พัฒนาการของการฝึกให้ลูกพูด 2 ภาษา

[หนึ่งค่ะ*-*]

ถ้าจำไม่ผิด รู้สึกจะเริ่มได้อ่านหนังสือ เด็ก 2 ภาษาพ่อแม่สร้างได้เดือน พฤษภาคม

แล้วลองเริ่มพูดกับลูก เดือน มิถุนายน 52

เริ่มจากสิ่งรอบตัว และ ของใช้ กิจวัตรประจำวัน เริ่ม จากเป็นคำ วลี และ ประโยค

ตอนแรกเนมซึ่ง ตอนเริ่มพูดก็ 6 ขวบแล้ว ค่อนข้างแอนตี้มาก ลูกจะบ่นตลอดว่าจะพูดทำไม ฟังไม่รู้เรื่อง แม่ไปพูดกับพ่อเลยไป บลาๆๆๆๆ ก็พอเข้าใจได้ว่า อาจเริ่มช้าไปซักนิด แต่ ไม่มีคำว่าสายค่ะ

ส่วน นนท์ 4 ขวบ ไม่มีปัญหาค่ะ

ไม่มีปัญหา หมายถึง ฟังก็ได้ไม่ฟังก็ได้ ฟังมั่งไม่ฟังมั่ง ไม่แอนตี้เท่าพี่ แต่ไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยมี Reaction

วันนี้ 7 กุมภาพันธ์ 53....

เนมพูดได้มากขึ้น แต่ยังคอยถามเป็นภาษาไทยอยู่ แม่พูดฟังแล้วเข้าใจ ปฎิบัติตามได้ มีแอบบ่นบ้างนิดๆ

พัฒนาการดีขึ้นแบบเห็นผล

ส่วน นนท์ ยังไม่ค่อยไปหน้ามาหลัง ฟังรู้เรื่อง แต่ไม่ค่อยยอม สื่อสารกับ แม่เป็น ภาษาอังกฤษ นอกจาก เข้าตาจน ^^

คิกว่าในส่วนของ คำ+ วลี ก็พอได้ค่ะ แต่ประโยคยาวๆ ยังมีปัญหาอยู่ คงเป็นเพราะเค้าไม่ได้ยินบ่อยๆ และ ไม่คุ้นเคยนั่นเอง

จากที่พาลูกไปลงเรียนกับ ครู มาร์ติน พบว่า ที่จริงแล้ว ครูจริงๆคือ พ่อกับแม่โดยแท้ ไปเรียนกับครูฝรั่ง ลูกจะได้ในส่วนของความกล้า กล้าพูดกับฝรั่ง ไม่ตกใจเวลาเจอฝรั่ง แต่จะให้พูดได้นั้นต้องอยู่ที่ พ่อ แม่ เป็นคนสอน พูด ซ้ำย้ำทวนบ่อยๆ นั่นเอง

*-*

ตัวหนึ่งเอง มีความรู้สึกว่า เนมพอจะพูดได้บ้างเล็กน้อย แต่เรื่องแอนตี้ เวลาที่แม่พูดภาษาอังกฤษด้วยเนี่ย ยังมีอยู่บ่อยๆ แล้วแต่อารมณ์

บางที่ก็ งอนใส่แม่ ปัดตูดไปเลย เป็นอยู่บ่อยๆ เราคงต้องพยายามให้มากขึ้นกว่านี้

เมื่อ สัปดาห์ที่แล้ว (10 กุมภา 53) แฟนบอกว่า

"ไม่น่าเชื่อนะว่าความพยายามของแม่จะเป็นผล ทำให้ลูกพูดภาษาอังกฤษได้ "

เราได้ยินแล้วรู้สึกว่า ลูกคงมีพัฒนาการให้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงบ้างแล้วล่ะนะ เค้าถึงพูดแบบนี้

แต่บางที่เราอยู่กับลูกตลอด จึงอาจไม่ค่อยเห็นพัฒนาการสักเท่าไหร่ แต่จากคำพูดเล็กๆ ก็รู้สึกเป็นกำลังใจได้เป็นอย่างดี และ มีความพยายามที่จะทำต่อไป

ต่อไป...และ ต่อไป..ซึ่งคงจะเห็นผลบ้างไม่มาก ก็น้อย

ที่สำคัญกำลังใจจากทุกคนในห้อง English club เป็นส่วนสำคัญอย่างมากที่ทำให้มีกำลังใจ

ไม่รู้จะกล่าวคำไหนดีนอกจากจะบอกจากใจว่า ขอบคุณ ขอบคุณมากๆ ขอบคุณจริงๆค่ะ

******

วันนี้ ย่างเข้าเดือน กรกฎาคม 2553 ....1 ปี ผ่านไป ไวเหมือนโกหก

พัฒนาการ 2 ภาษาของลูกเริ่ม ดีขึ้นเรื่อยๆ และขึ้นอยู่กับ ความขยันและตั้งใจของแม่เป็นสำคัญ

การต่อต้านก็ไม่มีแล้ว ถือว่าผ่านด่านหินมาแล้ว

เนม...พูดได้มากขึ้น กล้าพูดมากขึ้น แต่ถ้าแม่หลุดพูดไทยกับเค้าเยอะไป ลูกก็จะ ไทยตามด้วยทันที (ก็มันสบายดีนี่นา) และชอบแปลเป็นไทยให้น้องฟัง เอ่อ..อันนี้ไม่รู้จะทำยังไงดีอ่ะค่ะ

เค้าสามารถ หันไปพูดภาษาไทยกับคุณตา แล้วหันกลับมาพูดกับแม่เป็นภาษาอังกฤษ ได้อย่างเป็นธรรมชาติ smooth

นนท์.....จากที่ไม่พูดภาษาอังกฤษกับแม่เลย จะฟังแล้วตอบกลับเป็นไทยอย่างเดียว ตอนนี้พูดอังกฤษมากขึ้น พูดเป็นวลี และประโยคสั้นๆได้ เหมือนที่แม่พูดกับเค้าบ่อยๆ เช่น I'm thirsty. I'm taking a poo. และมีความพยายามจะปะติดปะต่อเชื่อมคำให้เป็นประโยค เหมือนเค้ารอให้เค้าพร้อมก่อนประมาณนั้น

ดังที่มีคลิปเล็กๆน้อยๆ มาแปะไว้ดูกัน

จะเห็นว่าความถี่ ความขยัน สม่ำเสมอ และความตั้งใจของแม่ จึงสำคัญมากๆๆๆ

สรุป ลูกก็ยังพูดไทย อยู่อีกเยอะ แต่ ในโหมดภาษาอังกฤษก็เป็นธรรมชาติดี พอได้ แต่แม่ก็ภูมิใจในตัวหนูมากนะจ๊ะลูกจ๋า^^

ยังคงจะต้องเน้นพื้นฐาน รอยต่อให้แน่น เหมือนเดิม แล้วค่อยเดินก้าวต่อไป

ฉะนั้นคิดว่า หน้าที่ที่ต้องทำต่อก็คือ พูด ภาษาอังกฤษกับเค้าให้มากขึ้น หลายๆคนบอกว่า OPOL ไปเลยพี่ ใจจริงก็อยากอยู่แล้ว เพราะคิดว่า จากขั้นที่ 5 ไปขั้นที่ 6 เนี่ย ถ้าใช้แบบ OPOL ลูกน่าจะไปได้ไวทีเดียว เพราะได้ฝึกฝน พูดตลอดเวลา

แต่ เป็นที่แม่เองนี่แหละที่ยัง งึกๆงักๆ อยู่....แต่ก็ จะพยายามจ้า^^

[แม่น้องคีน]

thanks for sharing ka.

[หนึ่งค่ะ*-*]

เดี๋ยวว่างๆ มาอัพเดท เพิ่มให้นะคะ
ตอนนี้น้องเริ่มพูด อังกฤษกับแม่มากขึ้นแล้วค่ะ ตัวเล็กก็เริ่มจะพูดอังกฤษกับแม่ตามพี่แล้วด้วย

[พ่อพี่เน็กซ์ กะน้องเนม]

ชื่อลูกชายเหมือนกัน ครับ อายุก็ไล่ ๆ กันเลย ปัญหาก็เหมือน ๆ กันครับ

[Suthawadee C.]

เพิ่งเริ่มเหมือนกันค่ะ คนโต 6 ขวบเกือบ 7 ขวบ คนเล็ก 4 ขวบครึ่ง คนโตชอบภาษาอังกฤษและภาษาดีอยู่แล้ว แต่คนน้องแอนตี้นิดหน่อย ชอบบอกว่ามาม๊าพูดไทยดีกว่าน้องฟังไม่รู้เรื่อง เราก็พูดไปค่ะ ตอนหลังน้องก็ได้มากขึ้น และสำเนียงดีกว่าพี่ซะอีก แต่ปัญาหาอยู่ที่แม่นี่แหละ เพราะนึกศัพท์ไม่ค่อยออก มีอยู่คืนนึงพี่ชายพูดว่า mama i want to be a crab.
มาม๊าถามต่อว่า Why do you want to be a crab ? ลูกตอบว่า I want to ...... (แล้วทำนิ้วมาหนีบแม่แบบปูหนีบ) you. เพราะลูกไม่รู้วคำว่าปูหนีบ ใช้ศัพท์ว่าอะไร ซึ่งตอนนั้นแม่ก็ไม่รู้ เลยถามกลับไปว่า Do you want to hurt mama? ลูกตอบว่า Yes. เฮ้ย สงสารลูกมาก จริง ๆ แล้ว น่าจะพัฒนาได้มากกว่านี้ แต่เป็นเพราะแม่ขี้เกียจเองค่ะ พูดอังกฤษกับลูกไม่มากพอ พอกลับมาอ่านข้อความในหมู่บ้าน ฯ ทีนึงก็ฮึดทีนึง เอาใหม่ สู้ ๆ อีกที

[อรดา พงศ์สุธนะ]

เห็นด้วยค่ะคุณหนึ่ง สู้ๆต่อไปอย่าละความพยายามนะคะ เด็กสองภาษาเราสร้างได้จากมือแม่เราจริงๆค่ะ

ดาเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ ครูหนึ่ง( มีพื้นฐานภาษาดีอยู่แล้ว สบายมากเลยค่ะ) ส่วนเด็กๆก็ปรับตัวเก่ง ซึ่งคุณหนึ่งเองก็พยายามสร้างสิ่งแวดล้อมให้เขาด้วย เป็นกำัลังใจให้เสมอค่ะ

[แม่ลูกอีสาน]

อ่านแล้วค่อยมีกำลังใจกับลูกตัวเองหน่อยค่ะ
เริ่มตอนลูกชาย 3 ขวบกว่า เค้าก็ต่อต้านเหมือนกันค่ะ
นี่ก็เพิ่ง ๆ จะเริ่มๆยอมฟัง ยอมพูด

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

คุณหนึ่ง มาแล้ว หายไปพักใหญ่นะคะ คิดถุงๆ เอาน้องมาโชว์หน่อยค่า

[อรนัย รักในหลวง]

ครูหนึ่งเอาคลิปเด็กๆมาอัพเดทด้วยนะค่ะ รอดูๆ

[อุมาภรณ์ สีสวนแก้ว]

สู้ต่อไปนะคะ คุณหนึ่ง ตัวเองเริ่มสอนตอนลูกสาวคนโต 4 ขวบกว่า ลูกชายคนเล็กขวบกว่าๆ ตอนแรกลูกสาวต่อต้านพอควร แต่หลังจากผ่านมาเกือบ 3 เดือน (เริ่มปลายเดือน พ.ย.52) รู้สึกว่าจะเริ่มเข้าที่หน่อย แต่ลูกสาวก็ยังไม่ยอมพูดภาษาอังกฤษกับแม่นะคะ แอบให้กำลังใจตัวเองว่าสงสัยคลังศัพท์ยังไม่พอ ตอนนี้ประโยคที่ลูกสาวพูดได้โดยไม่ต้องไกด์นำ คือ mummy pat on my butt please เท่านั้นเองค่ะ แต่คนเล็กไม่รู้ว่าผลจะเป็นยังไง เพราะยังพูดไม่ค่อยได้(แม้แต่ภาษาไทย) สิ่งที่เห็นคือสามารถทำตามคำสั่งได้ ก็ได้แต่หวังว่าถ้าน้องชายพูดได้ เจ้าพี่สาวจะกล้าพูดมากขึ้นค่ะ

[ทิพวัลย์]

ดีจังเลยค่ะ คือตัวเองก็เพิ่งเริ่มเหมือนกัน เริ่มตอนลูกอายุได้ 10 ขวบ แต่ยังไม่ท้อนะคะ เพราะเห็นความพยายามของคนในหมู่บ้าน ก็มาคอยเิติมกำลังใจให้ตัวเองทุกวันอยู่ค่ะ เริ่มได้จริงๆ จัง ก็ไม่กี่วันเองค่ะ ยังไม่เห็นผลอะไร แต่ก็เห็นด้วยนะคะ ว่า พ่อแม่ คงต้องออกแรงเยอะหน่อย

ถ้าเริ่มแล้ว วันข้างหน้าได้ผลอย่างไง จะเข้ามารายงานบ้างนะค่ะ ว่าสำหรับเด็กที่เริ่มเมื่อตอน 10 ขวบนะค่ะ สู้ต่อไป