มึน..อึ้ง...ทึ่ง กับครอบครัว "ไวเกล"

[แม่เพ่ยขอแจม]

 

ศุกร์ที่ 12 สิงหาคม 2554

 

นับเป็นวันดีๆอีกวันหนึ่งที่ได้มีโอกาสเปิดห้องรับแขกต้อนรับ ครอบครัวไวเกล ที่ซึ่งหากบอกเพียงแค่นี้ หลายๆคนคงงงๆ คิดไม่ออกว่าคือใคร แต่ถ้าบอกว่าครอบครัวแม่หน่อยและน้องพลอยชมพู สาวน้อยในตาใสลูกครึ่งไทย-เยอรมัน หลายคนคงรู้สึกคุ้นเคยมากกว่า

 

แม่หน่อยและครอบครัวย้ายถิ่นฐานจากเยอรมนีมาปักหลักที่เมืองไทยครบ  1 ปีเต็มแล้ว พี่ได้เจอครอบครัวแม่หน่อยครั้งแรกเมื่อ 10 เดือนที่แล้ว และเฉียดๆกันอีกครั้งในงานมีทติ้งลูกหมูที่  TK PARK  นี่นับเป็นครั้งที่ 3 แล้ว การพบเจอกันครั้งนี้ เรารู้สึกเป็นกันเองมากขึ้น พูดคุยกันมากขึ้น เห็นการเปลี่ยนแปลงมากขึ้น เช่นน้องพลอยชมพูดูสูงขึ้น พ่อไรเนอร์ดูอารมณ์ดีมากขึ้นเพราะคงคุ้นชินกับเมืองไทยมากขึ้น  และแม่หน่อยที่ดูสวยขึ้น..อย่างแรงงงส์

 

มีไม่กี่ครั้งที่พี่จะรู้สึก มึน อึ้ง ทึ่งและหาทางไปไม่เป็น  กับคู่สนทนาและการพูดคุยกับแม่หน่อยหลังมื้ออาหารยามบ่ายในวันนี้..ความรู้สึกเช่นนี้ก็เกิดขึ้นอีกจนได้

 

มีนว่าจะเขียนเรื่องราววันนี้ยังไง อึ้งและทึ่ง..กับเรื่องราวของผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งที่สวมบทบาทหลากหลายให้กับชีวิตเหลือเกิน และเริ่มจะไปไม่เป็นเลยกับชีวิตตัวเอง ฮ่าๆๆ อยาบอกว่าให้ใช่จีพีเอสหรือมอเตอร์ไชต์รับจ้างนำทางเชียว..พี่ตีเลย

หน่อยเล่าเรื่องราวของหน่อยเยอะมาก ..ก่อนจะจบด้วยคำถามว่า..หน่อยเห็นมีห้องรับแขก..ยังสงสัยว่าตัวเองจะได้มาเป็นแขกในห้องนี้หรือเปล่า....ฮ่าๆๆเล่นเอาพี่เขินเลยนะเนี่ย  

 

ใครเลยจะรู้ว่าผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้ นอกจากบทบาทแม่ที่คุณบิีกยกให้เป็นหนึ่งในยอดคุณแม่ต่างแดนที่สามารถสอนภาษาและวัฒนธรรมไทยให้ลูกได้อย่างสุดยอดแล้ว..(ถ้าใครได้มีโอกาสเจอน้องพลอยชมพู จะพบว่านอกจากน้องจะพูดและอ่านภาษาไทยได้อย่างชัดถ้อยชัดคำแล้ว ยังรำและไหว้อย่างไทยได้อ่อนช้อยด้วย) 

คุณหน่อยยังเป็นนักแต่งเพลงที่มีผลงานเพลงออกสู่สาธารณะติดอันดับท๊อปชาร์ท เคยได้รับรางวัลชนะเลิศการประกวดดีไซน์เนอร์ของโรงเรียนสอนออกแบบชื่อดัง   เคยร่วมแสดงละครกับทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ แม้จะเป็นเพียงตัวประกอบแต่ก็ได้ประกบกับนางเอกของเรื่อง เป็นพรีเซนเตอร์โฆษณาและยังปลุกกระแสการเรียนรู้แนวทางใหม่ๆให้กับคนไทยในเยอรมนีอีกด้วย เห็นไม๊ว่าเยอะจริงๆ 

นอกจากนี้ยังมีแผนการอยากจะเขียนและทำละครสั้นด้วยใครสนใจอยากสมัครเป็นนักแสดงรีบติดต่อนะคะ ยกเว้นบทนางเอกและพ่อนางเอก..ฮ่าๆ เพราะมีน้องพลอยและพ่อไรเนอร์จองแล้ว

 

จากการพูดคุย..คุณหน่อยสรุปว่าทุกอย่างที่หน่อยทำมาและประสบความสำเร็จได้นั้น เพราะถือคติที่ว่าต้องทำทุกอย่างให้ถึงที่สุด..สุดกำลังที่มี และทุกครอบครัวจะประสบความสำเร็จได้..ต้องให้ภรรยาเป็นผู้คอยผลักดัน ..ซึ่งประโยคหลังนี้..เล่นเอาคุณไรเนอร์ถึงกับหัวเราะก๊ากและยอมรับอย่างไม่โต้แย้งใดๆ  ฮ่าๆๆ (พี่ขีดเส้นใต้ให้เลยนะคะน้องๆ)

อ้อ..ข้อคิดที่สำคัญอีกข้อจากคุณหน่อย...ห้ามดื่มกาแฟหลังบ่ายสี่โมง...เล่นเอาคุณบิ๊กถึงกับอึ้ง..ถามว่ามันมีผลต่อสุขภาพหรือครับ....คุณหน่อยก็ตอบกลับทันที..."เปล่าค่ะ..แต่เปลือง"  ทึ่งไม๊ละคะพี่น้องงงงงงง

 

คุณหน่อย..เป็นตัวอย่างของคุณแม่ในเรื่องความพยายามสอนภาษาไทยให้ลูกในสภาพแวดล้อมของชาวต่างชาติ..ซึ่งยากมากและยังเป็นคุณแม่ที่มีความมุ่งมั่นในเรื่องการทำโฮมสคูลกับลูก..ปัจจุบันน้องพลอยชมพูอายุ 11 ปี เรียนระดับประถมศึกษาปีที่ 5 -6 ในปีหน้าจะเปรียบได้กับระดับมัธยมแล้ว ในขณะเดียวกันก็ลงทะเบียนเรียนระดับปริญญาตรีกับมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช คณะศิลปศาตร์ด้วย..ครอบครัวน้องๆคนไหนที่อยากทำโฮมสคูล แม่หน่อยยินดีให้คำปรึกษานะคะ 

 

หลังการพูดคุย..เราออกมายืนเก็บรูปกันที่หน้าบ้าน..เมฆฝนดำทะมึนลอยอยู่เหนือฟ้า..เป็นสัญญาณว่าเวลาของการพบเจอในวันนี้สิ้นสุดแล้ว..เราเอ่ยคำร่ำลา..ก่อนที่สายฝนจะโปรยปรายลงมากระทบหลังคาดังเปาะแปะ..ประสานเสียงแทนใจว่า..แล้วพบกันใหม่น๊าาาาา

 

ขอบคุณเรื่องราวดีๆและมิตรภาพดีๆจากครอบครัวไวเกล ไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

 

ครอบครัวอารมณ์ดี  "ไวเกล"

 

 

ขอแม่ดูชัดๆ..สวยเหมือนแม่ใช่ไม๊

 

 

ยืนยันความสดใส

 

ทำอะไรเอ่ย...เดาเอาเอง

เพลงนี้..ผลงานแม่หน่อย  ขับร้องโดยคุณเจนนิเฟอร์ คิ้ม

[ตลาดโบราณ]

ผมติดตามน้องพลอยชมพูเหมือนกันครับ ^_^ เก่งมาก ๆ ทั้งคุณแม่ คุณลูก

 

ส่วนข้อความ ...ห้ามดื่มกาแฟหลังบ่ายสี่โมง...เล่นเอาคุณบิ๊กถึงกับอึ้ง..ถามว่ามันมีผลต่อสุขภาพหรือครับ....คุณหน่อยก็ตอบกลับทันที..."เปล่าค่ะ..แต่เปลือง"  ทึ่งไม๊ละคะพี่น้องงงงงงง

 

ตรงและโดนใจมาก  ๆ ครับ อ่านแล้วอึ้งแถมอมยิ้มเล็ก ๆ ^_^

[พลอยชมพู]

คริๆๆๆๆๆ ขำตัวเองเหมือนกันค่ะ พูดไปได้ยังไงเนี่ย เดี๋ยวเขาก็รู้หมดว่าเราเป็นคนงก 555++++

[อรดา พงศ์สุธนะ]

ประทับใจในความมุมานะของพี่หน่อยมากค่ะ ติดตามผลงานต่อนะคะ ขอบคุณพี่ตุ๊กตาเอาแง่คิดเก๋ๆมาฝากค่ะ

[แม่เพ่ยขอแจม]

ข้อมูลจากคนต้นเรื่องล้วนๆเลยค่ะดา 

พี่กำลังรอและหวังว่าสักวันห้องรับแขกนี้จะมีแขกที่มาเยือนชื่ออรดานะคะ

[อรดา พงศ์สุธนะ]

รอวันนั้นเช่นกันค่ะ ............เอ้่ ไม่รู้ต้องรอคนเล็กดาโตก่อนหรือเปล่าอ้า......ดาจะได้ถ่ายรูปสวยๆกับเพ่ยเพ่ยเสียที รูปเก่า็ก็เพ่ยเพ่ยหลับตาข้างหนึ่งค่ะ 55

[แม่เพ่ยขอแจม]

มาคราวนี้ หลับตาสองข้างเลย คอยดูสิ

[อรดา พงศ์สุธนะ]

555++++++++ คิดได้ไงเนี่ยพี่ตต

[Suthawadee C.]

ครอบครัวนี้เป็นตัวอย่างที่อ้อมยกให้เพื่อน ๆ ฟังเสมอในเรื่องความพยายาม มีเพื่อนคนนึงอยู่ต่างประเทศไม่สามารถทำให้ลูกพูดไทยได้ เพราเด็กไม่เห็นความสำคัญของการพูดภาษาที่สอง ซึ่งเป็นภาษาแม่ แต่ใช้ภาษาพ่อเป็นภาษาหลัก 555
ชื่นชมความสามารถของน้องพลอยชมพูมากค่ะ ที่สำคัญต้องยกให้เป็นความสามารถของคุณแม่ค่ะ
อดชมเรื่องความสวยไม่ได้อีกแล้วอ่ะ สวยทั้งแม่ทั้งลูกลยค่ะ (อันนี้ชมพร้อมกับความอิจฉา)

[แม่เพ่ยขอแจม]

ดาคะ ก็เพ่ยเพ่ยเขาเป็นแบบนี้จริงๆ  ไม่ต้องคิดค่ะ  ฮ่าๆ

 

อ้อมคะ ถ้าได้มาเจอตัวจริงของหน่อยแล้วต่อมความอิจฉาจะโตเร็วมากๆ

 

[ภัทรพร]

ครอบครัวน่ารักจังเลยค่ะ ..คุณหน่อยแม่น้องพลอยชมพู เป็น ผู้หญิงเก่งจริงๆ ได้อ่านได้ติดตาม เป็นแรงผลักดันให้กับการพัฒนาตนเองค่ะ