พอถึงบางอ้อ...ก็เลยอยากบอกต่อ

[อ้อม&ปาล์มมี่]

จริงๆแล้วเรื่องราวที่อยากจะบอกต่อ ก็เป็นเนื้อหาซ้ำเดิมที่ผู้ใหญ่บิ๊กได้บอกกับเราทุกคน(ที่อ่านหนังสือเด็กสองภาษาฯ)แล้ว หรือแม้กระทั่งพี่ๆน้องๆในหมู่บ้านก็เคยบอกเคยคุยกันไปแล้ว แต่อ้อมอยากจะเล่าอยากจะบอกในมุมของอ้อม

จากประสบการณ์การสร้างเด็กสองภาษาของตัวเอง(แม่ไม่เก่งอังกฤษ)ค่ะ

1. เลือกระบบให้เหมาะกับตัวเอง.. ของอ้อมเลือก OPOL ค่ะ โอ่โฮ้!โคตะระ เครียด เครียด เลยค่ะ ทั้งเหนื่อยทั้งท้อ ดีนะที่ไม่ถอยไปซะก่อน ส่วนหนึ่งก็ได้กำลังใจจากหมู่บ้านแห่งนี้แหล่ะค่ะ ถ้าย้อนเวลาได้อ้อมคงเลือกระบบ OTOL แล้วค่อยๆเพิ่มความถี่ความเข้มข้นไปเรื่อยๆ คิดว่ามันน่าจะไม่เครียดเหมือนที่เจอมา เพิ่งคิดได้ว่า "อะไรก็ตามที่คนอื่นเค้าบอกว่าดี มันจะดีที่สุดถ้ามันเหมาะกับเรา และเราเหมาะกับมัน"

2. ใจร้อน.. ตอนเริ่มใหม่ๆ อ้อมดูคลิปของพี่ๆน้องๆ เห็นเจ้าตัวเล็ก(ของแต่ละบ้าน)พูดอังกฤษได้ โอ๊ย! อยากให้ลูกเราพูดได้เร็วๆบ้างจัง ดูคลิปของบ้านนี้ อุ๊ย..เค้าใช่เวลาแค่นี้เอง บ้านโน้น..เค้าสอนอย่างนี้เหรอ อย่างนั้นเหรอ ไม่เห็นยาก(ลืมไปเลยว่าอังกฤษตัวเองไม่กระดิกเลย) แล้วก็สรุปเองเลยว่า ฉันสร้างเด็กสองภาษาภายในระยะเวลา 5-6 เดือน ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ เพิ่งคิดได้ว่า การเลียน(แบบ)ภาษา หรือเรียนอะไรก็ตามที่เกี่ยวกับทักษะ มันต้องใช้เวลาและการฝึกฝน อย่างตอนเป็นเด็กๆ(ตอนนี้เป็นสาว)ที่เราเรียนพิมพ์ดีด ต้องเรียนวันละ 2 ชั่วโมง 5 วันต่อสัปดาห์ แถมพักเที่ยงอาจารย์ยังบังคับให้ไปฝึกต่ออีก ต้องฝึกอยู่ตั้งนานสองนาน นิ้วตกร่องแป้นพิมพ์เป็นแผลก็ตั้งหลายหน กว่าจะพิมพ์ได้โดยไม่ต้องมองแป้นมันก็ใช้เวลานานอยู่ และกว่าจะพิมพ์ได้ 50 คำ 60 คำ 70 คำ ต่อนาที เราก็ต้องฝึกกันเป็นปีๆ

แล้วคิดจะสร้างเด็กสองภาษาในเวลาอันสั้น ฮืม..นะ (แต่อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับศักยภาพของแต่ละคนด้วยนะคะ)

3. คำศัพท์.. เนื่องมากจากความใจร้อน ศัพท์เลยไม่แน่นทั้งแม่ทั้งลูก บางทีลูกถามแม่ แม่ก็ลืม"มันเรียกว่าอะไรว้า" บางทีแม่ถามลูก ลูกก็ลืม"อื่ม" ลูกคงจะลืมน่ะคะ เพราะแม่ไม่ได้บอกบ่อยๆ ดูยังไงแน่นไม่แน่น ถ้าศัพท์แน่น..เวลาถามว่านี้อะไร ก็ต้องสามารถตอบ(อังกฤษ)ได้ทันทีเลยว่ามันเรียกว่าอะไร แบบไม่ต้องมานั่งนึกนั่งแปลกันอีก

4. ขี้เกียจ.. จำได้ว่าช่วงแรกๆ ขยันเช็คการออกเสียง แต่...เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้เช็คเลยค่ะ อาจจะเป็นเพราะว่า...เพราะว่าอะไรก็ไม่รู้ค่ะ นึกไม่ออกว่าทำไมไม่ค่อยได้เช็คเสียง ผลคือเวลาพูดไม่มีเสียงท้ายทั้งแม่ทั้งลูก แต่ตอนนี้กำลังปรับปรุงอยู่ค่ะ

5. ช้า ชัด เคลียร์.. เมื่อก่อนคิดว่าฝรั่งเค้าพูดเร็ว รัว เวลาคุยกับลูก เราก็เลยพยายามพูดเร็วๆ แหม่!...เวลาพูดอังกฤษเร็วๆมันดูเหมือนเราพูดเก่งเลยหล่ะ แต่..อยู่มาวันนึง..ถึงวันที่ลูกเราสามารถพูดอังกฤษได้เป็นประโยคสั้นแล้ว ลูกก็พูดออกมาว่า....

"หม่ามี่ เวาะ ยู อยู่อิ้ง" ลูกพูดเก่งจัง พูดซะเร็วเล๊ย แต่แม่ฟังไม่ออก ถามกลับไป ลูกตอบประโยคเดิมกลับมาอีก เป็นอย่างนี้อยู่สองสามรอบ โอ๊ว..โน..พระเจ้าช่วยกล้วยทอด ลูกพูดว่า mommy, what are you doing? ลูกคงได้ยินเราพูดแบบนั้น แบบนั้น.. ตอนนี้ก็พยายามจะพูดให้ช้าลง แล้วก็พูดเต็มๆตรงๆไปเลยค่ะ

6. น่าเสียดายจัง.. วันนึงไปเดินตลาดนัด ณ แผงขายกิ๊ปช๊อป เจ้าของร้านเป็นสามีภรรยา(น่ารักทั้งคู่เลยค่ะ) ภรรยา:"พี่คะ น้องเรียนโรงเรียนอะไรเหรอคะ" อ้อม:"ยังไม่ได้เข้าเรียนเลยค่ะ" ภรรยา:"คุณพ่อเป็นต่างชาติรึเปล่าคะ" อ้อม:"เปล่าค่ะ พี่สอนเอง พี่อ่านหนังสือสองภาษาฯ แล้วพี่ก็สอนเอง" สามี:"เห็นมั๊ย" (แล้วก็มองไปที่ภรรยา) เมื่อก่อนผมก็สอนเหมือนกันครับ ลูกก็พูดได้บ้างแล้วนิดหน่อย แต่พอไปโรงเรียนแล้วภาษาไทยแซง ตอนนี้ผมก็เลยเลิกแล้วครับ"

7. หนังสือ.. เมื่อก่อนไม่ค่อยได้ให้ความสำคัญกับหนังสือหรือนิทานซักเท่าไหร่ เพราะจับหนังสือที่ไรคุณหนูวิ่งจู๊ดดดด.ทุกที(ทำไมเป็นยังงี่นะ) เพิ่งมารู้ทีหลังว่า..หนูไม่อยากอ่านเล่มที่แม่เลือกให้หนิ หนูยากเลือกเอง พอให้ลูกเลือกหนังสือเองก็สนใจหนังสือมากขึ้น(อันนี้ไม่ได้คิดเองนะคะ ได้รับคำแนะนำ ทำตามก็ได้ผล) แต่ต้องเลือกให้เหมาะกับวัยของลูกด้วยนะคะ นอกจากจะได้ศัพท์ วลี ประโยคจากหนังสือแล้ว สิ่งที่ชอบมากที่สุดคือ จินตนาการอันก้าวไกลของลูก(แหม! พูดซะเว่อร์เลย) จริงๆนะคะไม่ได้โกหก รู้ได้จากวันนึง ลูกหยิบหนังสือแล้วอ่านให้ป่าป๊าฟัง ป๊าบอกว่าลูกเก่งจังอ่านนิทานให้ฟังได้ตั้งเยอะ หารู้ไม่ หนูแค่พูดไปตามใจอยากเท่านั้นเองค่ะ

8. สำเนียง..ทำไมนะฝรั่ง(บางคน)เค้าถึงพูดไทยชัดจัง เป็นเพราะเค้าออกเสียงชัดใช่มั๊ยค่ะ สวยก็คือสวย ไม่ใช่สวยเป็นซวย มองกลับกัน ถ้าเราออกเสียงภาษาอังกฤษชัด มันก็น่าจะพอ แต่จริงๆแล้ว..เท่าที่เห็นมา(นัดเจอกัน)แม่ๆสองภาษาสำเนียงดีกันทุกคนเลยนะคะ ไม่ได้แกล้งชม เป็นอย่างนั้นจริงๆ ทั้งนี้อาจเพราะแม่ๆ ได้ฟังคายุ(และอื่นๆ)มานานพอควรแล้ว

9. คายุ.. อย่าปล่อยลูกดูคายุ(และอื่นๆ)คนเดียวนะคะ ตรงนี้ไม่ขอพูดถึงผลเสียตามหลักวิชาการ(เพราะไม่รู้ค่ะ) แต่ถ้าไม่ดูกับลูกเท่ากับปิดโอกาสการเพิ่มภาษาอังกฤษให้ตัวเอง แล้วถ้าวันไหนลูกพูดได้แล้ว วันนั้นคุณจะตามลูกไม่ทัน.. อีกอย่างบางครั้งคายุก็เกเร ทำตัวไม่น่ารัก มันจะดีถ้าเราดูอยู่กับลูกแล้วบอกลูกว่าสิ่งไหนไม่ควรทำ..

10. ถึงบางอ้อ.. อ้อ! ที่ผู้ใหญ่บิ๊กบอกเราไว้(ในหนังสือเด็กสองภาษาฯ) หรือที่พี่ๆน้องๆบอกเราไว้(ในบล็อก) มันเป็นอย่างนี้นี่เอง ถ้าอ้อมไม่ได้เริ่มปฏิบัติการเด็กสองภาษา วันนี้อ้อมก็คงไม่มาถึงบางอ้อ และถ้าคุณไม่เริ่มคุณก็ไม่มีวันได้รู้เลยว่า คุณก็เป็นอีกคนที่สามารถสร้างเด็กสองภาษาได้จริงๆ..

"ขอให้สนุกในการสร้างเด็กสองภาษา แล้วเด็กจะสนุกที่ได้เป็นเด็กสองภาษา"(จำไม่ได้แล้วค่ะว่าได้ยินมาจากไหน)

ทั้งหมดเป็นแค่ประสบการณ์ของอ้อมเอง แค่อยากจะบอกต่อนะคะ ไม่ได้มีอะไรในก่อไผ่ ไม่มีอะไรกำลังจะมานะจ๊ะ..น้องดา

[วาสนา ยอดระยับ]

ขอบคุณค่ะ

[ลลิดา สาริกา]

สวัสดีค่ะ พึ่งสมัครเข้ามาเหมือนกันค่ะ ตัวเองไม่เก่งภาษาอังกฤษเลยค่ะ พูดก็ไม่ได้ ต้องเริ่มจากตรงไหนดีค่ะ ต้องไปซื้อดิชฯ เลยไหม จะได้สำเนียงภาษา ซื้อหนังสือมาอ่านเอง ก็สำเนียงแบบไทยแท้เลย พออ่านได้แต่แบบงู ๆ ปลา ๆ อ่านผิดอ่านถูก อ่านแบบผสมคำ เหมือนภาษาไทยงะค่ะ ตอนนี้ สิ่งที่อยากได้คือ สิ่งที่ทำให้ตัวเอง สามารถพูดและสื่อสารได้สำเนียง ที่ถูกต้องงะค่ะ ควรจะเริ่มจากไหนดี รบกวนช่วยแนะนำด้วยค่ะ ตอนนี้มืดค่ะ มืด ไปซื้อหนังสือ มาครบเลย ค่ะ 3 เล่ม อ่าน แล้ว ติดเรื่องสำเนียงนี่ละค่ะ ว่าจะไปหาซื้อดิกฯ มาจะดีไหมค่ะ

[ปวีณา]

ดีใจที่ได้รู้จักหมู่บ้านนี้ค่ะ พยายามเข้ามาเอาแรงบันดาลใจบ่อยๆ ขอบคุณทุกคนในเว็บนี้ที่ช่วยกันนำสิ่งดีๆมาบอกต่อค่ะ

[วรรณิภา]

พึ่งได้รู้จัก เด็กสองภาษา รู้สึกดีมากและคิดว่าถ้าพ่อแม่ทุกคน หรือเป็นบางส่วนมีแนวคิดแบบนี้และทุ่มเทให้ลูกๆ อนาคตประเทศไทยของเราคงต้องดีแน่ๆ เพราะจะมีเยาวชนทีดีและเก่ง ได้อ่านข้อความของคุณอ้อมแล้วรู้สึกมีกำลังใจและแนวคิดมากค่ะ ทำอะไรต้องใจเย็น ค่อยๆ ทำ  แต่ว่าตัวดิฉันเองและสามีไม่มีความรู้ภาษาอังกฤษเลย คือปัญหามันอยู่ที่ว่าไม่รู้จะเริ่มต้นตรง จะเรียนรู้อย่างไร และสอนลูกได้หรือไม่ ขอคำแนะนำด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ

[ศิรินันท์ ธรรมธุระ]

ขอบคุณค่ะ คุณอ้อม พรเองก็เป็นคนหนึ่งที่ไม่เก่งอังกฤษเลยก็พยายามสอนน้องได้บ้างไม่ได้บ้างเพราะอย่างให้เค้าพูดได้ตอนนี้ลูกชายตอนนี้ 1 ขวบ 11 เดือนค่ะ พูดได้ mommy daddy  ปลา bear แต่เราพูดอย่างอื่นเป็นอังกฤษน้องเค้าจะรู้ชี้ถูกหมดทำตามได้หมด ได้เข้าไปอ่านของแม่ เพื่อนๆๆทุกท่านก็ทำให้มีกำลังมากขึ้นสักวันเราคงทำได้หมือนกันเราแค่น้องตอบกับมาเท่านั้นเองค่ะ ขอบคุณค่ะ

[SallyDon]

ขอบคุณมากครับ และเห็นด้วยครับ คายุ คือบทเรียนที่ดี ของพ่อแม่ ที่ไว้ใช้เรียนรู้ภาษาอังกฤษ ผมก็ใช้คำและประโยคใน คายุ มาใช้พูดกับลูก

[YaYo & JaJa & MamaKim]

เดินทางไปด้วยกันคะอ้อม น้องปาล์มมี่…ถึงวันนี้ เรารู้สึกว่าเราโชคดีที่ได้รู้จัก เด็กสองภาษาพ่อสร้างอย่างเราๆก็สร้างได้^^

[จิตติรัตน์ ตลอดพงษ์]

คุณอ้อมสู้จนเห็นผลล่ะ แสดงว่าเรายังพยายามไม่พอ ต้องสู้อีกสักครั้งเพราะรู้สึกตัวเองเริ่มล้า ชักขี้เกียจ

[คุณแม่เอ๋]

อ่านแล้วนึกถึงตัวเองค่ะแม่อ้อม555

[Nano Voyager]

ขอบคุณการแบ่งปันข้อมูลดีๆจ้ะ
สู้ๆ