ชวนลูกเล่านิทานเอง

[Suthawadee C.]

ปกติลูกจะขอให้เล่านิทานก่อนนอน (PM=พี่เมือง ลูกคนโต 7ปี KM=ขมิ้น ลูกสาวตนเล็ก 5 ปี)

PM & KM: It's story time, mama. (เอาประโยคจากเรื่องคายุมาพูด)

Mama : Today I will not tell the tale but all of you have to tell the story.

KM : I cannot.

PM : เงียบ

Mama : I will start the story and you have to tell more, you can speak whatever you want, OK?

PM : Ok.

KM : เงียบ

Mama : One day the bird.....แล้วทำท่านกบิน หันไปหา KM

Km รีบตอบว่า The bird is fly (ยังไม่เติม ing นะ)

Mama รีบต่อว่า the bird is flying.

PM : The bird is flying to วางไข่ เรียกว่าอะไรครับมาม๊า

Mama : lay the egg

PM : the bird is flying to lay the eggs in the nest. (ต่อได้ทันที)

Mama : Oh. How many eggs that the bird has.

PM : the bird has 2 egg. they wait thier newborn birds. (ตอนนี้ลูกยังสับสนกับการใช้ he she it they)

Mama : PM, the bird is one bird. you have to call the bird "she and her" not "They"

PM : Ok. แล้วก็แก้ประโยคเอง

Km : นิ่งตลอด แต่ฟังรู้เรื่องทั้งหมด

Mama : Now the mama's bird is going to find the food for her newborn kids.

PM : Yes, she is finding a food and give to her kids.

Mama : the little birds are grow up and grow up and they can fly

Pm : The end.

จบไปหนึ่งเรื่อง PM เครื่องร้อน รีบเริ่มเรื่องใหม่ทันที

PM : I saw a snake.

Mama : What is he doing.

PM : the snake is เลื้อย พูดว่าไงครับมาม๊า เอาล่ะซิมาม๊านึกไม่ออกว่าเลื้อยเค้าเรียกว่าไง

Mama : Oh! PM I cann't remember the word เลื้อย can we use "move"

PM เริ่มต่อ : The snake is move move move to the tree (ยังไม่มี ing อีกตามเคย แต่พูดว่า the snake is move นะ

PM : The snake clamb to the tree (จริง ๆ แล้วงูมันคงไม่ปีนนะ), the monkey is live on the tree

PM : And the snake bite the monkey. the monkey fall down from the tree

Mama : Oh. it's so poor monkey.

PM รีบต่อทันทีว่า No mama, not die

Mama : who will help the monkey.

PM : A panda.

Mama : Um....A panda helps the monkey

PM : A panda sent the monkey to animal hospital, mama (เก่งนะเนี๊ย คิดได้ไงว่าต้องส่งรพ.สัตว์)

Mama : And the doctor said, No problem I can help the monkey don't worry.

Mama : The doctor said, we have the medicine to remove the poison out from the monkey (อันนี้แม่เริ่มมั่ว ก็ไม่รู้นี่นาว่าถอนพิษจะพูดยังไง)

Mama : The doctor gives the injection to the monkey's arm (แล้วทำเป็นฉีดยาที่แขนลูกทีละคน เค้าก็เข้าใจว่า injection แปลว่าฉีดยา)

PM : ถามต่อว่า to remove the poison, yes?

Mama : That's right. After 2 hours the monkey wake up.

Mama : He don't know what happen to him.

PM : He hon't know that the snake bite him, yes?

Mama : Yes, he cann't remember and who can tell to monkey that what's happen to him.

PM : The panda แล้วก็เริ่มเล่าต่อเหมือนเดิม

Mama : what should the monkey say to the panda. because he help him.

PM : Thank you, panda.

Mama : Yes, Thank you, panda. You are my best friend.

The End......

ช่วงนี้ลูก ๆ เริ่มพูด Eng เวลาถาม เพราะอ้อมจะคุยกับลูกเป็น Eng เกือบตลอดเวลา (ยังไม่สามารถข้ามผ่านการพูดกับลูกต่อหน้าบ้านญาติ ๆ ได้ เพราะช่วงนี้มาพักที่บ้านญาติที่หาดใหญ่ เราก็พูดกับลูกในบ้านเรา พอไปบ้านญาติสามีก็ยังอาย กลัวเค้าหมั่นไส้ค่ะ เลยแอบพูด Eng กับลูกเบา ๆ) คิดว่าภายในช่วงปิดเทอมนี้เครื่องน่าจะร้อนทั้งแม่ทั้งลูก (ทั้งอากาศด้วย ร้อนมั่ก ๆ) คิดว่าการช่วยกันเล่านิทาน น่าจะเป็นประโยชน์ หรือตัวอย่างให้ครอบครัวอื่น ลองทำดูนะคะ (นี่เป็นนิทานแต่งสด ๆ ด้นกันเองค่ะ) เพราะปกติอ้อมจะไม่ค่อยอ่านนิทานแล้ว เนื่องจากลูกจะนอนดึก อาศัยเล่าเป็นภาษา Eng ในความมืด ให้จินตนาการกันไป บางวันก็เอานิทานที่เคยเล่าเป็นภาษาไทยแล้วมาเล่าใหม่เป็น Eng อันนี้ลูกจะเข้าใจ 100 % บางวันก็แต่งเองมั่ว ๆ บ้าง ลูกก็ชอบค่ะ

[ชุติมา]

เก่งมากๆเลยค่ะทั้งคุณลูกและคุณแม่ ยอดเลย

[สุนิสา สุวรรณ]

สุดยอดไปเลยคะคุณแม่PM and KMทำไดไงเนี่ยอยากเป็นแบบนี้บ้างจังคุณเรียนต่างประเทศมาหรือว่าทำงานโรงแรมคะ เก่งมาก ใช่เวลานานไหมคะกว่าลูกๆจะได้ขนาดนี้ นับถือ

[แม่น้องเนย]

ตามมาฟังนิทานน่าตื่นเต้นจังค่ะ ชอบค่ะ วิธีนี้ดีจังค่ะ
ดูแล้วน้องๆมีจินตนาการดีนะคะ อ่านไปลุ้นไปว่าจะเกิดอะไรขึ้น
เล็กว่าตอนเล่าคง acting กันน่าดู อิอิ เล็กเองก็เล่าแบบนี้เหมือนกัน
เป็นการฝึกสมองของ"ตัวแม่" ใ้ห้คิดอยู่ตลอดเวลา แต่ก็มั่วๆเหมือนกันค่ะ
เรื่องยาถอนพิษ เล็กเคยถามไว้ในห้องอังกฤษค่ะ antidote

[Choltisa]

น้อง PM & KM เก่งจังเลยค่ะ อื่ม เจ็ดขวบ แต่มีจิตนาการกว้างไกล มีพัฒนาการทางภาษาที่ดี เล่าได้เป็นเรื่องราว น่ารักจังเลยค่ะ เข้าใจความรู้สึกของคุณแม่นะคะ เข้าใจอย่างสุดซึ้งเลยค่ะ เพราะเคยเป็นเช่นนั้นเหมือนกัน จะเขิน ๆๆ ไม่กล้าพูดกับลูกเสียงดัง จะพูดเบา ๆๆ กลัวคนมองด้วย ยิ่งที่นี่ เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น แต่ตอนนี้ไม่เป็นแล้วค่ะ เพื่อลูกทำได้ มันเริ่มหน้าหนาขึ้นค่ะ ฮ่า ๆๆ เค้าจะได้ไม่เขินไปด้วยเวลาพูดภาษาอัง ฯ เพราะเด็ก ๆๆ จะเอาเราเป็นแบบอย่างนะคะ สู้ ๆๆ ต่อไปนะคะ น้อง ๆๆ กำลังไปได้สวยงามเลยค่ะ

[Suthawadee C.]

ปกติก็ไม่ค่อยยอมพูด Eng หรอกค่ะ ต้องคอยกระตุ้น และมักตอบแค่ประโยค ต่อประโยค ไม่ค่อยเป็นเรื่องเป็นราว แต่เวลากลางคืนบรรยากาศเป็นใจ เพราะอยู่กันแค่ 3 คน ถ้าไม่พูดแม่ก็ไม่คุยด้วยค่ะ (flight บังคับ) แต่ขอบอกว่า accent ไม่ค่อย work accent ไทย ๆ เรานีละค่ะ

[พ่อพี่เน็กซ์ กะน้องเนม]

ทำไงพี่เน็กซ์กะน้องเนมจะตอบโต้อย่างนี้ได้มั่งฮะ

[พี่ฟ้าใส น้องไออุ่น]

สุดยอดเลยค่ะ
คุยกันได้เป็นเรื่องเป็นราวเลย

[แม่เสาว์กับน้องพอใจ]

เก่งจังเลยคะ อยากทำได้มั่งจัง

[nuntaka chantorn]

เก่งทั้งแม่ทั้งลูกเลยค่ะ
อยากได้แบบนี้บ้างจังเลย

[จันทิมา]

เก่งมากๆค่ะ น่ารักจังเลย ไม่ต้องอายนะคะเพื่อลูกไม่ต้องอายใคร สู้สู้