เหนื่อยจัง...

[นิตยา เสริมทำ]

รู้สึกเหนื่อยจังเลยค่ะ คือว่าเพิ่งเลี้ยงลูกเองแบบจริงๆจังได้ไม่นานนี่เอง (ที่ผ่านมาจ้างญาติเลี้ยง เหตุเพราะคิดว่าน่าจะดีกว่าเราเลี้ยง กลัวลูกผอมนะค่ะ เพราะอยู่กับแม่ลูกไม่ค่อยกิน แต่อยู่กับญาติตัวกลมป๊อก ไม่รู้ว่าตัวเองคิดผิดถนัด) เนื่องจากอยากฝึกภาษาและอื่นๆที่พอจะทำได้ให้ลูก ก็เลยลองเลี้ยงดูก่อน (ก่อนที่จะส่งไปโรงเรียน) ก็พอไหวค่ะ แต่เค้าโตมากแล้ว ซนมากด้วย ภาษาที่เตี๊ยมไว้ในสมองเป็นอันกระจายเมื่อลูกชายซนได้ใจ เพราะภาษาอังกฤษนึกไม่ออก พอแม่ไปโหมดไทย อังกฤษแม่ก็เลยเดี้ยงไปด้วย ตอนนี้อยู่ในช่วงปรับตัวเข้าหากัน (แต่ช่วงก่อนหน้านี้ ก็พูดภาษาอังกฤษกับลูกก่อนไปส่ง และตอนเย็น ลูกตอบรับดีค่ะ แต่เมื่อมาอยู่ด้วยกันเต็มเวลา จากที่พูดด้วย 80 เหลือ 20 เลยค่ะ)

ตอนนี้กิจวัตรประจำวัน ลูกเข้าใจมากขึ้น บางอย่างที่พูดไป (บางทีคิดว่าพูดครั้งแรก) เค้าก็เข้าใจอย่างวันก่อน ญาติมาส่ง ก็เลยบอกว่า wave your hand เค้าก็โบกมือ (ปกติบอกว่า บ๊าย บาย) เอ..เข้าใจนิ

ช่วงนี้เริ่มตั้งเงื่อนไขกับเค้าบ้างแล้ว เช่น อยากกินนมก็ต้องบอกว่า drink some milk ถ้าอยากให้อุ้ม(เวลาปิดร้าน ปิดไฟ) ก็ต้อง swith off the light. pick me up

คำศัพท์ต่างๆ ได้มากมาย ผิดแต่แม่เองที่ฟิวส์ขาดเสมอ พอลูกซน ตอนนี้ในสมองพยายามบอกตัวเองว่า Do not shout to my son.

มันอาจดูไม่ค่อยก้าวหน้าเท่าไหร่ รู้สึกเหมือนพายเรือในอ่าง วนเวียนวนเวียนอยู่นั่น ควรพัฒนาก็ไม่พัฒนา เฮ้อ..แต่รู้สึกเหนื่อยจริงๆนะ ทั้งร้าน ทั้งลูก ทั้งงานบ้าน บางทีหลับพร้อมลูกไปเลย หนังสือกองโตที่หามาไว้ก็...นานๆทีได้เปิดอ่าน www.2pasa ก็นานๆทีได้เปิดดู บางทีถามไว้ในห้อง english พอเปิดดูอีกทีหาไม่เจอและ

แต่ก็ยังสู้ๆ...คงต้องพยายามให้มากและมากขึ้นอีก

[มาม๊าน้องบุหลัน]

เป็นกำลังใจให้คุณนิตยานะคะ แล้วก็อยากให้คุณนิตยากับลูกก้าวไปบนเส้นทางสองภาษาอย่างมีความสุขด้วยค่ะ ถ้าคุณนิตยาใช้ภาษาอังกฤษกับลูกในสถาณการหนึ่งๆอย่างสม่ำเสมอ รับรองได้ว่าไม่พายเรือในอ่างแน่นอนค่ะ ค่อยๆเพิ่มพูนไปเรื่อยๆค่ะ เหนื่อยนักก็พักก่อน เมื่อไหร่มีแรงก็ค่อยทำต่อ พยายามอย่ากดดันตัวเองนะคะเพราะรังสีแห่งความกดดันจะแผ่ไปถึงลูกด้วยนะคะ

[Prim & Poom]

มาให้กำลังใจด้วยค่ะ ใจเย็นๆค่ะ ช่วงแรกยากจริงๆ เห็นด้วยค่ะ เครียดเอามากๆเลย ยิ่งเวลาเหนือ่ยๆ ลูกซนๆๆๆ เอ้อนึกออกเลยค่ะ
ถ้าฝ่าฟัน สามเดือนแรกไปได้น่าจะเริ่มชินและ ผ่อนคลายได้บ้างนะคะ
จิงๆเรื่องภาษาอังกฤษที่ถามไว้ จดๆๆ ทันแต่ถ้าไม่ได้ใช้ประจำก็ลืมอยู่ดีล่ะค่ะ บางทีจดซ้ำไปตั้งหลายรอบ กว่าจะจำได้ แต่ถ้าได้ใช้ซักรอบสองรอบก็จำได้มากกกว่าอีกค่ะ
เป็นกำลังใจให้สู้ต่อนะคะ วันนึงจะก้าวไปถึงจุดที่คนอื่นเค้าไปถึงกันได้ค่ะ สู้ๆค่ะ

[คุณแม่เอ๋]

สู้ สู้นะคะ ดิชั้นเองก็ออกจากงานมาได้เกือบ 1 ปีแล้ว เลี้ยงเองดีกว่าเยอะ ลูกจะค่อยๆมีพัฒนาการให้เราชื่นใจเองค่ะ
อย่าท้อถอย มันอาจไม่เห็นทันทีทันใด แต่คุณแม่มั่นใจเถอะค่ะว่า เด็กจะคุ้นชินกับภาษา
และเรียนรู้ได้ดีเหมือนเราพูดภาษาไทย เป็นกำลังใจให้นะคะ

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

ใจเย็นๆค่ะ พอดีเพิ่งได้เวลาเต็มๆ อยู่กะลูกๆ มันทำให้เราคิด ที่จะ opol กะลูกเลย แต่ ในความเป็นจริง มันอาจจะลำบากไปสำหรับแม่ที่เพิ่งเริ่ม ต้น ลองค่อยๆ ปรับโดย อาจเริ่ม บางเวลา เช้าเย็นก่อนก็ได้ค่ะ พอ เราเริ่มชิน เริ่ม คล่อง เราก็ค่อยเต็มเวลาก็ได้ค่ะ อันไหนไม่ได้ ก็ พูดไทยทั้งประโยคก็ได้นะคะ และจดไว้มาถามในห้องค่ะ แล้ว ก็ท่องๆให้ขึ้นใจ แหะๆ จริงๆ ตัวเองก็ไม่ได้ขนาดนี้ ท่องได้ บ้างไม่ได้บ้าง ก็ ธรรมดา คนเราค่ะ เอาใหม่ ได้ค่ะ
อย่าเครียดนะคะ ปล่อยๆมันไป บ้างก็ได้ค่ะ แล้ว ก็เอาใหม่ อีกไปได้เรื่อยๆ จนกว่าจะได้ล่ะค่ะ อย่าท้อนะคะ ใจเป็นนายค่ะ
สู้ๆค่ะ

[นันทิยา (แม่น้องตังเม)]

เป็นคุณแม่ที่เก่งมากๆเลยค่ะ ขนาดปุ๋มดูแลลูกกับงานบ้านอีกนิดหน่อย ยังฟิวส์ขาดวันละหลายๆรอบ เพราะน้องซนและดื้อมาก(น้องอยู่ในช่วงเป็นตัวของตัวเองมาก) แต่คุณนิตยาดูแลตั้งหลายอย่าง ทำได้ขนาดนี้ก็ยอดเยี่ยมแล้วค่ะ แล้วซักวันคงได้เห็นสิ่งดีๆที่รอคอยค่ะ...เป็นกำลังใจให้นะคะ..สู้ๆๆๆ

[อรนัย รักในหลวง]

ใจเย็นๆนะค่ะ การเริ่มต้นมักจะยาก ต้องฝืนความรู้สึกนิดนึง แต่ผลลัพธ์มันทำให้หายเหนื่อยนะค่ะ
พยายามสม่ำเสมอในช่วง 5-6 เดือนแรก ที่เหลือก็เครื่องร้อน...สบาย..ค่ะ

สู้ๆ