ปัญหาที่คิดว่าจะเกิดในอนาคตน่ะครับ

[พ่อน้องเพชร พัฒนสัณห์]

สวัสดีครับ ผมพ่อน้องเพชรนะครับ คือว่าตอนนี้น้องเพชร อายุ 1 ขวบ 2 เดือน แล้ว กำลังหัดเดิน พูดได้อ้อแอ้นิดหน่อย ฟังในสิ่งที่บอกได้ เช่น Where is a cow? เค้าก็จะหยิบตุ๊กตาวัว มาให้ได้ และอะไรอีกหลาย ๆ อย่าง แต่ว่าผมก็อดคิดในใจไม่ได้ว่า ในอนาคตผมจะพูดภาษาอังกฤษกับลูกไปอย่างนี้ได้อีกสักกี่ปี เดี๋ยวพอลูกผมเข้าเรียนหนังสือ ซัก ป.1 ป.2 เขาจะโตขึ้นและมีความรู้รอบตัวมากขึ้น ถ้าเขาถามอะไรที่ต้องการคำอธิบายยาว ๆ มาก ๆ เช่น พ่อครับ เล่าเรื่องประวัติสมเด็จพระนเรศวรให้ผมฟังหน่อยสิครับ เอาล่ะสิ จะทำยังไงล่ะครับเนี่ย จะอธิบายเป็นภาษาอังกฤษคงจะไม่ไหวล่ะมั้งครับ ถ้าอธิบายเป็นภาษาไทยจะง่ายกว่านะเนี่ย แล้วถ้าผมพูดกับลูกเป็นภาษาอังกฤษเป็น แบบ opal เนี่ยครับ ลูกจะพูดอังกฤษกับผมตลอด แล้วถ้าอนาคตอาจจะพูดกับลูกได้แค่ อนุบาล หลังจากนั้น เราพูดหรืออธิบายภาษาอังกฤษยาว ๆ ไม่ได้ และจะกลับมาพูดภาษาไทย ลูกจะงงมั้ย แล้วถ้าพูดไทยกับลูก ภาษาอังกฤษที่ปลูกฝังให้ลูกพูดตั้งแต่เกิด มิเป็นอันล้มเหลวเหรอครับเนี่ย ปัญหาที่เห็นๆ ก็คือ ชีวิตประจำวันของเขาจะพบแต่ภาษาไทย คนพูดไทย หนังสือภาษาไทย ป้ายภาษาไทย มากกว่า และไม่มีฝรั่งมาพูดกับเขา ครอบครัวพูดไทย ที่โรงเรียนพูดไทย มีแต่เราคนเดียวเท่านั้นที่พูดอังกฤษกับเขา เพราะผมคงไม่มีปัญญาส่งลูกเรียนโรงเรียนอินเตอร์หรอกครับ กลัว จริง ๆ เลยนะครัยเนี่ยว่า จะพูดอังกฤษกับลูกได้ไม่นาน เฮ้อ.........

[Panit]

กว่าจะถึงจุดนั้นผมว่าก็ยังอีกหลายปีคิดว่ายังพอทันนะครับที่จะฝึกตัวเองให้สามารถพูดได้ในระดับนั้น

รู้มั้ยว่าศัพท์ที่ฝรั่งใช้ในชีวิตประจำวันนี่ 90% เป็นศัพท์พื้นๆที่เราๆก็รู้กันอยู่แล้ว เราแค่ไม่รู้ว่าสถานการณ์ไหนควรใช้คำว่าอะไรแค่นั้นเองเพราะฉะนั้นสิ่งเดียวที่ทำได้ผมว่าก็คือการฝึกให้มากๆครับ เพื่ออนาคตของชาติ ;-)

[พ่อพี่เน็กซ์ กะน้องเนม]

ประเด็นนี้น่าสนใจ มารอฟังความคิดเห็นด้วย