WORKSHOP # 10 มิตรภาพที่รอวันเติบโต

[แม่เพ่ยขอแจม]

เปิดประเดิม วช.หมายเลข10 ต้อนรับปีเสือใจดี เมื่อวันอาทิตย์ที่  24 มกราคม ก่อนจะสัญจรค่ะ ไม่อยากจะเชื่อเลยอ่ะว่าคุณบิ๊กจะตัดต่อวิดีโอได้เร็วกว่าอีก นี่ขนาดนั่งปั่นต้นฉบับจนขาเป็นเหน็บเลยนะเนี่ย   วช.รุ่นนี้เป็นรุ่นที่อาจจะกล่าวได้ว่าคุณพ่อคุณแม่เริ่มก้าวเข้าสู่เส้นทางสองภาษาแล้ว เพราะที่เห็นจะพบว่าทุกๆครอบครัวจะมีคุณพ่อหรือคุณแม่อย่างน้อยหนึ่งท่านที่พูดกับลูกในภาษาที่สองแล้วทั้งสิ้น น่ายินดีจริงๆ

 

เปิดตัวด้วยครอบครัวโตสุวรรณเวช  นำทีมโดยแม่หลิงจากระยองเชียว อ๊ะตัวแทนจากภาคตะวันออกบุกถึง วช.กรุงเทพ จะมีตัวแทนจากกรุงเทพบุกไป วช.ภาคตะวันออกบ้างไม๊เนี่ย แม่หลิงควงคู่มากับคุณยายและน้องคุงคุง เพราะคุณพ่อไม่ว่างเลยจัด คุณแม่เลยจัด วช.อีก 1 ชุดไว้ให้คุณพ่อที่พัทยา ก็บอกแล้วว่าของเขาดีจริงๆ (หมายถึงแม่หลิงอ่ะจ้า)  น้องคุงคุงอายุแค่ 7 ขวบ แต่ขออภัยน้ำหนักน้องแซงทางโค้งของอายุไปฉลุยแล้วจ้า เพราะตัวใหญ่จริงๆ กว่าจะได้มีโอกาสคุยกับน้องคุงคุง ก็ชั่วโมงสุดท้ายของ วช.แล้ว น้องคุงตื่นเต้นมากบอกว่า โอว..เน็ตที่ โรงแรมเร็วมากครับ เล่นเกมสนุกเลย ไม่เหมือนที่ระยอง ช้าเป็นเต่าเลย เอ้า  ISP ระยองทราบแล้วเปลี่ยนจ้า  ฝากกันอีกนิด แม่หลิงเป็นเภสัชกรเปิดร้านขายยาที่ระยอง ฝากบอกว่าพี่น้องคนใดมีปัญหาเรื่องยา ปรึกษาได้นะคะ

 

ครอบครัวลาภพิทักษ์พงษ์ แม่จูนของน้องเบส น้องเบสใส่เสื้อสีฟ้า อายุ 10 เดือน เพิ่งเริ่มหัดพูด ยังเถียงไม่ได้ น้องจึงเรียบร้อยตั้งแต่ต้นงานจนจบงานเพราะมีพี่เลี้บงคอยประกบ จึงไม่รู้จะแซวยังไง หันไปหันมา อ๊ะลงที่คุณแม่จูนนี้ล่ะ(วุ๊ย) แม่จูนดูใจดีมากๆเลย หากแม่หลิงเหมาะจะให้คำปรึกษาเรื่องยาแล้วละก็..แม่จูนนี่แหล่ะเหมาะปรึกษาเรื่องการเงินที่ซู้ดดด  ฮ่าๆๆ 

 

น้องนานาลูกของคุณแม่มด โทวิวัฒนานนท์  ซึ่งเป็นสมาชิกที่ได้ร่วม วช.หมายเลขศูนย์ด้วย ตอนนั้นน้องนานายังนอนรถเข็นไป วช. อยู่แต่ตอนนี้วิ่งได้แล้ว แถมวิ่งไวเสียด้วยจนแม่ตามไม่ทัน แต่พอแม่จับตัวได้ นานาก็บอกว่า Headaches. แม่มดพยายามพูดกับนานาเป็นภาษาอังกฤษแต่นานาชอบพูดกับแม่เป็นภาษาไทย และเก็บเอาภาษาอังกฤษไปพูดกับคุณยาย  พูดๆๆจนคุณยายต้องถามว่า "พูดอะไรของ ม ึ  ง วะ"  555  แถมอีกหน่อยสาวน้อย นานาเซ็กซี่มากเลยน๊า

 

น้องมินนี่ สาวน้อยหน้าหวานวัย 2 ขวบ 3 เดือนจากครอบครัวขจรศักดิ์สุเมธ เป็นอีกหนึ่งเด็กที่จัดอยู่ในกลุ่มเด็กเรียบร้อย เดินน้อย กินน้อย แอบเห็นว่าน้องใส่เสื้อข้างหลังมีเบอร์ 1979 ไม่รู้ว่าจะใบ้ให้เลขอะไรกันหรือเปล่า ลองทายๆแล้วไปแทงกันดู หากได้ก็อย่าลืมเจ้าแม่มินนี่ แต่ถ้าเสียก็ถือซะว่าโดนเด็กหลอก อิอิ แต่ช้าก่อนให้ข้อมูลเพิ่มอีกนิด เจอน้องมินนี่ก่อนกลับบ้านเห็นน้องนุ่งแพมเพอร์ตัวเดียว..มะมีกุงเกง  อันนี้จะหมายถึงว่าให้แทงหมดตัว หรือแทงแล้วหมดตูดก็ไม่รู้ แบบนี้ก็ตัวใครตัวมันล่ะจ้า

 

น้องฟินน์จากครอบครัวสุคนธ์พันธุ์ วัยเก้าเดือนสาวน้อยตัวเล็กๆ แต่ยิ้มไม่เล็กตามตัวเลย ยิ้มเก่งมากกกก คุณแม่บอกว่าเริ่มพูดกับน้องเป็นภาษาอังกฤษตั้งแต่น้องยังอยู่ในท้องจนถึงทุกวันนี้ก็ยังพูดอยู่และน้องก็เริ่มพูดได้เป็นคำๆแล้วค่ะ แปลกตรงที่น้องฟินน์ตัวเล็ก แต่ไม่ว่าจะเดินไปทางไหน ทำไม๊เจอน้องฟินน์ทุกที หายตัวได้ด้วยหรือนี่

 

น้องเจแปน จากครอบครัวเพชรพิเชฐเชียร  วัย1ขวบกับ5เดือน หนุ่มน้อยรูปหล่อที่มีดีจนคาดไม่ถึงรับฝากเลี้ยงกับคุณแม่เอาไว้ พอคุณแม่ไปเข้า วช. น้องเจแปนก็ชี้ไปที่กระเป๋า บอกเอานม พี่ถามย้ำอีกครั้งว่าชงไม๊  เจแปนบอกว่าชง  ชงเสร็จ ไม่กินซะงั้นร้องจะหาแม่อย่างเดียว ก่อนจะไปหาแม่ เจแปนชี้ไปที่กระเป๋าสารพัดนึกของตัวเองอีกที คราวนี้ให้หยิบผ้าเช็้ดหน้าออกมา แล้วหนุ่มน้อยก็เอาผ้าซับน้ำตาตัวเอง ก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาร้องไห้ตามหาแม่ต่อไป ร้องไปซับไป...โอววว

 

บอกแล้วไม่เชื่อกันเลย...สำหรับเหล่าตระกูล"พอ"ทั้งหลาย ฮ่าๆๆเชื่อพี่สิสุดท้ายต้องมีการแก้เคล็ดด้วยชื่อ "พอกันที"จริงๆนะเนี่ย น้องพอใจจากครอบครัวทุมมากรณ์ ที่กว่าทุกอย่างจะพอใจน้องได้เล่นเอาแม่จะเป็นลม ฮ่าๆ แต่แอบได้ยินเสียงแม่น้องพอใจแล้วต้องขอบอกว่าเป็นคุณแม่ที่ร้องเพลงเพราะมากค่ะ ตอนที่คุณแม่ร้อง row your boat  แล้วให้น้องพอใจกับน้องนานาทำท่าพายเรือกัน พี่นึกว่าน้องกำลังเล่นชักกะเย่อนะนั่น

 

ครอบครัวสุธา ส่งน้องจันทร์เจ้าเข้าร่วม วช. ซึ่งดูไปดูมาพี่ว่าน่าจะเป็นเจ้าจันทร์มากกว่านะเนี่ย ทุกๆก้าวย่างของน้องและทุกๆสิ่งที่น้องทำมันแสดงถึงจิตวิญญาณและพลังอันยิ่งใหญ่ ฮ่าๆ ต้องขอบอกว่าแม่น้องจันทร์เจ้าลบประวัติศาตร์ที่ว่าคนนั่งหลังห้องเป็นไม่รักเรียนซะไม่เหลือหลอ เพราะแม่จันทร์เพ็ญจดๆๆๆๆๆๆไม่ยั้งมือเลยค่ะ จนแม่น้องเนยอดแซวไม่ได้  เกือบลืมไปจันทร์เจ้าอายุ 1 ขวบ10 เดือน เห็นว่าเริ่มฝึกภาษาที่สองพร้อมน้องเนย ตอนนี้น้องคุยกับแม่เป็นภาษาอังกฤษด้วยค่ะ แบบว่า แอบได้ยิน เอ๊ะ เด็กชื่อจันทร์เจ้าเนี่ย พูดภาษาอังกฤษเก่งทุกคนเลยหรือนี่

 

ต้องขยี้ตากันให้ชัดๆไปเลยนะ เพราะไม่อยากจะเชื่อว่า วช.วันนี้จะมีน้องเนยถึงสองคน น้องปาล์มมี่จากบ้านสถาพรวรวงษ์ ที่พวกเราเห็นเธอแอบเซ็กซี่ในคลิปส่งการบ้าน โอ..เจอตัวจริงจะฮาจนท้องแข็ง น่ารักมาก...ขาวมาก...เซ็กซี่มาก...หวานมาก....ฮามาก...แล้วก็....กินเก่งมาก....มาก....มาก.....เห็นพี่ๆกินขนมไม่ได้เพราะปาล์มมี่จะอ้อนทันทีว่ากินด้วยยยย   เต้นก็เก่ง..เต้นทีไรดูเป็นรำวงทุกที ประกายดาวรุ่งเจิดจรัสจริงๆค่ะ แต่นั่นแหล่ะค่ะ เมื่อดาวรุ่งจะเกิดมีหรือดาวค้างฟ้าจะยอม แถมไม่ใช่ดาวธรรมดาแต่เป็นดาวพิฆาตคู่อีกต่างหาก น้องเนยกับเพ่ยเพ่ยซึ่งตอนแรกไม่ยอมเล่นกับปาล์มมี่เลย จู่ๆก็ชวนกันเข้าไปเล่นใต้โต๊ะ หายกันไปห้านาที สองดาวค้างฟ้าโผล่ออกมา ปกติ แต่ว่าที่ดาวรุ่งโผล่มา โอววววววหน้าผากถูกยุงกัดไปห้าตุ่ม  ฮ่าๆๆๆๆๆ เล่นเอางงค่ะ 

น้องมาคุงจากครอบครัวเกษมสุขสกุล  วัยเก้าเดือนเช่นกัน ลูกของพ่อธงชัยกับแม่หลี  น้องยังเล็กอยู่จึงอยู่ในอ้อมกอดของคุณพ่อที คุณแม่ที ทำให้เราไม่สามารถเข้าไปกระทบไหล่น้องในระยะประชิดได้ แต่ก็เห็นได้ชัดว่าหนุ่มน้อยเสือแดงคนนี้...หน้าผากโหนกมากจ้า  

น้องปริญ อภิสารธนรักษ์ เห็นน้องปริญทีไร ทักเป็นน้องเจแอปทุกที บางครั้งก็งงตัวเองเหมือนกันเอ๊ะว่าทำไมเดี๋ยวเจแปนก็ตัวเล้ก เดี๋ยวก็ตัวใหญ่ เพราะใส่เสื้อสีขาวลายคล้ายๆกัน แถมหล่อไม่แพ้กันด้วย พ่อน้องปริญก็แสนใจดี ไม่เห็นบอกกันมั่งเลยว่าทักผิดคน อ่า..(.อย่าว่าแต่พี่เลยที่จำผิด คนตัดต่อคลิปเองยังแยกไม่ออกเลยค่ะ  ฮ่าๆๆ)

น้องซีซี ใจทน แว๊บมาทักทายกันเพียงแป๊บเดียว ก็ลากลับไปก่อนแล้ว เพราะน้องไม่สบาย คุณพ่อสุดเท่ห์จึงขอพากลับก่อน เอาไว้เจอกันใหม่น๊า  ป้าตุ๊กตาจะตั้งใจทนรอจ้า

น้องตะวัน จากบ้านวิทยาเดชาคุณ สามารถมากเจอกล้องปุ๊บคุณพ่อปากจู๋ๆ คุณแม่บอกตาปิ๊งๆ คุณพ่อต่ออีก ยิ้มปากหวานๆ อะไรก็ได้บอกมาเถอะ ตะวัน บ่ ยั่นอยู่แล้ว ทำได้หมดจนเป็นดาราหน้ากล้องไปแล้ว  ตอนลองซ้อมๆฝึกลูก คุณบิ๊กลองฝึก walk ฝึก jump ครอบครัวอื่นๆก็ jump กันตามปกติ แต่บ้านนี้ดูยังไงๆก็เหมือนแม่ดากำลังจับตะวันตอกเสาเข็มเลย ฮ่าๆ  ตะวันพลังเยอะมาก ยิ้มก็เก่ง แต่ที่เห็นในคลิปน่ะ  ตะวันหมดแรงแล้วค่ะ  

 น้องณิตา สุรวิลาส ครอบครัวนี้จำง่ายเพราะแทคทีมกันมาเป็นสีชมพูหวานแหวว  หากเห็นในคลิปใครใส่เสื้อสีชมพู ไม่ต้องสงสัยฟันะงเลยค่ะ สุรวิลาสแน่ๆ   ลูกสาวบ้านนี้หวานมากๆจ้าพ่อก็หวง แม่ก็หวง  

น้องวิน ฉัตรฐิติ ลูกคุณแม่อรนภาที่หลายๆท่านรู้จักกันดีในหมุ่บ้านสองภาษา น้องวินใส่เสื้อแดงหล่อมาก แต่ขี้อาย มักเห้นน้องวินหลบอยู่หลังเสากลมๆเสมอ คุณพ่อน้องวินขับรถเต่ามา วช. เท่ห์มากๆๆๆๆๆๆ

น้องซีวอน รุ่งเจริญพร ซีวอนเป็นยังไงไม่รู้ รู้แต่นั่งบนตักคุณพ่อคุณแม่ตลอด  แว่นตาคุณแม่ก็แนวมากๆ  ช่วงบ่ายซีวอนดูเหมือนจะหลับสบายแต่พอคุณบิ๊กพูดว่า จบ ซีวอนตาแป๋วขึ้นมาทันใดเลย โอ้ว พกของวิเศษอะไรนั่นจึงรู้ว่าได้เวลากลับบ้านแล้ว เด็ดสุดๆแม้แต่นางซินยังอาย เพราะซินทิ้งรองเท้าแก้วให้เจ้าชายหนึ่งข้าง แต่ซีวอนทิ้งรองเท้าหนังคู่เล็กๆให้ทีมงานดูเล่นหนึ่งคู่ ก็นะ คู่นิดเดียวใครจะใส่ด้ายยยย

น้องปริม อนุชาติบุตร วันนี้ไม่มาทั้งครอบครัวเลยค่ะ แต่ส่งคุณอาที่น่ารักและคุณป้าใจดีมาแทนคุณพ่อคุณแม่ คุณอาทำงานอยู่ที่โรงเรียนนานาชาติค่ะ วช.จบไปนานแล้ว ใครๆก้พากันกลับไปหมดแล้ว จะเหลือก็แต่เจ้าหน้าที่ของโรงแรมกับคุณป้าคุณอาของน้องปริม สอบถามก็ได้ความว่ากำลังรอแม่น้องปริมมารับ  เย็นแล้วยังไม่มาอีก เลยได้แต่ปลอบใจไปว่าท่าจะถูกลอยแพแล้วค่า......ฮ่าๆๆๆ  ไม่นานนักแม่น้องปริมก็มาค่ะ ทำให้เราได้มีโอกาสเก็บภาพน้องปริมมาฝากด้วย เพิ่งตื่นสดๆร้อนๆเลยนะเนี่ยแถมรับรู้อีกว่านี่แหล่ะหลานคนโปรด  จะโปรดมากขนาดไหน..ก็แค่ขนาดคุณป้ากับคุณอายอมมานั่ง วช ทั้งวันโดยไม่หนีไปไหนเพื่อสร้างเป็นของขวัญให้น้องปริม  ขอบคุณนะคะ

[แม่เพ่ยขอแจม]

แล้วก็ถึงกลุ่มผู้ปกครองที่ไม่มีลูกมาร่วม วช. ได้แต่นั่งมองครอบครัวอื่นๆเล่นกับเจ้าตัวเล็กแบบชื่นชมปนเสียดายนิดๆ แต่เมื่อถึงเวลาทานข้าว อ่ะฮ้า พ่อแม่กลุ่มนี้ถึงกับลั่นล้า...มีความสุขกับการทานอาหารสุดๆ ฮ่าๆ
ครอบครัวตั้งกมลสุข คุณพ่อสุดหล่อควงคู่มากับคุณแม่สุดสวยจริงๆ เสียดายที่น้องเบน(จามิน) วัย 1.4 ขวบไม่ได้มาด้วย เราเลยอดเห็นความหล่อของน้องเลย แต่ถึงไม่เห็นก็บอกได้เลยค่ะว่า หล่อชัวร์ ฟันธง !!
น้องฟง น้องงเล็กสุดของ วช .วัยเพียงแค่สามเดือน คุณแม่นิธิมากับคุณพ่อธวัชชัยจึงไม่ได้พามาด้วย แต่เราเห็นความมุ่งมั่นของคุณพ่อคุรแม่คู่นี้แล้ว เชื่อว่า...น้องฟงต้องเป็นกำลังส่วนสำคัญส่วนหนึ่งที่ช่วยเปลี่ยนประวัติศาสตร์การเรียนรู้ภาษาไปพร้อมๆกับพวกเราแน่นอนค่ะ คอนเฟริม !!

ครอบครัวทองสุข ของน้องยิปโซ จะเพราะว่าน้องไม่มาหรือเปล่าคุรพ่อคุณแม่จึงมีสมาธิเป็นพิเศษ ตอบคำถามเก่งมากๆจนคุณบิ๊กต้องบอกว่าให้คนอื่นตอบบ้างนะคร้าบบบ

บรรยากาสตอนเช้าเต็มไปด้วยความอลวน เพราะลูกปูแต่ละตัวคลานกันให้ทั่วห้อง เหล่าบรรดาคุณแม่คุณพ่อจึงต้องคอยวิ่งสลับกันมาจับลุกปูให้อยู่นิ่ง ซึ่งแม้จะพยายามขนาดไหนก็คิดเหรอว่าจะสำเร็จง่ายๆ น้องๆที่ผ่านประสบการณ์ วช.มาด้วยกันคงนึกภาพไม่ยากเพราะเหมือนกันเปี๊ยบเลยค่ะ ช่วงบ่ายจึงต้องเปิดห้องสำหรับเด็กอีกหนึ่งห้องและก็ออกอุบายยักย้ายถ่ายเทหนูน้อยส่วนหนึ่งออกจากอ้อมกอดคุณพ่อคุณแม่ไปอยู่ชั้นสาม ทั้งน้องเบส น้องจันทร์เจ้า ปาล์มมี่ ตะวันยิ้มแฉ่ง พอใจ นานา น้องวิน น้องเนยและเพ่ยเพ่ย และส่วนหนึ่งยังคงอยู่ที่ชั้นล่าง ตอนแรกคิดว่าเด็กๆขึ้นไปไม่หมดคงไม่ได้ช่วยอะไรมากมาย แต่หลังจากที่ได้สอบถามคุณบิ๊ก กลับได้ความว่า โอว..สงบขึ้นเยอะเลย ฮ่าๆ ท่านผู้ปกครองโปรดทราบ บุตรหลานของท่านที่ได้ถูกเอ่ยชื่อไปข้างต้น..เข้าข่ายกลุ่มก่อความไม่สงบเลยนะเนี่ย ฮ่าๆๆๆ แต่เอ๊ะ...ลูกเราด้วยนี่หว่าคุณบิ๊ก !!!
น่าดีใจที่ วช.ครั้งนี้เราได้เห็นมิตรภาพที่งอกเงยไปอีกระดับหนึ่ง เด็กๆจับคู่เล่นกันได้ง่ายขึ้นและบางคนถึงกับติดกันแจ ถึงขั้นจะหนีตามกันไป ส่วนคุณพ่อคุณแม่ก้แลกเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์กัน พร้อมฝากกำลังใจมอบแก่กันและกัน หวังว่า วช.ครั้งนี้นอกจากจะเป็นส่วนหนึ่งที่ได้เปิดทางสู้เส้นทางเด้กสองภาษาแล้ว ยังจะเปิดทางสู่มิตรภาพที่รอวันเติบโตด้วยนะคะ

อีกหนึ่งครอบครัวที่ไม่แซวไม่ได้ ไม่ขอบคุณก็ไม่ได้ ครอบครัวน้องเนยที่วันนี้แวะเวียนมาร่วมให้กำลังใจเช่นเคย มีคุณแม่ท่านหนึ่งถามว่า เออ นั่นใช่น้องเนยที่ออกทีวีไม๊คะ อุ๊บบบบ น้องเนยจ๋า มีผู้จัดการส่วนตัวหรือยังคะ ป้าตุ๊กตาขอน๊า และที่น่าทึ่งคือคุณพ่อน้องเนย แม้ว่าน้องเนยจะอายุสามขวบกว่าๆแล้ว แต่ฝีมือการเลี้ยงเด็กเล็กของคุณพ่อน้องเนยยังแจ่มอยู่เลย...แม่เนยจ๋า..พร้อมหาน้องให้เนยยังอ่ะ ฮ่าๆ

ขอบคุณทุกๆครอบครัวนะคะ แล้วเจอกันที่โคราชสำหรับ วช.หมายเลข 11ค่ะ

[อ้อม&ปาล์มมี่]

โอ้โห้! พี่ตุ๊กตาเก็บรายละเอียดทุดเม็ดเลยนะคะ
เห็นด้วยกับพี่ตุ๊กตาค่ะ คุณพ่อน้องเนยใจดีมาก และฝีมือการเลี้ยงเด็กเล็กก็ยังแจ่มอยู่จริงๆ
ช่วงแรกๆที่ปาล์มมี่ขอเล่นกับพี่เพ่ยเพ่ย โดยการแย่งของเล่น คุณพ่อน้องเนยก็สามารถจัดการสงบศึกได้อย่างง่ายดาย.....

[แม่น้องเนย]

โปรดทราบ พ่อน้องเนยแก้มปริแล้วค่ะ

[Bhoom (and papa)]

แค่ตามมาอ่านก็พลอยมีความสุขไปด้วยแล้วครับ

[แม่น้องกุน & น้องญาญ่า รักในหลวง]

ตามมาอ่านด้วยคนค๊า นึกถึงตัวเองที่เข้า วช พี่ต๊กตาเอาไว้คราวหน้าจะแวะเวียนไปดู วชที่ กทม.นะ ถ้าว่างๆ คิดถึงงงงงง

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

ป้าตุ๊ก เมมโม เยี่ยม อีกแล้วค่ะ อิอิอิ
เหนื่อยปนสนุกเลยนะคะ

[Mama n' Nana]

สนุกจริงค่ะ ต้องขอบคุณมากๆๆค่ะมีได้มีโอกาสเจอ พี่ตุ๊กตา และแม่น้องเนย ตัวเป็นๆ (ปลื้มใจเหมือนได้เจอดาราดัง)พี่ๆน่ารักและเป็นกันเองสุดๆ และดูแลน้องนานาเป็นอย่างดีน่ะค่ะ และระหว่างเดินทางกลับบ้าน น้องนานา หลับ สนิท ไม่มีเสียงตอบรับแต่ พอ ลงรถ เท่านั้นแหละค่ะ แบทเตอรี่ก็กลับมาเต็มอีกครั้ง ดั่งมี ปาฏิหารย์ ทั้งเหนื่อย ทั้งสนุกน่ะค่ะ คราวหน้า ไม่พลาดโอกาศอีกแน่ๆค่ะ ช่วงระหว่างนี้ จะเริ่มปฏิบัติการ2ภาษากับลูกอย่างเต็มรูปแบบ แล้วจะ โพสมาให้ดูน่ะค่ะ สู้ๆๆ

[Nui & Pordee krub]

พี่ตุ๊กตาคะ นุ้ยส่งกำลังใจไปช่วยพี่ทางอ้อม ได้รับหรือเปล่าคะ นุ้ยขอให้เด็กๆ วิ่งวุ่นๆ พี่จะได้เหนื่อยมากๆ ทางการแพทย์เค้าว่า ออกกำลังกายเหนื่อยๆเนี่ยดีกับหัวใจน้า อิอิ รักหลอกจึงหยอกเล่น

มีเด็กตระกูลพอไปด้วยเหรอคะ ใช่พอใจ คลิปจูจุ๊บรึป่าวคะ น่ารักมาก วช.ครั้งหน้าขอส่งพอกันทีไปร่วมแจมด้วยนะคะ 555

อ่านแล้วก็ทึ่งพี่ตุ๊กจำได้ไงเนี่ย บรรยากาศสนุกสนานเหมือนทุกครั้ง ความอบอุ่นไม่เคยขาดหายไปจากหมู่บ้านสองภาษาเลยค่ะ

[อรนัย รักในหลวง]

พี่ตุ๊กตาความจำดีมากๆๆๆ สุดยอดดดดด

[แม่โบว์ของไอ้แฝด]

เหอๆ ไม่มีโอกาสไปแจมค่ะ ตอนนี้อุ้มลิงสองตัวพร้อมกันไม่รอดแล้วค่ะ ตามอ่านแล้วนึกถึงตอน วช. รุ่นตัวเองเลยค่ะ
พี่ตุ๊กตาบรรยายซะ...เหมือนโบว์ได้ไป วช. ด้วยเลยค่ะ

[มาม๊าน้องบุหลัน]

เสียดายจังเลยค่ะ ที่ไม่ได้ไปร่วมก่อความชุลมุน...เด็กๆเยอะแยะ น่าสนุกอ๊ะ

[แม่น้องเนย]

ยอมรับว่าครั้งนี้ พี่ตุ๊กตา ต้องใช้ความจำอย่างหนัก ในการจำผู้เข้าร่วม วช.
ให้ครบทั้ง 20 ครอบครัว เยี่ยมมากค่า
ใครเป็นผู้สูญหายโปรดแจ้งด่วน!!!