เว็บทั้งหมดจะย้ายไปที่ www.2pasa.com แล้วนะครับ ตามไปที่นั่นได้เลย
Tags:
เจอปัญหานี้เหมือนกันเลยค่ะ ตัวเองไม่เก่งภาษาก็แอบคิดเหมือนกันว่าเขาจะสร้างประโยคเองได้หรือเปล่า
หรือถ้าสร้างได้แล้วพูดออกมาแล้วแม่จะฟังเข้าใจหรือเปล่า แล้วถ้าพูดผิดเราจะรู้และแก้ไขให้เขาได้อย่างไร
มารอฟังคำตอบด้วยคนนะคะ
พยายามอย่ากดดันตัวเองนะคะครูชมพู่ เพราะลูกและเด็กๆเค้ารับรู้ได้ว่าเราเครียด เท่าที่อ่านจากโพตส์ ครูชมพูนี่ออกแนวคล้ายๆแอ๋วหรือเปล่าคะ คือเป็นคนที่พอตั้งใจจะทำอะไรแล้ว ก็อยากทำให้มันดี พยายามศึกษาหาข้อมูลเยอะๆ แต่บางทีข้อมูลเยอะไป ดูจากหลายสำนักเกินไป จะเริ่มงุนงง สุดท้ายเครียดเองซะเลย....แอ๋วเคยเป็นค่ะ แต่ผ่านมาได้ เพราะพยายามเดินสายกลาง ทำสุดความสามารถ
อย่างแอ๋วตอนนี้พยายามสอนภาษาที่สาม ซึ่งเป็นภาษาที่แอ๋วพูดไม่ได้ แต่ก็อาศัยเรียนเอาจากเวบบ้าง ดูดีวีดกับลูกบ้าง ตอนนี้ก็พูดเป็นคำๆไป พูดบางทีลูกก็งงนะ เพราะลูกฟังไม่รู้เรื่องเพราะแม่พูดไม่ชัด แต่ไม่เครียดค่ะขำๆ ลองใหม่ วันละคำสองคำ คิดเสียว่าเรากำลังกรอกน้ำใส่ขวด คนไหนมีที่กรอกใหญ่ มันก็เต็มเร็วนะ อย่างเราไม่มีที่กรอก ใส่ได้ทีละหยดสองหยด แต่ถ้าทำไปเรื่อยๆ เดี๋ยวมันก็เต็มเอง แต่ถ้ามันไม่เต็ม อย่างน้อย ขวดน้ำอันนั้นก็มีน้ำติดก้นขวดอยู่บ้าง......มันก็เหมือนกับสอนภาษาลูก วันหนึ่งข้างหน้า เค้าต้องเอาสิ่งที่เราสอนไปต่อยอดเองได้อยู่แล้ว เชื่อเถอะค่ะว่า ภาษาอังกฤษที่ครูชมพูพยายามสอนลูกนั้น ไม่เสียเปล่าแน่นอนค่ะ
ทำใจให้สบายค่ะ เดี๋ยวอีกหน่อยนะรู้สึกดีขึ้นเองค่ะ
ขออนุญาตแชร์ค่ะ
อย่ากลัีวที่จะพูดผิดค่ะ ถ้ากลัวและไม่กล้าพูดออกมา เราก็จะจำไม่ได้ค่ะ
เล็กพูดผิดประจำ พูดออกมา เราจะรู้ว่าผิด เมื่อผิดเราจะได้แก้ไขทันเวลา
บางครั้งเล็กก็พูดคนเดียว ดูว่าเหตุการณ์อย่างนี้ต้องพูดอย่างไร เหมือนที่ "แพท"เคยแนะนำเล็ก
เพื่อฝึกให้สมองคิดเป็นอังกฤษค่ะ ค่อยๆทำทุกวัน
เรื่องการสร้างประโยค ถ้ายังคิดเป็นประโยคไม่ได้
ก็ให้มาถามในห้องนี้น่ะค่ะ แล้วจะได้ประโยคไป แรกๆก็นำประโยคในนี้ฝึกพูดให้คล่องปากค่ะ
ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆค่ะ เดี๋ยวเราชินแล้วเราจะสร้างประโยคได้เองค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ค่อยเป็นค่อยไปค่ะ อย่ารีบ อย่ากดดันตนเอง พูดประโยคทั่วไปในชีวิตประจำวันก่อน I want to eat, It is time to sleep ประโยคพวกนี้เราพูดได้อยู่แล้ว พูดบ่อยจะเคยชินไปเอง ส่วนประโยคที่ซับซ้อนขึ้นก็ลองแต่งขึ้นก่อน ถ้าไม่แน่ใจก็เข้ามาที่ห้องนี้มาถาม เดี๋ยวก็มีคุณแม่ใจดีทั้งหลายมาช่วยตอบให้ แรกๆ ก็อ่านและท่องจำไปเลยค่ะ บ่อยๆ เราก็จะสามารถสร้างประโยคได้เอง ผิดถูกไม่เป็นไร แก้ไขได้ อย่าท้อนะคะ สู้ๆๆ ค่ะ
ก้อยก็เป็นค่ะ ทุกวันนี้ก็ยังเป็นแต่ก็เพราะว่าเราไม่เก่ง eng ก็เลยไม่อยากให้ลูกเหมือนเรา แต่ก้อยว่านะอย่างน้อยเค้าไม่ต่อต้านและรู้จัก eng ได้ในระดับหนึ่ง นั่นก็เป็นสิ่งที่ดีแล้วค่ะ
ก้อยเองก็อาศัยท่องจำไปพูดกับลูกเหมือนกัน บางทีอยู่บนรถระหว่างไปทำงานก็พูดคนเดียว แฟนยังหาว่าเป็นเอามากเลยค่ะ 555 บางทีดูการ์ตูนกับเค้าอยากอธิบายอะไรเพิ่มเติมก็ติดขัด ทำไงได้ค่ะพูดไม่ออกนี่หน่า แต่ก็เข้ามาถามแม่ ๆ ใจดีที่นี้ เอากลับไปท่องวันหลังดูใหม่พูดได้ค่ะ แถมช่วยให้จำดีด้วยนะคะ อย่างบางทีลูก tigger and pooh แล้วมีแว่นขยายเค้าชี้ถามเรา เราก็บอก"แว่นขยาย" แต่พอรู้ว่าเรียกอะไรเราก็ไปบอกเค้าใหม่วันหลัง พอเอาไปใช้จริงทำให้เราจำได้ด้วยนะคะ อย่างเราอาจจะเหนื่อยหน่อยเพราะว่าไม่เก่ง สู้ ๆ นะคะ
มาให้กำลังใจค่ะ เพราะตัวเองขอบอกเลยว่าภาษาอังกฤษแย่มากกกก.... คำศัพท์ที่มีอยู่ในหัวก็พื้นฐานมากกกก... คือติด f ตอนเรียนมาสองตัว วิชาภาษาอังกฤษที่ดีที่สุดที่เคยได้คือ C เท่านั้นเองค่ะ
แต่ใช้วิธีนี้ค่ะ ไม่คาดหวัง ไม่เครียด เริ่มไปพร้อมๆ ลูก โดยยึดตามที่คุณบิ๊กพูดไว้ทุกประการ ว่าภาษาคือการเรียนแบบ ดังนั้นแกรมม่าทิ้งไปให้หมด ไม่ต้องจำให้รกสมอง เราทำตัวให้เหมือนลูกคือกลับมาเป็นเด็กใหม่ แล้วใช้วิธีท่องจำเอาว่า ในแต่ละสถานะการต้องพูดอย่างไร
1. ของตัวเองเอาง่ายโดยท่องไว้สิบยี่สิบประโยคอย่าง
take a bath
take it up
put it down
open the door อะไรง่ายอย่างนี้ ก็เอาประโยคในเล่มหนึ่งนั่นล่ะค่ะมาท่อง
2.พอจำทุกอย่างได้ใช้ถูกใช้คล่อง ใช้ได้ตรงกับสภานะการณ์ เราก็เริ่มของยากขึ้น เอาศัพท์ที่เห็นชีวิตประจำวันนั้นและมาท่องเป็นคำๆ ไปก่อน จากนั้นก็ค่อยๆเอาไปผูกเป็นประโยค อย่าบอกว่าสร้างประโยคเองไม่ได้ค่ะ เพราะเมื่อถึงขั้นที่ว่าใช้ประโยคในเล่มหนึ่งเล่มสองจนคล่อง จนชินปากแล้ว การสร้างประโยคเป็นของตัวเองก็จะตามมาเอง
3.(คือสถานะการณ์ของตัวเองในตอนนี้หลังจากพยายามมาเกือบ 2 ปี) เราก็จะเข้าใจเรื่องแกรมม่า และสามารถค้นคว้าเพิ่มเติ่มได้โดยที่ไม่งงเหมือนในตอนแรกค่ะ และขั้นตอนนี้ก็อยู่ที่เราแล้วล่ะค่ะว่าจะขยันแค่ไหน ยิ่งลูกโตก็ยิ่งเหนื่อยเพราะต้องใช้ประโยคที่ซับซ้อนขึ้น แต่ส่วนตัวก็พูดผิดๆถูกๆบ้างนะคะ ไม่ได้ซีเรียส เพราะคาดหวังแค่ว่าไม่ต้องให้ลูกไปท่องศัพท์ง่าย อย่าง หมา แมว เป็ด ไก่ คำทักทาย กินอาหาร อะไรแบบเราตอนเด็กก็ดีถมไปแล้ว
ขอให้สู้ๆต่อไปนะคะ กว่าแต่ละครอบครัวจะสร้างเด็กสองภาษาได้ ไม่ง่ายค่ะ แต่ไม่ยากเกินความรักที่เรามีให้ลูก สู้ๆค่ะ
อ้อ...เรื่องที่ว่ากลัวลูกจะสร้างประโยคเองไม่ได้ไม่ต้องกังวลค่ะ เด็กๆ มหัศจรรย์มากกว่าที่เราคิดเอาไว้เยอะ... พวกเค้าทำได้แน่นอนค่ะ
© 2024 Created by ผู้ใหญ่บิ๊ก. Powered by