แม่จอย's Page

จากการที่เริ่มต้นปฏิบัติการสร้างเด็กสองภาษาด้วยความยากลำบาก

(เพราะแม่มังไม่ค่อยเก่งเลย)หลังจากที่เฝ้าเพียรพยายามอยู่กี่เดือนก็

ลืมนับเพราะมัวแต่ตั้งหน้าตั้งตาหาข้อมูลด้วยสอนเค้าด้วย

เลยลืมเวลา แต่จากการที่เราพยายามอยู่ตั้งนานเพราะว่า

เค้าเป็นเด็กที่ซนมากความซนของเค้าบรรยายอีกหน้านึงก็ไม่พอ

จนมาถึงวันเค้ายอมที่จะฟังเวลาเราพูดภาษาอังกฤษกับเค้า เข้าเริ่มเข้าใจ

และยอมที่ฟังแต่โดยดี…

เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า น้องอิงกินนมแม่จอยมาก็เป็นเวลา 9 เดือนแล้วแม่จอยมี

ความคิดว่าจะให้น้องอิงกินนมกระป๋องตั้งหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่เคยสำเร็จสักที

เพราะน้องอิงไม่ยอมจะกิน แม่จอยก็เลยเลิกล้มความตั้งใจ แต่จริง ๆ แล้ว

แม่จอยอยากให้น้องอิงกินนมแม่มากกว่าก็รู้ ๆ กันอยู่ถึงประโยชน์ของนมแม่

แต่ด้วยความที่คนรอบข้างให้กินนมขวดกันหมดแล้วเด็กที่กินนมขวดก็เห็นเค้า

ร่างกายอ้วนท้วนจ่ำม่ำน่ารักเชียว แต่น้องอิงของแม่ทำไมตัวนิด

เดียวเองมันเป็นเพราะอะไร…

สองสามวันมานี้เหนื่อยจัง สงสารน้องอิงป่วยไม่หายสักทีมีน้ำมูกตลอดเลย

ก่อนหน้านี้ก๋มีไข้แม่ก็พาไปหาหมอที่โรงบาลรัฐแห่งหนึ่งก็ไม่หาย แม่จอยก็

เลยเปลี่ยนโรงบาลคุณหมอก็ให้ยามากินซักสองวันก็หายแต่พอไข้หายกลับ

ขึ้นเป้นผื่นเต็มตัวเลยเราก็ตกใจรีบโทรไปถามแม่เราว่าน้องเป็นอะไรแม่ก็ไม่

แน่ใจเหมือนกัน แต่ก่อนที่จะโทรไปถามแม่คุรหมอก็บอกว่าน้องอาจจะเป็นส่าไข้

เราก็ไม่รู้ว่าไอ้ส่าไข้เนี้ยมันเป็นยังไง( แล้วทำไมไม่ถามหมอมาละ…

มาแล้ว มาแล้ว ทำงานบ้านอาบน้ำน้องอิงน้องอายเสร็จแล้วก็เลยรีบมาอัพบล็อกก่อนเดี๋ยวจะล้าหลัง 555555 หลังจากนั้นแม่จอยก็ตั้งหน้าตั้งตาอ่าน อ่าน ๆๆๆแล้วก็อ่าน อ่านไปเล่นกับน้องอิงไปกว่าจะจบก็ปาเข้าไปเกือบ เที่ยงคืนแนะ สุดท้ายแม่จอยก็ได้บทสรุปว่าเป็นหนังสือที่ดีที่สุดอีกเล่มหลังจากที่แม่ยกให้ "รอให้ถึงอนุบาลก็สายเสียแล้ว" เป็นสุดยอดหนังสือที่แม่จอยอ่านมาทั้งหมด 30 กว่าเล่มที่เป็นหนังสือเกี่ยวกับการเลี้ยงลูก และแม่ก็มานั่งคิด…