ครอบครัว.เล็ก..เล็ก

[แม่เพ่ยขอแจม]

วันอาทิตย์ที่ 28 สิงหาคม  2554

พี่ชวน..เล็กไปกินข้าวกัน 

น้องสาวที่มีบุคลิกเฉพาะตัว บรรยายไม่ยาก..แต่ก็ยากจะเขียนถึง  ฮ่าๆ

 

ได้เจอะเจอครอบครัวนี้อย่างเป็นทางการครั้งแรกเมื่อเดือนสิงหาคม 2552 เมื่อคราวไปอัดรายการครอบครัวเดียวกัน ที่คุณบิ๊กเชิญให้เป็นตัวแทนหมู่บ้านเด็กสองภาษา ถ่ายทอดเรื่องราวประสบการณ์ต่างๆบนเส้นทางการสร้างเด็กสองภาษาเพื่อเป็นแรงบันดาลใจให้กับอีกหลายๆครอบครัวที่กำลังจูงมือเดินตามกันมา จนน้องเนยกลายเป็นขวัญใจพ่อยกแม่ยกไปกันเลยทีเดียว  แม้แต่อาม่าของพี่เพ่ยเพ่ยก็ยังปลื้มเจ้าหนูตัวเล็กช่างฉอเราะคนนี้

 

เล็กแม่น้องเนย..จัดเป็นคุณแม่เจ้าปัญหา (เจ้าคำถาม) ขั้นเทพเชียว พอนึกย้อนไป เธอจะเป็นคนที่มีคำถามที่ต้องการคำตอบเกือบจะตลอดเวลา นี่ถ้าเข้าฝันใครได้ เธอคงถอดจิตไปถามคำถามคนที่เธออยากถามในฝันแล้วแน่ๆ (ทุกวันนี้แม่น้องเนยทำงานประจำ  เวลาในการสร้างคำถามจึงหดน้อยลงไปด้วย) 

ทุกๆวันแม่น้องเนยจะมีคำถามอยู่ที่ห้องภาษาอังกฤษตลอดเวลา ประโยคนี้พูดอย่างไร ประโยคนั้นว่าอย่างไร  จนบางครั้งเราก็อดงงไม่ได้ว่าเอาคำพูดประโยคแบบนี้ใช้กับลูกแล้วหรือ ถ้าวันไหนไม่มีคำถามจากแม่น้องเนย แสดงว่าวันนั้นคลับอิงลิชปิดปรับปรุง..ซึ่งไม่เคยมี นับเป็นแม่ที่สร้างสีสันมากระดับเซียนคนหนึ่งเลย อานิสงค์ให้ผู้อื่นพลอยได้รับความรู้ไปด้วย  

 

จากการถามเขาไปเยอะๆ วันนี้เลยต้องกลายเป็นผู้ตอบบ้างแล้วล่ะ  ..เพราะเกือบทุกครั้งที่มีการจัด workshop  ครอบครัวน้องเนยจะคอยก้าวเป็นกำลังใจอยู่เคียงข้างกันเสมอ ไม่ว่าจะใกล้หรือไกล..แล้วก็จะช่วยคอยตอบคำถามและให้กำลังใจแก่ครอบครัวสองภาษารุ่นใหม่ๆอย่างเสมอมา

 

เป็นเหมือนน้อง..เหมือนมือซ้ายมือขวา...เหมือนก๊าซออกซิเจน ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ เหมือนสายฝนแสงแดด..ร้านเซเว่น อิเลฟเว่น หรืออะไรก็ได้ที่วนอยู่รอบๆตัวตลอดเวลา...

 

เราเจอกันบ่อย  กินข้าวด้วยกันบ่อย...ทุกๆอย่าง ทุกๆความรู้สึกมันฝังอยู่จนเป็นเรื่องที่ไม่ต้องบรรยายก็รู้กัน วันนี้กินข้าวกันอีกครั้ง พี่บอกว่าจะเขียนบันทึกไว้ในห้องรับแขก แม่เนยบอกไม่เอานะพี่...เออ แล้วทำไมพี่ต้องเชื่อด้วยฟระ  ฮ่าๆ  

บันทึกไว้ในความทรงจำ บันทึกไว้ตรงนี้...ให้คนอื่นได้รับรู้...ยังมีอีกหนึ่งครอบครัวเล็กๆ..รอผู้คนมาทำความรู้จัก...และมารับมิตรภาพดีๆติดไม้ติดมือกลับไป

 

แม้จะเป็นเหมือนคนกันเอง...แต่ทุกๆสิ่งที่เกิดขึ้น...ก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวคำว่า..ขอบคุณจากใจ สำหรับความเอื้ออาทร  ขอบคุณในทุกสิ่ง..ขอบคุณที่ยังมีกันและกัน...ขอบคุณครอบครัว..เล็ก..เล็ก ค่ะ

 

 

28 สิงหาคม ของทุกๆปีเป็นวันเกิดของสาวน้อยเสื้อชมพูคนนี้ด้วย...สุขสันต์วันเกิด มีความสุขมากๆนะคะ

 

 

[แม่น้องเนย]

ดา ไม่ได้เห็นเคทนานแล้วเหมือนกัน คงสูงขึ้นมากแล้ว

น่าจะเอาคลิปจีนมาโพสหน่อย เราจะได้ฮึดหน่อย 555

[อรดา พงศ์สุธนะ]

ขอเวลาอีกสักหน่อยนะคะพี่เล็ก กำลังๆ จวนเจียนจะไ้ด้อัดแล้วค่ะ ฮ่า ฮ้า

[แม่เพ่ยขอแจม]

ดาคะ น้องเนยดูโตขึ้นเยอะเลย ..จากความคิดความอ่านนะคะ ส่วนความสูงใกล้ๆเดิม อิอิ ความน่ารักเลยยังคงเดิมไปด้วย เด้กอะไร เวลาผ่านไปยังไงก้ไม่ดูแก่ขึ้นเลย

 

เล็กคะ เมื่อวานสายตรงทางไกลจากตัวพ่อมาเองเลย ย้ำเตื่อนอีกครั้งว่าคิดถึงครอบครัวพ่อเนยแม่เนย อยากเจ๊ออยากเจอ ช่วยพกพาตัวมาพบเจอกันหน่อย  24  นี้นะคะ ทานข้าวกับญาติกันนหน่อย

[แม่น้องเนย]

รับทราบค่ะแม่เพ่ย ขอบคุณญาติด้วยค่ะ ที่คิดถึงกัน ดีใจจังค่ะ