และแล้วภาษาอังกฤษของลูกก็พูดออกมาจากความรู้สึกจริง ๆ

[พ่อน้องเพชร พัฒนสัณห์]

ในที่สุดก็เลี่ยงไม่ได้ ที่ครอบครัวของผมต้องส่งน้องเพชรไปอยู่กับตายาย ผมและแฟนต้องทำงานประจำกันทั้งคู่ และงานที่ทำก็เป็นการทำงานตามตารางกะ ซึ่งเวลาไม่แน่นอน ทางเืลือกนี้จึงเป็นทางเลือกสุดท้าย ผมกับแฟนก็พยายามหาวันหยุด แลกเวรให้ติดต่อกัน ได้อย่างน้อย ก็ 3 วัน คือ เดินทางบ่ายวันนี้ ถึงบ้านตายายก็มืด ๆ ซึ่งน้องเพชรหลับแล้ว เข้าไปนอนข้าง ๆ ลูก เช้าลูกตื่นมาก็เจอหน้าพ่อแม่ อยู่กับลูก 1 วัน จนถึงเข้านอน ตอนเช้าต้องรีบออก ประมาณ 6 โมงเช้า ซึ่งลูกยังไม่ตื่น โดยจะได้มีโอกาสไปหาลูกแบบนี้ ประมาณเดือนละครั้ง ซึ่งเป็นแบบนี้มาหลายเดือนแล้ว  แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมหัวใจพองโต คือ ตอนเช้าที่ลูกตื่้นขึ้นมาเจอหน้าพ่อแม่ เค้าจะหอมแก้มพ่อและแม่ เมื่อตื่นขึ้นมาเค้าจะต้องกินนม (ไวตามิ้ล แชมป์ 110 มล.) 1 กล่อง เค้าหันไปบอกแม่ "แม่ ๆ กินนม" แม่ตอบว่า "ไปบอกป๊า ให้ป๊าเอาให้" น้องเพชรหันมาทางผม ยกมือขึ้นทำท่าขยำ พร้อมพูดว่า "papa milk" ผมก็ถามกลับไปว่า"Do you want some milk?"น้องเพชรตอบว่า "YES" เสียงดังมาก ๆ วินาทีนั้น ภูมิใจอย่างบอกไม่ถูก คิดเสมอว่า การที่เขาห่างไกลเรา เจอกันเดือนละครั้ง ความถี่ในการพูดอังกฤษน้อยลง จะทำให้เขาลืม แต่สิ่งนี้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า ไม่ใช่เลย ประโยคเหล่านี้เขาพูดออกมาจากความรู้สึกจริง ๆ ไม่ใช่การแปลในหัวสองชั้นเลย

[ธรรมรัตน์ เนตรหิน]

เข้าใจความรู้สึกคุณพ่อเลยค่ะ เราจะรู้สึกเลยใช่มั้ยคะว่าเค้ามาเร็วตอบเร็วตามความรู้สึกจริงๆ น้องโป้ยเคยวิ่งมาห้ามไม่ให้แม่ไปยุ่งกับของๆเค้า พร้อมร้องเสียงหลง "NO NO NO" แล้วต่อด้วยภาษาไทยอีกเป็นชุดร้อยเหตุผลค่ะ ญาติๆขำกันใหญ่เลยค่ะ

[Thutploy Kaewpradub]

มีความพยายามมากๆ เลยค่ะ เป็นกำลังใจให้ สู้ สู้ ค่ะ

[แม่เพ่ยขอแจม]

เห็นภาพเลยค่ะคุณพ่อ