ขอพื้นที่สำหรับคนที่หัวใจสลาย และกำลังท้อแท้หน่อยนะค่ะ

[รุ่งตะวัน]

ได้ข่าวว่าห้องนี้เป็นห้องที่รวมสากกระเบือยันเรือรบสำหรับคนเป็นแม่ ก็เลยอยากขอพื้นที่สักนิดเพื่อระบายและผ่อนคลายความเครียดของแม่ที่หัวใจสลายหมาด ๆ หน่อยนะค่ะ เรื่องก็มีอยู่ว่า เราแต่งงานอยู่กินกับสามีมาประมาณ 10 กว่าปีแล้ว (สามีเป็นคนเจ้าชู้) เคยจับได้เรื่อยว่าเขานอกใจแอบมีคนอื่น แต่เราก็ให้อภัยมาตลอด

เพราะเขาบอกว่าเลือกอยู่กับเรา แล้วเมื่อปีที่แล้ว เราก็ท้อง พอคลอดลูกได้ 3 เดือน ก็จับได้ว่าเขามีผู้หญิงอื่นอีก เท่านั้นยังไม่พอ เวรกรรมที่เกิดมันยังไม่สะใจ ยังให้เราได้รับรู้อีกว่าเขามีลูกด้วยกัน โอ้พระเจ้า แถมยังมีก่อนเราที่เป็นเมียแต่งด้วย ผู้หญิงคนนั้นคลอดตอนเราเพิ่งตั้งท้อง แต่เรามารุ้ตอนคลอดลูกได้ 3 เดือนพอดี (เป็นการจับได้มิใช่เป็นการยอมรับ) เท่านั้นละ น้ำตาแห่งความชอกช้ำ ไหลออกมาไม่บันยะบันยัง เหมือนสมองจะแตก ยิ่งมองหน้าลูกตัวเองแล้ว รู้สึกสงสารมาก ภาวะครอบครัวแตกแยกกำลังจะมาเยือนเราแล้วไอ้ตัวเล็กเอ้ย แต่แล้วความหลาบจำหรือความเข็ดก็ไม่ได้อยู่ในสามัญสำนึกของเราอีกจนได้ ตกลงใจให้อภัยเขาอีกละ เพราะสงสารลูก และเขาก็สัญญาว่าจะเลิกกับผู้หญิงคนนั้น ที่ทำไปเพราะมันพลาด (คงคิดว่าเราเป็นฟายมั้ง) แต่เขาบอกว่ายังไงเขาก็ยังมีสายใยผูกพันธ์กับเด็กคนนั้นอยู่ (ทำเป็นดูดีมีความรับผิดชอบ)ก็คงต้องโทรถามเรื่องลูกบ้าง เราก็ ok นะ ใจปล้ำ อยู่แล้วนี่ ทนมาได้ เป็น 10 ปี แค่นี้ทำไมทนไม่ได้ว่ะ  และแล้วเวลาก็ผ่านไปจนตอนนี้ลูกสาว  9เดือน 24 วัน อยู่ ๆ เราก็ได้รับโทรศัพท์ จากผู้หญิงคนนั้นให้มาเจอ เราก็มาตามนัด ตรงเวลาเป๊ะ และแล้ว พระเจ้าก็ไม่ช่วยกล้วยก็ไม่ได้ทอดหละงานนี้  เขายังคบกันอยู่ แต่ผู้หญิ่ง ไม่ต้องการคบด้วย ผู้ชายเป็นคนไม่ยอมปล่อยเขาไป อะไรกันนี้ ฉันโดนหรอกอีกแล้วรึ และได้รับรู้อะไรหลาย ๆ อย่าง ที่เราไม่รู้  จากผู้หญิงคนนั้น เราไม่รุ้เขาต้องการแกล้งเราหรือว่าอะไร แต่คิดว่าเขาไม่หรอกเรานะ เพราะเราให้เขาต่อโทรศัพท์คุยกันให้เราได้ยิน  และเราก็คุยเองด้วย นั้นแหละ ความลับก็ไม่มีในโลกอีกต่อไป จับได้คาหนังคาเขา เฮ่อเศร้า  แต่ทำไมครั้งนี้ น้ำตาไม่มีสักหยด มันแหกผากเลย สมองไม่สั่งการ คิดอะไรไม่ออก ขี้นรถกลับบ้าน ท่องแต่คำว่ามีสติ มีสติ อย่างเดียวเลย เพราะไม่ท่องกลัวนั่งรถเลยบ้าน จนตอนนี้อยากให้น้ำตาไหลมากเลย มันจะได้ผ่อนคลาย หลังจากร้องไห้แล้ว แต่มันก็ไม่ยอมออก เฮ่อ ตอนนี้ยังคิดอะไรไม่ออกเลย ไม่รุ้จะเอายังงัยดี คงต้องปล่อยให้สมองมันว่างเปล่าไปก่อน  แต่แอบคิดนะว่าคำว่าให้อภัย คงจะไม่มีอีกแล้วละ เพราะขนาดน้ำตายังไม่ยอมไหลเลย

 

ระบายมาตั้งยืดยาว ก็คงทุเราความเครียดได้บ้างแล้วละ ต้องขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับท่านที่เข้ามาอ่านเรื่องไร้สาระของกระทู้นี้ด้วยค่ะ ถ้าเป็นการรบกวน   แต่สาเหตุที่เข้ามาระบายที่หมู่บ้านนี้เพราะผู้คนที่นี่ มีน้ำใจงามทุกคนเลย และมีกำลังใจแบ่งปันให้ไม่รู้จักจบจักสิ้นและจะพยายามตั้งใจสอนลูกให้เป็นเด็กสองภาษาให้ได้ค่ะ สักนิดหน่อยก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเพื่อลูกเลย เพราะอนาครนี้เราคงเป็น Single Mom

[มิ้น]

ชอบมากๆ

[Lalita]

เพื่อนที่สนิทกันมากก็เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้น่ะค่ะ ตอนที่ยังไม่มีลูกเพื่อนเป็นขนาดต้องเข้าโรงบาลบ้ากินยานอนหลับทุกคืน แต่พอมีลูกสามีเค้าก็ยังเป็นแบบเดิม แต่ต่างกันตรงที่ว่า เพื่อนทำใจได้เลิกบ้า เลิกกินยานอนหลับ เพราะต้องให้นมลูก เคยถามเพื่อนว่าทำได้ คิดได้จริงหรอ เค้าตอบกลับมาว่า ตอนนี้ฉันมีดวงใจดวงใหม่แล้ว ส่วนพ่อของลูกจะไปตายที่ไหนก็ไป แล้วเพื่อนก็ไม่สนใจผู้ชายคนนั้นจริง ๆ เชื่อไหมค่ะว่าเค้าเลิกกันไปพักนึงโดยที่เพื่อนไม่มีความสนใจ ร้องไห้ ฟูมฟาย อะไรเลย แต่กลับกัน ตัวผู้ชายเองนั้นแหละที่เป็นฝ่ายร้องไห้ จะเป็นจะตายแทนไม่อยากเลิกกับเมีย อยากอยู่กับลูก สงสัยเจอของจริง เจอของตายดิ้นได้ ตอนนี้เพื่อนยังรอดูพฤติกรรมเค้าอยู่ค่ะ เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ

[Means&Meeya]

เจอและอ่านกระทู้นานแล้วค่ะ ยังไม่ได้มีเวลาเข้ามาตอบเลย
เห็นใจและเข้าใจกับการกระทำของผู้ชายที่ไม่ีมีความรับผิดชอบค่ะ
ถือว่าเราทำกรรมกับเค้าไว้ ชาตินี้เราเลยได้พบได้เจอกับเค้านะคะ
อโหสิกรรมไปเลยค่ะ ไม่ต้องสนใจเค้า เรามีชีวิตอยู่ได้ด้วยลูก ลูกที่มีรอยยิ้ม
และให้ความรักและกำลังใจกับเราเสมอ เมื่อก่อนเค้าก็เป็นคนอื่นค่ะ เราก็ต้องอยู่ให้ได้
น้ำตาอยากไหลก็ร้องมาเถอะค่ะ แล้วต่อไปก็ไม่ต้องแล้ว คนเรามันเคยผูกพันธ์กัน รักกัน
มาทำกันแบบนี้มันไม่ควรอย่างมาก ใจเค้าใจเรา เราคิดและใส่ใจในรายละเอียดเค้าเสมอ
แต่เค้าดันไม่มีคติเอาใจเค้ามาใส่ใจเรา ถือว่าเค้าได้รับกรรมของเค้าไปค่ะ ถ้าเค้าจะดีจะสุขต่อไป
เราอย่าไปคิดค่ะ เป็นคนใหม่ เป็นแม่ที่ดีของลูกเรา ที่จะเติบโตเป็นเด็กดีมีคุณภาพ การที่มีพ่อแล้ว
เป็นสภาพเช่นนี้ แล้วเติบโตมาแบบแย่ๆการไม่มีพ่อก็น่าจะดีกว่ามีอยู่ค่ะ เชื่อว่าลูกเข้าใจและเห็นใจแม่
ที่ต้องปวดใจค่ะ สู้ต่อไปนะคะ คนเรามีปัญหากันทุกคน มันมีทางออกค่ะ แต่เรื่องบางเรื่องมันต้องใช้เวลา
มากน้อยต่างกันไป สู้ๆๆนะคะ เป็นกำลังใจให้

[su]

ขอระบายด้วยคนค่ะ เราก็เป็นคนหนึ่งที่เจอผู้ชายไม่มความรับผิดชอบ เราแต่งงานมา 3 ปี ก็ตัดสินใจมีลูก แฟนเราอายุ 40 แล้ว เราอายุ 33 แฟนเคยมีครอบครัวแล้วแต่เลิกกัน เราเชื่อเค้าทุกอย่าง ตอนแรกเค้าเป็นผู้ชายที่ดีมาก เริ่มปัญหาตอนท้อง แต่เราไม่คิดมากเพราะคิดว่าคนอายุ 40 น่าจ ะมีความคิดมากกว่านี้ พอลูกอายุขวบครึ่ง เค้าก็มาบอกเราว่า ยังไม่เลิกกับเมียเก่า ไปหาและส่งเงินให้ทุกเดือน เราโกรธมาก พยายามทำใจเพราะสงสารลูก อาทิตย์ต่อมา บอกเราว่าต้องไปทำงานต่างจังหวัด 1 อาทิตย์ แต่ที่ใหนได้ ไปแต่งงานกับผู้หญิงอีกคน เป็นเด็กอายุ 20 กว่า ประมาณ PG เหล้า เราสงสารลูกมากที่มีพ่อแบบนี้ และโกรธตัวเองที่ดูคนผิดและยังปล่อยให้ท้อง แต่เค้าบอกว่าผู้หญิงตั้งใจจะจับ เราตัดสินใจใล่เค้าออกจากบ้านเลย ทั้งเมียเก่า และเมียใหม่ บอกตรง ๆ ว่ารับไม่ได้ สงสารลูกมาก เค้าก็โทรมาง้อขอกลับมาเหมือนเดิมแต่เราไม่ให้กลับ ขอเจ็บครั้งเดียวดีกว่าเจ็บตลอดชีวิต ตอนนี้ผ่านมา 6 เดือนแล้ว เราทำใจได้มากแล้ว อยู่กับลูก 2 คน กลัวเค้าจะเป็นเด็กมีปัญหาเหมือนกันเลยพยายามดูแลเค้าให้เต็มที่ เราทำธุรกิจส่วนตัวเลยไม่มีปัญหาเรื่องเวลา
ถ้าเราสามารถเลี้ยงลูกคนเดียวได้ ตัดใจดีกว่า ทุกวันนี้ ไม่ต้องไปคิดว่าเค้าจะไปหาใคร จะโทรหาใคร ดูแลลูกเราดีกว่า
เป็นกำลังใจให้นะคะ เราก็เป็นคนหนึ่งที่เจอผู้ชายไม่มีความรับผิดชอบ !

[มิ้น]

เขาไปแต่งงานเพื่ออะไรกันนี่ ผู้ชายแบบนี้ ! กะเด็ก 20 กว่า โห...พ่อพระชอบเลี้ยงเด็ก

[supawadee]

อ่านแล้วอึ้งไปเลยค่ะ

คุณsuเข้มแข็งมากเลยค่ะ ชื่นชมค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

[แม่น้องเชเป]

คุณ SU เข็มแข็งมาก ๆ คะ ถ้าเป็นเอ๋ไม่รู้จะเข็มแข็งได้แบบนี้หรือเปล่า ขอเป็นกำลังใจให้ SINGLE MOM ทุก ๆ คนคะ (เพราะว่าคุณแม่ของเอ๋ ท่านเองก็เป็น SINGLE MOM เหมือนกันคะ)

[อรนัย รักในหลวง]

พูดไม่ออกเลยค่ะ...ได้แต่เป็นกำลังใจให้เข้มแข็งๆนะค่ะ

[แม่อ้อม กะ น้องฟรุตตี้]

เพื่อเข้ามาเจอกระทู้นี้ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ไม่ต้องคิดมากคิดถึงลูกของเราอย่างเดี่ยวก็พอสู้ต่อไปเพื่อลูกนะคะ

[ขมิ้น กายสิทธิ์]

สวัสดีค่ะคุณรุ่งตะวัน อยากแชร์ประสบการณ์ค่ะ ตอนนี้นิ่มก็เลี้ยงลูกคนเดียว เป็น single mom รู้สึกว่ามันสบายใจกว่ากันมากนะคะที่จะมาอยู่ด้วยกันแล้วต้องมาเสียสุขภาพจิต สู้เจ็บครั้งเดียวแล้วจบไปเลยดีกว่า(นี่จากประสบการณ์นะคะ)
ของนิ่มตอนที่คบกันนิ่มไม่เคยระแวงอะไรเลยไว้ใจตลอด ตอนก่อนมีน้องเขาก็บอกว่าอยากมีลูกกับเรา เราอยู่ด้วยกันโดยที่ยังไม่ได้แต่งงานกันเขาบอกว่าเดี๋ยวคลอดแล้วค่อยแต่ง คือเขาเป็นอิสลาม แต่เราเป็นพุทธ เราก็ไม่อยากเข้าอิสลามเพราะถ้าแต่งก็ต้องเข้าอิสลามอันนี้เข้าใจดี นิ่มก็เลยยังไม่ต้องแต่งก็ได้ วันนึงเขาแนะนำให้รู้จักเพื่อนเขาบอกว่า เพื่อนก็เพื่อน เราก็ไม่สงสัยเลย มาสงสัยก็คือตอนท้องใกล้คลอดซัก 7-8 เดือนนี่เขาไม่มาหาเลยคือเขาให้นิ่มกลับมาอยู่บ้านแม่บอกว่าถ้าอยู่ด้วยกันไม่มีใครดูแล แต่ก็โทรคุยกันตลอดพอใกล้คลอด เราก็บอกว่าเนี่ยจะคลอดแล้วนะ ไม่มาหาหรอเขาก็บอก ติดงาน อ้างติดงานตลอด 2 วันก่อนคลอด เขาหายไปเลยมือถือติดต่อไม่ได้ พอนิ่มคลอดวันที่ 11 กรกฏาคม 2552 อยู่รพ. 5 วัน วันที่ 15 โทรหาเพื่อนเขา ถึงได้รู้ว่าเขาจะแต่งงานเดือนสิงหาคม ความรู้สึกตอนนั้นคือช็อคมากทำอะไรไม่ถูกเลยมันทั้งโกรธ ทั้งแค้น ตัวสั่นกอดลูกร้องไห้ ไม่อายหมอ อายใครทั้งนั้นที่ห้องพักหลังคลอดเป็นห้องรวม มี 4 เตียง แต่หมอกับพยาบาลก็เข้าใจ ให้จิตแพทย์มาคุยด้วยทุกคนที่อยู่ด้วยเข้าใจปลอบใจตลอด พอนิ่มกลับมาบ้าน พวกเพื่อนมาเยี่ยมแล้วรู้เรื่องก็บอกจะพาไปเลยพังงานแต่งมันเลย แต่เราคิดว่าไม่ไปดีกว่า ปล่อยเขาไปเถอะ นิ่มทำใจอยู่กับลูกมองหน้าลูก นอนกอดลูกมีแม่ มีน้องคอยดูแลก็พอทำใจได้ แต่นิ่มก็พาไปเยี่ยมปู่(ปู่ของลูก) คือครอบครัวเขาแยกกันอยู่ ปู่แต่งงานใหม่ เราก็มารู้เรื่องว่ายายของเขาอยากให้แต่งกันเพราะเขาคบกันมานานแล้ว 7-8ปี แล้วเขาก็เป็นอิสลามด้วยกัน ซึ่งก่อนหน้านี้เราไม่รู้เรื่องเลย ปู่ก็พึงมารู้ตอนจะแต่งนี่แหละแต่ปู่ก็ไม่รู้จักผู้หญิงคนนั้นไม่เคยเห็นปู่เคยเจอแต่เรานี่แหละ ปู่ไม่รู้ว่าเราท้องเพราะเขาไม่ได้บอกปู่บอกว่าถ้ารู้เร็วกว่านี้ก็คงไม่ให้แต่งหรอก เราก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้เขาฟังว่าลูกชายเขาทำอะไรกับเราไว้บ้าง
เขาโกหกสารพัด ทุกคำพูดพอมานั่งนึกดูแล้วมันแทบไม่มีความจริงเลย เขาโกหกเรามาตลอด แทบทุกเรื่อง ทั้งๆเราก็ตกลงกันไว้แล้วว่ามีอะไรก็ให้บอกกัน ก่อนที่นิ่มจะมาเจอเขานิ่มก็เลิกกับแฟนซึ่งคบกันมาตั้ง 3 ปีที่เลิกกันเพราะนิสัยไม่ดีชอบโกหก ซึ่งนิ่มก็เล่าให้เขาฟังหมดทุกเรื่อง แล้วเราก็คิดว่าเขาเป็นคนดี เขาสร้างภาพทุกอย่างให้เราเชื่อ โกหกได้อย่างแนบเนียนเรามันโง่เองที่มองไม่เห็น
นิ่มก็รู้จักผู้หญิงคนนั้น ก็เลยโทรไปหาเล่าเรื่องให้ฟังว่าเขามีลูกแล้วเล่าทุกอย่าง เล่าตอนอยู่ด้วยกัน แต่ฝ่ายผู้ชายกลับโกหก ว่าเคยมีอะไรกับเราแค่ครั้งเดียวทั้งที่อยู่ด้วยกันมาเป็นปีๆ ฝ่ายหญิงก็เชื่อ เราก็ไม่รู้จะพูดยังไง
พอเวลาผ่านไป นิ่มได้เลี้ยงลูก ทำงานบ้านอะไรไป อ่านหนังสือ มันก็ช่วยทำให้ใจเราเย็นลง
นิ่มเคยอ่านเจอในหนังสือ ว่าคนเราเมื่อเวลาที่ใครทำไม่ดีกับเรา เราจะเลือกคิดและทำ
- ไม่ให้อภัย และ ไม่ลืม คือเราจะโกรธแค้นอยู่ตลอดคอยหาทางแก้แค้นเสมอและไม่มีวันลืมในสิ่งที่เขาทำกับเรา
- ไม่ให้อภัย แต่ ลืม คือพอเวลาผ่านไปเราก็จะค่อยๆลืมมันไปเพราะมีหลายสิ่งหลายอย่างให้ทำแต่พอนึกขึ้นมาก็จะโกรธแค้นขึ้นมาอีก
- ให้อภัย และลืม คือ พวกที่เจ็บแล้วไม่รู้จักจะจำ เราให้อภัยเขา และปล่อยให้เขากลับมาทำร้ายจิตเราอีกโดยที่เราเองก็ยินยอม
- ให้อภัย แต่ไม่ลืม คือ เราให้อภัยเขา อโหสิให้แต่เราต้องไม่ลืมว่าเขาเคยทำอะไรไว้กับเราบ้างและก็ไม่ให้เขามาทำกับเราซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ตั้งแต่ตอนนั้นที่กลับมาอยู่บ้านก็ปีกว่าจนลูกโตป่านนี้ยังไม่เห็นหน้าพ่อเลย แต่ก็มีโทรมาเมื่อตอนเดือนเมษายน โทรมาตลอดทุกวันคงคิดว่าเรายอมคืนดี โทรมาตื้อ โทรมาเพื่อจะมาหาลูกแล้วบอกว่าจะกลับมาอยู่กับเราจะให้เรา เป็นเมียรอง
เราบอกว่าเพื่ออะไร เราอยู่โดยที่ไม่มีคุณเราก็อยู่ได้ ตอนที่เราต้องการคุณที่สุดคุณไม่เคยอยู่ ตอนนี้เราไม่ต้องการใครแล้ว ไม่ต้องกลับมาไม่ต้องเจอกันอีกชาตินี้ ถือว่าเราไม่เคยรู้จักกัน เราให้อภัยแต่เราไม่มีวันลืม ในสิ่งที่คุณทำ
เราอยู่กับครอบครัวของเราเรามีความสุข ตอนนี้ลูกก็ใช้นามสกุลของนิ่ม เป็นเด็กร่าเริงแจ่มใส นิ่มก็จะสอนให้เขารู้ทุกสิ่งที่เขาอยากรู้
และจะไม่ปิดบังเขาเรื่องพ่อ จะสอนให้เขาเข้มแข็ง ถ้ามีคนมาล้อ ต้องไม่อายหรือกลัวใครๆว่าเราไม่มีพ่อ
เพราะเรื่องแบบนี้ไม่ใชมีเราคนเดียวที่เจอ มีคนเป็นแสนล้านคนบนโลกนี้ที่เป็นและมันเคยเกิดขึ้นแล้วไม่ใช่พึ่งมาเกิดกับเรา

เราสามารถอยู่ได้อย่างมีความสุขในสิ่งที่เราเลือก นิ่มไม่เสียใจเลยที่เลือกแบบนี้อยู่กับลูกเลี้ยงลูกให้ดีที่สุด นั่นคือหน้าที่ของแม่
เหมือนที่แม่เลี้ยงเรามาอย่างดี ตอนที่มีเรื่องนี้แม่นิ่มเสียใจมากแต่แม่ไม่ว่านิ่มแม้แต่คำเดียว มีแต่คำปลอบโยน นี่คือสิ่งที่แม่มีให้เสมอ
คุณรุ่งถ้าอ่านแล้วก็ลองคิดดูนะคะอาจจะมีคนอื่นที่แย่กว่านิ่ม แย่กว่าคุณอีกถ้าคุณมีทางเลือกลองทางที่ดีสำหรับคุณกับลูกนะคะ
อย่าทนกับสิ่งที่ไม่มีความหมายเลยคะ
แรกๆมันอาจจะเจ็บปวดจนเกินจะรับไหว แต่พอวันนึงคุณทำใจได้ แล้วคุณหันกลับมามองคุณจะรู้สึกว่าเรื่องมันเล็กน้อยมาก
ยังไงทุกคนที่นี่ก็เป็นกำลังใจให้เสมอ นะคะ
จะแนะนำหนังชุดให้กำลังใจ ของ วินทร์ เลียววาริน รวมบทความให้กำลังใจ เป็นเพื่อนในยามเหงา เศร้าและรู้สึกว่าโลกนี้ไม่น่าอยู่
ชุดนี้ ทั้งหมด 4 เล่ม รอยเท้าเล็กๆ ของเราเอง, ความฝันโง่ๆ, เบื้องบนยังมีแสงดาว, พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตก
หาซื้ออ่านได้ตาม ร้านหนังสือทั่วไป ไม่ได้ค่าโฆษณานะ แต่เห็นว่าดีเลยอยากให้อ่านค่ะ สู้สู้ ต่อไปนะคะ คุณรุ่งตะวัน

[น้อง supreme]

คิดได้อย่างคุณนิ่มก็ลอยลำแล้วค่ะ ขืนตัดเขาไม่ขาดชีวิตก็จมกับทุกข์ไปตลอด หันกลับมามองตอนนี้มีความสุขมากกว่ากันเยอะใช่ไหมล่ะคะ

[กันติทัต จรัสบุษราคัม(มิกซ์)]

อยู่เพื่อลูกนะครับ วันข้างหน้าก็จะเป็นวันของเรา ชีวิตของผมก็เคยเจอนะครับ(พ่อไปมีคนอื่น) แม่ผมอดทนมากๆ เลี้ยงดูลูกจนโต ตอนนี้ผมก็กินดีมีสุข มีครอบครัวที่อบอุ่น น้องสาวก็อยู่เมืองนอกมีงานการที่ดี เป็นกำลังใจให้นะครับ