ใครเคยลูกหายบ้างคะ

[อรดา พงศ์สุธนะ]

ขอเล่าประสบการณ์หวาดเสียว ที่ทำให้คนเป็นแม่หัวใจแทบสลายเลยค่ะ

เมื่อวานตอนค่ำครอบครัวเราดา สามีและเคท แคลร์พากันไปทานไอติมสเวนเซนค่ะ
ด้วยความที่เคทอยากได้ช้อนอีกคันหนึ่งก็เลยให้เขาเดินไปขอพนักงานเอง

แต่ตรงกันข้าม เคทกลับวิ่งเข้าไปในห้างฯคนเดียว พอถามแฟน
แฟนบอกว่าให้รีบไปดู แต่ก็ไม่เห็นเงาลูกเลยค่ะ เพียงแค่ไม่กี่วินาทีเอง
ตอนที่ออกไปยืนหาลูก หัวใจแทบจะสลายเลยค่ะ ตัวเย็นมือชาไปหมดเลย
คิดว่าจะเจอเขาอีกไหมในชีวิตนี้

สัก 3-4 นาทีเคทก็วิ่งกลับมาคืน
พอถามว่าไปไหนเขาก็บอกว่าไปเอาช้อน..คงจะด้วยความเป็นเด็กที่วิ่งไปทางไหนก็ไม่รู้ และเราเองที่ประมาทไว้ใจลูกมากเิกินไป หากเกิดอะไรขึ้นให้อภัยตัวเองไม่ได้เลยค่ะ

กลับมาบ้านกอดลูก ร้องไห้และบอกกับเคทว่า เคทจ๋า เคทอย่าทำแบบนี้อีกนะ
หนูห้ามวิ่งไปไหนคนเดียว ม๊าเกือบจะไม่มีหนูมาอยู่ข้างๆม๊าอีกแล้ว
แล้วเคทเองก็ร้องไห้เสียใจอย่างมาก ซึ่งเขาเองคงไม่ได้รับรู้มากเท่าไรว่าเขาทำอะไรลงไปด้วยวัยที่เขายังเด็กมาก

เรื่องนี้เป็นบทเรียนราคาแพงสำหรับเราเลย ไม่ว่าเคทจะโตขนาดไหน ม๊าก็จะไม่ไว้ใจหนูเด็ดขาดเลย

ขอให้เป็นประสบการณ์แต่พ่อแม่ทุกๆท่านนะีคะ

[Rawadee Niamkrod]

อ่านแล้วน้ำตาเอ่อเลยค่ะคุณดา เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่เลยค่ะ

[แม่น้องคีน]

อารมณ์เดียวกันเลยค่ะ
น้องคีนแค่หายไปตามล็อกซึ่งสูงกว่าตัวเค้าแค่สองวิ แม่ก็ระทึกแล้วค่ะ ใจหายแป๊บ เจ็บในอก บอกไม่ถูกเลยค่ะ แค่เพียงกระพริบตาแล้วเค้าหายไปไม่กี่วิ ยังใจหาย กลัวมากๆๆเลยค่ะ
ต้องเตือนตัวเองตลอดเวลา ดีไม่ดี ต้องจูงมือไว้เลยค่ะ ทีนี้เลยไม่แปลกใจที่ฝรั่งเค้าใส่เป้จู่งให้เด็กค่ะ

ขอพระคุ้มครองนะคะ

[Clamp ka]

หวาดเสียวมากเลยค่ะ
ป๊อปไม่เคยทำลูกหาย แต่ตอนเด็กๆ น้องสาวป๊อปเคยหายค่ะพี่ดา

ตอนนั้นพ่อกับแม่พาไปทานข้าวที่foodcourt ในห้าง พอทานเสร็จ
พ่อก็ลุกไปคืนคูปอง น้องสาวก็ลุกขึ้นวิ่งตามพ่อไปด้วย ป๊อปนั่งอยู่กับแม่
พอพ่อกลับมา พ่อก็ถามว่า น้องไปไหน ป๊อปก็แบบว่า น้องตามพ่อไปไง
ทีนี้ทุกคนแตกตื่นกันหมดเลยค่ะ เพราะว่าไม่รู้น้องไปไหน ใครอุ้มไปหรือเปล่า

เดินจนทั่ว foodcourt ไม่เจอเลยเดินไปที่ประชาสัมพันธ์ ปรากฏว่าน้องนั่งร้องไห้อยู่ตรงนั้นเอง
มีคนพามาส่งประชาสัมพันธ์แล้วค่ะ ทุกคนเลยโล่งใจกันค่ะ

พอมีลูกเองง เลยไม่ปล่อยให้วิ่งไปจนลับตาค่ะ จะต้องไปด้วยตลอดค่ะ

[พ่อแม่น้อง Dragon]

เป็นห่วงแทนน้องดาจริงๆเลย เพราะเคยเห็นเคทโชว์เสตปการวิ่งแล้ว ถ้าอัตราเร่งไม่เพียงพอ ยากที่จะตามทันเหมือนกัน ขนาดเจ้าดราก้อนเคยวิ่งห่างเราแว่บๆ เข้าออกซอกโน้นซอกนี้ตามบูทในห้าง มองเค้าไม่เห็นแค่ 10 วินาที หัวใจยังเต้นแทบแย่เลย ถ้าหลายนาทีเหมือนน้องดา คงจะแย่มากๆเลย

ขอบคุณน้องดาที่เอาประสบการณ์มาเป็นบทเรียนให้พ่อแม่ท่านอื่นๆด้วย ครับ

[mama kimsung]

ขอแชร์ด้วยคนนะค่ะ ลูกชายก็เคยวิ่งหายไปในห้างเหมือนกัน ขนาดผู้ใหญ่ไปกันตั้งหลายคน พอจะเรียกให้มาหา อ้าวหายไปไหนแล้ว แม่ร้อนใจสุดรีบวิ่งออกไปตามหากับญาติๆ หาได้สัก5นาที เค้าก็วิ่งกลับมาหาที่เดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอเราเห็นก็ดีใจแต่ก็โกรธที่เค้าไปโดยไม่บอก เลยทั้งกอดทั้งดุทั้งสอน เค้าก็งงงงแต่ก็ฟังแต่โดยดี เค้านึกว่ามีคนตามเค้ามาด้วยเผอิญห้างที่ไปเค้าไปบ่อยๆก็เลยคุ้นไม่กลัว โอ้ยใจแม่จะหาย ถ้ามีใครมาอุ้มไป จะทำยังไงดีเนี้ย ไม่อยากนึกเลย

[พ่อพี่เน็กซ์ กะน้องเนม]

ตอน 2 ขวบกว่า พี่เน็กซ์ ก็เคยกลางห้างซีคอนส์เลยครับ พ่อแม่มัวแต่เลือกของ ชอบปิ้งกัน คิดว่าลูกอยู่กะอาม่า อาม่าก็่คิดว่าหลานเดินตามพ่อกับแม่ไป พอรู้ตัวกันเท่านั้นแหละวิ่งตาลีตาเหลืก ปากคอสั่นกันหมด อาม่าหนักสุด ร้องไห้ก่อนใคร จากนั้น ซัก 5 นาทีได้มีพนักงานห้างอุ้มเด็กร้องไห้จ้าเดินเข้ามา เท่านั้นแหละวิ่งไปหาพี่เน็กซ์กันหมด พี่เน็กซ์ก็โผมาหาพ่อแม่ทันที พนักงานห้างไม่ต้องถามต่อเลยว่าเป็นลูกเราหรือเปล่า เค้าบอกเห็นเด็กเดินวนเวียนทำท่าจะร้องไห้เลยเข้าไปถาม เท่านั้นแหละพี่เน็กซ์ร้องไห้จ้าทันที เค้าเลยจะพาไปแจ้งที่ ประชาสัมพันธ์ ถือว่าโชคดีที่ไม่มีมิจฉาชีพมาหลอกไป จากนั้นกลับบ้านกันทันทีครับหมดรมณ์ ชอปปิ้งทันที จากนั้นมาหากจะไปไหน มาไหนที่ผู้คนเยอะ ไปเที่ยวตามงานต่าง ๆ คุณพ่อจะใส่นามบัตรไว้ในกระเป๋าเด็ก ๆ เป็นประจำครับ

[อรดา พงศ์สุธนะ]

สมาพร โมลี(แม่น้องอะตอม) ขอบคุณค่ะที่แวะเข้ามาอ่าน คนเป็นแม่หัวใจจะวายเลยค่ะ
พี่ลี่ จะเล็กหรือโตวางใจไม่ได้เลยค่ะ ดาเนี่ยคิดว่าเคทโตเลยวางใจ เกือบไปเลยค่ะ
พี่้อ้อมคะ คืนนั้น...ทำเอาเข้านอนยากเลยค่ะ เป็นปสกราคาแพงเลย ตอนนี้ไม่ปล่อยเลยค่ะ
Anfield's mommy ต้องดูแลลูกให้ดีๆเลยค่ะ พี่คิดว่าเรื่องแบบนี้เราระวังได้นะคะ เขาฉลาดค่ะจำทางได้ แต่แม่สิ แทบช็อคเลยค่ะ
Buddy's Daddy ขอบคุณนะคะ โชคยังดีอยู่ค่ะ

[DaddyOnTheBus]

ยังไม่เคยลูกหายครับ แต่เคยแม่หายตอนเด็กๆ

...ดีใจด้วยครับที่น้องเคทปลอดภัย

[Anfield's mommy]

โอ๋ย พี่ดา อ่านแล้วใจหายเหมือนกันค่ะ
เด็กๆเค้าซื่อใสจริงๆค่ะ อย่างน้องฟิลด์นี่ปล่อยไม่ได้เลยค่ะ ถ้าลับสายตาแป้บเดียวคงจะลำบากน่าดู ตอนเดินห้างลองปล่อยเค้าเดินเองแล้วพอเราเรียกไม่มาหาค่ะ เดินเองไปเรื่อย จนต้องวิ่งตาม (วิ่งเลยนะคะเพราะไวจริงๆ) ค่อยยังชั่วที่น้องเคทเค้าโตพอที่จะช่วยเหลือตัวเองได้ เดินกลับมาหาแม่ดาได้เอง น้องเคทก็ฉลาดและเก่งมากที่จำทางกลับมาหาคุณแม่ได้ ... อ่านแล้วใจหายจริงๆค่ะ ขอบคุณพี่ดานะคะที่แชร์ประสบการณ์ ต้องตามติดจริงๆค่ะเด็กๆนี่

[อ้อม&ปาล์มมี่]

โอ้โฮ่! น้องดา เล่นเอาร้องไห้ก่อนนอนเลย อ่านแล้วเห็นภาพเลยล่ะ
โชคดีที่น้องเคทวิ่งกลับมาไม่วิ่งไปทางอื่น ขวัญมาอยู่กับเนี้อกับตัวนะคะ(ทั้งแม่ทั้งลูกเลยนะคะ)

อย่างนี้ต้องระวังให้มากขึ้น ตัวแสบที่บ้านก็ชอบวิ่งเหมือนกัน ^_^