สอนลูกยังงัยดีคะ

[อ้อม&ปาล์มมี่]

ปกติเวลาพาลูกไปเล่นสไลด์ / สนามเด็กเล่น ปาล์มมี่จะรีบเล่นมาก ประมาณว่ากลัวหมดเวลา เล่นเครื่องเล่นนี้เสร็จก็รีบไปเล่นอย่างอื่นต่อ  อ้อมก็จะคอยดูอยู่ใกล้ๆ คอยระวังเวลาลูกปีนขึ้นที่สูง หรือถ้าเด็กเยอะมากก็จัดระเบียบกันนิดหน่อย "ตามคิวนะคะลูก"แต่ ถ้าเด็กไม่เยอะ หรือเครื่องเล่นไม่อันตรายก็จะปล่อยให้ลูกเล่นเอง
แต่ป่าป๊าปาล์มมี่(เอส) ห่วงลูกตลอดเวลา ถ้าเค้าอยู่กับลูกเวลาที่ลูกเล่น เค้าจะต้องจับเสื้อ(ข้างหลัง/หิ้วเสื้อ)ของลูกไว้ตลอด หรือถ้าเด็กเยอะและมีเด็กโตกว่าปาล์มมี่เล่นอยู่ด้วย อ้อมก็จะได้ยินเสมอๆ "ให้น้องไปก่อนนะ"  "อย่าแกล้งน้องนะ"  "ฝากน้องด้วยนะ"(กรณีเจอเด็กผู้หญิงโตกว่า)  "หนูๆ เล่นดีๆ อย่าทำอย่างนั้นเดี๋ยวโดนน้อง"(ดุๆ)
ซึ่งอ้อมก็เคยคุยกับเค้าหลายครั้งแล้ว(จนไม่อยากจะพูดแล้วค่ะ) พ่อแม่เด็กคนอื่นก็อยู่แถวๆนั้นด้วย  มันดูไม่ค่อยดีมั้งไปดุลูกเค้าอย่างนั้น  โดนสวนกลับทันที "ช่างปะไร ก็พ่อแม่เค้าไม่สอนลูกตัวเองหนิ"  หรือ "ก็ไม่อยากให้ลูกเจ็บหนิ"
แล้วอ้อมก็ตอบกลับไปทุกครั้ง "ถ้าถึงเวลาที่ลูกต้องไปเรียนจะทำไง?  เดี๋ยวจะลงทะเบียน 2 ที่ เลยนะ ให้ไปเรียนกับลูกด้วยเลย"  เข้าเรื่องเลยดีกว่าคะ (อ้าว!นี่ยังไม่เค้าเรื่องอีกเหรอ)
เมื่อวานพาปาล์มมี่ไป KFC(โลตัสรังสิต)ค่ะ  ที่นั้นมีสไลด์ด้วยค่ะ  มีเด็กผู้หญิงลูกครึ่งอายุประมาณ4 ขวบ และ เด็กผู้หญิงอีกหนึ่งคนคงจะรุ่นเดียวกับปาล์มมี่ กำลังเล่นสไลด์อยู่ค่ะ (ต่างคนต่างเล่น)  อ้อมก็เลยบอกให้ลูกไปเล่น  พี่เอสก็จะตามไปจับลูกเหมือนเดิมแต่อ้อมห้ามไว้ สไลด์ไม่สูง เด็กไม่เยอะ   แล้วอ้อมก็เดินไปซื้อน้ำ มีเด็กผู้หญิง1คน เด็กผู้ชาย1คน อายุประมาณ4-5ขวบ วิ่งสวนกับอ้อมไปที่สไลด์
ตอนกลับมาที่โต๊ะ ก็เห็นเด็กลูกครึ่งเข้าไปตีปาล์มมี่ตรงหน้าอก(ใช่2มือ ตีรัวๆสลับไปมา)  แต่อ้อมก็เห็นว่าไม่แรงเท่าไหร่ เลยไม่ได้คิดหรือทำอะไร  ปาล์มมี่ก็หันมามองหน้าแม่  อ้อมก็พยักหน้าให้ลูก แต่ไม่ได้พูดอะไร แล้วเด็กๆก็เล่นกันไปตามปกติ  แต่ปาล์มมี่ไม่ค่อยเล่นแถมไปอยู่ข้างๆอุโมงค์ทางลง(สไลด์เป็นแบบอุโมงค์ค่ะ)  อ้อมเลยเรียกลูกมาคุย  Aom - what are u doing? / Plamy - i' m hiding. / Aom - why don' t you play slide?/ Plamy - i can' t./ Aom - no, you can. everyone can play.  ปาล์มมี่ก็กลับไปพยายามจะเล่น ตลอดเวลาที่ดูลูก  ก็เห็นเด็กคนนั้นผลักลูกบ้าง แย่งขึ้นสไลด์บ้าง และก็ได้ยินเสียงพ่อ(เมกันมั๊งคะ)ของเด็กเรียกชื่อลูกอยู่เป็นระยะ เค้าก็เห็นว่าลูกเค้าทำอะไร แต่ไม่ได้ทำไรไปมากกว่าเรียกชื่อ 
มีอยู่ช่วงหนึ่ง ปาล์มมี่กำลังจะขึ้นบันได เด็กคนนั้นเพิ่งสไลด์ลงมาแล้วรีบวิ่งแย่งปาล์มมี่ขึ้นบันได ปาล์มมี่รีบวิ่งมาหาอ้อม แล้วพูดว่า mommy, i' m hurts.  aom - be strong, honey. why don' t you tell her. don' t pick on me.  ปาล์มมี่ก็กลับไปเล่น แล้วเด็กคนนั้นก็มาอีก ปาล์มมี่ก็พูด don' t pick on me. (ไม่ค่อยกล้าพูด)
แล้วคุณผู้ชายก็ให้อ้อมไปซื้อไก่ ระหว่างนั่งกินอยู่ พี่เอสก็พูดว่า "แม่ของเด็กผู้หญิงคนนั้น(คนที่ลูกเค้าอายุเท่าปาล์มมี่ค่ะ) ถามว่าปกติน้องเป็นคนขี้กล้วเหรอคะ"  อ้อมได้ยินแล้วก็อึ้งค่ะ  มองไปที่ลูกก็ยังไม่กล้าเล่นเหมือนเดิม  เวลาผ่านไปสัก 15 นาที เด็กคนอื่นก็กลับบ้าน  คราวนี้แหล่ะ ปาล์มมี่รีบเล่นสไลด์ใหญ่เลยค่ะ แล้วพี่เอสก็พูดขึ้นมา
เอส - เมื้อกี๊น้องถูกเก๊ด้วย /  อ้อม - โดนอะไร / เอส - ผลักอก แรงเลย / อ้อม - Palmy, come here.  the girl pick on you. / Palmy - yes, mommy. i' m hurts. i' m scared. ได้ยินแบบนี้แถบร้องไห้เลยค่ะ  (โชคดีนะคะ  ที่กินไก่ทอดหมดแล้ว  ไม่งั้นกินไม่ลงแน่ๆ)  พูดไม่ออกเลยค่ะ ได้แต่จูงมือลูกไปเล่นต่อ
เล่ามาซะยาว คือ อยากให้ทุกคนเห็นภาพและเข้าใจความรู้สึกของอ้อมหน่ะค่ะ อยากจะรบกวนขอความเห็น/คำแนะนำ ว่าอ้อมจะสอนลูกยังงัยดี อ้อมไม่ได้ใส่ใจตรงที่ลูกโดนแกล้ง  แต่อ้อมเป็นห่วงว่าลูกจะเอาตัวรอดได้มั๊ยถ้ามีเกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก หรือถ้าเวลาไปเรียนแล้วมีคนแกล้ง จะพาลทำให้ลูกไม่อยากไปรร.รึเปล่า 
อ้อมจะสอนลูกงัยดีค่ะ เคยสอนน้องว่า ห้ามรังแกคนอื่น แต่ถ้าโดนคนอื่นรังแกก็อย่ายอม ให้ทำคืนเหมือนอย่างที่เค้าทำกับเรา  แต่พอเป็นลูกตัวเอง กลับคิดมากขึ้นไปอีก ถ้าสอนให้ลูกเอาคืน ก็กลัวว่าเค้าจะเป็นเด็กเจ้าคิดเจ้าแค้นรึเปล่า หรือจะสอนให้ลูกเดินหนี แต่ถ้ายิ่งหนีกลับยิ่งโดนหล่ะคะ  ไม่อยากให้ลูกอ่อนแอเลยค่ะ

[Mama n' Nana]

ประสบการณ์ทำให้คนแข็งแรงค่ะ

[แม่น้องกุน & น้องญาญ่า รักในหลวง]

อ๊ดคิดว่าเป็นธรรมชาติของเด็กแต่ละคนไม่เหมือนกัน ถูกเลี้ยงมาแบบจะโอ๋มากกว่า แต่น้องกุนถูกเลี้ยงเหมือนคล้ายๆปามมี่ เพราะว่าปะป๊าชอบห่วงโน้นห่วงนี่กลัวลูกเจ็บ ทุกสาระพัด แต่อ๊ดดุแฟนปล่อยให้เป้นให้เค้าเรียนรุ้ด้วยตัวเอง เค้าจะป้องกันตัวเองได้ เป็นเด็กไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ สองพ่อลูกชอบทะเลาะกัน แล้วลูกร้องไห้ อ๊ดจะปล่อยให้เค้าเรียนรู้ทุกอย่างเวลาอยุ่กับเพื่อน เคยเจอกับตัวเองตอนไปรับกำลังเล่นอยุ่กับเพื่อนๆเป็นเด็กผู้ชาย 2 คน วัยไล่เลี่ยกันคนหนึ่งลูกชายคนโตของ ผอ.เนอร์ฯ และอีกคนลูกเพื่อนบ้าน เล่นแรงมากกับน้องกุนๆร้องไห้ เล่นดึงตัวล้มลงไป เรานั่งข้าง ผอ. อยุ่ เลยสะกิดให้ดูพฤติกรรมลูกชายเค้า เค้าเห็นเลยเรียกมาให้ขอโทษน้องกุน แล้วเกี่ยวก้อยดีกัน น้องกุนก็ไม่เป้นไร อ๊ดไม่พูดอะไรเลย ไม่ปลอบลูกตัวเองว่าร้องไห้ มีแต่เช้ดน้ำตาให้ลูก ไม่อยากสอนลูกเวลาลูกร้องไห้ต้องเข้าไปโอ๋ทุกครั้ง ไม่มี มีแต่บอกว่า It doesn't matter.
รอท่านอื่นๆแชร์ประสบการณ์คะ

[ณิชาวรรณ ไกรสนาม]

แค่ได้อ่านก็รู้สึกแย่แทน เราก็ไม่มีประสบการณ์ด้วยแฮะ เพราะลูกยังเล็ก คิดไม่ออกเหมือนกัน หากเจออย่างนี้คงให้ลูกไปเล่นอย่างอื่นแทนมั้ง เพราะน้องอยู่เนิสฯ หากโดนแกล้ง หรือแย่งของเล่นกัน พี่เลี้ยงจะสอนคนที่แกล้งคนอื่นว่าเวลาทำคนอื่นเจ็บหากคนอื่นทำน้องเจ็บบ้างน้องก็ต้องเสียใจ แต่เหมือนคุณแม่น้องนานา ว่า ค่ะ ประสบการณ์ทำให้คนแข็งแรงค่ะ (เราด้วย) เป็นกำลังใจให้นะค่ะสิ่งที่คุณอ้อมทำถูกต้องแล้วค่ะ ค่อยๆ สอน ค่อยๆ ปรับตัวกันไปนะค่ะ สังคมมีอะไรให้เขาเรียนรู้อีกเยอะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ในฐานะหัวอกแม่ด้วยกัน

[YuhKha]

ลูกชายก็เคยผ่านประสบการ์ณอย่างนั้นมาเหมือนกัน คือถ้าเด็กตัวโตกว่าเค้าจะหลบ แต่ถ้าตัวเล็กกว่าหรือเท่ากันเค้าจะสู้ แล้วบางครั้งถ้าเจอเด็กที่เล็กกว่า เค้าก็จะทำเหมือนที่เค้าเคยโดนกระทำ เคยอ่านหนังสือเจอนะคะ เค้าว่าเด็กที่แกล้งคนอื่นมักจะถูกแกล้งมาก่อน ดังนั้นการที่สามีคุณทำ หน้าจะเป็นทางออกที่ถูก บางครั้งเด็กเล็กๆยังไม่ค่อยเข้าใจกติกาการเล่นร่วมกัน การที่มีผู้ใหญ่คอยบอกคอยเตือนน่าจะดีกว่า ตัวดิฉันเองตอนนี้จากที่คอยนั่งสังเกตุอยู่ห่างๆ ก็เริ่มมีบทบาทมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาใครมาแกล้งลูกเรา หรือลูกเราไปแกล้งใคร เค้าจะได้รู้ว่าการทำอย่างนั้นไม่เป็นที่ยอมรับของสังคม อย่ารอให้เด็กโต้ตอบกันเอง เดี๋ยวผู้ใหญ่นี่แหละจะทะเลาะกัน

[MamaNoi&Porjai]

น้องพอใจก็เป็นอีกคนที่ผ่านมาทั้ง 2 กรณีค่ะอ้อม ทั้งถูกทำ ถูกแย่ง ถูกตี ถูกผลัก มีแผลมาทุกวัน แต่พี่ไม่ว่าไรเด็กที่มาทำ เพราะ มันเป็นการแสดงออกถึงการหวงอาณาเขต หวงของเล่น และเป็นการแสดงความเป็นเจ้าของ(ตอนแรกๆ เราก็จะรู้สึกแย่ แต่ถ้าลูกเราเป็นฝ่ายทำ เราจะรู้สึกแย่มากกว่าหลายร้อยเท่า เพราะพี่เคยเครียดนอนไม่หลับเพราะลูกเอาของเล่นตีหัวเพื่อน แล้วแม่เค้าไม่เข้าใจโกรธถึงขั้นไม่มองหน้ากันเลย ถึงแม่เราจะขอโทษ ให้ลูกขอโทษแล้วก็ตาม) แล้วพี่เชื่อว่าเด็กๆนั้นได้ผ่านการสั่งสอนจากพ่อแม่มาเป็นอย่างดี เพราะไม่มีใครอยากให้ลูกก้าวร้าว ทุกคนแอยากให้ลูกดี แต่ด้วยความที่เค้ายังเป็นเด็กเค้ายังไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้เหมือนผู้ใหญ่อย่างเรา(บางทีเราก็ยังเป็นเนอะ)
....ต่อมาก็เริ่มเรียนรู้ที่จะทำ แย่ง ตี แต่เรารู้ว่าพฤติกรรมอย่างหลังนี้ไม่ดี และทำให้คนอื่นมองลูกเราเหมือนกับที่พ่อน้องปาล์มี่คิดอยู่ พอตอนหลังๆมาก็เริ่มหาวิธี ค่อยๆ สอนให้เค้ารู้จักที่จะรอ...(ได้เล่นแน่ๆ) แบ่งของ รักกันเล่นด้วยกันดีๆนะ คนนี้เป็นเพื่อนกัน เป็นพี่กัน เป็นน้องกัน ให้ถอยออกมารอห่างๆ
เด็กพอเค้าเริ่มเข้ากลุ่ม เค้าจะเรียนรู้ที่จะเล่นร่วมกัน พยายามที่จะเล่น แต่เราต้องคอยแนะ และให้เวลาเค้าปรับตัว และสอนให้เล่นให้เป็น บางทีเราก็ต้องปล่อยลูกให้เผชิญข้างนอกบ้าง ให้เจ็บบ้าง(ถ้าไม่รุนแรงมากก็ปล่อย) แต่ก็ต้องสอนด้วยถ้าเค้ามาทำเราเจ็บ เราเจ็บก็ต้องไม่ไปทำให้คนอื่นเจ็บเหมือนเรา
เข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อแม่เลยล่ะไม่อยากให้ลูกเจ็บ แต่ประสบการณ์ทำให้คนแกร่งและแข็งแรงขึ้นรวมทั้งเราด้วยอย่างที่น้องมดบอกล่ะจ่ะ
เดี๋ยวเข้า รร. จะมีเรื่องมาให้เราคิดอีกเยอะเลยล่ะ(มีคนเคยขู่พี่ไว้อย่างนั้น)

สู้ สู้ เป็นกำลังใจให้น้า

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

แต่ก่อน พี่ปั้น แกล้ง แย่งน้อง ประจำ ไอ้เราต้องเกลี่ยประจำ
มาบัดนี้ แป้งลำแข้งใหญ่ เตะ และหยิก พี่ปั้น เลยค่ะ สัญชาติญาณ ทำให้แป้งต้องต่อสู้ก่อน พ่อ จะมาถึงค่ะ
5555 บางทีก็คอยดูห่างๆ ถ้าไม่อันตรายเกิน เพราะ พี่น้องกันเขาจะรู้ว่าประมาณไหนได้ แต่เด็กอื่น ถ้าเราถูกแกล้ง ก็จะให้ลูกเลี่ยงๆไป ไม่เล่น บริเวณนั้นค่ะ

[แม่น้องเรอิ-เลอา-ลูค]

พี่เองก็ไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อนนะ เคยอ่านแต่หนังสือทำยังไงให้พี่น้องไม่ทะเลาะกัน แต่กรณีเด็กอื่นเนี่ย พี่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันจ้ะ อย่างถ้าเป็นพี่น้อง ในหนังสือบอกว่าถ้าเค้าทะเลาะกัน เรายังไม่จำเป็นต้องรีบเข้าไปห้ามทันที เด็กสามารถหาทางแก้ปัญหากันเองได้ แต่ถ้าทะเลาะกันรุนแรงถึงขั้นมีการทำร้ายร่างกายกัน ให้รีบจับแยก แล้วให้เค้าเล่าถึงความรู้สึกของตัวเอง ทั้งคนที่ถูกทำและคนกระทำ เพื่อให้เค้ารับรู้ว่าเราเข้าใจความรู้สึกของเค้า พร้อมกับสอนเค้าว่าห้ามทำร้ายกัน อาจเขียนระบายอารมณ์ด้วยการจดลงในสมุดได้

กรณีของน้องปาล์มมี่ ตามความเห็นของพี่นะ ก็คงจะสอนลูกให้เลี่ยง ไม่เล่นกับเด็กที่ทำร้ายเรา แต่ถ้าเค้ายังตามตอแย ก็ให้ลูกปกป้องตัวเองได้ โดยรีบไปบอกผู้ใหญ่หรือครูที่โรงเรียนให้จัดการให้ คือสอนลูกให้รู้จักหลบเลี่ยง แต่ก็ไม่ได้ถึงกับเป็นคนอ่อนแอ ถ้ายังโดนรังแกก็ต้องรู้จักลุกขึ้นสู้ แต่อาจสู้โดยใช้สมอง ไม่ต้องใช้กำลัง

[อรนัย รักในหลวง]

พี่สอนลูกไม่ให้ไปรังแกใครก่อน แต่ถ้าโดนรังแกพี่จะถามว่าสิ่งที่เค้าทำพอจะอดทนได้มั้ย ถ้าต้องแลกกับการได้เล่นด้วยกันก็ต้องอดทน ถ้าทนไม่ได้ก็เลี่ยงซะ ไม่ไปเล่นกับเค้า เลิกเล่นกับเค้าไปเลย เค้าจะได้รู้ตัวว่าเค้าทำแบบนี้เค้าจะไม่มีเพื่อนพอเค้าดีขึ้นค่อยไปเล่นกันใหม่ ถ้าทำตามขั้นตอนนี้แล้วเพื่อนยังไม่เลิกรังแกให้บอกครู...หรือบอกแม่...

[Tao's mamy รักในหลวง]

มาเอาแนวทางแก้ปัญหา ไปใช้ในวันข้างหน้าค่ะ

[อรนัย รักในหลวง]

เรื่องที่ทำให้ลูกรู้สึกว่าแม่ปกป้องได้นีก็สำคัญมากๆนะ...ขอเล่าบ้างๆ..

ตอนต้นกล้าอยู่อ. 1 ตอนเย็นกำลังเล่นวิ่งไล่จับกับพี่ชาย (ป.1) และเพื่อนพี่ชายด้วย เพื่อนพี่ชายคนนี้เป็นเด็กเกเรที่แม่คอยให้ท้าย (ทุกคนรู้กันหมด) แต่ตอนนั้นพี่ไม่รู้ว่าเป็นเด็กคนนี้ที่ห้องป. 1 เค้าร่ำลือกัน...อ่ะเข้าเรื่องต้นกล้ากำลังเล่นวิ่งไล่จับอย่างสนุกสนาน มีจังหวะนึงที่ต้นกล้าหยุดกะทันหันทำให้เด็กคนนั้นที่วิ่งตามมา เบรคไม่ทันหกล้ม ต้นกล้าไม่รู้เรื่องก็ยังวิ่งไป หัวเราะไป เด็กคนนั้นวิ่งตามต้นกล้าไปแล้วต่อยหลังจนต้นกล้าล้ม..........................แม่ต้นกล้าควันออกหูเลยค่ะ..............เรียกเด็กคนนั้นเข้ามาแล้วก็สอนเลยค่ะว่าทำน้องแบบนี้ไม่ได้นะค่ะ น้องเล็กแล้วน้องก็ไม่ได้ตั้งใจทำให้หนูล้มเลยค่ะ เด็กตอบว่า "ผมไม่ชอบให้ใครมาโดนตัวผม เวลาที่ผมเล่น" แม่ต้นกล้าก็เลยบอกว่า "งั้นหนูต้องเล่นคนเดียวนะครับ เล่นกันอาจจะโดนกันบ้าง แต่หนูไปต่อยน้องแบบนี้ไม่ถูกนะครับ..." ต้นกล้าอ. 1 ก็ยังหน้อมแน้ม ร้องไห้ใหญ่เลย..ผปค.คนนึงนั่งดูอยู่ในเหตุการณ์ ก็พูดว่า "ไม่ร้องนะครับ ลูกไม่ได้ทำไรผิด ไม่ต้องร้อง" ...............ผลพลอยได้จากเรื่องนี้ อ๊อบสอนลูกว่า แม่จะคอยปกป้องลูกได้ มีอะไรไม่ต้องกลัว และ อีกอย่างนึงคือ จำไว้นะว่าอย่าได้ไปรังแกใครก่อน เพราะถ้าต้นกล้าไปรังแกใคร แม่เค้าก็จะออกมาดุต้นกล้าแบบนี้แหละ

[Tao's mamy รักในหลวง]

เห็นด้วยๆ แม่ผมเป็นฮีโร่่่่.....555+ แต่ถ้าลูกผิด ก็โดน(ยิ่งกว่า)เหมือนกัน
ความห้าวสมัยยังสาวของแม่ ได้ใช้ประโยชน์ก็ตอนนี้ล่ะ

[อ้อม&ปาล์มมี่]

ขอบคุณมากมายสำหรับความเห็นและคำแนะนำนะคะ