ทำยังไงถึงจะข้ามผ่านความเขินต่อคนรอบข้างได้คะ

[พี่ฟ้าใส น้องไออุ่น]

กว่าจะเลิกเขินลูกตัวเอง ก็ใช้เวลาพอสมควร ตอนนี้กล้าพูดอังกฤษกับลูกได้เยอะขึ้นแล้ว

แต่การออกไปนอกบ้าน มีผู้คนมากมายที่แน่นอนว่าเค้าต้องพูดไทยแน่ๆ

ทำยังไงคะถึงจะไม่รู้สึกเขิน เราก็หน้าตาบ้านๆ (บ้านนอก)

สำเนียงก็ธรรมด๊าธรรมดา พูดไปไม่รู้ว่าผิดซักกี่คำ

ใครมีประสบการณ์นอกบ้านบ้างคะ

ทำยังไงถึงจะให้การพูดอังกฤษดูเป็นธรรมชาติ ไม่เกร็ง หรือกลัวคนมอง

[แหม่แม่ ♥]

ชั้นพูดได้ แล้วจะทำไมล่ะ????
สวยไม่แคร์สื่อไปเลยค่ะแม่อ้อ
ขอโทษทีนะค่ะ
แต่เวลาโมโหทีไร คิดในใจ I don't give a .... ค๊า

[Danui]

กรั๊กๆๆๆๆ พี่ไม่อยากเติมคำในช่องว่างเลยอะน้องแพร.....กรั๊กๆๆๆๆ....

จริงนะ อย่าอาย เราไม่ได้ทำอะไรไม่ดีสักหน่อย จริงมะ

[อ้อม&ปาล์มมี่]

อ้อมเองตอนแรกๆก็ไม่กล้าพูดอังกฤษนอกบ้านกับลูกเหมือนกันค่ะ ตอนนั้น คิดว่าอาย คนรอบข้าง แต่มารู้ตัวเองที่หลัง ไม่ใช่เพราะอายหรอกค่ะ เพราะอ้อมไม่รู้จะพูดอะไรมากกว่า กลัวพูดผิดแล้วจะอายเค้า คิดว่าถ้าเราพูดผิดเค้าต้องรู้แน่ๆเลย แต่จริงๆแล้ว น้อยคนค่ะที่จะรู้ ตอนหลังก็ใช่วิธีเตรียมตัวไว้ก่อน รู้ว่าจะไปไหน ก็คิดไว้ล่วงหน้าเลยค่ะ ว่าเราจะต้องเจอกับอะไรบ้าง อยากสอนลูกอะไรบ้าง
Practice makes perfect naka (พี่อ๊อบ) (แต่ตอนนี้อ้อมเองก็ยังไม่ perfect หรอกนะคะ) และอีกอย่างเหมือนที่พี่อ๊อบบอก "ไม่มองคนอื่นซะเราก็ไม่รู้หรอกว่าใครมองเรา" และสุดท้าย "ช่วงแรกๆอาจจะทุลักทุเลบ้างกับการต้องใช้ภาษาอังกฤษกับลูกในที่สาธารณะ แต่มันจะดีขึ้นเรื่อยๆค่ะ ...คอนเฟอร์ม!!!" คอนเฟอร์มเหมือน มาม๊าน้องบุหลัน ค่ะ สู้ สู้

[Suthawadee C.]

เคยเขียนไว้ค่ะ ลองอ่านดูนะคะเผื่อเป็นกำลังใจค่ะ สู้ ๆ เพื่อลูกเราเอง
http://go2pasa.ning.com/profiles/blogs/2456660:BlogPost:219228

[Mommy Dearest]

ไม่ต้องแคร์สื่อค่ะ ครอบครัวเราเอง นึกถึงลูกเยอะๆ เพื่อลูก พูดไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็หายอายไปเองค่ะ

[อรดา พงศ์สุธนะ]

ดูคลิปเก่าน้องเพ่ยเพ่ยสิคะ
http://go2pasa.ning.com/video/2456660:Video:17518

กำลังใจและคำแนะนำจากคุณบิ๊ก ทำให้เราไม่ประหม่าเลยค่ะ

[นันทิยา (แม่น้องตังเม)]

โอ้ยคุณขา...นอกจากความเขินอายแล้ว ยังมีอุปสรรคอีกเยอะที่จะเป็นเครื่องพิสูจน์ความอดทน&อดกลั้น ความตั้งใจและความแน่วแน่ของพวกเราค่ะ ไม่เชื่อลองเข้าไปอ่าน "เค้าหาว่าหนูกระเด๊ะ" ของ คุณแหม่แม่ ♥ ดูสิค่ะ เพราะฉะนั้นถ้ามั่วแต่เขินอยู่ จะไม่ทันรับประทานเอา เพราะลูกเราก็โตวันโตคืน เผลอแป็บเดียว นี่เราเขินมาจนลูกจะเป็นโตสาวแล้วอ่ะ

[Jija]

คำแนะนำก็มีเพื่อนให้มาเยอะแล้ว แวะมาให้กำลังใจอีกคนนะคะ แม้อ้อ สู้ ๆ ค่ะ

[oagui]

ญา ก็เป็นนะ ตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่บ้างในเวลาที่เจอคนเก่งพูดต่อหน้าเราอะ แต่เวลามีคนเยอะ ๆ ก็ไม่อายเท่าไร เพราะแก้เขินด้วยการเอา จีน มาปน บ้าง ไทย บ้าง อังกฤษ บ้างไง แต่เห็นหลาย ๆ คนให้กำลังใจคุณแม่อ้อแล้ว ก็จะกล้าให้มากกว่านี้ เพราะก็เคยเสียโอกาสเพราะความไม่กล้ามานานเหมือนกัน ประมาณว่าได้แต่ทฤษฏี แต่ปฏิบัติไม่เป้น ก้คือว่า ให้อ่านอังกฤษ ส่วนใหญ่พอเข้าใจ เพราะเรารู้ไงว่าเขียนอย่างไร แต่ฟัง ไม่เก่งเพราะแยกสำเนียงไม่ออก ว่าคือคำไหน แต่ พูดยิ่งเขินเลย สมัยก่อนนะ แต่พอมาเรียนที่เว็บนี้ ก็ค่อนข้างมั่นใจขึ้น คุยกับต่างชาติได้แล้ว ไปพัทยาไง และลูกเราก็เล่นน้ำกับเด็กต่างชาติ พ่อ แม่ ก็ต้องมีสนทนากันบ้าง ดีใจนะ ที่กล้าพูดมากขึนอาจไม่ถูกทั้งหมดแต่พวกเขาเข้าใจเรา เป็นกำลังใจให้ทุกท่าน เลยเอาตัวเองมาเล่าสู่กันฟัง

[พี่ฟ้าใส น้องไออุ่น]

จริงๆ อ้อเองก็เป็นเด็กสองภาษาของแท้ พูดใต้กับแม่ พูดกลางกับพ่อ แหะ แหะ 2ภาษามั้ยคะ
เรื่องสำเนียง คิดว่าชัดทั้ง 2 ภาคนะคะ ตั้งแต่โตมาไม่เคยมีใครถามเลยว่าเป็นคนใต้รึเปล่า

ขอบคุณทุกๆ คนมากค่ะ หลากหลายความคิดเห็น แต่มุมมองเดียวกัน
เราต้องทำเพื่อลูกเนอะ ถ้ามัวแต่เขิน มัวแต่แคร์คนรอบข้าง ลูกเราคงไปไม่ถึงไหน
อ้อจะพยายามค่ะ สะสมคลังศัพท์มาเกือบ 3 เดือนแล้วค่ะ ได้ความรู้จากที่นี่ไปเยอะมาก
มาเรียนรู้ใหม่ประมาณ 80 % ตอนนี้ยังพูดเบาๆ เวลาอยู่นอกบ้านค่ะ
หวังว่านานๆ ไปคงกล้ามากขึ้นเพราะเกิดความเคยชิน
คงต้องเพิ่มปริมาณการพูดกับลูกที่บ้านก่อน แล้วค่อยๆ ออกสู่โลกภายนอก
ขอบคุณอีกครั้งนะคะ

[ข้าวสวยกะข้าวจ้าว]

สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆด้วยคนนะคะ

[อารีรัตน์]

เป็นกำลังใจให้ค่ะแม่อ้อ จริงๆชื่ออ้อเหมือนกันค่ะ ตัวเองก็ไม่กล้าเหมือนกันจะพูดตอนอยู่กัน สองคนเองกับลูก ถ้ามีคนอื่นอยู่ก็จะพูดไทยกับลูกค่ะ แบบว่าที่บ้าน พ่อกับอาม่านี่ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ค่ะ แต่ก็ไม่ถึงกะต่อต้านมาก ก็จะพยายามให้เค้าซึมซับทีละนิดๆไปค่ะ