Baby sign ; ซายน์ ที่ทำให้หัวใจแม่เจ็บปวด

[แม่ขวัญข้าว]

15 ก.ย. 53 ขณะนั่งทำงานอยู่ที่ทำงาน ย่าขวัญข้าวโทรศัพท์มาจากบ้าน บอกว่า ขวัญข้าวมีไข้ จู่ๆก็ไข้ขึ้น 38.2 องศาเซลเซียส แม่บอกย่าไปว่า ก็เอายาลดไข้ให้กินไปก่อนเดี๋ยวเลิกงานแล้วจะไปดู วางสายไป แต่ในใจกังวลอยู่ว่าตั้งแต่เกิดมาจน 11 เดือนลูกไม่เคยป่วย แล้วเกิดอะไรขึ้น อีก 10 นาที ปู่โทรมาบอกว่า ตอนนี้ไข้ขึ้นเป็น 39 แล้ว (แค่ 10 นาทีเอง) วันนั้นหลังเลิกงานกลับบ้าน ลูกไข้จริงๆ แต่ยังเล่นได้อยู่ เวลาไข้ลงเค้าจะเล่นเป็นปกติ กินข้าวได้ กินนมได้ ความกังวลลดไปนิดนึง ลูกคงเป็นไข้เหมือนเด็กทั่วไป

16 ก.ย. 53 วันนี้ไข้สูงอีก กินยาลดไข้ทุก 4 ชม. อาบนำอุ่นทุก 1 ชม. ก็ช่วยได้บ้างเล็กน้อย นมยังกินได้ แต่ไม่ยอมกินข้าว เพราะเริ่มมีอาเจียน ไม่เป็นไรเพราะนมเป็นอาหารหลัก นำมูกก็ไม่มี อาการไม่เหมือนไข้หวัด คงไม่ใช่ไข้หวัด 2009 หรอก แต่ที่น่าเป็นห่วงไม่แพ้กันคือ ไข้เลือดออก เอาละสิ ถ้าไข้ไม่ลง คงต้องได้ไปเจาะเลือด เจ็บตัวอีกแล้ว ช่วงเย็นระยะเวลาไข้ขึ้นเริ่มยาวนาน ลูกเริ่ม ซึมลง และงอแง บอกพ่อเค้าว่าซื้อที่แปะหน้าผาก (Kool fever)มาให้ลูกหน่อย พ่อเค้าถามว่าซื้อมาเพื่ออะไร แทนคำตอบว่า เพื่อลดไข้ คือ...ดีกว่าไม่ทำอะไรให้ลูกเลย นึกถึงแม่ๆคนอื่นในทันทีเลยว่าทำเพื่อลูกบางทีไม่ต้องมีเหตุผล ใช้แค่ความรู้สึกจริง (ตัวเองเป็นพยาบาล อะไรที่ห้ามแม่คนอื่นทำ พอถึงคราวลูกตัวเองป่วยทำมันซะทุกอย่างที่ห้ามคนอื่นเลย)

17 ก.ย. 53 วันนี้เป็นวันที่แย่ที่สุดในความรู้สึกของคนเป็นแม่ ลูกกินอะไรไม่ได้เลยนอกจาก นำและยา นำลายไหลตลอดเวลา เหมือนคนเจ็บปาก นมก็ไม่กิน งอแงตลอด นอนกลางวันก็หลับแป๊บเดียว

ในห้วงของความคิดที่เค้าอยากจะบอกอะไรบางอย่างกับแม่ เค้าทำซายน์ milk แต่พอเอานมให้กลับกินไม่ได้ ทุกครั้งที่ลูกทำซายน์ milk เจ็บปวดที่หัวใจของแม่ที่สุด ถ้าเป็นเมื่อก่อนแม่คงดีใจที่ลูกตอบสนองสิ่งที่เราสอน แต่นี่ ลูกคงหิวมาก จะช่วยลูกได้อย่างไร

ไข้สูง ยังช่วยลดไข้ให้ได้ แต่กินไม่ได้ จะช่วยอย่างไร ร้องไห้ทุครั้งที่เห็นลูกซึม " ขวัญข้าว หนูต้องอดทน พยายามหน่อยลูก ไม่งั้นหนูต้องไปนอนให้นำเกลือที่ร.พ.แน่ อดทนนะ อดทนเพื่อแม่" คือถ้อยคำที่พยายามพูดกับลูกตลอดเวลา ตัดสินใจเริ่มให้ยาปฏิชีวนะ แต่ก่อนให้ไปปรึกษากุมารแพทย์แล้ว ท่านบอกว่าให้ไปเถอะ

18 ก.ย. 53 จนกระทั่งวันนี้ เริ่มดีขึ้นบ้าง ตอนเช้าพาไปทำพิธีกรรมทางศาสนาที่วัด คนวิทยาศาสตร์อย่างเราทำได้ค่ะ ด้วยความรู้สึกที่ว่า ดีกว่าไม่ทำอไรให้ลูกเลย ไข้เริ่มลงแล้ว เหลือแต่นำลายไหลยืด ยังงอแงอยู่ แม่ยังคงเหนื่อยต่อไป แต่ไม่เป็นไร แม่ทำได้และเต็มใจทำ ต่อให้เหนื่อยกว่านี้อีกสักกี่เท่า แต่ขอเพียงลูกกินนมได้ กินข้าวได้ ยิ้มได้ เล่นได้ แม่ยอมทำทุกอย่าง เพื่อ สิ่งมีชีวิตน้อยๆที่เรียกว่า ลูก

[Pat]

เพื่อลูก!!! น้อยกว่านี้ได้ยังงัย ใช่ไหมค่ะ

[แม่น้องยูกิ]

เหมือนยูกิตอนนี้เลย แต่หมอให้ยาฆ่าเชื้อมาแล้ว ตอนนี้เป็นไข้อยู่ 5-6 วันแล้ว แทบไม่ได้นอนเลย อ้อนตลอด แต่ใกล้หายแล้วค่ะ

[หม่ามี้น้องแพรว]

เป้นกำลังใจให้อีกคนค่ะ ไม่ต้องกังวลคนเป้นแม่อย่างเราต้องผ่านมันไปได้ค่ะ อย่างน้องแพรว ตอนนี้จะ 11 เดือนแล้ว เข้ารพ.มาสองครั้งแล้ว ครอบครัวเราก้อผ่านตรงนั้นมาได้ ตอนลูกไม่สบาย เราต้องเข้มแข็งไว้ค่ะ ถ้าเราอ่อนแอ ลูกจะยิ่งแย่นะคะ สู้ๆค่ะ

[YaYo & JaJa & MamaKim]

เป็นกำลังใจให้ค่ะ น้องหายดีแล้วใช่มั๊ยค่ะ อ่านไปก็ลุ้นไปค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

[ณภัทร มณีเฑียร]

รักษาสุขภาพนะคะ เพราะสุขภาพดีสำคัญต่อทั้งคุณแม่และคุณลูกค่ะ เป็นกำลังให้ค่ะ
แม่ต่ายกะน้องพลอยสวยค่ะ

[กัลยา กิตติเลิศไพศาล]

เป็นกำลังใจนะคะ น้องวินเนอร์ก็พึงไม่สบายไข้ 39 องศา เกือบไม่ได้นอนกัน 2 คืนเพราะต้องเช็ดตัวน้องวินเนอร์ และให้ทานยา เข้าใจความเหนื่อยเลยคะ แต่อะไรก็ไม่เท่ากับความห่วงว่าลูกจะเป็นยังงัย ทางยาปฏิชีวนะมา 3 ขวดแล้วคะ ไม่กลัวยาแล้วคะ ทำยังงัยก็ได้ให้ลูก ok (คุณหมอจ่ายให้นะคะ) ตอนวินเนอร์ 11 เดือนก็ต้องเข้าน้ำเกลือคะ ความรู้สึกเหมือนแม่น้องขวัญข้าวเลยคะ.......หายเร็วๆ นะคะ สู้ต่อนะคะยังมีอีกหลายด่านคะ เข้มแข็งนะคะ

[Prim & Poom]

ขอให้น้องหายป่วยไวไว
กลับมากินได้เยอะๆให้แม่ืชื่นใจด้วยจ้ะ

ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่ด้วยนะจ้ะ สู้ๆค่ะ

[ชิณณะ นำบัทม์]

เคยผ่านช่วงเวลาแบบนั้นมาเหมือนกันครับ เข้าใจเลยว่าปวดใจขนาดไหนเวลาเห็นลูกเจ็บ เป็นกำลังใจให้นะครับ ไม่มีอะไรยิ่งใหญ่กว่าความรักที่มีให้ลูกแล้วล่ะครับ ไม่ว่าจะเหนื่อยหรือเครียดแค่ไหน พอได้เห็นหน้าลูกยิ้มก็มีความสุขมากแล้วหละครับ สู้ๆ

[แม่ขวัญข้าว]

ตอนนี้น้องขวัญข้าวดีขึ้นแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ ขอให้น้องรีนา คุณแม่ และครอบครัวน้องรีนา มีสุขภาพที่แข็งแรงกันทุกคนนะคะ อย่าเจ็บ อย่าป่วย ยินดีมากๆค่ะที่ได้รู้จัก

[Areena]

อ่านแล้วน้ำตาไหลเลย วันนี้น้องหายดีแล้วใช่ไม๊คะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ