หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

I'm not silly!!!!!!!!!!

Daddy!!! I'm not silly!!!!! คำพูดของสาวน้อยวัย 2.10 ขวบ...
ทำเอาพ่อของเค้าขำ...กร๊ากกกกกกกกกกกกก!!!!! ขึ้นมาทันที 555

เรื่องมันก็มีอยู่ว่า....

เมื่อวานตอนอาหารค่ำ พวกเราสามคนพ่อแม่ลูก นั่งทานข้าวกันที่โต๊ะญี่ปุ่น ณ.บ้านแห่งความสุข^^"
(.....อันที่จริงก็บ้านของตัวเองแหล่ะ บรรยายซะ...555)

ทานอาหารกันปกติ โดยจะเปิดช่องรายการ Play House Disney(UBC77) ของคุณลูก
โดยเด็กโข่ง(พ่อกับแม่) ต้องดูไปด้วย =="

ลูกสาวสุดสวยทานอาหารเหมือนปกติ แต่หนนี้..... เราต้องป้อนลูก เพราะคุณลูกไม่ยอมทานเอง
ชีบอกว่า.... Mommy!!! I love you.. Can you feed me,PLS Soup, it's too hot...

ป้อนก็ป้อน...แต่มันก็ร้อนจริงๆ...

ป้อนไป สังเกตุลูกไป สังเกตุทั้งแม่และพ่อ....ว่าทำไมลูกสาว เหมือนหุ่นยนต์
อ้าปากรอเราป้อน แต่ตาจ้องอยู่หน้าจอทีวี ^^"

.....แม่เลยต้องเอ่ยว่า...Angel!!!! Are you finish your food???
ลูกสาวตอบโดยไม่มองหน้าแม่มานเล้ย..... Yeb!!! I'm finish...I dont want to eat soup!!! Mommy

นู๋ไม่อยากกินซุป ก็ไม่ต้องกิน อิ่มแล้วก็หยุด...
และแล้ว ของว่าก็มา เป็นของโปรดของพ่อเค้า....ของโปรดทีว่าก็คือ ซาลาเปาทอด จิ้มด้วยสังขยา...

ลูกสาวตัวดีก็ขอกินด้วย... May i have some Daddy's sweetty(เป็นคำของลูกสาวเอง ^^"),PLS!!!
แหม๋คนเป็นพ่อจะห้ามลูกไม่ให้กินได้เหรอ ก็ต้องตอบว่า.... Sure!!! You can have it.

พอมาถึงตอนนี้ ลูกสา่วหยิบกินเอง แต่ตาไม่มองที่ถ้วยสังขยา(ใบเท่าถ้วยซุ๊ปเล็ก)
พ่อเค้าหมั่นใส้ เลยคิดแกล้งลูก...พอดีมีถ้วยสังขยา กับ ถ้วยซุ๊ป ใบเท่ากัน...

พ่อเค้าเลยคิดจะให้ลูกจิ้มในน้ำซุ๊ปแทนที่จะให้ลูกจิ้มในถ้วยสังขยา...เอาตอนลูกเผลอ...

พอได้ที...พ่อเค้าก็ทำเป็นเลื่อนถ้วยซุ๊ปแทนถ้วยสังขยา โดยไม่ให้ลูกเห็น
เพราะลูกจ้องมองแต่จอทีวี...

คราวนี้แหล่ะ....55555
เสียง Angel ก็ดังขึ้นมาว่า...Daddy!!!! I'm not silly!!!!! แล้วก็จ้องมองหน้าพ่อเค้าสักพัก ก่อนที่จะหันสายตาตัวเองไปที่หน้าจอทีวีอีกครั้ง....

พ่อเค้าหัวเราะจ๊ากเลย...ถามลูกว่า.. said to me again!!!!
ลูกสาวตอบทันควันว่า...I'm not silly!!!!

5555555555555555555 เด็กวัย 2.10 ย้อนพ่อด้วยคำแบบนี้เป็นด้วย 5555555555555555555555

ปล...หัวเราะวันละนิด จิตแจ่มใส

ปล.2 เรื่องเล็กๆน้อยๆ ดันเล่าซะยาว 555