เก็บตก workshop หมายเลข 5

[แม่เพ่ยขอแจม]

ผ่านไปแล้วค่ะกับ workshop หมายเลข 5 ...ต้องรีบกลับมาเปิดคอมรวบรวมพลังเขียนเล่าเรื่องราว..ก่อนที่ความทรงจำจะละลายหายไปอย่างรวดเร็ว....ก็บอกแล้วว่าแม่เพ่ยของแท้..ต้องขี้ลืม !!!
บรรยากาศการ workshop วันนี้จะแตกต่างจาก 4 ครั้งที่ผ่านมาราวกับว่าเราได้ทะลุผ่านไปอีกมิติหนึ่ง..มิติที่มีแต่ความสงบ...นิ่ง ด้วยเหตุผลใหญ่ 2 ประการ คือเหตุผลใหญ่ข้อแรก คุณบิ๊กได้เอาเครื่องเล่นซีดีไปเปิดให้เด็กๆดูในห้องส่วนตัวของเด็กๆ ดังนั้นในโซนของการบรรยายจึงไม่มีเสียงเจี้ยวจ๊าวของเด็กๆ และเหตุผลใหญ่ข้อที่สอง ซึ่งใหญ่กว่าข้อแรกมากๆ..คือขาเม้าท์สตัวแม่ไม่มาค่ะ 5555....ทั้งน้องอ๊อบและน้องเล็กแม่น้องเนย...คงมีเพียงคุณแม่ที่น่ารักอย่างน้องเก๋...ที่มาเป็นกำลังใจให้พี่ (โอว..น้องรัก ) นั่นพิสูจน์ได้ว่า เก๋ไม่ใช่ตัวก่อเสียง 5555...แซวเล่นนา เพราะต้นกล้าไม่สบาย. น้องอ๊อบเลยมาแจมไม่ได้และน้องเนยเดินทางไปเยี่ยมญาติค่ะ แต่ทั้งสองก็ส่งกำลังใจมาตามคลื่นสัญญาณโทรศัพท์ ขอบคุณทั้งสามครอบครัวค่ะ


เปิดตัวครอบครัวแรกวันนี้ทำเอาพี่ทึ่งและอึ้ง....ครอบครัวน้องปิ๊บค่ะ ครอบครัวนี้คุณแม่มาคนเดียว..ลูกก็หล่อแม่ก็สวย..แต่ความทึ่งมิได้หยุดเพียงแค่ตรงนี้...เพราะน้องปิ๊บมีพี่เลี้ยงเดินตามถือชามข้าวตั้ง 3 คนไม่รวมคุณแม่..โอ้วว๊าว..และพี่ก็ไม่สงสัยหรอกค่ะว่าคุณแม่คนสวยจะพูดภาษาอังกฤษกับน้องหรือเปล่า..เพราะพี่เลี้ยงยังสปี๊กอิงลิชกับน้องเลยอ่ะ

ครอบครัวน้องบิวตี้...ตากลมคิ้วเข้มสวยสมชื่อ ตอนที่คุณบิ๊กขอยืมตัวเด็กเพื่อพรีเซ้นท์ คุณแม่ก็จะร้องว่า น้องบิวมาช่วยแม่ทำมาหากินหน่อยเร็ว...น้องบิวฟังแล้ว..ก็เดินจากไปยังห้องการ์ตูน 555 คุณแม่ได้แต่บ่นว่าไม่ช่วยแม่ทำมาหากินเร้ยยย...น้องบิวคงอยากบอกว่า คุณแม่ขา..แค่คุณพ่อหาคนเดียว..แบงค์ก็ไม่รับฝากแล้วนะคะ ^_^ คุณบิ๊กบอกว่าคุณพ่อน้องบิวเป็นคุณหมอใหญ่ใจดี (ตัวใหญ่จริงๆค่ะ) สละเวลาเดินทางมาจากอุทัยธานี..ขอบคุณนะคะ

น้องเอินเอิน..อายุ 3 ขวบกว่าๆ..แต่น้องตัวใหญ่มาก..น้องเอินเอินชอบเดินตามเพ่ยเพ่ย แม่น้องเอินบอกว่าเพราะน้องเอินอยากเล่นกับเพ่ย..แต่เพ่ยดุอ่ะค่ะ..น้องเอินเลยได้แต่มอง..แต่เป็นสาวน้อยที่นิ่งมากๆเลยนะเนี่ย..ไม่ซนเลย..คอนเฟิร์มค่ะ

แต่คนนี้สิเรากล้าคอนเฟิร์มเหมือนกัน..พลังเยอะจริงน้องฮาเล่ย์ หนักจนยกแทบไม่ไหว จนคุณแม่น้องอดหัวเราะไม่ได้ที่พี่บังอาจใจกล้าบ้าบิ่นไปอุ้มน้อง (เล่นเอาหลังเคล็ด..แม่น้องเนยขา ขอเคาท์เตอร์เพลน 1 หลอดด่วนที่สุดค่ะ)แล้วหนุ่มจอมพลังคนนี้ก็ชอบวิ่งไล่น้องพูมสุดๆ ทำให้เราได้ยินเสียงน้องพูมลูกแม่เก๋เป็นระยะๆว่า โน..โน..

หว่าหวา..จิ้มลิ้มเหมือนตุ๊กตาสมชื่อค่ะ เสียดายที่ไม่ได้ร่วมที่ workshop 4 เพราะคงจะเข้าแก๊งค์น้องนุ้ยกับน้องเปิ้ลได้เป็นอย่างดี วัยใกล้เคียงกัน..จ้ำม้ำเหมือนกัน ยิ้มง่ายอารมณ์ดีก็เหมือนกันอีก..เวลาที่แม่ของน้องหว่าหว่าบอกหม่ำๆ..น้องจะทำปากและเสียงแจ๊บๆ..รู้แล้วจ้าว่าหนูอยากหม่ำเป็นที่สุด
เอาล่ะสิความจำใกล้หมดแล้ว..ลุ้นๆกันหน่อยค่ะว่าจะต่อไปได้ถึงไหนล่ะเนี่ย

น้องวินมิลล์ลูกแม่ปอยก็ใช่ย่อย หนุ่มน้อยคนนี้ยิ้มง่ายอารมณ์ดีพ่ออุ้มทีแม่อุ้มที...แต่นอกเรื่องหน่อยค่ะ เพราะคุณแม่ปอยขาสวยมั่กๆ..ยาวจนคิดว่าถ้าวิ่งไม่ไวอย่าท้าให้เตะเชียว...หนีไม่ทันแน่ๆค่ะ ^_^

น้องต้นน้ำหลับนาน..จนเราไม่ค่อยได้คุยกันเลยค่ะ เสียดายยยยยเห็นแต่คุณแม่อุ้มพาดบ่าไว้ตลอดเลย

ขอบคุณคุณแม่น้องอะตอมค่ะ เราเจอกันที่ประตูทางออกซึ่งงานเลิกแล้ว แต่แม่น้องเพิ่งจะมา..ทั้งๆที่รู้ว่างานเลิกแล้วก็ยังมา..(มาเอารถน่ะ 555) นัดหน้าขอเชิญคุณแม่น้องอะตอมกับคุณแม่น้องปิ๊บ..สอบซ่อมด้วยนะคะ แต่เพราะเป็นการสอบซ่อม..ต้องนั่งพื้นรวมกับพวกขาเม้าท์สนะคะ 555 เชิญนะคะ ติดต่อหลังไมค์ได้เลยนะคะ

พี่ไม่รู้ว่าครั้งนี้ครอบครัวที่มาร่วมงานเคยรู้จักกันมาก่อนหรือเปล่า แต่พี่เห็นแม่น้องฮาเล่ย์เอื้ออาทรน้องวินมิลล์..ประทับใจค่ะ ที่น้องเขาเอาห่อขนมที่ตกพื้นเข้าปากตามประสาเด็กๆแต่แม่น้องฮาเล่ย์เห็นเลยหยิบมาเช็ดๆๆก่อนแล้วส่งให้เล่นใหม่
ก่อนกลับบ้าน บางครอบครัวก้บ๊ายบายกล่าวสวัสดีราวกับคนคุ้นเคย
ถ้าความสัมพันธ์ที่เห็นเริ่มต้นจากที่นี่..ที่หมู่บ้านแห่งนี้...โอว..ขนลุกยิ่งกว่าดูหนังผีอีกนะคะเนี่ย
อยากให้เรารักกันไปนานๆๆๆ...ขอบคุณทุกๆครอบครัวที่ร่วมสร้างสรรค์ค่ะ

ปล.น้องบุหลันคะ ที่เขียนถึงพี่ในกระทู้คุยกันตามจังหวะฯ พี่ตอบตรงนี้เลยนะคะเพราะคิดว่าน้องต้องเข้ามาอ่านแน่ๆ เพราะครอบครัวน้องเป็นหนึ่งในแรงบันดาลใจที่ทำให้พี่เขียนกระทู้นั้นขึ้นมาด้วยค่ะ ขอบคุณเช่นกันค่ะเพราะพี่เห็นทั้งน้องและคุณพ่อน้องบุหลันร่วมใจเดินไปด้วยกันไงคะ และพี่ก็เห็นน้องคุยกับลูก..พี่เชื่อว่าไม่นานเกินรอค่ะ..พี่รอดูคลิปบุหลันอยู่นะคะ เจ้าสาวน้อยตาโต

[JJ Samui]

บรรยากาศยังสนุกเหมือนเดิมเลยนะคะ คุณตุ๊กตา
ตั้งแต่กลับมาจากกรุงเทพๆ ครั้งก่อนแจงก็หายไปเลยค่ะ ไม่รู้ยังจะจำเราได้รึเปล่านะเนี่ย ถ้าจำไม่ได้จะติดสินบนด้วยการส่งกะละแมไปฝาก อิอิ ยุ่งๆๆๆๆๆ มั่กๆๆๆๆ ค่ะ ปัญหาร้อยแปดมะรุมนะตุ้ม
ไม่มีโอกาสเข้ามาดูเลย เริ่มมีเวลาแล้วจะกลับมาเป็นแฟนพันธุ์แท้เหมือนเดิมนะคะ
จุ๊บๆๆๆ

[แม่เพ่ยขอแจม]

ใครคะเนี่ยจำไม่ได้ๆๆๆ..ต้องเอากาละแมมาทวนความจำ 555....เงียบหายไปนานเลยนะคะน้องแจง..ลูกหมูเป็นอย่างไรบ้างคะ สบายดีป่าว ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนเด็กเทพเป็นหวัดกันทั่วหน้า แล้วเด้กใต้ล่ะ..ส่งเสียงหน่อยค่า
วันนี้ตอนตีหนึ่งเราจะนั่งดูฝนดาวตกกันแล้วจะส่งผ่านความคิดถึงไปให้นะคะ เอ้ารอรับจ้า

[อรนัย รักในหลวง]

จำไม่ได้ๆ จำได้แต่กะละแมอร่อย กินทีเดียวหมดถุงเลย หุหุหุ

[แม่เพ่ยขอแจม]

ดูเหมือนว่าเราสองคน..ตะกละเนอะอ๊อบเนอะ

[อรนัย รักในหลวง]

[แม่น้องเรอิ-เลอา-ลูค]

พี่ตุ๊กตา..ถ้าเครื่องบินมี ก็นั่งไปแล้วล่ะค่ะ แต่ที่ชุมพรเนี่ย เครื่องบินยังไม่มีเลยค่ะ กันดารสุดๆ (เคยมี แต่เจ๊ง เพราะบางทีมีผู้โดยสารคนเดียว) เรื่องกลัวสามี ไม่ได้กลัวค่ะ แต่แค่เกรงจายยยย..หุหุ (เหมือนพี่ตุ๊กนั่นแหละ ใช่ม๊า)
น้องอ๊อบ..ขอส่งกำลังใจให้ต้นกล้าหายป่วยเร็วๆด้วยคนนะคะ

[พ่อลูกปิ่น]

ท่าทางจะเป็น workshop ที่เงียบมากๆเเน่เลยครับ :) พี่ตุ๊กตาเล่าได้เห็นภาพน้องเเต่ละคนเลยครับ มีโอกาสคงได้ไปร่วมอีก

[แม่เพ่ยขอแจม]

สงบมากค่ะ คุณพ่อน้องปิ่น ...หากมีโอกาสเชิญแวะมาเยี่ยมเยือนกันนะคะ