เริ่มวิตก

[nuch]

มุซซัมมิล เข้า รร.มาได้ เกือบ 5 สัปดาห์แล้ว สามอาทิตย์แรก ร้องตลอด เห็นเสื้อกั้ก รร.ก็ร้องแล้ว คิดว่าคงยังปรับตัวไม่ได้ แต่นี่อาทิตย์ที่ 5 แล้ว ก่อนไปรร. ก็ยังร้องอยู่ พอใกล้ถึงห้อง ก็จะปล่อยให้เค้าถือกระเป๋าไปเอง คือไม่เดินไปส่งถึงหน้าห้องเหมือนช่วงแรกๆ ก็บอกเค้าว่า will pick you up in the evening เค้าก็ พยักหน้า พอบอก don't cry เท่านั้นแหละ น้ำตาไหลพราก แต่ก็ถือกระเป๋า เดินไปจนถึงห้อง ปากก็พูด อยู่แต่คำว่า เดี๋ยว แม่มารับน๊ะ ๆๆ ครูบอกว่า เค้าพูดแบบนี้ทุกวันเลย (ปลอบใจตัวเอง) ไม่เค้่าใจว่า ทำไมเค้าถึงไม่อยากไป เพราะวัยยังไม่พร้อม 2.2 ขวบ หรือเพราะ ที่รร. ไม่สนุก แฟนบอกว่า ไม่ได้เน้นมาก อาทิตย์นึง ไปสามวัน ก็ได้ (เป็นอยู่สองอาิทิตย์แล้ว ไปสามวันเนี่ย) เริ่มจะเสียดาย ค่าเทอม (ก็แพงอ่ะ) อาิทิตย์ที่สาม ไปรับเค้าที่ห้อง ครูก็พูด ใต้กะน้องเฉยเลย ก็เค้าใจเนอะ ไม่ได้กระแดะ เพราะเวลา เราคุยกะครูก็ใช้ภาษาใต้ อยากเขียนจดหมายเปิดผนึกถึงครูประจำชั้นเหมือนกัน ว่า ดิฉันสามารถให้ลูกเรียนแถวบ้านก็ได้เพราะน้องสาวเป็นครูอนุบาลอยู่ แต่ก็กระเสือกกระสน ให้ลูกมาเรียนที่นี่ ยอมจ่ายค่าเรียนที่ค่อนข้างสูงอยู่เพราะเข้าใจว่าเหมือนเป็นการฝากเลี้ยง ก็อยากจะได้อะไรที่มันดีขึ้น นิ้ดส นึง ภาษาใต้เนี่ย ไม่ต้องห่วงว่าน้องจะพูดไม่ได้ ชับเปรียะ แล้ว เอ่อ ขอแปลนิดค่ะ ว่า แปลว่า ถนัดอยู่แล้ว ไม่ต้องสอน ที่อยากได้คือ กลางกับ eng มีวันนึงไปรับลูก แฟนก็ซื้อของเล่นมาให้เค้า เป็นปืนยาง เค้าก็ไปบอกครูว่า นี่ๆ กันลูก กัน ครูก็พูดว่า (เสียงใต้มาเลย) สีไหรมั้ง ๆ (สีอะไรบ้าง) สีแดง สีเหลือง (เรานึกในใจ งานเข้าแระ) วันนี้ ไม่รู้ว่า ตัวเอง เว่อร์ไปหรือเปล่า ไปรับลูก ฝนตกหนักมาก พอน้องเห็นหน้าเรา เค้าบอก ว่า มามี ๆ เรนนิ่งๆ เราบอกว่า yes raining ครูก็นั่งอยู่น๊ะ คือใจจริงอยากให้ครูรู้ว่า เออ แม่เ้ค้าพยายาม สอนอะไรให้ลูกเค้าน๊ะ อีกอย่างเราก็พูดกลางกับลูกตลอด ที่ รร. คิดว่าครูน่าจะรู้เนอะ แต่ก็รู้สึกไม่ดีเหมือนกัน กลัวเค้าหมั่นไส้ เหอะๆ
** มีเรื่องนึง รู้สึกวิตก ครูบอกว่า น้องเค้ายังวิ่งไม่ค่อยแข็งแรงน๊ะ เพราะเห็นเวลาเ้ค้าวิ่งๆ เค้าล้มบ่อย เราก็มานั่งคิดว่า เอ้ะ วัยนี้มันไม่น่าจะวิ่งล้มแล้วน๊ะ หรือมีก็น้อย มีไรผิดปกติหรือเปล่า ก็เล่าให้แฟนฟัง เค้าบอกว่า ต้องมาไปวิ่งบ่อยๆ เพราะเห็น เวลาวิ่ง น้องยังเอียงๆอยู่
วันนี้มุซซัมมิล กลับบ้าน คุณปู่มารับ ก็หยุด รร.ไปอีกสองวัน คุณพ่อหนูก็ม่ายอยู่ มามี คิดถึงหนูจังเลยลูก พรุ่งนี้ถ้าเสร็จงานเร็วจะกลับไปหาน๊ะ ที่รัก จุ้บๆ

[แม่น้องคีน]

น้องยังเล็กมากนะคะ เคยอ่านเจอว่า เด็กวัยก่อนห้าขวบเค้าติดแม่มากค่ะ เพราะง๊านไม่แปลกเลย ถ้าเค้าไม่อยากไปรร. แล้วรร.คงไม่ตอบโจทย์ความสุขของเด็กค่ะ พื้นที่จำกัด แต่กว้างขวางในหัวใจลูกก็ได้นะคะ กิจกรรมที่ไม่ต้องใช้พื้นที่มากๆๆก็มีนะคะ

[nuch]

ตอนแรกคิดว่า ถ้ามีธุรกิจส่วนตัว คงจะดูแลลูกได้มากขึ้น ที่ไหนได้ ตรงกันข้ามเลยนุช เปิดร้านถ่ายเอกสาร ซ่อมคอม ฯลฯอยู่ในตัวเมืองบอกตรงๆว่า เป็นร้านที่เช่าเค้าอยู่ ห้องก็ต้องมากั้นเอานิดนึง ติดแอร์หน่อย พออยู่ได้ ก็ส่วนมากจะนอนที่ร้านกับแฟน ห้องค่อนข้างแคบ พอมาลูกมาอยู่ร้าน สงสารเค้ามาก เล่นอะไรก็ไม่ได้ โน่นก็ปลั้ก นี่ก็แม็ก เค้าเลยออกจะหงุดหงิด บ้าง ก็เข้าใจ พอวันศุกร์ก็จะบอกพ่อแฟนให้มารับกลับ บ้านตลอดเลย ถามว่า พรุ่งนี้ go to school น๊ะลูก เค้าก็ no มั่ง ไม่ไปมั่้ง เหอะๆ แอบเศร้า ปกติแม่แฟนจะเลี้ยงค่ะ ก็ถือว่าเป็น หลานรักเหมือนกัน แต่น้องแฟนเค้าเพิ่งมีน้องได้ ห้าเดือน แม่แฟนเลยต้องเลี้ยง (สะใภ้ค่ะ คงเข้าใจเนอะ)

[ณิชาวรรณ ไกรสนาม]

ขอแทรกความรู้สึกเกดนิด เกดก็เป็นคนใต้ค่ะ เกดใช้วิธีการเดียวกับคุณแม่ค่ะ คือกลาง กับ eng เพราะสภาพแวดล้อมรอบข้างก็มีอยู่แล้ว แต่ครอบครัวเกดพูดกลางเพราะคุณพ่อเป็นคนกลางค่ะ แต่หากเกดเจอสถานการณ์แบบนี้คงต้องพูดกับครูตรงๆ ค่ะ เพราะอนาคตลูกเราต้องเข้าสังคมที่บุคคลส่วนใหญ่ต้องใช้ภาษากลางในการสื่อสาร เกดไม่ได้ดูถูกภาษากำเนิดเพราะเกดอยู่บ้านคุณยายก็พูดใต้ค่ะ พูดกับหลานเป็นภาษาใต้ เกดไม่ได้ห้าม แต่เวลาเกดพูดเกดใช้ภาษากลางกับลูก พี่ๆน้องๆเกดพูดใต้หมดเลยกับหลาน เกดก็ไม่ห้ามด้วย เพราะถือว่าดีที่สุด แต่ที่โรงเรียนเป็นสถานที่สอนให้เด็กรู้จักเข้าสังคม อยู่ร่วมกับคนอื่น ต้องคอยแบ่งปัน และต้องรู้จักสื่อสารให้คนอื่นเข้าใจ ไม่ใช่คนเป็นคนจังหวัดนี้ฉันต้องใช้สำเนียงอย่างนี้ เป็นการอนุรักษ์ ความคิดอย่างนี้ถูก เกดไม่เถียง แต่คุณต้องดูด้วยสภาพแวดล้อมรอบข้างเป็นอย่างไร
แอะไม่รู้ว่าใช้ความรู้สึกเยอะเกินไปหรือเปล่า แต่ต้องคุยกับคุณครูคนนั้นไปเลยค่ะ

[นิตยา เสริมทำ]

จริงๆแล้ว ถ้าเรามีคนเลี้ยง และยังเลี้ยงเค้าที่บ้านได้ ก็น่าจะเลี้ยงเค้าเองก่อนนะค่ะ วัย 2.2 ขวบนี่ ดิฉันว่ายังเล็กมากค่ะ เค้ายังต้องการอยู่กับคนที่เค้ารู้สึกว่าอยู่ด้วยแล้วอุ่นใจ ดิฉันส่งลูกชายไปเมื่อเขาอายุ 2.11 ขวบค่ะ ทั้งๆที่แรกทีเดียวจะส่งไปปีหน้า แต่เพราะว่าดิฉันกำลังตั้งท้องอ่อนๆ อารมณ์แปรปรวน และคิดว่าเค้าพร้อมแล้วที่จะไป ก็เลยส่งไป เป็นโรงเรียนเอกชนเล็กๆใกล้บ้าน(ค่าเทอมก็แพงอยู่) อาทิตย์แรกก็ร้อง แต่นี่ผ่านมาสองสามอาทิตย์แล้ว ก็เลิกร้องไปแล้ว ดิฉันคิดว่าเราควรจะส่งลูกไปโรงเรียนที่อยู่ใกล้ๆ แต่ว่าคุณภาพการสอนก็โอเค จะดีกว่าส่งไปไกลๆนะค่ะ จะไปจะกลับก็ไม่ต้องรีบ เค้ายังเด็กอยู่ เอาไว้ให้เค้าโตพอค่อยพาเค้าไปโรงเรียนไกลๆดีกว่าค่ะ

[wewan]

เหมือนกับปัณณ์ ปัณณ์ เลย เข้าใจภาษาใต้มากกว่า แต่แม่ก็พยายามพูดเป็นภาษาอังกฤษ หรือไม่ก็พูดกลาง (ไทย) แต่ลูกก็ไม่ค่อยจะเข้าใจเท่าไหร่ ? บางทียังนึกว่าเอ๊ะ.. ทำไมชั้นเป็นแม่ แต่สื่อสารกับลูกไม่ค่อยจะได้เนี่ยะ ?? ชักจะเริ่มแผ่ว ๆ ลงเหมือนกัน แต่ก็จะพยายามนะว่าทำไม คนอื่นเขายังทำได้เลย

[แม่อ้อกะน้องคุง]

เพิ่งส่งน้องคุงไปโรงเรียนตอนเปิดเทอมนี้ ( 2.4 ขวบ) จริงๆตั้งใจจะไปปีหน้าแต่อาม่า(แม่แฟน)อยากให้มีเพื่อน
โรงเรียนนี้ก็ดีอย่างค่ะ คือให้แม่ไปเฝ้าอยู่ได้ เราก็เฝ้าอยู่กับเค้าทั้งวัน แวบๆออกไปบ้าง อาทิตย์แรก ก็ร้องหาค่ะ
อาทิตย์ที่สอง อยู่ด้วยนิดหน่อย ประมาณ 9โมงก็แอบออกไป กลับมารับอีกทีประมาณบ่ายค่ะ ครูบอกร้องหาตลอด เป็นอย่างนี้ทั้งอาทิตย์ค่ะ
ตากับยายก็ยังไม่อยากให้ไปเรียน บอกว่ายังเล็กไป เราเลยปรึกษากับคุณสาค่ะว่า จะหยุดเรียนไว้ก่อน ไม่ใช่เพราะเค้าร้องมากน่ะ เพราะเป็นเรื่องปกติที่เด็กส่วนใหญ่จะร้องเราก็เข้าใจ และเด็กแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน แต่คิดว่าจากไปสังเกตุอยู่กับเค้ามา ก็เห็นว่าเหมือนไปฝากลูกให้ครูเลี้ยง เด็กหลายคนครูดูแลไม่ทั่วถึง จะทำกิจกรรมก็ทำได้นิดหน่อยทำบ้างไม่ทำบ้าง กินข้าวก็ได้นิดหน่อย แค่ครูตามจับเด็กก็เหนื่อยเเล้ว เลยคิดว่าเราดูเองดีกว่า ให้เค้าทำกิจกรรมกับเราที่บ้านไปก่อน ปีหน้าค่อยว่ากันใหม่ เราก็พยายามปรับและเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้เค้าค่ะ

[แม่น้องมีน]

ไม่เว่อร์หรอกค่ะ เพราะแม่ทุกคนหาสิ่งที่ดี ๆ ให้กับลูกอยู่แล้วค่ะ คิดว่าคนที่ได้ประโยชน์สำหรับสิ่งที่เราทำอยู่นี่คือลูกได้เต็ม ๆ เพราะฉะนั้นเต็มที่ไปเลยค่ะ อ๋อตอนนี้เมย์อยู่ปาดัง นะค่ะ ไปหาดใหญ่ทุกอาทิตย์ค่ะ