เย้ๆ ลูกพูดภาษอังกฤษได้บ้างแล้ว

[แม่โบว์ของไอ้แฝด]

จากความพยายามของแม่ (อย่างแสนสาหัสและทุลักทุเล) ตั้งแต่ลูกชายได้สี่เดือน จนวันนี้หนึ่งขวบกับอีกสองอาทิตย์ ได้ยินภาษาอังกฤษจากปากลูก โดยที่ไม่ได้พูดตามเป็นครั้งแรก ดีใจสุดๆ เรื่องมีอยู่ว่า
ปรกติตอนนอนกลางคืน แม่จะนอนกับลูกค่ะ นอนที่ปลายที่นอนเขาสองคน ส่วนพ่อโดนเนรเทศไปนอนที่นอนใหญ่คนเดียว เป็นอย่างนี้ทุกวัน มีอยู่คืนนึง พี่ติลุกขึ้นมาเรียก mom, mom... a bear. ไอ้เราได้ยินลูกเรียกก็ลุกขึ้นมาค่ะ หันไปเห็นเขาหยิบตุ๊กตาหมีที่หัวนอนมากอด แล้วนอนต่อ อึ้งๆ เหมือนกัน
ส่วนน้องกานต์เวลาป้อนขนมเขา ก็มักจะถามเขาว่า do you want some more? or no more? ถ้าเขากินต่อก็จะบอกจะพูดให้เขาฟังว่า mommy, i want some more, please. วันนั้นป้อนไอศกรีมลูก พอถามว่า do you want some more? น้องกานต์พูดว่า mom, more แล้วยกมือไหว้ (ปรกติเวลาป้อนขนมจะบอกเขาว่าให้ thank you mommy first. เขาก็จะยกมือไหว้ค่ะ) พ่อดีใจใหญ่เลยค่ะ
ยิ่งตอนนี้น้องกำลังฟันขึ้น ชอบเอาลิ้นไปดุนๆ ก็จะเหมือนแลบลิ้น แม่ก็เลยสอนว่า show me your tongue, แล้วให้แลบลิ้น ตอนนี้น้องทำได้ทั้งสองคนเลยค่ะ
จากการที่แม่พยาย๊าม พยายาม ทำให้อาม่าและพี่เลี้ยง เริ่มหันมาสนใจค่ะ อาม่าก็เริ่มจำประโยคของแม่ไปพูดกับน้อง ไม่ก็คิดประโยคใหม่ เช่น ."อาม่า want พี่ติกับน้องกานต์ eat ข้าวนะ แล้ว อาม่า จะ พาพี่ติกับน้องกานต์ go Lotus ไปซื้อขนมกัน" พี่เลี้ยงก็เหมือนกัน จะบอกให้น้องรอก่อน ใจเย็นๆ ก็พูดกับน้องว่า "วัด อะ มะเน็ท" แม่ได้ยินแล้วลมจะใส่ อุตส่าห์สอนมาดีๆ กรรมแท้ๆ
ตอนนี้ก็เลยต้องให้พี่เลี้ยงจดใส่สมุดบันทึกส่วนตัวแล้วกลับไปท่องที่บ้าน มาพูดกับน้องค่ะ ด้วยประโยคง่ายๆ ส่วนอาม่า ไม่รู้จะบอกยังไง (เพราะตอนแรกที่จะสอนลูกเป็นภาษาอังกฤษ อาม่าค้านหัวชนฝาเลยค่ะ แกบอกว่าเดี๋ยวหลานแกสับสน ไทยก็ไม่ได้อังกฤษก็ไม่ได้เรื่อง พร้อมกับพูดประโยคยอดฮิต "มันยังเล็กอยู่" ) คือ แกอยากจะพูดกับหลานบ้าง แต่แกไม่ยอมถาม พอเราบอก แกก็บอกว่าแกไม่อยากรู้สักหน่อย (แต่เห็นแอบจดยิกๆ) สุดท้าย แกก็บ่นกับลูกชายแกว่า พูดได้แค่เนี้ยะ ก็ดีถมไปแล้ว สามีก็เลยตอบแม่เขาไปว่าให้พูดไทยกับหลานดีกว่า หลานจะได้ไม่จำผิดๆ แกงอนอยู่หลายวันเลยค่ะ ตอนนี้หายงอนแล้ว
สรุปว่าไปๆ มาๆ เหมือนสอนทั้งลูก สอนทั้งพี่เลี้ยง แล้วสอนอาม่าไปด้วย เหนื่อยจังค่ะ
ปล. ขอขอบคุณทุกกระทู้ ทุกคำถาม ทุกความพยายามที่ถ่ายทอด เล่าสู่กันฟังในหมู่บ้านแห่งนี้ค่ะ เพราะทำให้ตัวเองรู้สึกว่าไม่โดดเดี่ยว มีความหวังและมีกำลังใจค่ะ

[ภิรมย์พร เด็ทท์บาร์น]

ดีใจด้วยค่ะ เด็กๆ เก่งจริงๆ ที่บ้านก็เหมือนกันค่ะ คุณยายบางครั้งก็จะพูดภาษาเยอรมันกับหลาน บางทีก็พูดผิด ก็บอกเค้านะคะว่า พูดภาษาไทยดีกว่า แกจะได้ไม่จำภาษาเยอรมันไปผิดๆ ..ยายก็งอนเหมือนกันค่ะ เฮ้อ อ่อนใจและเหนื่อยจริงๆค่ะ

[Daddyปันดี]

ดีใจกับคุณลัดดาวรรณด้วยครับ น้องปันดีกำลังจะครบ 1 ขวบวันที่ 24 ธันวานี้ สามารถฟังเข้าใจได้ทั้งสองภาษาเท่ากัน แต่ยังพูดภาษาต่างดาวอยู่เลยครับ

[Ruedee]

เก่งจังเลยเจ้าตัวเล็ก แวะมาเยี่ยมนะคะ

[มาม๊าน้องบุหลัน]

ชื่นชมในความพยายามของคุณแม่เลยค่ะ แล้วก็พลอยชื่นใจไปกับคุณแม่ด้วยนะคะ

[แม่ดาว&น้องพลอย]

เป็นครอบครัวที่น่ารักนะค่ะ อาม่าคงอยากมีส่วนร่วมด้วยนะค่ะ

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

เดี๋ยว โตขึ้น พูดได้เก่งแน่เลย