เว็บทั้งหมดจะย้ายไปที่ www.2pasa.com แล้วนะครับ ตามไปที่นั่นได้เลย
^_^
ไม่ควรพลาดจ้ะ !!!
+++ เรื่องราวความรักซึ้งๆ ของสามีภรรยาคู่นี้ +++
ภรรยาเคยเป็นนักเรียนดนตรี มาแต่งงานกับสามีซึ่งเป็นชาวนามาจากบ้านนอก ทั้งสองคนแต่งงานมา 10 ปี ชีวิตยากจน สามีขายของตามถนน
สามีอยากให้ภรรยาซึ่งฝันอยากจะมีโอกาสได้ร้องเพลงบนเวที ได้ทำตามฝันของเธอ ทั้งสองจึงสมัครมารายการนี้
ตอนแรก ทั้งสองคนตั้งใจแสดง “เต้นหัวหอม Onion Dance” แสดงจนกรรรมการกดให้เลิกแสดง กรรมการตั้งข้อสังเกตว่า ภรรยามีความสามารถทางดนตรีมากทีเดียว
กรรมการถามสามี : ทำไม คุณถึงไม่ให้ภรรยาแสดงเอง ?
สามี : ผมกลัวเธอจะโดนรังแก ผมเลยแต่งตัวเป็นมนุษย์แมงมุงปกป้องเธอ
กรรมการทุกคนบอกว่า “พวกเราจะช่วยกันดูแลเธอ”
สามี : ภรรยาช่วยผมขายของมา 10 ปี เธอเสียสละเพื่อผมมากทีเดียว ผมรู้สึกผิดกับเธอมาก ตอนนั้น เธอเป็นเลขาของกลุ่มที่มหาวิทยาลัย เราตกลงใจแต่งงานกัน ทางครอบครัวไม่เห็นด้วย เราจึงกลับบ้านที่บ้านนอก และไม่ได้จัดงานแต่งงานใดๆ
กรรมการหญิง : ในตอนนั้น ทางบ้านของภรรยาคุณคงจะแทบเป็นบ้าเลยใช่ไหม เพราะถ้าเป็นฉันเป็นแม่ คงไม่อนุญาตแน่นอน
ภรรยา : ก่อนที่เราจะแต่งงานกัน พ่อแม่ของฉันร้องไห้ จนไม่น้ำตาจะไหลออกมาอีกแล้ว
กรรมการหญิง : คุณบอกฉันได้ไหมว่า ทำไมคุณถึงยอมแต่งงานกับผู้ชายคนนี้ ทั้งที่รู้ว่าเขามีฐานะเช่นนี้ อะไรที่ทำให้คุณใช้ชีวิตและต่อสู้เคียงข้างเขามาตลอด 10 ปี?
ภรรยา : เขาเป็นเพื่อนชายคนแรกของฉัน ถึงจะหาเงินไม่เก่ง แต่เขาเป็นคนขยันทำมาหากิน ในเมื่อเราทั้ง 2 คน มีวาสนาได้ใช้ชีวิตร่วมกันแล้ว ฉันจะพยายามนำพาความรักของเราไปจนถึงที่สุด
กรรมการชาย (2) : ต่อไปนี้ ผมจะถามคาถามที่สำคัญมาก ซึ่งทั้งผมและคนดูทุกคนต่างเป็นห่วงพวกคุณ และการตัดสินใจครั้งนี้ ก็มีผลต่อการตัดสินของกรรมการด้วยเช่นกัน “คุณยินดีที่จะแสดงคนเดียวไหม” “เพื่อการแสดงครั้งนี้ คุณทั้งสองคนต้องแยกกัน”
คุณยินดีให้ภรรยาของคุณแสดงคนเดียวไหม เพื่อที่คุณจะได้ตอบแทนในสิ่งที่เธอยอมเสียสละทุกอย่างให้คุณ และเธอจะมีโอกาสที่จะแสดงศักยภาพที่แท้จริงของเธอให้พวกเราได้ชื่นชม คุณไม่สามารถที่อยู่ดูแลเธอบนเวทีแห่งนี้ได้อีกต่อไป คุณยินดีไหม ?
สามี : ยินดีครับ
กรรมการหญิง : ถ้าเช่นนั้น คุณกรุณายืนอยู่ข้างๆ เวทีด้วยค่ะ ฉันไม่แน่ใจว่า คุณจะร้องเพลงเมื่อสักครู่ที่ร้องอีกไหม แต่ตอนนี้ ขอให้คุณร้องเพลงที่คุณอยากร้องน่าจะดีกว่า โอกาสเป็นของคุณแล้ว !
..... ภรรยาร้องเพลงใหม่อีกครั้ง ....
กรรมการหญิง : ไฮ่ยจวิน (ชือ่สามี) คุณกำลังคิดอะไรอยู่ คุณทำให้ฉันร้องไห้แล้ว คุณกำลังคิดอะไรอยู่
สามี : ผมรู้สึกว่า ภรรยาของผม ครั้งหนึ่งเธอเคยเป็นถึงนางพญาหงส์ แต่กลับมาแต่งงานอยู่กับคนจนอย่างผม
กรรมการหญิง : ไฮ่ยจวิน (ชื่อสามี) ฉันคิดว่า ภรรยาคุณรักคุณมาก เสียงเพลงที่เธอร้องออกมามันเต็มไปความรู้สึกที่ท่วมท้น การที่เธอสามารถร้องเพลงได้เช่นนี้ นั่นหมายถึงเธอต้องมีชีวิตที่มีความสุขมากทีเดียว เพราะเธอได้แต่งงานกับคนที่ทำให้เธอมีความเข้มแข็งในจิตใจอย่างมาก และเธอมีเสียงที่ไพเราะที่หาตัวจับยากทีเดียว ฉันต้องการบอกว่า "การที่ผู้หญิงคนหนึ่งรักผู้ชายสักคน มีเพียงเงื่อนไขเดียวเท่านั้น ซึ่งไม่เกี่ยวกับเงินทอง ภูมิหลัง หรือการศึกษา แต่เพราะ เธอตกหลุมรักผู้ชายคนนั้นแล้ว .... “เธอรักคุณ”
กรรมการชาย(1) : สี่เหย่ว (ภรรยา) เธอเป็นผู้หญิงที่น่าทึ่งมาก ไม่ว่าจะนานแค่ไหน เธอไม่เคยละทิ้งความฝันของตัวเอง นี่คือคุณลักษณะของเธอที่หาได้ยากจริงๆ ผมให้คุณ “ผ่าน”
กรรมการชาย (2) : เพราะคุณยอมลามือ ยอมให้ภรรยาแสดง ผมให้เธอ “ผ่าน” เช่นกัน
กรรมการหญิง: ฉันรู้สึกว่า ไฮ่ยจวิน (สามี) มีอะไรหลายอย่างที่อยากจะแก้ตัวให้สี่เหย่ว (ภรรยา) คุณอยากบอกอะไรกับภรรยาคุณไหม ครั้งนี้จะเป็นโอกาสสุดท้ายที่คุณจะบอกเธอ เพราะคราวหน้า คุณไม่สามารถอยู่บนเวทีนี้ได้แล้ว แน่นอนว่า ครั้งหน้า คุณไม่สามารถมาแสดงอย่างที่คุณแสดงในครั้งนี้ได้ มา...มา...มา ทั้งสองคนยืนชิดๆ กันหน่อย หันหน้าเข้าหากัน............... “คุณผ่านค่ะ”
ภรรยา: “ ในเมื่อเราทั้ง 2 คน มีวาสนาได้ใช้ชีวิตร่วมกันแล้ว ฉันจะพยายามนำพาความรักของเราไปจนถึงที่สุด “
สามี: “ ขอแค่เธอสู้ต่อไป ผมจะอยู่เคียงข้างค่อยสนับสนุนเธอตลอดไป ผมจะสนับสนุนเธอจนถึงรอบสุดท้าย ทำให้เธอมีชื่อเสียง และสมหวังในความฝัน “
ขออภัยหากเนื้อหาการแปลมีตกหล่น หรือมีผิดเพี้ยน
ฝากแก้ไขต่อด้วยเลยนะจ้ะ ^_^
ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆ จากเวปนี้จ้ะ ^_^
http://www.pasajeen.com/?s=%E0%B8%84%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%9B+%E0...
ติดตามข่าวสารเพิ่มเติมได้ที่นี่จ้ะ
http://www.facebook.com/pages/Chinese-Mama-Shopping/110917409042598
Tags:
อ่านแล้วซึ้งมากเลยคะ
ดูแล้วอินมากๆ น้ำตาไหลเลยค่ะ
พี่ดูกี่ที ก็ร้องไห้เหมือนกัน ซึ้งทีเดียว ^^
น้ำตาไหลเลยค่ะ
ขอแชร์คลิปและคำแปลทั้งหมดนะคะ
ได้ข้อคิดมากๆ
© 2024 Created by ผู้ใหญ่บิ๊ก. Powered by