ช่วยแต่งนิทานภาษาอังกฤษให้หน่อยค่ะ

[คุณแม่น้องตุลย์]

ครูให้การบ้านมาปวดหัวมาก มันมีแต่ภาพมาแม่เรียบเรียงประโยคไม่ค่อยเป็นกลัวลูกจำผิดๆ
ภาพที่1.เด็กผู้หญิงกำลังโยนลูกบอลเล่นกับหมาของเขา
ภาพที่2.ในขณะที่หมากำลังวิ่งไปเก็บลูกบอล มันก็มองเห็นอะไรบางอย่าง
ภาพที่3.เด็กผู้หญิง แม่และน้องชายของเขา ต่างมองไปที่สิ่งนั้น พวกเขาต่างสงสัยว่ามันคือตัวอะไร
ภาพที่4.ตอนกลางคืนทุกคนพากันมาดูมันอีกครั้ง
ภาพที่5.ทุกคนมองที่มันแล้วพูดว่ามันคือเม่นนั้นเอง

[แม่อ๋อ]

เอ่อ การบ้านคุณลูกเหรอคะ
ปล่อยให้ลูกทำเองดีมั้ยคะ ผิดเป็นครู :)

[คุณแม่น้องตุลย์]

คือยังงี้ค่ะ พอดีครูฝรั่งให้คุณแม่ช่วยสอนลูกเล่านิทานเป็นภาษาอังกฤษ แล้วทีนี้แม่ไม่เก่งภาษาเลย ก็ให้ลูกแต่งเป็นภาษาไทยมาให้แล้วทีนี้ลูกมาให้ช่วยสอนเป็นภาษาอังกฤษแม่ก็ปวดหัว ในการเรียงไวยกรณ์ เพราะกลัวลูกจำไปผิดๆ

[Jija]

คุณแม่น้องตุลย์ อันที่จริงคิดอยู่นานก่อนจะตอบน่ะค่ะ คือความเห็นส่วนตัวเห็นด้วยกับคุณลดาวัลย์ค่ะ จิ๊คิดว่าถ้าคุณครูให้มาเป็นการบ้าน ก็น่าจะเหมาะสมกับความสามารถของน้องนะคะ น่าจะลองให้น้องแต่งเอง ผิดถูกจะได้รู้ว่าลูกเข้าใจมากน้อยแค่ไหนค่ะ ถ้าคุณแม่แต่งให้ถูกหมด ก็หมดโอกาสที่จะเรียนรู้ความสามารถของลูก เสียดายนะคะ แต่เห็นคุณแม่น้องตุลย์ถามมาแล้ว จิ๊เลยลองเขียนให้ ไว้ให้คุณแม่เป็นแนวทางก็ได้ค่ะ

A little girl was playing ball with her dog. As the dog went to pick up the ball, he spotted something moving behind the bush. The girl and her mother and her brother all starred at it and wonder what it could be.

Then they all came back at night to check it out. There it is a PORCUPINE!

[Prim & Poom]

เผื่อว่า .....คุณจิ๊คงพิมพ์ผิด เผื่อคุณแม่น้องตุลย์จะจดไป

stared ( r ตัวเดียวจ้า)

[Jija]

ขอบคุณหลาย ๆๆๆๆ ค่า

[คุณแม่น้องตุลย์]

ขอบคุณ คุณJiiaมากๆเลยค่ะ...นั่งกลุ้มใจอยู่นานเลย คือน้องตุลย์จบ อ.2 EPแล้วเพิ่งย้ายมาเข้าอินเตอร์ป.1เพราะอายุถึงค่ะ ก็เลยมีปัญหาทั้งแม่และลูก เพราะคุณแม่เองก็พูดไม่ได้ ส่วนน้องที่ให้ย้ายก็เพราะเรียนที่เก่าแล้วรู้สึกมันครึ่งๆกลางๆค่ะ เพิ่งเปิดเทอมได้ 4วันเองค่ะ คุณแม่ก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ช่วยครูให้ลูกได้น้อยมากค่ะ เพราะตอนเรียนที่เก่าก็ช่วยสอนการบ้านลูก ทบทวนบทเรียนได้หมด อยู่ที่ลูกว่าวันนั้นเขาจะมีความอดทนให้เราสอนหรือทบทวนได้นานแค่ไหนค่ะ

[nat]

เอาใจช่วยนะคะ ใจเย็นๆคงต้องใช้เวลาปรับตัวสักนิดนะคะ