แม่ลูกอีสาน's Page

ขอบันทึกของลูกคนชายโตก่อนนะจ๊ะ

ใกล้จะ 7 ขวบแล้ว แต่ก็ยังไม่ค่อยคืบหน้าไปสักเท่าไหร่ ก็ยังได้แต่ง่าย ๆ สั้น ๆ เหมือนเดิม

เรียนวิชาภาษาอังกฤษที่โรงเรียนก็ปานกลางค่ะ คุณครูบอกว่า "เอาตัวรอดได้"

ที่หนักใจอีกเรื่องก็คือ เริ่มไม่ชอบเรียนภาษาอังกฤษ ไม่อยากทำการบ้าน เรื่องนี้เราก็กังวลใจอยู่ ก็ค่อยๆ สอนไป ไม่อยากบังคับ 

ส่วนลูกสาวคนเล็ก คนนี้เริ่มตั้งแต่ในท้องเลยค่ะ ไม่พลาดแน่ (ให้กำลังใจตัวเอง)

ช่วงท้องมานั่งอ่านเก็บความรู้ในเว็บนี่ไปพอตัวค่ะ…

สารภาพเลยว่าไม่ได้สานต่อเรื่องภาษาอังกฤษของลูกเลย -_-

นานมาก

อย่างน้อย ก็ 1 ปี

ขอโทษนะคะ ลูกแม่

คราวนี้เอาจริง ๆ ละนะ ต้องมาเขียนประจานตัวเองไว้ก่อน จะได้ละอายใจ

เริ่มจาก หยิบหนังสือมาอ่านอีกรอบ

แล้วก็เข้าเว็บมาปลุกไฟในตัว

เห็นว่ามีหนังสือออกใหม่ เรารีบไปที่ร้านหนังสือเลย แต่ว่าหนังสือยังไม่มา อยู่บ้านนอกเนาะ แต่ก็ได้เล่ม โฟนิกมาอ่านแทน

ไฟเริ่มติดค่ะ พูดกับลูกนิดนึง ลูกงงว่าแม่เป็นอะไรไป ตอนนี้ลูก 6 ขวบแล้วค่ะ คุยกันรู้เรื่องมาก…

อยู่บ้านนอกค่ะ

หนังสือนิทานภาษาอังกฤษหาซื้อไม่ได้เลย

จะซึอทางเน็ท ก็ไม่ค่อยโดน ชอบซื้อที่ร้านมากกว่าเพราะเวลาซื้อ จะชอบเปิดดูทุกหน้าก่อน หรือบางทีก็ให้ลูกไปเลือกไปหยิบเอง

วันวาเลนไทน์ ให้ของขวัญ ลูกชาย เป็นหนังสือนิทานเล่มนึงค่ะ เรื่อง Mommy, mommy Is that a dog?

เป็นนิทานสองภาษาค่ะ มีคำแนะนำสำหรับคุณพ่อคุณแม่ว่า…

หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปหลังจากเวิร์กชอบที่โคราช

ใช้บทเรียนจากคุณบิ๊ก ได้ผลดีขึ้นจริงๆ

ก่อนหน้านี้หลังจากอ่านหนังสือแล้ว ก็พยายามอยู่ แต่ลูกจะชอบบ่นว่า ไม่ชอบภาษาอังกฤษ ใช้เทคนิคสร้างแรงบันดาลใจก็ไม่สำเร็จ

ที่ผ่านมาเราขาดข้อสำคัญไปข้อนึงก็คือ ความสนุกสนานนั่นเอง...

ก่อนหน้านี้ก็จะเน้นพูดภาษาอังกฤษ เวลาทำกิจวัตรประจำวัน

แต่คราวนี้มาเน้นที่การเล่นแล้ว ลูกชอบมาก และโต้ตอบกลับมาได้แล้ว แบบสั้น ๆ เช่น เล่นทายสี

แม่: หยิบลูกปัดมี…