หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

มื้อนี้..กับเจ้าหนูยาโย

เช้าวันจันทร์ที่ 12 กันยายน 2554 ได้รับข้อความเชิญชวนทีเล่นทีจริงผ่านทางเฟรชบุ๊คจากน้องสาวแดนพนมสารคามว่าจะเข้ามาทำธุระที่กรุงเทพ เจอกันหน่อยไม๊ที่กลางใจเมืองกรุงเทพ...ตอบกลับไปทีเล่นทีจริง เอาสิ แต่ขอที่ชานเมืองย่านบ้านพี่ได้ไม๊ ฮ่าๆ แล้วการสื่อสารก็เงียบหายไป...

ใกล้เที่ยง..น้ำย่อยเริ่มทำงาน กำลังชวนคุณบิีกไปทานก๊วยเตี๋ยวเรือ เสียงโทรศัพท์ดัง มองชื่อคนโทรมา..อ๊ะ...

หลังจากนั้น 1 ชั่่วโมง เราสองก็เจอกัน

ย้อนหลังไปปีกว่า ครอบครัวน้องยาโยเข้าร่วม วช.เด็กสองภาษาที่กรุงเทพ และเราก็มีการทักทายผ่านเวปหมู่บ้านสองภาษานี้บ้างเป็นครั้งคราว และก็แอบคิดในใจไม่ได้ว่า บ้านนี้ทำไมเที่ยวเก่งนักเนี่ย เดี๋ยวก็โพสรูปไปเที่ยวฮ่องกง ไปจีน ไปลาว เดี๋ยวขึ้นเหนือ แล้วมาโผล่อีกทีที่อีสาน อ่า...วังตะไคร้ วังน้ำเขียว วังน้ำแดงไปมาหมดเลย อิจฉาจนตาลาย

แล้วก็มีโอกาสพบกันอีกครั้งเมื่อพี่ไปธุระที่วัดหลวงพ่อโสธร ด้วยคิดว่าบ้านกิ้มอยู่ใกล้ จึงชวนกันทานข้าว..กว่าจะรู้ว่าไกล..ก็ผ่านไปหลายเดือน หุหุ ว่าไปแล้วเราได้ทานข้าวด้วยกันหลายครั้งเหมือนกันนะเนี่ย

ความประทับใจ...เกิดเมื่อปลายเดือนพฤศจิกายน ปีที่แล้ว เมื่อมีการจัด วช.เด็กสองภาษาที่ปราจีนบุรี ดินแดนที่เราไม่คุ้นเคย กิ้มบอกจะแวะมาหา พี่ก็กลัวว่าจะไกล แต่กิ้มบอกไม่ไกลเลย ขับรถแป๊บเดียว.....

สายๆรถคันใหญ่ก็แล่นเข้ามาในเขตโรงแรม คนขับตัวนิดเดียวเมื่อเทียบกับรถ พร้อมเจ้าหนูยาโย และของฝากอลังการมากค่ะ กิ้มนั่งนิ่งๆอยู่เป็นเพื่อนพี่จน วช.เลิก พร้อมๆกับน้องเจี๊ยบ โดยที่ไม่ได้เข้าไปฟัง วช.เลย รู้สึกเสียดายเวลาแทนน้องสาวคนนี้มาก ไม่บ่นอะไรสักคำ ต้องบอกว่า ณ เวลานั้นความเกรงใจมันทะลักมากค่ะน้อง เราได้นั่งทานข้าวเย็นด้วยกันอีกมื้อ คุยกันไปเรื่อยๆ ความประทับใจค่อยๆก่อตัวมากขึ้น เริ่มมืด เริ่มออกเดินทางกลับบ้าน กิ้มนำทางไประยะหนึ่ง รถก็หายแว๊บไป จนพี่คิดว่ากิ้มคงเลี้ยวเข้าบ้านไปแล้ว เพราะบอกว่าอยู่ไม่ไกล คุณบิีกขับรถต่อไปเรื่อยๆอีกเกือบครึ่งชั่วโมง..กิ้มโทรบอกว่ากำลังจะเลี้ยวเข้าซอยบ้านแล้ว โห....พี่จึงรู้ว่าจากโรงแรมมาบ้านกิ้มไกลมาก ทั้งมืด..รถบรรทุกก็เยอะ แล้วกิ้มยังติดตามโทรบอกทางพี่ไปเป็นระยะๆ...จนในที่สุดพี่ก็หลงทาง...พร้อมๆกับหลงรักครอบครัวน้องสาวคนนี้ไปแล้วอย่างช่วยไม่ทัน

พี่ชอบกิ้มมาก ตรงที่ชวนไปไหนก็ไป แต่จะได้ไปจริงหรือเปล่าเป็นอีกเรื่องหนึ่ง หุหุ วันที่รู้ว่ากิ้มมีแฟรนไชน์หมูปิ้ง คือวันที่กิ้มมาบ้านพี่แล้วหิ้วหมูไปแลกกับหนังสือมือสองของหมอหน่อย ..ในใจเราก็คิด..เฮ้ย บ้านเราหนังสือก็เยอะ เอามาแลกบ้างดีกว่า ฮ่าๆๆ

ตะล่อมน้องจนได้กินหมูปิ้ง..มื้อแรกที่ฟาร์มโชคชัย..อ้อนไปเรื่อยๆจนได้ปาร์ตี้หมูปิ้ง..ที่ไม่ได้จบลงเพียงแค่ครั้งเดียว..ยังคงมีครั้งต่อๆไปตามมาอย่างต่อเนื่อง...กิ้มและพ่อเป้ไม่เคยปฎิเสธเลย

ความประทับใจอีกเรื่องที่ฝังในความรู้สึก ในยามที่พี่สติลุกเป็นไฟ น้องคนนี้ไม่เคยเป็นฟืนที่เพิ่มเชื้อไฟ หรือแม้แต่จะเป็นน้ำที่มาราดดับไฟ หากแต่จะคอยกันไม่ให้ไฟลามออกไปนอกกองของมัน และมอดลงไปเอง

พี่คุยกับน้่องสาวคนนี้ได้บ่อยมาก ตามที่ใจต้องการ..จนกระทั่ง...น้องสาวพี่แพ้ท้องนอนทั้งวัน ฮ่าๆ

วันนี้มีโอกาสได้ต้อนรับน้องสาวคนนี้และบันทึกเรื่องราวในห้องรับแขก..พี่ดีใจนะคะ ความจริงเรื่องราวของน้องสาวคนนี้ต้องถูกบันทึกนานแล้ว แต่ช่างภาพพี่..ส่งภาพไม่ถูกใจเลย..พี่เลยต้องไปค้นหาเองเพื่อเอาแต่ภาพสวยๆมาลงนะ..อากิ้มนะ นะพ่อเป้นะ ฮ่าๆๆๆๆ

ขอบคุณนะคะกิ้ม..พ่อเป้..เจ้าหนูยาโย...ผู้ที่ทำให้พี่รู้สึก ณ วันนั้นที่เราได้ทานโออิชิร่วมกันจริงๆว่า

"ระหว่างกลับบ้าน..อดรู้สึกไม่ได้ว่าจู่ๆก็มีน้องเพิ่มขึ้นมามาก มาย..แม้ไม่ได้มาจากพ่อแม่เดียว กัน แต่ก็รู้สึกอบอุ่น..ทุกครั้งที่ ได้พบเจอ จะมีสักกี่คน..ที่โชคดีอย่างเรา"

ปล.วันนั้นที่โออิชิ ต้องบอกว่า ยาโยนี่..อย่างฮา และฮาอย่างแรงเลยจริงๆนะคะกิ้มพ่อเป้

Replies to This Discussion

Permalink Reply by แม่เพ่ยขอแจม on September 28, 2011 at 12:59pm

แสดงว่าผู้ชายไม่ขี้อาย...งั้นลี่ก็มีลูกชายอีกคนได้แล้วนะคร๊าาาาา

Permalink Reply by สุมนา วงศาสุทธิกุล on September 30, 2011 at 9:04am

บางทีเหนื่อยทั้งคู่ จบกัน อิอิ

Permalink Reply by YaYo & JaJa & MamaKim on September 28, 2011 at 2:13pm

อย่าช้า พี่ใหญ่ให้เร่งผลิตหลาน ดร่วนนนนเลยจ๊ะลี่ คืนนี้ คริคริ

Permalink Reply by สุมนา วงศาสุทธิกุล on September 30, 2011 at 9:05am

กิ้มเอาอีกคนสิน่ะ รีบๆคลอดแล้วรอเด็กชายน่ะจ้ะ :)

Permalink Reply by YaYo & JaJa & MamaKim on October 1, 2011 at 5:33pm

555555ไปทีละคนก่อนจร้า ไม่รู้คน2 ออกมาแล้วจะป่วนแค่ไหน อาจเข็ดไปเลยก็ได้ ตอนนี้ยังเริ่มรู้สึกว่าป่วนๆเตรียมบ้าน เตรียมสัมมาระ สำหรับสมาชิกใหม่ซะวุ่นเลยอ่ะ เพราะรู้สึกว่าห้องและบ้านเล็กไปสำหรับสมาชิกหลายคน คงต้องหางบประมาณสร้างบ้านใหม่น๊าาาาา .....เดี๋ยวโครงการ3 ค่อยว่ากันดีก่า5555555

Permalink Reply by topaz on September 27, 2011 at 8:12pm

รูปสวยจริงๆด้วยค่ะ ดูแล้วหิว เอ๊ย......มีความสุขไปด้วยค่ะ

พี่ก็ยังยืนยันเหมือนเดิมค่ะว่ากิ้มเป็นคนท้องที่สวยมากๆๆๆ

อยากเจอตอนที่น้องยาโยฮาบ้างจังค่ะ วันนั้นที่บ้านคุณแอน

เห็นแต่สาวน้อยเรียบร้อยน่ารักอ่ะค่ะว่าไงก็ว่าตามกัน ไม่ดิ้อ

ไม่ซนแม้แต่น้อยค่ะ

Permalink Reply by YaYo & JaJa & MamaKim on September 27, 2011 at 9:03pm

พี่ปาซคะ ขอบคุณคะ เจอกันที่ไรก็ชมให้กำลังใจกันทุกทีเลย เขิลลลลน๊า^^

ยาโยดูเหมือนจะไม่ดื้อจนน่าเป็นห่วงอ่ะคะ เพราะไปเจอกันตั้งหลายหนหลายมิตติ้ง ก็น้อยคนนักจะได้ยินเสียงนาง…จนบางครั้งกลุ้มนิดๆหงุดหงิดหน่อยๆคะ ว่าทำไมลูกไม่พูด โต้ตอบกับคนอื่นเค้าบ้าง(ที่บ้านล่ะเจื้อยแจ้ว). กิ้มไม่รู้จะกระตุ้นยังไง…ส่วนใหญ่ก็จะยิ้มๆเล่นเงียบๆแต่โดยดีตามประสาเค้าล่ะคะ

Permalink Reply by แม่เพ่ยขอแจม on September 28, 2011 at 12:37pm

แต่วันที่ทานข้าวด้วยกัน พี่ได้ยินเสียงยาโยเยอะเลย อย่างทะเล้น อย่างฮาเลยะคะนั่น โขคดีมากๆ

Permalink Reply by YaYo & JaJa & MamaKim on September 28, 2011 at 2:11pm

โหมดพิสดารซะด้วย55555

Permalink Reply by แม่เพ่ยขอแจม on September 28, 2011 at 4:29pm

หาฟังยากนะนั่น

Permalink Reply by YaYo & JaJa & MamaKim on September 27, 2011 at 8:51pm

ก่อนอื่น ขอซึ้งก่อนนะคะ พี่ต.ต.เขียน ซะเห็นภาพตั้งแต่เริ่มเลย ซึ่งบางเหตุการณ์เราก็ลืมๆไปแล้ว …รู้สึกยินดีและเป็นเกียรติคะที่มีพี่สาวเพิ่มอีกคน เพราะกิ้มก็เป็นหมวยเล็กของบ้านอยู่แล้ว…หลายๆครั้งที่คุณเป้มักถามว่า มีเรื่องอะไรเม้าท์(ทั้งพิมพ์)กันเยอะจริงเนอะ …เออแฮะ!! ไม่รู้เหมือนกัน …ส่วน คบ.ก็สาระเยอะเหมือนเดิม(แอบเม้าท์ผู้ใหญ่ จุ๊จุจุ๊)

ขอบคุณมากๆอีกครั้งสำหรับครอบครัวคุณบิ๊กพี่ตุ๊กตา น้องเพ่ยเพ่ย…ที่เป็นแรงบันดาลใจเริ่มต้น น้ำใจ มิตรภาพ… ฯลฯ …ทำให้หลายๆอย่างบนทางเดินของบ้านกิ้มเปลี่ยนไป มีโอกาสได้พบอีกหลายๆครอบครัวที่น่ารักๆ. มีแต่มิตรภาพที่ดีๆให้กัน^^

Permalink Reply by แม่เพ่ยขอแจม on September 28, 2011 at 12:38pm

ขอบคุณด้วยค่ะกิ้ม...