แล้วมัน....ก็เกิดขึ้น

[แม่เพ่ยขอแจม]

เขาบอกว่าเวลาที่เรากลัวหรือเกลียดอะไร..เราก็มักจะเจอไอ้สิ่งนั้นเสมอ.......
เช่นเวลาที่เราไม่อยากเจอแมลงสาบ..เราก็จะได้เจอมัน....เราอยากให้มันวิ่งไปไกลๆ..มันก็จะบินหาเราทันที
อีกสิ่งหนึ่งที่ไม่อยากเจอเลย..ก็คือฝรั่ง (ยังไงซ้าาา..ก็ยังเป็นคนที่ต้องวิ่งหนีฝรั่งอยู่วันยันค่ำ)

วันนี้พอลงจากรถไฟฟ้าบีทีเอส..กำลังจะไปต่อแท๊กซี่เพื่อไปเซ็นทรัล บังเอิญว่าได้เจอ รปภ.เดินกับฝั่งสาวสวยเชียว..แล้วรปภ.ก็หันมาถามว่า..มีรถบัสคันไหนไปเซ็นทรัลบ้างครับ.. (จริงๆคงหมายถึงรถเมล์น่ะค่ะ แต่ รปภ.ใช้ทับศัพท์) คนอื่นก็ส่ายหน้า...ไอ้เราก็ดันปากไว...(สมองคิดไม่ทันปาก) เกี่ยวกับเขาหรือก็เปล่า..รู้จักหรือ..ก็ไม่นะ แต่ดันทะลึ่งบอกว่า อ้อ ไปเซ็นทรัลหรือคะ อ่ะไปด้วยกันสิ ทางเดียวกันจะขึ้นแท๊กซี่ไปน่ะ....(โอว..ไม่นะ พูดออกไปได้ไง)
ฝรั่งก็ใจดี๊ดี..เซย์โอเคทันที..ไม่ได้นึกกลัวเลยหรือแม่คุณเอ๊ย..ไปกับคนแปลกหน้าเนี่ย
ไอ้ที่เคยคิดจะใช้วิธีวิ่งหนีแบบทุกครั้ง..มันจะวิ่งยังงั๊ยยยย...นั่งระยะประชิดตัวซะขนาด
เพ่ยเพ่ยก็ไม่มา..คลังศัพท์ก็ถูกล็อค ....สวรรค์ชัดๆเลย

จากหมอชิดไปเซ็นทรัล..ใกล้นิดเดียว..แต่ราวกับว่ากำลังเดินทางรอบโลกเลยอ่ะ แถมผลบุญกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์..รถติดมากมายยยย...จะทำกันไปถึงไหน
บทเรียนวันนี้สอนให้รู้ว่า...ฝรั่งคุยเก่งมากเลย แล้วก็..ถ้าไม่อยากให้ลูกหลานตกในสภาพทุรนทุรายเช่นนี้..เริ่มเลยค่ะกับการเป็นครอบครัวสองภาษา
ขอบคุณที่รอดตาย

[แม่น้องเนย]

แล้วกลับไปโดนคุณบิ๊กกับเพ่ยเพ่ย "สวด" เอ้ย...."สอน" ไปกี่จบคะเนี่ย...อิอิ
ตกลงได้คุยอะไรกันบ้างคะ เอามาเผยแพร่ให้เป็นประโยชน์หน่อยค่ะ

แต่เรื่องนี้ก็แสดงให้เห็นว่าคุณตุ๊กตาใจดีมีน้ำใจนะคะเนี่ย
น้อยคนนะคะที่เมื่อเห็นฝรั่งแล้วไม่เดินหนี แต่เข้าชน อิอิ

[Mommy Dearest]

555 พี่ตุ๊กตา แหมมคิดซะว่าคุยกะเพ่ยเพ่ยไงคะ

[Prim & Poom]

น่านสิคะ ก็อยากรู้ด้วยเหมือนกันว่าตกลงคุยอะไรกัน ระหว่างเดินทางรอบโลกคะ
ปรบมือให้กับความมีน้ำใจของแม่ตุ๊กตาเลยค่ะ ฝรั่งต้องกลับไปเล่าๆๆๆๆๆ แน่ๆ ว่ามีคนไทยคนสวยคนนึง ไม่ยอมพูดอะไรมั่งเลยแต่จ่ายค่ารถให้ด้วยอะ

[แม่เพ่ยขอแจม]

แต่เขาก็น่ารักจริงๆนะคุณเก๋ ขอออกค่ารถเอง แต่ในใจอาจจะคิดว่าโอ แทนที่จะเสียค่ารถเมล์แค่ 7 บาท กลับต้องมาเสียค่าแท๊กซี่ 70 เนี่ยนะ คนไทยใจร้าย 5555 แต่ก็ไม่ได้ให้เขาจ่าย เพราะเราเองก็ตั้งใจขึ้นเองอยู่แล้วเนอะถึงจะไม่มีเขา แต่ก็ไม่ลืมบอกเขานะคะว่าคนไทยไม่ได้เป็นเช่นนี้ทุกคน (แม้แต่คนชาติอื่นๆก็เถอะ คนไม่ดีปนๆอยู่สมควรค่ะ)
ทำงานเป็นแอร์โฮสเตสเหมือนคุณแม่หลายๆท่านในนี้ค่ะ จะกลับไปเก็บกระเป๋าที่รามาการ์เด้น เพื่อเตรียมตัวออกบินต่อ (เมื่อคืนนี้) เขารู้จักกรุงเทพดีมากๆ คุยกันพอที่จะรู้ว่าประเทศออสเตรียเป็นประเทศที่น่าเที่ยวมากๆประเทศหนึ่ง..อยากไปค่ะ

จริงๆคิดว่าการคุยภาษาอังกฤษมันไม่ใช่เรื่องยากเกินไป หากแต่ต้องอาศัยความกล้าและความพยายาม ความกล้าของเราที่จะพูด ถูกผิดช่างมัน และความพยายาม..ของคู่สนทนา ที่จะต้องเข้าใจให้ได้ว่าเราพูดอะไรไป 5555

[JJ Samui]

ดีใจด้วยนะคะ คุณตุ๊กตาเก่งอยู่แล้วไม่ต้องถล่มตัวหรอกนะคะ
วันหลังมาสมุย นะคะ จะจัดฝรั่งให้ชุดใหญ่เลยคะ อิอิ

[แม่เพ่ยขอแจม]

น่ารักที่สุด...แต่แบบว่าขอเปลี่ยนจากฝรั่งเป็นมะม่วงน้ำปลาหวานแทนได้ไมีคะ !!!!

[JJ Samui]

สมุย มะม่วงน้ำปลาหายากค่ะ เปลี่ยนเป็น คั่ววายแทนได้ไหมค่ะ!!!

[แม่เพ่ยขอแจม]

โถ...นึกว่าจะเห็นใจกัน ที่แท้ก็รอขำกันจนเหงือกตกล่ะสิ ไอ้ที่แบบว่าอยากรู้ว่าคุยอะไรกันน่ะ

อ่ะ ก็ไม่ได้ใช้วิธี Yes Syndrome ตามวิถีของคุณจิ๊ค่ะ กลัวเขาหรอกให้เซ็นสัญญากู้เงินน่ะ

ไม่มีอะไรมาก...sorry..i can't speak english,but HE can พร้อมกับชี้ไปที่คนขับรถ..แล้วเราก็ zzzzzzzzzzzzz..ครอก ... ฟี้..

[Mommy Dearest]

5555

[kee]

แหม เก่งขนาดนี้ยังกลัวฝรั่งอีก ไม่เป็นไรคนไทยยิ้มเข้าไว้เอ้า สมายล์

[แม่เพ่ยขอแจม]

อ่ะ ไม่เกิดขึ้นกับตัวเอง..ว่าไม่ได้นะคะน้องกี้เอ๋ย...ฝรั่งนะคะ ไม่ใช่แตงโมจะได้หวานชื่นใจ 555

[Kanokwan]

ดีจังค่ะ พี่ตุ๊กตา (ขออนุญาตเรียกเพื่อความหนิดหนมค่ะ) ทำให้คนต่างชาติได้รับรู้ถึงความมีน้ำใจของคนไทย

แต่แหม ไหน ๆ โอกาสก็มาถึงแล้ว ไหงหลับซะละค้าบ...พี่น้อง