อย่างแรกเลยต้องแก้จาก I has เป็น I have ก่อนครับ
ส่วนความแตกต่างกันนั้น ถ้าว่ากันในเชิงของจุดประสงค์ในการพูดแล้ว ไม่น่าจะต่างครับ ลองดูตัวอย่างต่อไปนี้น่ะครับ
A: Hey man, did you eat lunch?
B: Yes, I did. (ตอบตามแกรมม่าน่ะครับ แต่ถ้าจะตอบว่า I ate(lunch) already. ก็คงจะได้เช่นกัน)
A: Hey man, have you eaten lunch?
B: Yes, I have (eaten lunch already).
จะเห็นได้ว่าจุดประสงค์ในการพูดของ B ทั้งสองกรณี ก็เพียงแค่ตอบว่า ได้กินอาหารเที่ยงแล้ว ก็เท่านั้นเองครับ
ตัวผมเองไม่ค่อยใช้ eat บ่อยนัก ส่วนมากแล้ว จะใช้ have ซึ่งสามารถหมายถึง กิน ได้ เพราะสั้นและคล่องปากครับ (คือไม่ว่าจะอยู่ในรูป present หรือ past ก็มีแค่พยางค์เดียว have had had)
A: Hey man, did you have lunch?
B: Yes, I did.
A: Hey man, have you had lunch already?
B: Yes, I have.
You can say " I ate already " or " I have eaten already,Thank you" ( The second one is abit more polite and formal)..they both mean the same .............. try not too worry the Grammatical side of things krupps..... it will only make you that much more confusing.......just speak first ...speak speak speak........( Thai people SURE love their Grammar class...)....speak what is in your mind ...and experience will teach you how to put it into a better structure.....you have to listen to me when I speak "Thai" a few years ago......OMG !!!! Alot better now ......I did most of my learning though LISTENING to other talks live and on TV ..... but those around me would correct me if I needed HELP...which was often ...but I remembered and Learned from my experiences
Totally agree. This is the way I learned Enlgish too. Worrying too much about grammar is destroying one confidence to speak out, but grammar somehow cannot be ignored. My point is that once one is used to a language, there is likely possibility in which that person will understand the grammar of that language unintentionally. So, there's only one thing that we should do to learn how to speak a language is to speak out.