เด็กสองภาษาจำเป็นต้องเข้าโรงเรียนแบบสองภาษาหรือไม่?

[พ่อน้องแอ๊นท์]

พอดีว่าผมอยู่บ้านนอกครับ รายได้น้อยคิดว่าไม่พอส่งลูกเรียนโรงเรียนแบบ English Program แน่ๆ (ค่าเทอมน่าจะประมาณปีละแสน ไม่รวมค่ากินอยู่ ค่าเดินทาง ฯลฯ)

เด็กสองภาษาที่เรา (กำลัง) สร้างขึ้นมาจะมีปัญหาไหมครับ ถ้าเราไม่ได้ส่งเค้าเรียนโรงเรียนที่ใช้สองภาษา?

ตอนนี้กำลังสับสนอย่างมาก แฟนบอกว่าเลิกคุยกะลูกเป็นภาษาอังกฤษได้แล้ว ทำใจซะ เดี๋ยวเราส่งลูกเรียนโรงเรียนเทศบาลแถวบ้านละกัน (เรียนฟรี 15 ปีอีกตะหาก)

ผมก็ว่าจะทำใจขอลาออกจากเครือข่ายเด็กสองภาษาพ่อแม่สร้างได้แล้วล่ะครับ

[Pat]

อย่าเลิกเลยค่ะ เข้าใจถึงความจำเป็นที่ไม่สามารถส่งลูกเข้าโรงเรียนที่มี English Program แต่ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเลิกสอนลูกที่บ้านนี่ค่ะ อย่างน้อนเด็กจะได้มีพื้นฐานภาษาอังกฤษ จากที่บ้าน ไม่ทราบเหมือนกันว่ามีความจำเป็นแค่ไหนในการที่จะต้องส่งลูกเข้าโรงเรียนแบบนั้น แต่โรงเรียนแรกของลูกคือที่บ้าน ครูคนแรกของลูกคือพ่อและแม่ จริงอยู่ว่าน้องเค้าอาจจะไม่ได้นำไปใช้ นำไปพูดในโรงเรียนเวลาเค้าโตขึ้น แต่คุณพ่อเชื่อเถอะค่ะว่าสิ่งที่คุณพ่อพยายามสอนลูกไปในตอนนี้ ลูกได้ติดตัวนำไปใช้ในอนาคตแน่ๆ น้องเค้าจะมีพื้นฐานภาษาอังกฤษดีกว่าเด็กคนอื่นๆที่คุณพ่อคุณแม่ไม่ได้สอนเค้าเลยตอนที่เค้ายังเล็กอยู่ เรียนเทศบาลแถวบ้านก็เก่งภาษาอังกฤษได้นี่ค่ะ

[aree]

ใช่แล้วค่ะ อย่าเพิ่งถอดใจสิคะ เรียนรร.วัดแต่เก่งภาษา Eng ก็ไม่เลวนะคะ อย่างน้อยลูกก็ได้พื้นฐานที่ดีติดตัวไปตลอดค่ะ

[หม่ามี้พี่กาตาร์&น้องลาเต้]

ขอแสดงความเห็นด้วยคนคะ อย่ายกเลิกความตั้งใจที่จะให้ลูกเป็นเด็กสองภาษาเลยนะคะ ถึงแม้ว่าเรียนที่ไหนก็ตาม ถ้าเราก็ฝึกฝนการใช้อย่างสม่ำเสมอเช่นการคุยกับคนในครอบครัว อย่างน้อยก็เป็นพื้นฐานการเรียนที่ดีให้กับลูกคะ เมื่อลูกชอบเค้าก็จะทำได้ดีส่งให้การเรียนในระดับที่สูงขึ้นได้ผลดีคะ

[Ju (Jui Jui's mommy)]

จากประสบการณ์ที่หลานชายเรียน EP มานะคะ

เด็กสองภาษาจะไม่มีปัญหาในการเรียนโรงเรียนสองภาษา หรือโรงเรียนไทย ถ้าที่บ้านพูดภาษาที่สอง
แต่เด็กที่เรียนสองภาษาแล้วที่บ้านพูดไทยอย่างเดียวมีปัญหาเยอะมาก คือเรียนแล้วไม่สัมฤทธิ์ผลค่ะ เรียนแล้วพูดไม่ได้เยอะนะคะ

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ทำเพื่อลูกค่ะ ไม่ยากหากเราพยายาม ท้อได้แต่อย่าถอยค๊า

[อรนัย รักในหลวง]

คุณพ่อน้องแอ๊นท์ค่ะ ลูกๆดิชั้นก็ไม่ได้เรียนร.ร.สองภาษาค่ะ เรียนร.ร.ธรรมดาเหมือนกัน
แต่ดิชั้นก็เชื่อในแนวคิดที่ว่า "เด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้" ของคุณพงษ์ระพีค่ะ
เมื่อไหร่ท้อ หรือ เหนื่อยก็เข้ามาหาแนวร่วมในเวปนี้นะค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ:)

[ผู้ใหญ่บิ๊ก]

แนวความคิดการสร้างเด็กสองภาษาของผม ไม่ได้หมายความว่าเด็กจะต้องพูดภาษาที่สองคล่องเป็นน้ำไหลไฟดับ พ่อแม่เลือกเป้าหมายได้ครับ ขึ้นอยู่กับเงื่อนไขแต่ละครอบครัว ถ้าเงื่อนไขไม่อำนวย เอาแค่ให้เด็กรู้สึกคุ้นเคยกับการเรียนภาษาที่สองอย่างธรรมาชาติ เข้าใจและพูดพื้นฐานได้ระดับหนึ่ง ก็โอเคแล้วครับ

อย่าลืมนะครับ ครูสอนภาษาที่ดีที่สุด ในแนวความคิดเรียนแบบธรรมชาติ คือพ่อแม่ ไม่ใช่ ฝรั่ง

อย่าเพิ่งท้อ อย่างเพิ่งเลิก ให้ค่อยๆทำ ไม่ต้องเร่ง

[Beekim]

อย่าเพิ่งท้อนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้อีกคน....คุณพ่อทำต่อไปเถอะคะ สักวันสิ่งที่คุณพ่อทำจะส่งผลดีในระยะยาวให้กับน้อง...ดิฉันเชื่อคะว่า อย่างน้อยที่สุด น้องจะเป็นคนที่กล้าและไม่กลัวกับภาษาอังกฤษ ซึ่งเด็กต่างจังหวัดบางคนจะประสบปัญหาข้อนี้ อีกอย่างจะเรียนที่ไหน..ไม่แต่ต่างหรอกคะ หากคุณครูผู้สอนไม่เอาใจใส่และขาดการอบรมอย่างดี.....คุณพ่อสู้ๆ นะคะ

[cheer]

สิงที่เราทำไม่ได้ทำร้ายลูก ไม่ได้เสียตังค์ เป็นแต่ประโยชน์ ทำไปเถอะค่ะ ไม่เรียนสองภาษา ใช่ว่าจะไม่เก่งภาษาอังกฤษซะหน่อย สมัยเราเป็นเด็กประเทศไทยก็ไม่ค่อยมีโรงเรียนสองภาษาซะหน่อย คุณพ่อเองก็ไม่ได้เรียนสองภาษาเหมือนกันยังสอนลูกได้เลย เชื่อว่าในนี้ยังมีอีกหลายคนที่อยู่ในสถานการณืเดียวกับคุณพ่อ สู้ สู้ค่ะ เต็มที่ของเรา ไม่ต้องเปรียบกับใคร สู้สู้

[พ่อน้องแอ๊นท์]

ก่อนอื่นต้องขอบคุณทุกกำลังใจครับ พ่อน้องแอ๊นท์ได้รับทุกกำลังใจและซาบซึ้งใจมากๆ ครับ

มีเรื่องเล่าให้ฟังครับ

วันที่ตัดสินใจเลิกคุยกะลูกเป็นภาษาอังกฤษ ก็ทักเค้าเป็นภาษาไทยครับ เช่น น้องแอ๊นท์ ว่าไงลูก? ว่าไงคะ?

เค้าก็มองหน้าผมครับ มองแบบจ้องตาไม่กะพริบ มองแบบงงๆ

ผมเลยทักใหม่ว่า "Hello Andy! How are you?" เหมือนที่เคยทักเค้าตอนเช้าๆ เวลาเค้าตื่น (ทักแบบนี้มาประมาณเกือบๆ เดือนครับ)

ปรากฏว่าน้องแอ๊นท์ยิ้มให้พ่อครับ!

ผมเลยตัดสินใจว่าจะไม่เลิกเป็นพ่อที่พูดภาษาอังกฤษแล้ว ยังไงซะก็เหมือนที่พี่ๆเพื่อนๆ น้องๆ ในนี้บอกไว้ (รวมทั้งคุณพ่อน้องเพ่ยๆ ด้วย) แหละครับว่าอย่างน้อยที่สุดเค้าก็ได้พื้นฐานภาษาที่พ่อสอนให้ติดตัวไป

ขออนุญาตกลับมาเป็นครอบครัวเครือข่ายเด็กสองภาษาพ่อแม่สร้างได้อีกครั้งนะครับ!!

[Pat]

ยินดีต้อนรับ และจะขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ

[พลอยชมพู]

พ่อน้องแอ๊น พยายามต่อไปนะคะ ตอนนี้ยินดีด้วยที่คุณมีกำลังใจสู้เพื่อลูก

ดิฉันขอยกตัวอย่างครอบครัวของดิฉันนะคะ เราอยู่ประเทศเยอรมนี สามีเป็นคนเยอรมันพูดเยอรมันกับลูก
ซึ่งก็เหมือนปรกติเช่นครอบครัวอื่นๆ ในเยอรมนี

ส่วนดิฉันสอนภาษาไทยให้ลูก แล้วลูกก็ไปเรียนโรงเรียนเยอรมัน เหมือนเด็กเยอรมันทั่วไป ไม่ได้ไปเรียน
โรงเรียนอินเตอร์ หรือโรงเรียนสองภาษา

ชีวิตนอกบ้านของลูกก็เหมือนเด็กคนอื่นๆ ที่พูดเยอรมัน แต่เวลาลูกกลับมาบ้าน ที่นี่แหละที่เขาจะไม่เหมือนเด็กอื่นๆ
เขาต้องพูดไทยกับแม่ พอดีดิฉันทำงานส่วนตัวอยู่บ้านจึงมีเวลาอยู่กับลูกมาก เรามีเวลาให้กันและกันมาก
ภาษาไทยของลูกจึงพัฒนาและแน่นมาก

ดิฉันเป็นต้นแบบที่แข็งแกร่งทางภาษาไทยให้ลูก แม้จะอยู่แต่ในบ้านก็ตาม แต่ลูกจะมีการพัฒนาไปเรื่อยๆ
จนสุดท้ายเขาจะพัฒนาเทียบเท่ากับต้นแบบ แต่ทั้งนี้ดิฉันต้องมีผู้ช่วยเช่นสื่อการเรียน เช่น ภาพยนต์ไทย
การ์ตูนไทย, เพลงไทย เข้ามาเสริม ให้เขาได้รู้คำศํพท์ที่กว้างและลึกยิ่งขึ้น

ดิฉันไม่กังวลใดๆ ที่ให้ลูกเรียนโรงเรียนธรรมดา เพราะดิฉันคิดว่า "บ้าน" คือสถานที่สำคัญที่สุดในชีวิต
ของคนในช่วงวัยเด็กที่จะได้เรียนรู้ทุกๆ อย่าง ภาษา, มารยาท, ความประพฤติ ฯลฯ ทุกอย่างเริ่มจากที่ "บ้าน"
พ่อแม่ คือครูที่ดีที่สุดของลูกค่ะ อย่ากังวลเลยนะคะ

[Pom]

สู้ต่อไปครับ ตอนนี้ผมรู้แต่ว่า ถ้าผมไม่ทำ ผมคงต้องมารู้สึกเสียใจภายหลังแน่ๆ สู้ครับ