wait a minute please....

[แม่น้องเนย]

พูดอังกฤษกันมา 4 เดือนกว่าค่ะ

หลังจากเล่นระบายสีเทียนกัน และปล่อยให้ลูกเล่นเองซักพัก เราก็เดินกลับมาพร้อมกับเอามือท้าวเอว

เนย : What do you want mommy? (เคยใช้คำถามกับเนยบ่อยๆว่า What do you want sweetie?)
แม่ : I want you to put away your crayons.
เนย : อ๋อ..อ๋อ.. Wait a minute please.
แม่ : ฮึม..Do it right now.Do it right away,please.
เนยก็อิดออด ค่อยๆเก็บ

อีกเหตุการณ์นึงเพิ่งพูดกันเมื่อกี๊
เนย : I want to go to the shop.
แม่ : What kind of the shop do you want to go?
เนย : Sweet shop!!
แม่ : Bekery shop. What do you want to buy there?
เนย : Bread.
แม่ : How many pieces do you want to buy?
เนย : Five.
แม่ : How much does it cost?
เนย : Six baht.
แม่ : Oh,it's very cheap.

ถึงเป็นบทสนทนาสั้นๆที่เกิดขึ้น แต่ก็ทำให้เราดีใจ เพราะเค้าเริ่มที่จะเริ่มต้นพูดกับเราก่อนได้แล้วค่ะ
ใครมีคำแนะนำเกี่ยวกับบทสนทนาก็เชิญนะคะ

[อรดา พงศ์สุธนะ]

สุดยอดเลยค่ะ คุณเล็ก นอกจากเนยและคุณแม่จะเก่งภาษาอังกฤษเยอะแล้วเนี่ย คุณเล็กยังสอนเรื่องอื่นให้กับน้องเนยได้เก่งอีกค่ะ (สังเกตจาก คำถามในอิงลิชคลับนะคะ )

แบบนี้คุณแม่ปลื้ม นอนไม่หลับ กับพัฒนาการสองภาษาที่แสนเก่งของน้องเนยแน่เลยค่ะ

[อั้งเปา]

แอ๊ดเองก็เป็นแฟนตัวยงคุณเล็กเลยนะค่ะ เพราะคำถามของคุณเล็กที่ถามในEng club แอ๊ดเองก็เอาไปใช้เยอะเลย ส่วนตัวเองก็คุยภาษาอังกฤษกับลูกมา 3 เดือนแล้วค่ะ (คนโตนะค่ะ) ณ ตอนนี้เค้าจะไม่พูดประโยคภาษาไทยกับเราเลยเว้นแต่คำศัพท์ที่เค้าไม่รู้ เค้าจะพูดทับศัพท์ภาษาไทยเลย สู้ๆๆ ต่อไปค่ะ เราจะไปด้วยกัน แอ็ดเองภาษาอังกฤษก็ไม่แข็งแรงเท่าไหร่ค่ะ เพื่อลูกก็ทำทุกอย่างค่ะ จนตอนนี้ก็รู้สึกว่าตัวเองก็พูดคล่องขึ้นเยอะเลยค่ะ

[อรนัย รักในหลวง]

เนยก็เครื่องร้อนแล้วววววววววววววว

[mom_jenita]

เก่งทั้งคุณแม่ คุณลูกเลยค่ะ โดยเฉพาะคุณแม่ขยันมากกก....คุณแม่หายเหนื่อยเลยใช่มั้ยคะ แบบนี้

[แม่น้องเนย]

ขอบคุณค่ะทุกคน
คุณดาคะ ก็แอบปลื้มนะคะ ก็งงกับพัฒนาการที่เริ่มไปได้ดีของเค้าด้วยค่ะ

คุณแอ๊ดคะ เล็กก็ต้องขอบคุณคุณแอ๊ดเหมือนกันค่ะ ที่ช่วยตอบคำถามให้น่ะค่ะ เพราะจริงๆแล้วเล็กก็ได้ที่นี่แหละค่ะที่ช่วยขัดเกลาภาษาให้ตลอดเวลา แต่เนยก็ยังไม่ได้พูดอังกฤษตลอดเหมือนลูกคนโตคุณแอ๊ด(ชื่ออะไรคะ อายุเท่าไรคะ) หรอกนะคะ แล้วแต่อารมณ์เค้าน่ะค่ะ

คุณอ๊อบ คงจะจริงเหมือนต้นกล้านั่นแหละค่ะ เค้าเริ่มโต้ตอบกับเราได้แล้ว ดีใจมากเลยค่ะ ไม่คิดว่าลูกและเราจะทำได้

เพราะมีญาติค่ะที่พ่อเป็นหมอเค้าพูด Eng กับลูกตั้งแต่เกิด ตอนนี้ 5 ขวบแล้ว และเค้าก็ส่งเรียนอินเตอร์ด้วย ลูกพูด Eng เป็นไฟเลย สำเนียงอเมริกันจ๋าเลย แต่ก่อนเราก็ยังคิดว่าพ่อเค้าเก่งจังเลย เราคงทำแบบเค้าไม่ได้หรอก เพราะเราก็ไม่เก่งอังกฤษซักหน่อย แล้วถ้าเราคิดไม่ออก จะถามใครได้ และถ้าพูดมั่วไปก็ไม่ดี ก็เลยล้มเลิก ก็แค่คิดว่าถ้าทำแบบเค้าได้ก็ดีนะ แต่คงไม่ใช่เรา

ความคิดนั้นก็เริ่มเปลี่ยนตั้งแต่ได้อ่านหนังสือเล่มเหลืองนี่แหละค่ะ (หนังสือเวทมนต์) ทำให้คิดว่า เออ..งูๆปลาๆแบบเราก็พอไปได้นะ และยิ่งมีเวปนี้ขึ้นมาอีก ทีสำคัญขาดไม่ได้ก็เพื่อนๆทุกคนที่เวปนี้ จริงใจกันทุกคน ทุกคนสละเวลามาช่วยตอบคำถามที่มีมากขึ้นทุกวัน
ทำให้ทุกอย่างลงตัวมากเลยค่ะ ถึงแม้ว่าตอนนี้เวลาไปพบกับญาติคนนั้น เราก็ยังฟังพ่อลูกเค้าคุยกันไม่รู้เรื่องทั้ง 100 % แต่ก็ดีขึ้นกว่าแต่ก่อนอ่ะ ต้องพยายามต่อไปเนอะ นี่แค่เป็นจุดเริ่มต้นของพวกเรา มาเริ่มต้นลุยไปพร้อมๆกันค่ะ แล้วเราจะสร้างครอบครัวสองภาษาที่แข็งแกร่งกันต่อไปค่ะ

คุณ mom_jenita นี่ก็อีกคนหนึ่งที่ช่วยตอบคำถามให้ด้วย ต้องขอบคุณจริงๆค่ะ

[อรดา พงศ์สุธนะ]

แหม..อ่านแล้วก็ซึ้งค่ะ คุณเล็ก ก็ช่วยๆกันทั้งนั้นล่ะค่ะ (ดาก็นิดๆหน่อยๆนะคะ)อย่างดาหากไม่มีเวปนี้ก็คงไม่ได้เริ่มภาษาอังกฤษกับลูกสาวสักที ผลัดไปเรื่อยๆ หวังเอาน้ำบ่อหน้า แต่โชคดีเหลือเกินที่ได้เจอกับหนังสือเล่มนี้(หนังสือเวทมนต์) และเวปนี้ที่ทำให้มีเพื่อนร่วมอุดมการณ์เหมือนกัน แถมยังไฟแรงเหมือนกันด้วย ทำให้ไม่รู้สึกว่าเราบ้าไปคนเดียวหรือมันเป็นไปไม่ได้

ผลงานที่เราทำกันมา3-4 เดือน ก็สร้างความอิ่มอกอิ่มใจให้คุณแม่มากๆๆ เลยทีเดียว ดาคิดว่านอกจากนี้ คนรอบข้างเราก็คงจะทึ่งในความสามารถของลูกเราแล้ว ก็ยังอึ้งและทึ่งในความบ้าบิ่น และความมานะพยายามของคุณแม่ๆด้วยล่ะค่ะ คุณเล็ก

มาฉลองกันดีไหมคะ 555 เปิดขวด...ขวดนม ชงนมให้ลูกต่อไป.....ฮิฮิ

[อั้งเปา]

ลูกคนดตของแอ๊ดชื่อน้องอั้งค่ะ อายุ3.5ปีค่ะ แรกๆที่เริ่มเค้าก็ต่อต้านเหมือนกันค่ะ แอ๊ดโชคดีตรงที่ว่าเค้าเป็นเด็กผู้ชายที่ช่างพูดค่ะ ชอบพูดมากๆ พูดจนเราต้องบอกว่า please leave me alone for a while,ok? เค้ารู้สึกสนุกกับการพูดภาษาอังกฤษค่ะ มันไม่ได้ทำให้เค้าพูดน้อยลงเลย เค้าจะพยายามมากเลยค่ะ why...why...เออwhy...ประมาณว่าแบบอยากรู้ง่ะแต่พูดไม่เป็น แต่ก็มีนะค่ะอารมณ์แบบไม่ทันใจ คิดเป็นภาษาอังกฤษไม่ออกเค้้าก็จะพูดไทย เราก็จะพูดภาษาอังกฤษให้เค้าฟังแล้วให้เค้าพูดตามค่ะ คำไหนไม่ได้เราก็จะบอกเค้าว่า...เออ i also don't know how do we say in English..we'll find out together ok?...เป็นประโยคที่พูดบ่อยมาก จนหลังๆเค้าจะพูดประโยคนี้แทนเราเลยค่ะ มีอยู่วันนึงเค้าก็เอานิทานภาษาไทยมาให้อ่านเราก็บอกเค้าว่า โอ๊ะโอ i am sorry honey,i can't read it..it's Thai story book!!let Papa read it for you...เค้าสวนกลับมาทันทีว่า i am soryy i forget u can't speak Thai anymore!!!แล้วก็เดินไปหาป๊าปาในบัดดล

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

น้องเนยเก่งมากเลย ถ้าคุณแม่ไม่พูด ไทยด้วย เค้าอาจจะพูดแต่ Eng ก็ได้นะคะ

[gail]

ว้าววว ๆๆ น้องเนยเก่งจังเลยค่ะคุณ เล็ก ปลื้ม ๆๆ
จาบอกว่า แอบลอกคำถามที่คุณเล็กถามเอาไว้ทั้งหมดเลยนะคะ อิอิๆๆ

[ศศรส บุญศิริ]

so cool ! ค่ะ ทั้งคุณแม่ และคุณลูก อ่านแล้วยังหายเหนื่อยแทนเลยนะคะ ดีใจค่ะกับพัฒนาการที่ดีมากๆ ของน้องเนย สู้ต่อไปค่ะ

[น้องแพง รักในหลวง]

เก่งทั้งคุณแม่ คุณลูกเลยนะคะ อย่างนี้ต้องเอาเป็นตัวอย่าง (เห็นความขยันของคุณแม่แล้วก็เหมือนมีแรงกระตุ้นให้ตั้งใจสอนน้องแพงต่อไปค่ะ) สู้ๆ นะคะคุณแม่น้องเนย ไม่อยากบอกเลยว่าแอบเอาประโยคสนทนาไปใช้กับน้องแพงเหมือนกันค่ะ

[แม่น้องเนย]

คุณดา แหม..ใช้ประโยคนี้เลยเหรอ "อึ้งและทึ่งในความบ้าบิ่น" อ่านแล้วได้อารมณ์จริงๆอ่ะ

คุณสุภาพรคะ เล็กก็พยายามจะพูดอังกฤษกับเค้าให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ ตอนนี้ก็มีแต่ตอนนอนที่บางครั้งเราต้องอ่านหนังสือนิทานภาษาไทยบ้างค่ะ หรือบางทีเนยพูดภาษาไทยแล้วพูดสลับคำกัน ไม่ได้ความหมาย เราก็ต้องแก้ให้เดี๋ยวนั้นเลยค่ะ รอคุณพ่อไม่ได้หรอกค่ะ จริงไหมคะ กว่าจะกลับมาก็ลืมแล้ว

คุณศศรสคะ ยังไงเข้ามาเล่าพัฒนาการของน้องต่ออีกนะคะ เล็กก็ติดตามอยู่ค่ะ

คุณgail แม่น้องจันทร์เจ้า แม่น้องแพง เชิญจดๆลอกๆตามสบายค่ะ เดี๋ยวต้องได้ใช้แน่นอนค่ะ เล็กดีใจค่ะที่ประโยคที่เราถามเป็นประโยชน์กับคนอื่นบ้าง เพราะได้รับความอนุเคราห์จากคุณอ๊อบ คุณแพท คุณรี คุณsuwasa คุณดาและอีกหลายๆคนที่มาช่วยตอบตลอด