การเลี้ยงลูกด้วยวินัยเชิงบวก (update : มีคลิปสุดท้ายมาเพิ่มด้วยจ้า)

[babyashi]

ช่วงนี้ชิชิ โตขึ้น และซนขึ้นมากมาย มีความเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น (ไม่ยอมตามใจแม่เหมือนแต่ก่อน) เราเป็นแม่ก็ต้องปรับเปลี่ยนวิธีการรับมือกับลูกอยู่ตลอด บางครั้งเราเองเป็นฝ่ายปรี๊ดแตก เก็บอารมณ์ไม่อยู่ ถึงแม้ไม่ได้ลงมือตีลูก (ตีไม่ลง) แต่เราก็ใช้วิธีที่ไม่ได้ต่างกับการตีเลย อย่างขึ้นเสียงดุ หรือ บางทีอาจเดินหนีไป ไม่สนใจ อย่างอารมณ์เสีย ย้อนกลับมาดูตัวเองแล้ว รู้สึกว่า ตัวเองยังมีวุฒิภาวะทางด้านอารมณ์ไม่ดีพอ หรือที่เค้าเรียกว่า EQ แล้วเราจะให้ลูกมี EQ ที่ดีได้อย่างไร หาข้อมูลในเว็บ ก็พบคลิปนี้โดยบังเอิญ ดูแล้วมีประโยชน์ดีจัง เลยเอามาเก็บไว้ในบล็อก และแชร์ให้เพื่อนๆ ได้ดูด้วย พอดูคลิปจบ ก็ลงมือทำเลย ได้ผลแฮะ ไม่น่าเชื่อ อย่างวิธีให้ทางเลือกกับเด็กนี่ได้ผลจริงๆ ให้เด็กเลือกเอง แต่ผลที่ได้ กลับเป็นสิ่งที่เราต้องการ หวังว่า คงมีประโยชน์กับเพื่อนๆ นะคะ







ขอบคุณเว็บ http://www.101thaikids.com/

เอามาแปะเพิ่มให้อีกหนึ่งคลิปน๊า ตกหล่นไปน่ะจ้า (หุหุ)

[แม่น้องเจตน์]

ข้อมูลดีมากๆเลยค่ะ จ๋าก็เคยปรี๊ดบ่อยๆค่ะ จากที่ไม่เคยตีก็มีตีกันบ้างแล้วค่ะ หลังจากนี้คงใช้ต้องเปลี่ยนวิธีแล้วล่ะค่ะ อยากให้ลูกมี EQ ดีๆนะคะ จะได้อยู่อย่างมีความสุข

[MamaNoi&Porjai]

ดีจังเม่ย...ขอบคุณมากๆ สำหรับสิ่งดีๆ สำหรับลูกๆ จ้า

[Jija]

จบซะแล้ว กำลังดูเพลินเลย เป็นหลักการที่ดีมาก ๆ เลยค่ะ แต่สงสัยต้องกลับมาเริ่มที่ตัวเองก่อนเลยเนี่ย ขอบคุณสำหรับคลิปดีๆ ค่ะ

[อ้อม&ปาล์มมี่]

ขอบคุณมากๆค่ะ ทั้งคลิป(พี่เม่ย) และ ข้อมูล(พี่อ้อม) มีประโยชน์มากจริงๆค่ะ
ปาล์มมี่ตอนนี้กำลังเป็นเหมือนชิชิ เลยค่ะ แม่ก็ปรี๊ดแตก ตะโกนเรียกชื่อ ปาล์มมี่ อย่างดัง ลูกก็ร้องไห้เลย ร้องไปก็เรียก mommy mommy mommy ไป เค้าคงเสียใจ ตัวแม่เองก็รู้สึกผิด แล้วปาล์มมี่ก็ไปตะโกนใส่ป๊า ดูไม่น่ารักเลย

การที่เราจะสร้างคนให้เป็นคนดีมันไม่ง่ายเลยนะคะ ที่สำคัญเราก็ต้องเป็นแบบอย่างที่ดีด้วย ...

[Suthawadee C.]

เอาแบบสรุปจาก VDO มาให้อีกนิด
ผู้เขียน: ดร. แคททาลีน ซี เคอร์ซี่ ผู้แปล: ปนัดดา - ปิยวลี ธนเศรษฐกร
1. หลักการทำให้เป็นเรื่องใหญ่ - การให้ความสนใจเชิงบวกกับเด็ก ๆ เวลาที่เด็ก ๆ กำลังมีพฤติกรรมที่คุณครูต้องการ เช่น ชมเชย ขอบคุณ กอด
2. หลักการเบี่ยงเบนกิจกรรม - การที่คุณครูเสนอกิจกรรมอย่างหนึ่งให้เด็กทำแทนพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของเด็ก เพื่อที่เด็กจะได้ไม่สามารถทำพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมต่อไปได้ เช่น คุณครูสามาถทำให้เด็กคนนั้นหยุดตะโกนได้โดยการชวนเด็ก ๆ เล่นร้องเพลงกระซิบ
3. หลักการให้ทางเลือกเชิงบวกแก่เด็ก - การที่คุณครูเสนอทางเลือกที่คุณครูยอมรับได้ให้เด็ก 2 ทาง และให้โอกาสให้เด็กตัดสินใจเลือกว่าจะทำตามทางเลืกไหน เช่น จะให้ครูหม่อม หรือ ครูใหม่อาบน้ำให้คะ?
4. หลักการอะไรก่อน อะไรหลัง - การบอกเด็ก ๆ ให้ทำสิ่งที่เด็กจำเป็นต้องทำให้เสร็จก่อน แล้วถึงจะอนุญาติให้เด็กทำในสิ่งที่พวกเค้าต้องการ เช่น เมื่อทานข้าวเสร็จแล้ว ไปเล่นกับเพื่อนได้ค่ะ
5. หลักการแสดงความเข้าใจ - การอธิบายให้เด็ก ๆรู้ว่าเราเข้าใจว่าพวกเค้ากำลังต้องการอะไร หรือกำลังมีความรู้สึกอย่างไร และบอกเด็กถึงพฤติกรรมที่เหมาะสม เช่น คุณครูรู้ค่ะว่าหนูไม่อยากหยุดเล่นเกมส์ คุณครูไม่ว่าอะไร เพราะถ้าเป็นคุณครู คุณครูก็คงจะรู้สึกเหมือนหนูเช่นกัน แต่เมื่อสักครู่คุณครูได้ยินเสียงสัญญาณบอกเวลาเข้าแถวไปห้องกิจกรรมแล้วค่ะ
6. หลักการให้ความสำคัญ - การทำให้เด็กมีความรู้สึกว่าเค้าเป็นคนสำคัญโดยการมอบหมายหน้าที่สำคัญให้เด็กได้รับผิดชอบ และพูดชมเชยเด็ก ๆ ว่า สิ่งต่างๆจะเสร็จสมบูรณ์ไม่ได้ถ้าไม่ได้รับความช่วยเหลือจากพวกเค้า เช่น คุณครูต้องขอบใจมีมี่มากที่ช่วยคุณครูแจกนมให้กับเพื่อน ๆ ถ้าไม่มีมีมี่คุณครูคงแจกนมเสร็จช้ากว่านี้ และเพื่อน ๆ คงได้ดื่มนมช้ากว่านี้
7. หลักการมองตา - การที่คุณครูนั่งลดระดับลงมาในระดับสายตาของเด็ก และใช้น้ำเสียงที่นุ่มนวลเวลาพูดคุยกับเด็ก ๆ เพื่อเชื่อมความสัมพันธ์กับเด็ก ๆ และทำให้พวกเค้ารู้สึกอบอุ่น และเป็นมิตรเวลาที่อยู่กับคุณครู
8. หลักการส่งความรู้สึก - การอธิบายด้วยน้ำเสียงปกติเรารู้สึกอย่างไรกับพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของเด็ก และพฤติกรรมที่เราต้องการให้เด็กปฏิบัติแทนคืออะไร เช่น คุณครูรู้สึกไม่ชอบเลยค่ะ เวลาน้องมายด์อ่านหนังสือนิทานเสร็จแล้ววางเอาไว้ที่พื้น มันทำให้ห้องเรียนของเราดูรกและสกปรก คุณครูต้องการให้น้องมายด์เอาหนังสือเก็บเข้าที่ค่ะ
9. หลักการกระซิบ - การใช้เสียงกระซิบ หรือใช้เสียงเบา ๆ เมื่อต้องการเรียกความสนใจจากเด็ก ๆ และควบคุมให้ห้องเรียนมีความปกติ คุณครูอาจจะพูดเบา ๆ หรือร้องเพลงเบา ๆ ก็ได้
10. หลักการตั้งเวลา - คือ การใช้เสียงเสียงของเครื่องจับเวลาเป็นสัญญานบอกเด็ก ๆว่าถึงเวลาที่พวกเค้าจะต้องทำกิจกรรมใดกิจกรรมหนึ่ง เช่น คุณครูจะตั้งเวลาไว้ 5 นาที เมื่อเด็ก ๆ ได้ยินเสียงสัญญานของเวลานั่นหมายถึงว่ามันเป็นเวลาเก็บของเล่นแล้วนะคะ

[Suthawadee C.]

ต่ออีกนิด ข้อ 2 เรื่องการติดคอมพ์ ต้องรีบแก้ด่วน ใครเป็นติดเว็ปนี้ยกมือขึ้น ซะดี ๆ

[Suthawadee C.]

ต่อยอดเพิ่มให้ค่ะ สนใจเรื่องพฤติกรรมเชิงบวกเหมือนกันเลยไปหาต่อในเน็ต
6 ปีทอง สร้างวินัยเชิงบวกให้ลูกรัก
ทักษะการดูแลลูกอย่างสร้างสรรค์ คือ การสร้างวินัยเชิงบวก (Positive Discipline) ในช่วงอายุ 6 ปีแรกของชีวิต ถือได้ว่าเป็นวัยทองของการเรียนรู้ของเด็ก ที่ทำให้เด็กมีโอกาสในการเรียนรู้ ซึ่งจะมีผลต่อพฤติกรรมของเด็กในอนาคต ซึ่งมีกฎทอง 10 ข้อ ดังต่อไปนี้

1. การสร้างสัมพันธภาพ ในบ้านพ่อแม่ต้องแสดงงออกให้ลูกเห็นถึงความรัก ความผูกพัน ความห่วงใย และการให้ความสำคัญ ระหว่างกันของสมาชิกในครอบครัวพ่อแม่ลูก รวมไปถึงผู้สูงอายุในครอบครัวอย่างปู่ย่าตายายด้วย


2. การเป็นแบบอย่าง เช่น ถ้าคุณพ่อคุณแม่ไม่อยากให้ลูกมีพฤติกรรมวันๆ เอาแต่นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ก็ต้องทำให้ลูกเห็นว่าคอมพิวเตอร์มีไว้เพื่อใช้ทำงานเป็นบางเวลา ต้องลุกไปทำกิจกรรมอื่นๆ ที่ร่วมกับสมาชิกคนอื่นๆ ในครอบครัวเป็นตัวอย่างให้เด็กได้ซึมซับเอาไปเป็นนิสัย



3. วินัยและการจัดการกับอารมณ์ ปลูกฝังทักษะการแก้ปัญหา อย่างให้รู้จักกับการเผชิญกับปัญหา รู้จักกระบวนการจัดการกับความตึงเครียด ซึ่งแต่ละคนมีวิธีการขจัดความเครียดที่แตกต่างกัน เช่น ชวนลูกร้องเพลง นั่งสมาธิ ออกกำลังกาย ไม่อยู่กับความหงุดหงิดอารมณ์เสียนานเกินไป



4. การสร้างคุณค่าให้แก่ตนเอง ให้ลูกได้มีโอกาสพัฒนาทักษะที่เขาชื่นชอบ เช่น เล่นกีฬา ศิลปะ ดนตรี เพื่อที่เขาจะได้รู้สึกถึงคุณค่าในตัวเอง และรู้ว่าตัวเองสามารถสร้างสรรค์ขึ้นอะไรได้บ้าง



5. กิจกรรมสร้างสรรค์ เช่น พาลูกไปร่วมกับกิจกรรมจิตอาสา เพราะในกิจกรรมเหล่านี้ เด็กจะได้เรียนรู้เรื่องการแบ่งปัน และยังช่วยให้ลูกมีความกระตือรือร้นที่จะทำความดีอีกด้วย



6. ความคาดหวังที่เหมาะสม จะช่วยให้ลูกมีเป้าหมาย โดยไม่ตึงเครียดจนเกินไป และความคาดหวังที่เหมาะสมจะลดปัญหาด้านอารมณ์ความรู้สึกผิดหวังของพ่อกับแม่ที่อาจจะส่งผลกระทบต่อพัฒนาการด้านจิตใจของลูกอีกด้วย



7. ทักษะในการปรับตัว พาลูกไปพบปะสังสรรค์กับคนนอกบ้านบ้าง ให้โอกาสได้เปลี่ยนบรรยากาศ สถานที่ และสถานการณ์ ทักษะด้านนี้อาจดูได้จากเขาสามารถเข้าห้องน้ำสาธารณะได้โดยไม่งอแงเพราะผิดที่ หรือไม่กลัวผู้คนจนคุณพ่อคุณแม่ต้องรีบพากลับบ้านเพราะลูกอาละวาดในงานสังสรรค์



8. การได้รับการชื่นชมจากครอบครัว คำชมเปรียบเสมือนน้ำหล่อเลี้ยงชีวิต ช่วยสร้างกำลังใจ สร้างพลังที่จะทำดี สร้างความเชื่อมั่นในความสามารถของตนเอง และยังแสดงให้เห็นถึงความใส่ใจของพ่อแม่ที่มีต่อลูกอีกด้วย



10. ความมั่นคงทางด้านจิตใจ ลูกเล็กๆ อาจจะชอบร้องไห้ เสียใจเวลาไม่ได้ดั่งใจ ซึ่งเป็นเรื่องปกติ แต่พ่อแม่ต้องใช้ช่วงเวลานี้ในการสอนด้วยเหตุผล ถ้าต้องทำโทษก็อย่าปล่อยให้ลูกไม่เข้าใจ พาลเป็นความโกรธ เสียใจ บอกว่าทำไมถึงถูกลงโทษ ไม่ควรใช้อารมณ์หรือน้ำเสียงรุนแรง เพราะจะทำให้ลูกเข้าใจไปว่าพ่อแม่ไม่รัก



และนี่คือกฎทองที่คุณพ่อคุณแม่ต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจในช่วง 6 ปีแรก เพื่อสร้างลูกให้เป็นเด็กวัยรุ่น ตลอดจนเป็นผู้ใหญ่ที่มีวินัยและเข้มแข็งดั่งใจพ่อแม่ค่ะ





เรียบเรียง นีรชา เนื้อทอง

ที่มา ความรู้จากกิจกรรมห้องเรียนพ่อแม่เลี้ยงเดี่ยว
จาก Web: http://www.familynetwork.or.th/node/15820 ค่ะ

[อรนภา (แม่เจี๊ยบ & น้องวิน)]

เป็นคลิปที่ดีมาก ๆ เลยค่ะคุณเม่ย ต้องขอบคุณมากที่นำข้อมูลดี ๆ แบบนีมาแบ่งปันค่ะ ใน 10 ข้อนี้ีที่ฟังมารู้สึกว่าได้นำบางข้อมาใช้บ้างแล้วแต่อาจจะยังไม่ถูกวิธีนัก ต่อไปนี้จะได้ใช้ได้ถูกต้องค่ะ ถ้าคุณแม่ ๆ ในหมู่บ้านนี้ได้ใช้วิธีการนี้ในการเลี้ยงลูกกัน เด็ก ๆ ในหมู่บ้านนี้ต้องเติบโตมาอย่างมีคุณภาพจริง ๆ ต่อไปประเทศไทยเราก็จะมีคนที่มีคุณภาพจำนวนหนึ่ง ใช่มัยค่ะคุณเม่ย

[อรนัย รักในหลวง]

โอ่วววว..เห็นด้วยกะพี่อ้อมค่ะ เป็นเหมือนกัน แหะ แหะ

เดี๋ยวต้องขอมาดูบล็อกนี้ของเม่ยบ้างล่ะ

[Suthawadee C.]

ใช่ค่ะ เวลาเราโมโหตะโกนใส่ลูก แล้วลูกจำพฤติกรรมไปใช้กับน้องต่อ เหมือนเราทำเปี๊ยบเลย ต่อไปต้องเปลี่ยนมากระซิบแล้ว ขอบคุณมากค่ะ