คุณพ่อ/คุณแม่จริงจังกับการใช้ภาษาอังกฤษกับลูกมากแค่ไหนคะ

[Maew_Muay]

สวัสดีค่ะทุกท่าน หมวยชอบแนวคิดเด็ก 2 ภาษามากๆ เพราะเห็นตัวอย่างมาแล้ว อย่างป่ะป๊ากับม่ะม้าของหมวยเค้าพูดภาษาจีนได้ หรืออย่างแฟนหมวยเค้าพูดภาษาส่วยได้ (ภาษาท้องถิ่นในบางอำเภอของจังหวัดสุรินทร์) เพราะพ่อแม่ของเค้าใช้ภาษาที่ 2 กับลูกทุกวัน หมวยก็ตั้งใจว่าจะสอนภาษาอังกฤษกับลูกตามแนวคิดนี้เหมือนกัน

ตอนนี้เจ้ากราสใกล้ 6 เดือนแล้วค่ะ หมวยเป็นคุณแม่ full time ค่ะ แต่ยังคงอาศัยอยู่กับอากงอาม่า (ป่ะป๊ากับม่ะม้าของหมวย) ส่วนแฟนจะออกไปทำงานที่ร้านของเค้า กลับบ้านมาเย็นๆ หรือค่ำๆ แล้วเค้าก็เป็นคนพูดไม่ค่อยเก่งค่ะ เล่นจ๊ะจ๋ากับลูกยังไม่เป็นเลยค่ะ หน้าที่เลี้ยงลูกเป็นของหมวยล้วนๆ เลยค่ะ อาม่าไม่ได้มาช่วยดูแลหลาน แต่ท่านจะดูแลเรื่องอาหารการกินของหมวย คอยจัดหากับข้าวกับปลาให้ หมวยมีปัญหาอย่างนี้ค่ะ
 

เนื่องจากหมวยต้องเป็นคนรับหน้าที่ฝึกสอนลูก รวมทั้งใช้ภาษาอังกฤษกับลูก ในขณะที่อีกไม่นานลูกก็จะเริ่มพูดได้แล้ว ใจจริงหมวยอยากจะฝึกให้ลูกพูดภาษาไทยด้วย เช่น "อาม่าจ๋า, ย่าจ๋า, ปู่จ๋า, ธุจ้า, หนูชื่อน้องกราสค่ะ......บลาห์ บลาห์ บลาห์ ตามประสาที่เรามักเห็นพ่อแม่เค้าสอนเบบี๋พูดน่ะค่ะ คำถาม คือ หมวยควรจะสอนเค้ายังไงคะ หมายถึง ต้องเลือกช่วงเวลาไหมคะ หรือนึกอยากจะพูดก็พูดขึ้นมา เช่น ตอนอุ้มลูกไปหาอาม่า แล้วบอกลูกว่า "เรียกม่าจ๋าซิลูก ม่าจ๋า ม่าจ๋า" 


ส่วนปัญหาที่สอง คือ เวลาไปข้างนอก หมวยไม่กล้าใช้ภาษาอังกฤษกับลูกต่อหน้าคนอื่น ไม่ใช่กลัวพูดผิดนะคะ แต่หมวยเป็นคนคิดมาก ออกแนวแคร์สื่อน่ะค่ะ เวลาพาลูกไปเดินตลาด ไปหาปู่หาย่า หรือญาติผู้ใหญ่ พูดตรงๆ ก็คือเค้าการศึกษาไม่สูงเท่าไหร่น่ะค่ะ เวลาอุ้มลูก แล้วมีคนมาคุยกับลูก ถามลูก (จริงๆ เค้าก็ถามแม่นั่นแหละค่ะ เพราะลูกยังพูดไม่ได้) เช่น "หนูชื่อไรคะ" หมวยก็จะไม่กล้าพูดกับลูกเป็นภาษาอังกฤษ แบบว่า "She asked your name. Tell her your name is Grassy" หมวยกลัวเค้าคิดว่า จะมากระแดะพูดภาษาอังกฤษทำไม เหมือนไปดูถูกเค้าน่ะค่ะ หมวยก็เลยต้องตอบเป็นภาษาไทยไปน่ะค่ะ

เชื่อว่าหลายๆ ท่านเคยผ่านจุดนี้กันมาแล้ว หมวยเลยอยากขอคำแนะนำ หรือช่วยมาแชร์ประสบการณ์กันหน่อยก็ได้ค่ะ 

[Maew_Muay]

ขอบคุณค่ะคุณผึ้ง รู้สึกมีความกล้า(หาญ)และกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ

[แม่น้องแบมบู]

เห็นด้วยกับทุกท่านเลยค่ะ อย่างคุณหมายเก่งอยู่แล้วแล้วลูกยังเล็ก น้องคงไม่ต่อต้าน (ฮฺฮิ) พูดไปเรื่อย ๆ ถึงตอนน้องเริ่มพูดได้ คงคล่องทั้งสองภาษาแน่ ๆ ค่ะ  ส่วนตัวเองไม่อายค่ะ แต่ลูกอาย (8 ขวบ เพี่งเริ่มสอนค่ะ) บอกแม่เบา ๆ หน่อย อย่างเช่นไปห้าง ซื้อของ พยายามทำความเข้าใจกับลูกอยู่ค่ะ ให้กำลังใจ ทำให้รู้ว่าคนอื่นไม่ได้ว่าเรานะ เค้าชื่นชมต่างหาก

[Maew_Muay]

ขอบคุณคุณแม่มากๆ เลยค่ะ ทำให้มีกำลังใจขึ้นอีกเยอะ

ที่จริงตอนแรกหมวยเข้ามาในเว็บนี้เพื่อจะเข้ามาตั้งกระทู้นี่นะคะ แต่ไปแวะเข้าห้อง English Club ซะก่อน จึงทำให้รู้สึกประทับใจและทราบซึ้งในความรักลูกของคุณพ่อคุณแม่ที่มีความพยายามบากบั่นเพื่อลูก หมั่นเข้ามาตั้งคำถามและช่วยกันตอบ ทั้งๆ ที่คุณพ่อคุณแม่จะนอนตีพุงอยู่บ้านแล้วปล่อยให้เป็นหน้าที่ของครูผู้สอนก็ได้ หมวยเห็นแล้วรู้สึกตื้นตันแทนลูกๆ ของทุกๆ ท่านเลยล่ะค่ะ

ส่วนเรื่องภาษาอังกฤษของหมวย อย่างที่บอกค่ะ ไม่ได้เก่งอะไร แค่พอสื่อสารได้ หมวยยังไม่รู้อะไรต่อมิอะไรอีกตั้งมากมาย ได้เพื่อนๆ ในห้องเข้ามาช่วยถามช่วยตอบ เ้อ้อ....รอยหยักในสมองเราเพิ่มขึ้นอีกเยอะ 

[แม่มิ้นมาย]

กด like ให้คุณสายปัญญา  self อ่ะ

[แม่น้องเอย]

ยินดีที่ได้รู้ัจร้า เหมือนคุ้นๆว่าคุณหมวยมาตอบในกระทู้ของเกตเลย น้องพึ่ง 7 เดือน เริ่มมีไฟหลังจากอ่านหนังสือจบ 2 เล่ม เล่ม 3 กำลังศึกษาเรื่องออกเสียง ว่าจะไปเข้าสัมมนา phonic ของผู้ใหญ่บิ็๊๊๊กอยู่เหมือนกัน เราอยู่ศรีราชา ชลบุรีจร้า

พึ่งเริ่มได้อาทิตย์เดียว ตกลงกับแฟนว่า เกตจะพูดภาษาอังกฤษ เข้าเว็บ 2 ภาษาทู้กวัน หาประโยคเกี่ยวกับชีวิตประจำวันไปพูดกับน้อง เกตเป็นคุณแม่ทำงานแบบ full time ค่ะ ออกเช้ากลับหัวค่ำ ปู่กับย่าเลี้ยง ก็ใ้ห้เว้าภาษาอีสานไป หัวค่ำคิวแม่กับพ่อที่จะพูดเป็นภาษาอังกฤษ ตะแรกก็กังวลใจเหมือนกัน ว่าจะเริ่มอย่างไร เขียนเมล์ไปตามผู้ใหญ่บิ๊กได้คำตอบว่าให้เริ่มเป็นคำศัพท์ก่อน เน้นให้เสียงถูก

แต่ยังไม่เคยพูดกับน้องตอนอยู่นอกบ้าน แรกๆก็เขินปู่กับย่าเหมือนกัน พยายามทำให้เราเป็นธรรมชาตินะค่ะ จะได้ไม่ประเหม่าเวลาออกข้างนอก

[Maew_Muay]

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ดีใจมีเพื่อนคุยด้วยแล้ว ลูกอายุไล่เลี่ยกัน ฮ่าๆๆ

คุยกันใน FB ได้นะคะ [e-mail]