เว็บทั้งหมดจะย้ายไปที่ www.2pasa.com แล้วนะครับ ตามไปที่นั่นได้เลย
กรุณาอย่าสอนเด็กให้รู้จักการแบ่งปัน ด้วยการไปแย่งของจากในมือบุตรหลานไปให้เด็กคนอื่น คุณกำลังสอนให้เด็กแย่งของคนอื่นโดยไม่ถามความสมัครใจทางอ้อม -- เห็นแม่ร้อยละ 90 ทำอย่างนี้ แล้วมาบ่นว่าลูกตัวเองชอบแย่งของคนอื่น
กรุณาสอนเด็กให้รู้จักการแบ่งปัน โดยถามเด็กว่า ถ้าของชิ้นที่เขาถืออยู่เขาไม่อยากแบ่ง พอจะมีชิ้นอื่นๆ ที่แบ่งให้คนอื่นเล่นด้วยได้ไหม -- ของชิ้นโปรด ใครๆก็ไม่อยากแบ่ง ทั้งเด็กและผู้ใหญ่นะคะ
ที่มาเขียนบล็อกเรื่องนี้ เพราะว่าพาลูกไปเล่นกับใคร ก็มักเห็นแม่เด็กไปแย่งของจากมือลูก บอกว่า "แบ่งเพื่อนเล่นสิคะ" ยื้อไปมา ลูกร้องไห้งอแงก็ไม่สน บังคับลูก คิดว่านี่คืิการสอนให้รู้จักแชร์ แต่มันกลับตรงกันข้าม เขาสอนเด็กให้แย่งของคนอื่นอยู่ต่างหากโดยไม่รู้ตัว บางทีพอเราบอกว่า "อย่าเลยค่ะ ถ้าน้องไม่อยากแบ่งก็ไม่เป็นไรค่ะ ให้แกเล่นไปก่อนเถอะ" แม่คนนั้นก็จะรีบแย่งมาให้เร็วที่สุด "ไม่เป็นไรค่ะ น้อง...เล่นเบื่อแล้ว กะทิน้ำว้าเอาไปเล่นเถอะจ้า" (ลูกยืนตาปริบๆ พูดในใจอยู่ว่า ไม่จริง) เราอยากจะบอกเขาว่าอย่าทำเช่นนั้น แต่มันก็จะกลายเป็นสอนเขาไป ผู้ใหญ่ไม่ชอบถูกสอน ดังนั้นเราคิดว่าคงจะดีกว่า ถ้าเราเอาประสบการณ์การสอนเรื่องแชร์ของเรามาแบ่งปันในเวบนี้ เพราะหากมีใครที่พบว่าใช้แนวทางเดียวกันกะเราแล้วเวิร์ค จะได้มาช่วยกันสนับสนุนให้สอนเด็กๆ ประมาณนี้กัน
เมื่อตอนลูกขวบนึง ลูกฝาแฝดของเราทะเลาะกัน กัดกัน ทั้งวัน และทุกเรื่อง เช่น กะทิจะหยิบของเล่นแล้วเขามองไม่เห็นน้ำว้าเลยเผลอไปเหยียบ น้ำว้าจะเข้าใจผิดว่ากะทิตั้งใจทำร้าย ก็จะทำร้ายกลับ พอแม่เข้าไปห้ามก็กลายเป็นว่าแม่เข้าข้างกะทิ หรือน้ำว้าทิ้งรถของเล่นไปหยิบนิทาน (แต่ยังไม่เลิก แค่พักชั่วคราว) กะทิเห็นน้ำว้าทิ้งปุ๊บก็ไปคว้ามาปั๊บ น้ำว้าก็โกรธทันทีว่ามาแย่งของเขา ก็มาทำร้ายกะทิ ทุบตุ้บๆ กะทิร้องไห้ว่าผมทำอะไรผิด พอแม่เข้าไปโอ๋กะทิ น้ำว้าก้ร้องไห้ว่าแม่ลำเอียง
เราพบหนังสือเล่มหนึ่ง ชื่อ "ทำอย่างไรพี่น้องไม่ทะเลาะกัน" โดย อเดล เฟเบอร์ และเอเลน มาซลิซ เราลองอ่านแล้วนำมาใช้
คอนเซ็ปต์หลักที่ผู้เขียนพยายามบอกคือ เราต้องไม่บังคับให้ลูกๆรักกัน เลิกพูดว่า "นี่ กะทิเป็นน้องของหนู หนูต้องรักกันนะ" หรือ "เป็นพี่ต้องแบ่งของให้น้อง เป็นน้องต้องแบ่งของให้พี่" เราไม่ควรบอกว่าใครควรทำอะไรหรือควรรู้สึกอย่างไร แต่เราควรถามหาสาเหตุที่เด็กโกรธกัน ทะเลาะกัน หรือสาเหตุที่เขาไม่อยากแบ่งของเล่นให้คนอื่น .... First You must understand him/her. ทำให้ลูกรู้ก่อนว่าคุณเข้าใจเขา ถ้าลูกยังอธิบายไม่เก่ง เราก็ต้องช่วยเกริ่นนำทาง (ไม่ใช่หลอกล่อให้ตอบตามที่เราต้องการนะคะ)
- หนูไม่อยากให้น้องเล่นตุ๊กตาตัวนี้เพราะอะไรจ๊ะ? น้องทำตุ๊กตาหนูสกปรกหรือ?
- น้องไม่ยอมคืนให้หนู
- น้องไม่คืนตุ๊กตาให้ ตอนที่หนูก็อยากเล่นเหมือนกันใช่ไหม?
- (เด็กพนักหน้า)
- (อาจจะเรียกน้องมาคุยด้วยตอนนี้) พี่เขายินดีให้หนูยืมตุ๊กตานะ แต่เวลาที่พี่เขาอยากเล่น เขาจะมาบอกหนู หนูต้องคืนให้พี่เขาเล่นบ้าง ทำได้ไหม?
ของเล่นชิ้นที่ลูกหวง เราก็ไม่ต้องไปตามแย่งมาให้เด็กอื่นเล่น มันทำร้ายจิตใจเด็ก ประมาณว่า "แม่ไม่เคยเข้าใจ" และจะทำให้เขาไม่อยากจะเล่นกะใครอีก เราต้องบอกเขาว่า เอาตัวที่เขาหวงไปเก็บในกล่องสะ (อย่าให้เอามาเล่นยั่วเพื่อน) แล้วหยิบชิ้นที่เล่นด้วยกันได้มาเล่น
เราก็ใช้แนวคิดนี้ทดลองเลี้ยงลูกดู เราไม่ว่าเวลาที่น้ำว้าตีกะทิ แต่เราจะให้ความสนใจคนที่ถูกทำร้ายก่อน เราจะโอ๋กะทิ ถามว่าเจ็บตรงไหน แล้วพูดให้น้ำว้าไ้ด้ยินว่า "น้ำว้าต้องเล่นคนเดียวจนกว่าเขาจะรู้วิธีเล่นดีๆกับกะทินะ" "น้ำว้าเขาต้องอยู่คนเดียวก่อน จนกว่าเขาจะใจเย็น ดูดีๆว่ากะทิไม่ได้ตั้งใจมาชน" บางทีที่ลูกคนนึงรังแกอีกคนร้ายแรงมาก เรียกว่าลูกสองคนไม่ยอมอยู่ใกล้กันเลย คนนึงก็กลัวจะโดนทำร้าย อีกคนก็หมั่นไส้ที่มันมาอ้อนแม่จะทำร้ายเพิ่ม เราจะจับคนที่เข้ามารังแกแยกไปไว้อีกที่นึง อาจจะเป็นบริเวณที่ไกลๆ ให้รู้ว่าถูกแยกออกไปจากที่เกิดเหตุคนเดียว เหมือนให้เวลานอกเขาทบทวนตัวเองและใจเย็นลง และได้โอ๋ลูกคนที่เจ็บถนัดๆหน่อย
ตอนนี้ลูกสองขวบครึ่งแล้วค่ะ ได้ผลดีมาก พี่น้องรักกัน แบ่งปันกัน ช่วยเหลือ ไม่ค่อยจะมีทะเลาะกัน -- ไปไหน(ถ้ารมณ์ดี)จะจูงมือกันไป และกับเด็กอื่นๆ เขาก็แบ่งปันของเล่นให้ โดยเราจะบอกเขาว่า "กะทิ-น้ำว้าจ๊ะ เรย์อยากขี่จักรยานหนู เขามีรถสามล้อมาแลก เอาไหม?" หรือ "น้ำว้า-- ถ้าลูกเล่นพอแล้ว เรย์ขอเล่นหน่อยได้ไหม" ถ้าเขาพอ เขาก็จะแบ่งให้ทันที
Comment
© 2024 Created by ผู้ใหญ่บิ๊ก. Powered by
You need to be a member of หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ to add comments!
Join หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้