มีแม่คนไหนคิดแบบเปิ้ลบ้างว่าอยากให้ลูกเป็นเด็กๆ น่ารักน่าชังตลอดไป ให้เค้าเรียกแม่จ๋า พ่อจ๋า เดินเตาะแตะเข้ามากอดคอเรา และแถมหอมอีกฟอดใหญ่ แต่เราหยุดเวลาไม่ได้.....
ส่วนเด็กเค้าคิดอย่างไรนั้น คุณ Jonathan Allen ดูเหมือนจะเข้าใจความคิดของเด็กๆได้ดีที่เดียว หน้งสือเรื่อง I'm not cute! หนังสือเล่มนี้ดูจากชื่อและหน้าปกแล้ว ตอนแรกเดาว่าต้องเป็นเรื่องแนวลูกเป็ดขี้เหร่ อะไรประมาณนั้น
แต่พอเปิดหน้าแรกก็อดขำเจ้าฮูกน้อยไม่ได้ ด้วยท่าทางที่ดุดัน ขึงขังแบบไม่กลัวใครพร้อมเดินออกไปผจญภัยในป่า
จนไปเจอเจ้ากระต่าย
เจ้ากระต่ายพูดว่า " You're so cute, baby owl" "and so small" and rabbit gave baby owl a great big hug.
พูดชมเจ้าฮูกน้อยไม่พอยังกอดอีก
หงุดหงิดจ้า หงุดหงิด เจ้าฮูกน้อยอารมณ์เสีย ...เฮ่อ.....บอกแล้วไงว่า ....
"I'm NOT cute!"
"And I am not small"
ฮูกน้อย ประกาศตัวเอง ฉันนะ...
"I am a huge and scary hunting machine with great big soft and silent wings"
เรื่องไม่จบแค่นั้นเจอเจ้าหมาป่าอีก เจ้าหมาป่าก็มาชมอีกว่าน่ารักขนปุกปุย
โอ้ย หงุดหงิด ยิ่งนัก สุดท้ายเจอเจ้ากระรอก คราวนี้ระเบิดเลย
ฮูกน้อยตะโกนสุดเสียง
" I'm NOT cute! "
" And I don't have a big baby eyes! "
แม่ฮูกมาทันเวลา แม่ฮูกบอกลูกของเธอว่า ลูกไม่น่ารักน่าชังหรอก ลูกหนะ...
" You're a huge, scary,sleek, sharp-eyed hunting machine."
ฮูกน้อยคิด แม่บอกว่า " I'm not cute."
ฮูกน้อยร้องจ้า
" But I am cute! "
" I am! "
" I AM! "
เด็กหนอเด็ก .... แล้วแม่ฮูกพูดอย่างไรกับฮูกน้อยจนทำให้ฮูกน้อยหลับปุ๋ย...zzz
แม่ๆ พ่อๆ คนอื่นล่ะค่ะ ถ้าต้องเป็นแม่ฮูกจะพูดอย่างไรดี
เรื่องนี้อาจหาซื้อลำบากนิดนะคะ เพราะไม่ด้งเปรี้ยงปร้างอย่างเล่มอื่นๆ แต่เนื้อหาและรูปภาพในเล่มกระทบใจค่ะ