ช่วยด้วยค่ะความสับสน และความไม่แน่ใจเริ่มเข้ามารบกวนอีกแล้วค่ะ

[wadayou]

ตอนนี้อยู่ญี่ปุ่นค่ะ และลูกชายอายุ 3.3 ปี ส่งให้ไปเรียนเตรียมอนุบาลตั้งแต่ 2.8 ปี ซึ่งจะว่าเป็นอินเตอร์ก็ไม่เชิงเพราะมีแต่เด็กญี่ปุ่น แต่เด็กทุกคนเวลาอยู่ในโรงเรียนจะต้องพูดภาษาอังกฤษเท่านั้น ทีนี้ตัวคุณแม่เองเริ่มกังวลค่ะเพราะอยู่ที่นี่ก็ต้องสอนลูกพูดภาษาไทย ถ้าเราพูดภาษาอังกฤษก็กลัวเขาจะไม่ได้ภาษาไทย จะทำยังไงดีค่ะช่วยแนะนำหน่อยเถอะค่ะ หรือจะให้เขาเรียนรู้ภาษาอังกฤษเฉพาะที่โรงเรียนดี แต่ก็เคยมีคนแนะนำว่าพ่อหรือแม่ใครคนใดคนหนึ่งควรจะพูดอังกฤษกับลูกด้วย แต่ก็กลัวภาษาไทยเขาไม่ได้อีกเพราะอยู่ที่นี่มีแต่เราเท่านั้นที่พูดภาษาไทยกับเขา จะทำยังไงดีค่ะ ตอนนี้ลูกเข้าใจทั้งไทยและญี่ปุ่นแล้ว หันไปทางพ่อพูดญี่ปุ่นหันมทางแม่พูดไทย (พ่อกับแม่คุยกันเป็นภาษาญี่ปุ่นค่ะ)

[Mommy Dearest]

ช่วยดันขึ้นมาให้ค่ะ ไม่มีประสบการณ์ทางนี้เลยช่วยตอบให้ไม่ได้ค่ะ รอเพื่อนๆมาตอบนะคะ

[Clamp ka]

ที่หมู่บ้านป๊อป มีน้องมาร์ค พูดสามภาษาค่ะ
คือพูดไทย อังกฤษ และจีนค่ะ
คุณแม่น้องมาร์คพูดทั้งสามภาษากับลูกค่ะ
แต่ไม่เคยพูดปนกันทั้้งสามภาษา
ตอนไหนพูดภาษาอังกฤษ ก็อังกฤษล้วน น้องมาร์คก็พูดอังกฤษล้วน
ตอนไหนไทยล้วนก็ไทยล้วน
ตอนไหนอังกฤษก็อังกฤษล้วน
ลองแบบนี้ก็น่าจะได้นะคะ

[เปิ้ล]

คุณป๊อปคะ
ที่ว่าไม่พูดปนกันทั้งสามภาษา หมายถึงในประโยคเดียวกัน หรือหมายถึงช่วงเวลาคะ

[wadayou]

คุณ Mommy Dearest ขอบคุณค่ะที่ช่วยดันกระทู้ให้ และใจดีเข้ามาตอบคำถามให้อยู่เสมอ

ขอบคุณ คุณป๊อบค่ะ วิธีนี้ดีเหมือนกันจะลองแบ่งเวลาดู แต่ตอนนี้เวลาคุณแม่พูดเป็นภาษาอังกฤษกับลูก ลูกบอกว่าม่ามี่พูดไทยนะ ม่ามี่เป็นคนไทยนะครับ ม่ามี่เรามาพูดภาษาไทยกันนะ แต่ถ้าแบ่งเวลาดูตามคำแนะนำและคุยกับลูกให้เข้าใจคิดว่าเขาคงจะเข้าใจเพราะเขาพูดรู้เรื่องแล้วขอบคุณอีกครั้งค่ะ

ขอบคุณ คุณjunjao ใช่ค่ะคุณพ่อเป็นคนญี่ปุ่นแต่ภาษาอังกฤษเขาที่จะใช้พูดประจำวันกับลูกเขานึกไม่ออกค่ะ และภาษาอังกฤษของสามีก็เหมือนกับเราคืออยู่ในขั้นแย่เอามาก ๆ เลย

[แม่น้องกุน & น้องญาญ่า รักในหลวง]

แนะนำนะคะ แม่พูดอังกฤษ พ่อพูดญี่ป่น ส่วนภาษาไทยยังไงลูกแน่นอยู่แล้ว พืนฐานภาษาแม่เข็งแรงแล้วต่อภาษาที่สองไปเลย ไม่ใช่สี ภาษาที่สามต่างหาก เพราะคุยญี่ป่นด้วยนี่น่า ยังไงก็ไม่สับสนคะ น้องกุนเร่มภาษาอังกฤษ ตอนสองขวบคะ แก้ยากมากต้องให้เวลา เราพูดอังกฤษกับเค้าๆตอบไทยกลับมา ต้องสร้างเงื่อนไขให้เค้ายอมพูดอังกฤษให้ได้ ต้องทำการบ้านหนักหน่อยคะ

[Minnie's Papa (che)]

ขอแนะนำเพิ่มเติมครับ ขอแนะนำว่าแม่เก่งภาษาไทยก็ให้พูดกับลูกเป็นภาษาไทย พ่อเก่งภาษาญี่ปุ่นก็ให้พูดภาษาญี่ปุ่น ส่วนภาษาอังกฤษลูกได้เรียนรู้ที่โรงเรียนกับครูเพราะการเรียนการสอนและการสนทนากับครูเป็นภาษาอังกฤษอยู่แล้วคุณครูสามารถสอนและอธิบายเป็นภาษาอังกฤษให้ลูกเข้าใจได้อยู่แล้ว มันเหมือนเป็นการแบ่งภาคที่ชัดเจนไปเลยลูกจะได้ไม่สับสนด้วยและลูกจะพูดภาษานั้นๆได้แข็งแรงเหมือนเจ้าของภาษาด้วยเพราะการสนทนาไม่ไช่จะพูดกันอย่างเดียวเราจะต้องมีการอธิบายให้ลูกฟัง ถ้าเกิดลูกไม่เข้าใจ เพราะการอธิบายมันจะใช้ภาษาที่ลึกไปอีกstepนึงคนฟังถึงจะเข้าใจอย่างลึกซึ้งครับ

[wadayou]

ขอบคุณค่ะ แม่น้องกุนสำหรับคำแนะนำที่ดีอีกวิธีหนึ่ง ตอนนี้ตัวคุณแม่เองต้องทำการบ้านหนักมากจริง ๆ เพราะเคยเวลาเล่นกันจะพูดภาษาอังกฤษเหมือนทีเล่นทีจริงกับเขา เขาก็จะพูดอังกฤษกับเรานะค่ะ ซึ่งก็เป็นประโยคง่าย ๆ แต่พอพูด ๆ ไป ตัวเขาเองคงนึกคำศัพท์และประโยคที่จะพูดกับเราไม่ได้เขาก็จะบอกว่าม่ามี่เราพูดภาษาไทยกันดีกว่านะ ซี่งถ้าเป็นภาษาไทยเขาก็จะพูดได้คล่องกว่า

คุณ Minnie's Papa ใช่เลยค่ะ ปัญหาที่เจออยู่ตอนนี้คือภาษาแม่เขาแข็งแรงแล้วคือภาษาไทย กับญี่ปุ่นน่ะค่ะ และเด็กวัยนี้เขาก็เริ่มอยากรู้อยากเห็น ถามโน่นถามนี่ ถ้าเขาคุยกับเราและถามเราเราก็ต้องอธิบายให้เขาฟังซึ่งก็ใช้ภาษาไทยซึ่งเราถนัดที่สุด

เช่น ลูก: ทวดแก่แล้วก็ต้องตายใช่ไหมม่ามี่
แม่: ใช่ลูกทุกคนแก่แล้วก็ต้องตาย ทุกคนหนีไม่พ้น
ลูก: หนีไม่พ้นอะไรครับม่ามี่
แม่: อึ้งค่ะ คิดอยู่ในใจเราจะอธิบายยังไงดีล่ะ
ลูก: แล้วม่ามี่กับแด๊ดดี้จะตายไหม
แม่: ตายลูกถ้าม่ามี่กับแด๊ดดี้แก่แล้วก็ต้องตาย
ลูก: ไม่เอายูไม่ให้ตาย

นี่เป็นแค่ตัวอย่างค่ะ ซึ่งตอนนี้มีอีกมากมายเหลือเกินที่เขาอยากรู้และให้เราอธิบายให้เขาฟัง เราภาษาอังกฤษก็ไม่เก่งได้แค่ประโยคพื้น ๆ ซึ่งก็ได้จาก English club นี่ล่ะค่ะ ขอบคุณค่ะสำหรับคำแนะนำซึ่งตรงกับปัญหาที่เจออยู่ตอนนี้เลยล่ะค่ะ

ยังรอคำแนะนำจากหลาย ๆท่านอยู่นะคะ

[แม่น้องวาเม]

คุณมะออมอยู่จังหวัดไหนค่ะ ชอบแนวความคิดจัง กำลังคิดว่าอยากให้ลูกสาวพูดอีสานได้พอ ๆ กับพูด E เดี๋ยวขอใช้สูตรนี้บ้างเด้อค่ะ (คนอุดรฯ)

[แม่น้องวาเม]

อยู่บ้านดุงค่ะ (นอกเมืองมาก) เกิดที่อุดรฯ ไปเรียนที่นครพนมมัธยมต้น แล้วย้ายมาสกลนคร ม.ปลาย และสุดท้ายมาอยู่ที่ระยองจ้า หลายจังหวัดหน่อยแต่ใจอีสานเกินร้อย

[wadayou]

คุณมะออม ขอบคุณมากค่ะที่เอาประสบการณ์ตรงมาเล่าให้ฟัง ดีใจด้วยจริง ๆ ที่ครอบครัวคุณมะออมหาสิ่งที่ลงตัวได้แล้ว จะลองนำเอาไปเป็นแนวทางดูค่ะ ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ เราเองก็จะเป็นกำลังใจให้คุณเช่นกัน มีความรู้สึกว่าเข้ามาในห้องนี้เหมือนเราไม่ได้อยู่คนเดียวมีเพื่อนช่วยคิดด้วย ซึ่งเราอยู่ต่างประเทศมีเพื่อนคนไทยหลายคน ที่เพิ่งรู้จักเมื่อมาอยู่ที่นี่ แต่ทุกคนที่รู้จักไม่มีใครเลยสักคนเดียวที่พูดภาษาไทยกับลูก หรือมีความคิดเหมือนเรา ก็เลยไม่รู้จะไปปรึกษาใคร ขอบคุณอีกครั้งค่ะคุณแม่คนเก่ง

จะมีคุณแม่ท่านไหนมีประสบการณ์มาเล่าอีกไหมค่ะ ยังรอฟังอยู่ค่ะ