่งเมื่อวาน เล่นโยนบอลกัน
แม่ "Do you want to play again?" เต๋า " - " (พยักหน้า) ยังพูด yes ไม่ได้
แม่ "ํYes....yes" (แม่ให้พูดตาม) เต๋า " - " (พยักหน้า)

แม่ "Are you ready?" เต๋า " - " (พยักหน้า)
แม่ "ํYes....yes" (แม่ให้พูดตาม) เต๋า " - " (พยักหน้า)

แม่ "Why don't you say yes?
...say YES!....say YES!!"
(แม่เริ่มหงุดหงิด) เต๋า พูดค่อยๆ "yes"

แม่ "What...Oh! you can say yes" เต๋า ยิ้มเขิน

หลังจากนั้น แม่รัตน์ก็ลองของค่ะ ชี้ทุกรูปที่เค้ารู้ศัพท์อยู่แล้ว แต่เค้าไม่เคยพูดมาก่อน
อย่างเช่น bus แม่รัตน์ก็พูดว่า
"say bus" เต๋าก็ "bus" ปกติเห็นแมลงก็พูด "bug" แต่ไม่เคยพูด "bus" เลย
"say dog" เต๋าก็ "dog" ปกติจะพูด "หมา" ค่ะ
"say duck" เต๋าก็ "duck" ปกติไม่พูด บางครั้งพูด เป็ด
"say go" เต๋าก็ "go"
...... แม่งี้ เป็นปลื้มมากมาย มีความสุขอย่างแรงค่ะ ....

คิดว่าที่ลูกไม่พูด เพราะเราไม่สั่งให้เค้าพูด พอเราสั่งให้เค้าพูด เค้าก็เลยยอมพูด
เฮ้อ....รู้งี้....รู้งี้ แม่รัตน์ยอม "say" ตั้งนานแล้ว อิอิ

[Prim & Poom]

ก็ไม่สั่งให้พูดนี่นา .. จะรู้ได้ไงเล่าว่าจะให้พูดตอนไหนจ้ะแม่รัตน์ 555+++
อ่านแล้วก็ขำนะ แล้วก็ตามมาด้วยความชื่นชมล่ะ ... ความพยายามอย่างยิ่งยวดของรัตน์น่ะ ผลิดอกออกผลแน่นอนจ้ะ ฟันธง !!!!

[Means&Meeya]

น้องเต๋าเก่งจังเลย อีกหน่อยต้องพูดภาษาอังกฤษปร๋อแน่เลยค่ะ

[Nam1's mama]

เฮ้อ....รู้งี้....รู้งี้ แม่รัตน์ยอม "say" ตั้งนานแล้ว อิอิ
ประโยคนี้ทำให้รู้สึกได้ถึงทั้งลุ้น ทั้งโล่ง ทั้งดีใจและก็ชื่นใจเลย
นี่แหละความรู้สึกของคนเป็นแม่กับแต่ละก้าวของลูก
ดีใจด้วยค่ะ

[KrisMum]

มายิ้มปลื้มด้วยคนรัตน์ แม่ๆอย่างเราก็หาวิธีที่เวิร์กที่สุดสำหรับเราเน๊อะ

[แม่ติ๊ก&น้องต้นกล้า]

เก่งมากๆ เลยคะ ทั้งคุณแม่และคุณลูกเลย เราก็รอวันที่ลูกพูดได้เหมือนกันคะ

[แม่ขวัญ]

เอาใจช่วยจ้าคุณรัตน์ของขวัญก็ได้คำเดียว พูดอะไรก็คำเดียว เลยไม่แน่ใจ แต่ที่มั่นใจอย่างนึงคือตอนที่ถามน้องปรางว่า Do you want to go outside with mommy?
ตอบ YES!! ดังลั่นเลย ใครได้ฟังก็แอบยิ้มค่ะ

[mama kimsung]

ยินดีด้วยนะค่ะ สงสัยต่อไปคุณแม่รัตน์คงยิ้มแก้มป่องอีกแน่ๆเลยถ้าเจ้าเต๋าปล่อยคำเด็ดๆออกมาอีก

[Danny-Dome-Daddy.]

555......"รู้งี้..." ศัพท์คุ้นๆเนาะ

แดนนี่ก็เป็นครับ...ตอนนี้พูดตามเราตลอด..น่าชื่นใจ-น่าชื่นใจ

ยินดีด้วยครับ...ต่อไปคงพูดน้ำไหลไฟดับ....

[สุมนา วงศาสุทธิกุล]

น่าชื่นใจอ่ะรัตน์ เต๋าน่ะรู้เรื่องน่ะ แต่ไม่ยอมพูด เพราะแม่ไม่สั่งให้พูดน่ะสิ อิอิ
เวลาฟังลูกพูดออกมาแต่ละคำ มันช่างทำให้เรามีความสุข และหายกังวลอ่ะเนอะ

อีกหน่อย แม่รัตน์สบายแล้วล่ะ เพราะเจ้าเต๋า จะเป็นคนบอกให้แม่ say say say เองอ่ะจ้ะ

ไว้ต้องเอาเคล็ด say ไปพูดกะมีมี่บ้างแล้วล่ะ ดูสิยังจะไม่ยอมพูดอีกหรือเปล่า 555

[อรนัย รักในหลวง]

อืมม...เรื่องพูดช้านี้เป็นเรื่องเครียดอันดับต้นๆของพ่อแม่เลยเนอะ...ตอนที่พี่เริ่มทำสองภาษากับเด็กๆที่บ้าน พี่ก็รู้สึกได้นะว่าจันทร์เจ้าพูดช้ากว่าต้นกล้า (ในวัยเดียวกัน) แต่มานึกว่าช้าหน่อย..แต่พอพูดได้..ก็ได้สองภาษาเลย...ก็คุ้มที่จะรอ..เนอะ..( แต่ทั้งนี้และทั้งนั้นพ่อแม่ต้องสังเกตุพฤติกรรมลูกเองด้วยว่าจะเข้าข่ายเด็กพิเศษรึป่าวนะค่ะ )
กว่าเจเจจะพูดเป็นปย.น่ะ สองขวบสองเดือนเลยนะ....พอลูกพูดได้สื่อสารได้ก็ชื่นใจเนอะรัตน์เนอะ