บันทึกของแม่ ตอน แม่ขอโทษ

[ต้นไม้และดวงจันทร์]

วันนี้แม่เสียใจมากที่ทำให้ไทคิร้องไห้ เมือลูกโตขึ้นลูกก็มีความเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น ชอบวิ่งเล่น ชอบเคลือนไหวมากขึ้น นั่นก๊เป็นสิ่งที่ทำให้แม่มีความสุขมาก และก้เป็นเหมือนทุกทุกวัน หลังจากอาบนำเสร็จไทคิก็จะวิ่งไปมา ไม่ยอมให้แม่ใส่เสื้อผ้าให้ ไม่ยอมให้แม่ทาโลชั่นให้ ไทคิดิ้นไปดิ้นมาเลยทำให้นิ้วแม่ที่กำลังทาโลชั่นไปโดนตาไทคิ แต่ไทคิก็ไม่ได้ร้องเพราะอาจจะไม่เจ๊บมาก ด้วยอารามที่แม่ก็เหนื่อย แล้วก็ยิ่งโกรธตัวเองที่เอามือไปโดนตาลูก แม่ก็ยิ่งหงุดหงิด ก็เลยบังคับให้ไทคิใส่เสิ้อผ้าอย่างรวดเร็ว เลยทำให้สีเทียนที่ไทคิถืออยู่หลุดมือ ไทคิก็พูดกับแม่แล้วทำท่าจะร้องไห้ว่า Mama you going to make me cry. แม่ก็ยังไม่สนใจ รีบยัดเสิ้อใส่แขนไทคิต่อไปอีก แล้วไทคิก็พูดอีกว่า Mama you going to make me cry. ช่วงที่เอาแขนใส่เสื้อสีเทียนในมือก็หลุดจากมือ แล้วไทคิก็ร้องไห้ใหญ่เลย ตอนนั้นแม่ก็ไม่สนใจ เดินหนีไปอีก ไทคิก็ยิ่งร้องใหญ๋ คงงงว่าวันนี้แม่เป็นอะไร ทำไม่ไม่ใจดีเหมือนเดิน เมื่อเหตุการณ์ผ่านไปแม่มานั่งนึกย้อนหลังแล้ว แม่รู้สึกเสียใจมาก ที่ไม่สนใจลูกพูด นึกทีไรก็เสียใจทุกที่ แม่จะจำไว้เป็นบทเรียน แม่จะไม่ทำให้ไทคิร้องไห้เนื่องมาจากการไม่ควบคุมอารมณ์ของแม่เอง แม่ขอโทษ

[แม่น้องเนย]

แม่ทุกคนก็เคยเป็นแบบนี้แหละคุณอ้อม เล็กก็เป็นบ่อย
ควบคุมอารมณ์ไม่ค่อยอยู่เหมือนกัน ต้องพยายามกันเนอะ