หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

มาละเหวย....ระหกระเหิน...มหากาพย์เฮฮา

5555++++ เดินทางกลับถึงบ้านก็เปิดคอม เข้าห้องขอนแก่น กด f5 จนนิ้วงอกันแล้วล่ะสิคะ พ่อแมน

ยังค่ะ..ยังไม่ได้เขียน ต้องมาตกลงกันก่อนสิ ว่านี่มันกรุ๊ปอะไรกันแน่ ขอประท้วงก่อนเลยนะคะท่านประธาน

กลุ่มขอนแก่น...ครอบครัวคุณแมนและคุณหมอวิจิตร รวมเป็น 2

กลุ่มโคราช....ครอบครัวคุณยุ้ยและคุณทิพย์ ก็รวมเป็น 2

กลุ่มชัยภูมิ ... แม่แมว 1 ครอบครัว

กลุ่มแปดริ้ว...น้องกิ้ม 1 ครอบครัว

กลุ่มสุรินทร์...หมอกอล์ฟ ก็ 1 ครอบครัว

กลุ่มกรุงเทพ...บ้านเนย บ้านลี่ บ้านเพ่ย มันรวมกันเป็น 3 ชัดๆ...ง่ะ ไหงกระทู้นี้มาโผล่ในห้องขอนแก่น แล้วห้องกรุงเทพปายหนายยยยยยย.... (เริ่มต้นก็ออกหมัดแล้วค่ะ)

.......ก่อนอื่นต้องดีใจกับครอบครัวที่ไม่ได้ร่วมระหกระเหินไปกับพวกเราด้วยนะคะ..เพราะทริปการเดินทางครั้งนี้...ทั้งเหนื่อยทั้งเซ็งสุดๆ

เหนื่อย ----------> ที่ต้องหัวเราะกันทั้งวัน

เซ็ง -------------> พ่อแมนคะ ทำไมจัดแค่สองวันเอง

เพราะ...มันสนุกมากกกกกกกกกกกกก

ภาคที่1 ....ทีมกรุงเทพปะทะแปดริ้ว..เดินทางสู่ถนนมิตรภาพ

หลังจากนัดแนะกันเรียบร้อยแล้ว เจ็ดโมงกว่าๆของเช้าวันเสาร์ ทีมกรุงเทพก็เริ่มเคลื่อนขบวนออกจากบ้านใครบ้านมัน ถึงแม้จะไม่มี ว.แดง แต่เราก็มีไอโฟน มือถือ จีพีเอสและกระแสจิตส่งถึงกันตลอดทาง..

วันนี้อากาศดี เดินทางยังไม่ถึง 5 นาที โทรศัพท์สายแรกดังเข้ามา เพ่งดูชื่อคนโทรมา ถึงกับต้องอุทาน "ชิเป๋ง" อุ๊บบบบบบบบบบบบบบบบ....(ขอโต๊ด...ตกใจนิดหน่อยไงคะ)

"สุมนา" โทรมา.......ลี่จะออกเดินทางตามไปถึงที่นัดหมายช้าหน่อยนะคะพี่ เพราะ..บราๆๆๆๆๆ

ไอ้พี่ก็ได้แต่ค่ะ..ค่ะ..ค่ะ...แต่ใจตอนนี้ไม่อยู่กับตัวแล้ว...มองไปที่หน้ากระจกรถ....เปาะแปะ..เตาะแตะ

โอววววววว..ไม่นะ

คิดมาก..คิดเยอะ คิดรกรุงรังไปตลอดทางว่าจะพาเด็กๆไปเที่ยวฟาร์ม บัตรผ่านก็ซื้อแล้ว ถ้าฝนตกจะทำยังไงดี .....จะล้างอาถรรพ์สุมนายังไงดี ฮ่าๆๆ

คิดว่าลี่คงทิ้งระยะห่างในการเดินทางตามพอสมควร ฟ้าเริ้มกระจ่าง...เฮ

ใกล้ถึงที่หมาย..โทรเช็คทุกคนอีกที (ยกเว้นลี่ หุหุ) ครอบครัวเนยใกล้ถึงแล้ว...กิ้มก็จวนละ ส่วนลี่คงมาถึงหลังสุด

ถึงที่หมาย..เก้าโมงเศษๆ แว๊บๆว่ามีใครกระโดดเข้ามา ฟาร์มนี้ปล่อยจิงโจ้ออกมาที่ลานจอดรถด้วยหรือเนี่ย...

ที่แท้เป็นน้องภาจากขอนแก่น ที่เจอกันแบบตัวเป็นๆครั้งแรกก็ทำเอาตกใจ พร้อมคุณหมอวิจิตรที่ดูจะยิ้มอย่างเดียวและสาวน้อยหน้าหวาน น้องเจ้าขา ตัวจริงเธอสวยหวานมากๆ

อ้าว..แล้วนั่นใครล่ะนั่นที่จอดรถตรงข้ามกัน ครอบครัวน้องเนย มาถึงก่อนพี่เล็กน้อย พร้อมเสื้อเด็กสองภาษารุ่นใหม่สีขาวสว่างไสว..แจ่มมากๆ...อิอิ

เฮ้ย....นั่น...ครอบครัวสุมนา อ่ะจ๊าก...มาแล้ว...มาถึงก่อนบ้านเนยอีก เอ่อไหนว่าจะมาช้า ไม่ทราบว่าขี่เครื่องบินเจ๊ทมาหรือไงครับพี่น้อง ลี่มาพร้อมคุณพ่อณัฐและน้องมี่มี่ เป็นคนเดียวที่ไม่ต้องเสียค่าบัตรผ่านประตู...หุหุ..ได้ไงกัน มาด้วยกัน จ่ายด้วยกันสิคะน้อง แชร์ค่ะแชร์

แล้วครอบครัวที่บอกว่าจวนถึงแล้ว..ออกจากบ้านมาตั้งแต่หกโมงไปไหนหว่า...ฮัลโหลกิ้ม...อยู่ไหน..หา..อีก 20 นาทีหรือ โอว (ทราบภายหลังว่าเธอชิลๆกับการขับรถมาก เลยนั่งละมุนละไมจิบวิวข้างทางมาอย่างสบายใจ ฮ่าๆๆดีนะเนี่ย ที่ไม่แวะกินขนมเค๊กข้างทางตามที่บอก)

หิวมากค่ะ ไม่มีครอบครัวไหนทานของหนักมาเลย ทานกันมาแต่สำลีและปุยนุ่น จวนจะได้เวลาเข้าฟาร์ม เลยไปซื้อลูกชิ้นปิ้ง (ไม้ใหญ่มากๆ..แต่อร่อยนิดเดียว) ทันทีที่เงินค่าลูกชิ้นหลุดออกจากกระเป๋า ...หมูไม้ที่อร่อยที่สุดในประเทศไทยก็มาถึง..แถมฟรีด้วย...โอ้ยยยย..เอาสองร้อยของฉันคืนมานะ

คณะของเราฟัดหมูไม้กันอยู่หน้าฟาร์มอย่างไม่เกรงใจใครและไม่ชวนใครกิน ฮ่าๆๆ..ได้แต่แอบส่งสายตาบอกไปว่า อยากกินไม๊ค่ะ อยากกินไปหาซื้อได้นะ ซุปเปอร์หมูไทยจ้า ทั้วราชอาณาจักรเร็วๆนี้

(อย่าลืมจ่ายค่าโฆษณาพี่นะคะกิ้่ม)

Replies to This Discussion

Permalink Reply by Pat on March 2, 2011 at 1:14pm

ดูสิว่าของใครล้ำหน้ากว่ากัน

Permalink Reply by YaYo & JaJa & MamaKim on March 2, 2011 at 1:39pm

อะไรค่ะที่ลำ้ หน้าผาก หรือ พุง????...........

อุ้ย หนูไม่ได้ตั้งใจล้อเลียนผู้ใหญ่....กิ้มขอโทษค่ะ

Permalink Reply by Pat on March 2, 2011 at 2:11pm

คริคริ คิดเอาเอง แพทเปล่านะะะะะ

Permalink Reply by แม่เพ่ยขอแจม on March 2, 2011 at 2:17pm

คนละล้านเรยยยยย

Permalink Reply by แม่เพ่ยขอแจม on March 2, 2011 at 2:18pm

เอ๊ย...พิมพ์ผิดน่ะ..หมายถึงว่าตัดผมมาคนละร้านเลย....จริงๆนะ

Permalink Reply by Pat on March 2, 2011 at 2:19pm

ขออภัย หลุดค่ะหลุด มารยาทหายหมด

Permalink Reply by แม่เพ่ยขอแจม on March 1, 2011 at 1:23pm

ภาค 2 "สมทบทัพใหญ๋...ยึดไร่องุ่น 3"

ระหว่างที่รอไวน์เมคเกอร์และรอชมห้องบ่มไวน์ เฮียแมนก็พาเดินชมไร่องุ่นไปเรื่อยๆ เดินไปพลาง คุยไปพลาง..ตอนนี้ก้ไม่ทราบแล้วค่ะว่าใครคุยอะไรกับใครบ้าง..(ยังงงอยู่ถึงตอนนี้ว่าแล้วตัวเองเดินคุยไปกับใครเหมือนกันค่ะ)

เด็กๆก็มีความสุข..เพราะพ่อแม่เริ่มปล่อยปะละเลย (พี่ก้หนึ่งล่ะ ปล่อยให้แม่เล็กพ่อเนยดูแลให้ สบายยยย)

เดินถือกล้องวีดีโอเก็บภาพไปเรื่อยๆค่ะ แต่กว่าจะได้ดูคงต้องอดใจกันอีกเฮือกใหญ่ๆ เพราะต้องรอพ่อผู้ใหญ่จัดการให้ก่อน....

วนเวียนดมกลิ่นไวน์กันอยู่หน้าห้องบ่มไวน์..เป็นระยะพอสมควร อาโกวเฮียแมนซึ่งเป็นเจ้าของกิจการก็มาถึง...(ขืนอาโกวมาช้ากว่านี้...ไวน์รุ่นนี้คงหมดกลิ่นแน่นอนค่ะ)

อาโกวเล่าเรื่องที่มาที่ไปของที่นี่และเรื่องราวขององุ่นให้เราฟัง...ไม่น่าเชื่อ..ข้อมูลเฮียแมน..เป๊ะมาก !!!! ตอนสอบเพื่อนๆที่ลอกข้อสอบ

เฮียคงผ่านฉลุยเลยสิคะเนี่ย

เสียงใครบางคน..สักคน...ถามว่า..เราจะเข้าไปชมข้างใน (โรงบ่มไวน์) ได้ไม๊ครับ

อาโกวใจดี..บอกได้ค่ะ...

แล้วพวกเราก็เฮโลกันเข้าไป...ดูนั่นดูนี่ สูดกลิ่นไวน์ตุนกันไว้ก่อน ห้องที่ปิดก็ขอให้เปิด...(ความเกรงใจไม่อยู่ค่ะ..ไปเที่ยว)

อาโกวบรรยายไป คุณพ่อทั้งหลายก็ผลัดกันถามไป...เราก็นึกว่าเอ่อเนอะ...ตั้งใจหาความรู้กันดีเนอะ

ชิๆ...ไม่ใช่ค่ะ

แต่ที่ถามๆกันไป...แท้ที่จริงแล้ว..

อยากจะโยงเข้าสู่กับถามสุดท้ายมากกว่า...

เพราะหลังจากคำถามสุดท้าย..พี่ไม่เห็นมีใครถามไรอีกเหรอ...

"เราจะได้ลองชิมไวน์ไม๊ครับ"

ได้ค่ะ

"เฮ......."

ทุกคนเริ่มเร่งฝีเท้าเพื่อไปยังช๊อปชิมไวน์.......โดยเฉพาะพวกพ่อๆทั้งหลาย

ระหว่างทางเดินไปที่ช๊อป...พี่ได้มีโอกาสคุยกับแม่นกของน้องแดนนี่นิดหน่อย...

พี่ ---> คุณนก..น้องแดนนี่หล่อจังเลย ทำยังไงเนี่ย (ในใจก็ประมาณว่า เลี้ยงดูยังไง ทานอะไร นอนกี่โมง)

นก -----> นกไม่ได้ทำค่ะ เฮียแมนเป็นคนทำ

เรียกเสียงกร๊ากกกกกกกกก....ทั้งก๊วนที่เดินอยู่ข้างเคียง คิดกันไปถึงไหนเนี่ย !!!!!

ปล.พี่ไม่ได้คิดนะคะ เพราะพี่ไม่ใช่คนพื้นที่

ที่ไร่กรานมอนเต้ มีต้นไม้สวยๆแปลกๆเยอะมาก..มีบางต้นอาโกวบอกว่าเอามาลง 10 ต้น มันรอดแค่ต้นเดียว เดินกันเพลิน ชมต้นไม้กันเพลิน จนมาหยุดที่หน้าบ้านพักของอาโกว รถสปอร์ตป้ายแดงคันหรู เปิดประทุนได้จอดอยู่หน้าบ้าน ทั้งคณะอดที่จะหยุดดูไม่ได้ แต่แล้วจู่ๆก็มีเฮียแมนกระโดดขึ้นไปนั่ง...ยืนโบกมือดุจดังนางสาวไไทย..(จริงๆแล้วยืนไม่ขึ้น เพราะก้นใหญ่ หุหุ เลยได้แค่ย่อๆ) รถออกไปแล้ว..เฮียแมนก็ไปด้วย...พวกเราได้แต่หวังว่า..คุณลุงท่านจะแยกออกว่าต้องจับเฮียแมนใส่ถังใบไหน...รีไซเคิลได้หรือเปล่า ??? (โทษฐานแอบเท่ห์คนเดียว)

เดินไปที่ช๊อปโดยปราศจากผู้นำ...เข้าไปถึงเด็กๆแยกย้ายกันไปหาของชิม..มีแยมสารพัดรส กับบิสกิตให้จิ้มจุ่ม เพ่ยเพ่ยเป็น1 คนที่ไม่ยอมไปไหนเลย นอกจากยืนอยู่ที่มุมนี้ ส่วนบรรดาแม่ๆ ก็ชิมน้ำองุ่น ดูของช๊อป ในขณะที่ไม่ต้องห่วงพวกพ่อๆเลย..ล้อมอยู่ที่มุมชิมไวน์นั่นเอง

อ่า..เฮียแมนกลับมาแล้ว..มาตอนไหน..แล้วมายังไงเนี่ย ใครเล่าต่อทีค่ะ

มีการเก็บภาพกันนิดหน่อย ซื้อของตังค์หมดละ ท้องก็เริ่มหิวแล้ว เฮียแมนก็จัดการชวนไปที่ห้องอาหารของไร่ทันที

วิวและบรรยากาศสวยมากกกก..เสียดายมดตะนอยเยอะไปหน่อย มันยังแอบมากัดหลังพี่เลย น่าเตะชะมัด แต่ไม่ทันละ เพราะพี่บี้มันเละไปแล้วอ่ะ

ภาพความสวยตรงนี้ คงบรรยายไม่ได้ ต้องให้เห็นภาพเองคะ ลองคิดตามว่าวิวสำหรับที่ที่มีมูลค่าไร่ละสองล้าน..มันน่าจะสวยแค่ไหนเนอะ...ภูเขา..สายน้ำ..และแถวมดแดง

เราจัดที่นั่งกันลงตัวแล้ว รออาหารกันสักพัก

ระหว่างที่รออาหร ทำให้พี่ได้รู้จักคุณทิพย์มากขึ้น...เอ่อ ไม่ได้คุยกับคุณทิพย์หรอกนะคะแต่แอบฟัง..คุณทิพย์คุยกับลูกยีนแล้วก็คุยกับแดนนี่..โอ้ย..ภาษาอังกฤษล้วนๆ...แล้วมาบอกกันได้ว่าทิพย์ไม่เก่งอังกฤษค่ะๆ...ผิดศีลห้าข้อสี่นะทิพย์นะ

คุณทิพย์บอกว่ามากับน้องยีนสองคน...พักที่เดียวกับกลุ่มเฮียแมน..คืนนี้พ่อน้องยีนจะตามมาสมทบ...อืมมมมมมมมม...อ๊ะ......อืมมมมมม

......คิด......

หยุดคิดดีกว่า ฮ่าๆๆ อาหารก็เริ่มทะยอยมาเสริฟ..จานแรก เป็นซุปและสลัดองุ่นให้เลือกทาน...ตามต่อมาด้วยจานหลักซึ่งจะแตกต่างกันไปตามแต่ใครจะเลือก ก่อนจะปิดท้ายด้วยขนมหวาน..เชื่อว่าเดี๋ยวต้องมีภาพดีๆมาให้ดู..ว่าแต่..ใครถ่ายมาบ้างอ่ะ

เฮียแมนเปิดไวน์เลี้ยงพวกเราสองขวด (จริงๆต้องบอกว่าเลี้ยงพวกพ่อๆมากกว่า)

แล้วเฮียแมนก็เดินถือแก้วไวน์ชนกับเขาไปทั่วทุกโต๊ะ ยิ้มกลบเกลื่อนคราบน้ำตา..ค่าไวน์เท่าไหร่วะเนี่ย ฮ่าๆๆๆ

คำพูดดีๆ..เกิดขึ้นกลางวงไวน์ ------> ขอให้เด็กสองภาษาจงเจริญญญญญญญ......ไชโยยยยยยย <--------- by เฮียแมน

Permalink Reply by Pat on March 1, 2011 at 1:30pm

นกไม่ได้ทำค่ะ เฮียแมนเป็นคนทำ

Ok แม่แบบถูกต้อง ออกมาตรงเป๊ะ

Permalink Reply by แม่นกค่ะ on March 2, 2011 at 8:07am