วช.102 รุ่นแรก (แย้ม) --------> Phonics # 1

[แม่เพ่ยขอแจม]

ผ่านไปแล้วกับ วข. Phonics รุ่นที่1 ด้วยความอบอุ่นจากครอบครัวสองภาษาที่ส่วนใหญ่ผ่านการเข้า วช.101 มาแล้ว ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นจึงเชื่อมได้ไม่ยาก  ประมาณว่าพี่เจอหน้าน้องคนไหน ก็พูดได้คำเดียว เอีะเราเคยเจอกันนะ เราเคยคุยกันเนอะ...แต่เอ่อ...น้องรุ่นไหนคะ ชื่อไรคะ ฮ่าๆๆๆ  มั่วนิ่มไปตลอด  แต่ก็นั่นอีกแหล่ะ..ความมั่วไม่เคยปรานีใคร เจอหน้าแม่โทปาส (ภาษาไทยเขียนแบบนี้เปล่าคะ) ดันเปลี่ยนมุข

 

พี่ทัก  ---->  เอ๊ะเราเคยเจอกัน แต่เราไม่เคยคุยกันใช่ไม๊ 

โทปาส ----> คุยค่ะพี่ เรายังถ่ายรูปด้วยกันเลย     ฮ่าๆๆๆๆ....แป่วเลย  แต่เค้าจำหน้าได้จริงๆนะตัวเอง ไข่มุกก็จำได้...พอน้องหลับทีไรพี่ก็เห็นน้องไข่มุกเป็นหนุ่มน้อยหล่อทุกทีเลยสิ  

แม่โทปาสกับพ่อชินมาจากอยุธยา แต่น้องไข่มุกมาจากพ่อชินกับแม่โทปาส...เอ่อ เกี่ยวกันไม๊เนี่ย  ฮ่าๆๆ คราวหน้าเอาโรตีสายไหมมาฝากด้วยน๊าาาาา....ง(ตลกบริโภคตามเคยนะ แม่เพ่ย !!!)

 

วช.คราวนี้ทำให้นึกถึงเมืองระยองฮิขึ้นมาทันทีเลย  เพราะสาวๆเยอะมาก..และพอจับให้เข้ากลุ่มกันได้ ก็ราวกับนกกระจอกแตกรัง ฮ่าๆๆ ไม่เหมือนแม่เลยอ่ะแต่ละคน ราวกับนักศึกษาจบใหม่เพิ่งได้งานทำยังไงยังงั้นเลย ไม่ว่าจะเป็น พริม อุ๊ ตุ๊กตา (เลียนแบบชื่อพี่อีก) ผึ้ง เก้ หน้าใสกันมากๆๆๆๆๆ...คุยก็เก่งมากๆๆๆๆๆ กินก็.....เนอะ เก่งมากๆๆๆๆ อิอิ น้องเล็กสุดในแก๊งค์ที่เพิ่งตั้งกันหมาดๆแต่ทำทีราวกับว่ารู้จักกันมานมนานแก๊งค์นี้ ดูเหมือนจะมีพริมเป็นน้องเล็กสุด พริมเจอใครก็เรียกพี่ไปหมดและบอกว่าพริมเกิด 23 ค่ะ เอ่อ...แต่พริมคะ พริมรู้ตัวไปแล้วใช่ไม๊ (เพราะพี่บอก...แต่ขอบอกอีกครั้ง) ว่าผู้เข้าร่วม วช.ทั้งหมดน่ะ มีีพริมคนเดียวที่รู้จัก มานี มาานะ ปิติและชูใจอ่ะ  พี่ยังไม่รู้จักเลย..จริงๆ

 

จะท้าแข่งอะไรก็ท้าไปเถอะ แต่ยามนี้ห้ามท้าแข่งกินกับแม่จิ๊บของแจ๊กกี้เด็ดขาด...เพราะจิ๊บเธอทานได้เด็ดขาดมาก...หิวก็เร็ว  ใกล้คลอดเต็มทีแล้ว....ขอให้สุขภาพแข็งแรงทั้งคุณแม่และคุณน้องนะคะ (พ่อเอกวัฒน์น่ารักมากกก...คอยดูแลแจ๊กกี้ตลอดและให้แม่จิ๊บนั่งฟัง  พ่อเอกบอกว่าเดี๋ยวคราวหน้าผมจะสมัครมาเรียนมาใหม่..ชอบครับ....วี๊ดดดวิ้ววว รอค่ะคุณพ่อ..จะรอนะคะ

 

คู่นี้ไม่ค่อยได้คุย แต่แอบเห็นคุณพ่อนั่งจดอย่างตั้งใจ แม้ว่าจะนั่งเรียนอยู่หลังห้องก็ตาม แม่กุ๊กกับพ่อวัฒน์...แม้จะนั่งใกล้รังนกกระจอก...แต่ใจก็ไม่หวั่นไหว สู้ๆค่ะ

 

ไม่ได้ควงคู่มากับคุณแม่ แต่มากับคุณเพื่อนแทน คุณพ่อสุรัตน์ เห็นคุณพ่อหน้าตาเคร่งขรึม พี่เลยไม่กล้าเข้าไปแหย่อ่ะ ..กลัวดุ...งแต่ก้แอบเห็นตอนที่ฝึกออกเสียงตัว W เห็นคุณพ่อแอบบ่นเมื่อยปาก...คุณพ่อทั้งหลายเห็นมะ แค่ฝึกออกเสียงแป๊บเดียวก็รู้สึกเมื่อยปากแล้ว  เวลาที่บรรดาแม่ๆบ่น..บ่นกันทั้งวันน่ะ ยิ่งเมื่อเข้าไปใหญ่ ใครว่าเรามีความสุขกับการบ่น...ดังนั้นแล้ว ห้ามบอกว่าผู้หญิงชอบบ่นอีกนะ ฮึ่ม..(บ่นเพราะหน้าที่ค่ะ)

 

[แม่น้องเนย]

จะว่าไป งานนี้ เหมือนเป็นปาร์ตี้ เพราะสนุกสนานเป็นกันเองมาก
เหมือนครอบครัวเดียวกัน อย่างไรอย่างนั้น เนอะ พี่ตต.

ติดใจหมอนุ้ยจริงๆ ดูกี่ที ก็สวยเด้ง น่ามอง น่าคุย อิอิ

[แม่เพ่ยขอแจม]

เราไปเปลี่ยนชื่อกันไม๊อ่ะเล็ก อ๊ะๆ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ ไม่ลองก็ไม่รู้เนอะ

[ยศภัด มีเดช]

ฮา 55555555555 ไม่รู้จัก มานี มานะ ปิติและชูใจ จริงๆเหรอพี่ ตต

[แม่เพ่ยขอแจม]

มะรุจัก...เจงๆๆๆๆ เขาเป็นใครกันหรือคะเอ๋ ฮ่าๆๆ

[nichapat pattanajak]

เสียดายมากคะไม่ได้ไป คราวหน้าขอจองคนแรกเลยนะคะ

[แม่เพ่ยขอแจม]

คนที่จองคนแรก.....มักจะมาถึงงาน..หลังสุด ฮ่าๆๆๆ เดี๋ยวพี่มาร์คชื่อเอาไว้ก่อนเลย พิสูจน์กันว่า...ความเชื่อนี้ยังเป็นจริงอยู่หรือเปล่า