ซึ้งใจแม่เพ่ย

[พ่อน้องKen]

วันนี้มาเปิด mail พบข้อความของแม่เพ่ย(พี่ตุ๊กตา) อ่านแล้วดีใจ+ซึ้งใจ(น้ำตาซึม55) ที่แสดงความคิดถึงและถามไถ่ทุกข์สุขมาถึงครอบครัวผม
ผมไม่ได้หายไปไหนนะครับ...พี่ตุ๊กตา..ผมก็ยังแวะเวียนเข้ามาดู ติดตามความเคลื่อนไหวของที่นี่เป็นประจำ มา(แอบ)ดูว่าแม่ๆคุยอะไรกัน เม้าอะไรกัน! มาเอาความรู้ มาเอากำลังใจกลับไปอยู่เสมอหละครับ แล้วก็ยังคิดถึง พี่บิ๊ก พี่ตุ๊กตา น้องเพ่ยเพ่ย พี่ๆน้องๆหลานๆ ทุกครอบครัวที่นี่เสมอ ที่เคยทัก เคยคุย เคยให้กำลังใจกันเป็นประจำ รวมทั้งยังอดอิจฉาไม่ได้ที่เห็นพ่อๆแม่ๆพาลูกไปเวิร์กช็อปฯกัน สักวันผมต้องพาครอบครัวผมไปแน่ครับ

แล้ว 3 เดือนมานี้ผมหายไปไหน
เมื่อเดือนกันยายน น้องเคนไม่สบายเป็นไข้สูง ไอ เจ็บคอ หลอดลมอักเสบต่อเนื่อง ก็หาหมอเข้าออก รพ.กันทั้งเดือนเลยครับ น้องเคนเป็นเด็กที่กินยายาก..กกมาก...มากกก ขนาดคุณพยาบาล ที่ รพ. ยังเอาไม่ค่อยอยู่เลย ป้อนยาทีทรมานมากๆ ช่วงที่ไม่สบายก็เลยทำให้ผมต้องกลับไปพูดไทยกับน้องเคน อีกทั้งน้องเคนก็ยังพูดไทยไม่ค่อยได้ จะพูด/สื่อสารแต่ภาษาอังกฤษเป็นคำๆซะส่วนใหญ่(พูด 2-3 คำก็มีบ้างไม่มาก) ผมก็เลยตัดสินใจ ต้องสอนซ่อมภาษาไทยให้น้องเคนก่อนครับ หยุดพูดอังกฤษไปก่อน แต่ผมก็ยังให้ดู cd ฟังเพลง ภาษาอังกฤษอยู่นะครับ ถึง ตอนนี้ก็อายุ 2.4 ขวบ ก็พูดสื่อสารได้มากขึ้น แต่ผมยังไม่พอใจ ถ้าน้องเคนพูดไทยได้พอสมควรแล้ว ผมก็จะกลับมาพูดอังกฤษกับน้องเคนแน่นอนครับ แต่คงต้องเริ่มแบบ OTOL ก่อนแล้วค่อยไปที่ OPOL

สรุปแล้วผมพูดอังกฤษกับน้องเคนมาประมาณ 4 เดือน(พ.ค.-ส.ค.52) น้องเคนก็ได้ภาษา ได้คำศัพท์ ฟังคำสั่ง คำถามได้เข้าใจครับ แต่แกเป็นเด็กพูดช้า ผมก็เลยต้องกระตุ้นมากขึ้นและพูดไทยไปก่อนครับ
ขอบคุณพี่ตุ๊กตา และเพื่อนๆที่คิดถึงผมและครอบครัวครับ..แล้วผมจะแวะเข้ามาคุยทักทายแม่ๆทุกท่านอีกนะคร้าบ....

คิดถึงทุกๆคนครับ

[Pat]

[แม่น้องกุน & น้องญาญ่า รักในหลวง]

คุณแพท ภาพนี้ทำเอาน้ำตาไหลตามเลย
ขอเป็นกำลังใจให้คะ ขอให้น้องเคนแข็งแรงหายไวๆนะคะ

[พ่อน้องKen]

อย่างนี้ก็น้ำท่วมแล้วครับ คุณแพท ่แค่่ซึมๆก็พอครับ

[อรนัย รักในหลวง]

คุณพ่อน้องเคน
เมื่อไหร่ว่างกลับมาใหม่นะค่ะ

[Bless's Dad]

ถึงจะยังไม่รู้จัก แต่ก็เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ ๆ

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

ปลื้มค่ะ

[แม่เพ่ยขอแจม]

ขอบคุณนะคะคุณพ่อน้องเคน ที่กรุณาตั้งกระทู้ให้แบบนี้เลย ทำเอาเดินไม่เป็นเลยนะเนี่ยดีใจค่ะที่ได้ทราบว่าพ่อน้องเคนไม่ได้ทิ้งพวกเราไปไหนแต่ยังคงแวะเวียนมาเยี่ยมเยือนอย่างเงียบๆ ตลอดเวลาที่ผ่านมาพ่อน้องเคนคือกำลังสำคัญคนหนึ่งเลยนะคะที่คอยให้กำลังใจหลายๆครอบครัวให้ก้าวข้ามความท้อถอย..เมื่อหายไปนานๆก็รู้สึกเหมือนหมู่บ้านของเราขาดองค์ประกอบที่สำคัญไป....มาวันนี้ได้รับทราบสารทุกข์สุขดิบของพ่อน้องเคนแล้วก็รู้สึกดีใจที่ได้ทราบข่าวคราว จะน้อยใจอยู่บ้างก็ตรงที่ในยามที่เราทุกข์พ่อน้องเคนก็มาร่วมประคองความรู้สึกให้คลายทุกข์ แต่ในยามที่พ่อน้องเคนทุกข์และกังวล..กลับไม่ยอมมาให้เราร่วมประคองความรู้สึกบ้างสิคะ (น่าตีจริงๆ)
ดีใจที่น้องเคนสุขภาพแข็งแรงแล้ว..และจะขอภาวนาให้เด็กๆในหมู่บ้านเราทุกๆคนมีสุขภาพที่แข็งแรง..ท่ามกลางความรักของครอบครัวค่ะ

อยากบอกว่า..หมู่บ้านของพวกเรามีบ่อน้ำอยู่สองบ่อ บ่อหนึ่งเรียกว่าบ่อแห่งน้ำใจที่มีน้ำใจแห่งความเอื้ออาทรจากทั่วสารทิศหลั่งไหลมารวมกัน อีกบ่อหนึ่งคือบ่อแห่งมิตรภาพและไมตรี ที่เปี่ยมล้นไปด้วยความรักและห่วงใยต่อกันและกัน ซึ่งนับวันบ่อน้ำทั้งสองจะยิ่งขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ...เดินกันดีๆระวังตกลงไปในบ่อนะคะ ^_^

[พ่อน้องKen]

ผมจะเดินตกบ่อคนแรก ก็เพราะแม่เพ่ย นี่ละครับ
ซึ้งจนน้ำตาท่วมท้นแบบคุณแพท แล้วนะนี่

ขอบคุณคุณแม่คุณพ่อทุกท่านนะครับที่ให้กำลังใจและเป็นห่วงกัน

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

พ่อๆหลายท่านที่ได้เข้ามาในนี้ ทุกท่านน่ารักจริงค่ะ ไม่งั้นคงไม่แอบมาเยี่ยมใน web นี้แน่

[แม่อ้อกะน้องคุง]

ถึงไม่รู้จักกันแต่ก็เป็นกำลังใจให้นะคะ แล้วมาเริ่มกันใหม่ได้เนอะ

[อรดา พงศ์สุธนะ]

เป็นกำลังใจให้นะคะ ใ้ห้น้องหายไวๆค่ะ.......พร้อมและแข็่งแรงดีก็ค่อยลุยต่อนะคะ

[แม่สมาร์ท]

ก็คิดอยู่เหมือนกันนะค่ะว่าคุณพ่อน้องเคนพักหลังนี้หายไป...คิดว่าคงติดธุระสำคัญมากๆ เลยไม่ค่อยได้เข้ามา พออ่านที่คุณพ่อน้องเคนเล่าให้ฟังแล้วรู้สึกซึ้งใจจังเลย เข้ากับบรรยากาศวันพ่อพอดี...ขอให้น้องเคนแข็งแรงทั้งร่ายกายและภาษานะค่ะ คุณพ่อจะได้กลับมาใช้ภาษาอังกฤษพูดคุยกับน้องไวไว...เป็นกำลังใจให้นะค่ะ