เว็บทั้งหมดจะย้ายไปที่ www.2pasa.com แล้วนะครับ ตามไปที่นั่นได้เลย

หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้

หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

เมื่อวานได้ออกไปกินขนมปังร้านในเมืองแถวนี้ มีดาและเคทไป ซึ่งปกติช่วงนี้เก็บตัวแล้วค่ะ เนื่องจากท้องใหญ่โย้เย้ จะไปไหนมาไหนก็ไม่สะดวกเอาเสียเลย ปกติจำศีลอยู่ที่บ้านแบบไม่ออกไปไหนเลยราวๆเดือนได้ค่ะ ซึ่งตรงนี้ก็ทำให้เราไม่เห็นโลกภายนอกเลย

เราเลือกโต๊ะนั่งในร้านขายขนมปังแบบไกลคนอื่นนิดหนึ่ง เพราะในใจเราคิดว่า ไม่ได้ต้องการจะอวดใครว่าเรากับลูกคุยกันเป็นภาษาอังกฤษ เพราะการที่เราอยู่ต่างจังหวัดแบบนี้ พูดภาษาัอังกฤษกับลูก (อาจมีคนว่าได้ว่า ทำไมเธอ...ดั๊ช ชา ริท จังเลย)

จากนั้นเราก็สั่งอาหาร เครื่องดื่ม และดาก็เล่นและพูดคุยกับเคทเรื่องทั่วไป พยายามชวนเขาดูโน่นนี่ (เพื่อที่เขาจะไม่ลุกเดินออกจากโต๊ะ ..แหะๆ ซึ่งเป็นปกติค่ะ เคทไม่ค่อยนั่งอยู่กับที่นาน) โดยส่วนตัวแล้ว ดาจะไม่พูดภาษาอังกฤษกับลูกเสียงดังมากเพราะเราเกรงใจคนอื่นค่ะ เดี๋ยวเขาจะหาว่าเราอวดรู้

ระหว่างนั้น เคทก็เริ่มส่งเสียงดัง พูดภาษาอังกฤษอย่างโน้นอย่างนี้ เช่น I will eat jelly empty. I want some water. etc.Mother, I'm here!!(ระหว่างที่เขาไปดื่มน้ำ) ตามประสาเด็กนะคะ เพราะเขาไม่รู้ว่าระดับเสียงของเขาเนี่ยดังไปเท่าไรแล้ว ซึ่งเราก็คงจะไม่ได้ไปห้ามลูกว่า อุ้ย อย่าพูดภาษาอังกฤษสิ อายเขา แต่ด้วยความที่เราคุยสนุกกับลูก ก็ยังไม่ได้สนใจ

สักพักหนึ่ง โต๊ะข้างๆเป็นวัยรุ่นหนุ่มสาว...เิริ่มหันมามอง...คงจะหันมามองว่า เอ้ ..แม่กับลูกคู่นี้คนไทยหรือเปล่า เริ่มพินิจพิเคราะห์ดูสีผมดูหน้าตา ว่าเป็นคนชาติไหน ทำไมพูดอังกฤษกันแจ้วเจื้อยที่เดียว เขาิเริ่มมองหน้าแม่ - หน้าลูก เอ้...คนไทยนี่หว่า ทำไมพูดอังกฤษกันจ้อยๆๆเลยหือ เขามองไปก็วิจารณ์ไปและก็พากันยิ้ม (คิดว่าเขาคงประหลาดใจและแปลกใจนะคะว่าเด็กเล็กๆ ทำไมพูดอังกฤษได้ดีจัง)

เรานั่งสักพักก็เตรียมจ่ายเิงินทีแคชเชียร์เพื่อจะกลับบ้าน และแล้วคำถามก็หลุดจากปากแคชเชียร์ว่า ขอโทษนะคะ น้องพูดไทยได้ไหมคะ (จุดนี้ละค่ะ สุดปลื้มเลย) ดาก็ยิ้มและก็บอกกับเขาว่าพูดได้ค่ะ ลองคุยกับเขาสิคะ เคทก็พูดและตอบกับแคชเชียร์ด้วยภาษาไทยเป็นปกติค่ะ และเขาก็ชมว่าเคทยังเล็กมากเลยแต่พูดภาษาอังกฤษเก่งมาก

เรื่องที่รู้สึกปลื้มใจมากก็คือ เมื่อก่อนเวลาดาเจอลูกครึ่ง ดามักจะถามเขาเสมอว่า น้องพูดไทยได้ไหมคะ แต่มาวันนี้มีคนถามคำถามแบบเดียวที่เราถามครอบครัวลูกครึ่ง ย้อนกลัีบมาหาเรา มันทำเอาเราปลื้มใจมาำกๆเลยค่ะ เพราะเราสร้างเด็กสองภาษาขึ้นมาเองจากตัวเราเอง

จากเดิมที่คิดว่า ทำไมเราต้องท่องคำศัพท์เยอะจังเลย มีสองเล่มหลายหน้าเหลือเกิน กลัวไม่ทันสอนเคท หรือแม้แต่บางอัน ก็ยังลืมเลยขนาดเคยพูดเคยใช้กับเคทไปแล้ว ความท้อถอยและขาดกำลังใจมันพังทลายไปหมดเลย กลับมีแรงฮึดที่จะสอนเคทต่อไปแบบไม่หยุดยั้งทีเดียว

เชื่อว่าหลายครอบครัวที่เริ่มสร้างเด็กสองภาษาก็คงจะมีจุดที่เราฟังแล้วปลื้มใจจากคนรอบข้าง ขอให้เอาจุดนี้มาเป็นแรงผลักดันให้ทำให้สำเร็จ

คุณบิ๊กและครอบครัว อีกแล้วค่ะ

เขียนบล็อคทีไรก็ไม่ลืมที่จะกล่าวคำขอบคุณกับคุณบิ๊กนะคะ หากดาไม่ได้ตัดสินใจทำระบบโอพอลแล้ว ยังนึกไม่ออกเลยค่ะว่า ภาษาอังกฤษของเคทและดาจะเป็นอย่างไร เราคงต้องแปลทีละคำ ทีละประโยคไปเรื่อยๆ และสุดท้ายก็คงเข้าสู่ระบบการเีรียนภาษาัอังกฤษแบบเก่า ซึ่งไม่ประสบผลค่ะ

คุณบิ๊กเป็นผู้จุดประกายแนวคิด และสามารถทำให้ดาเอาไปต่อยอดและสร้างเด็กสองภาษาด้วยมือเราเอง และชอบคำพูดที่คุณบิ๊กเคยพูดว่า ประหยัดงบและมีความสุขค่ะ ขอเพิ่มนะคะ ทำได้จริงด้วยค่ะ

Views: 469

Comment

You need to be a member of หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ to add comments!

Join หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้

Comment by แม่น้องบีม on December 30, 2010 at 11:19pm
ปลื้มด้วยคนค่ะ อ่านแล้วมีกำลังใจมากๆเลยค่ะ ^^
Comment by แม่หนูนานา on December 30, 2010 at 2:25pm

ขอปลื้มด้วยค่ะ.... เด็กหนุ่มสาวเดียวนี้ดีนะคะ เค้าจะเห็นด้วยบวกชื่นชมที่เห็นเด็กเล็กๆพูด ภ อังกฤษ ไม่เหมือนคนรุ่นป้าเต่าโบราณบางคน

เมื่อวานเพิ่งมีคนกระแหนะกระแหนมาค่ะเป็นรุ่นป้า นานายังเล็กอยู่ 1.8 ขวบ พี่พาเค้าไปตลาดเค้าก็พูด pick me up,mommy. eat jelly.jelly, cupcake mommy cupcake. ยิ่งเราช้า นานาก็ยิ่งพูดเสียงดัง

ป้าคนนั้นก็พูด  อู้อะหยังก็บ่ฮู้ คนไทยแต้ๆ แต่อู้อังกิดกับลูก (พูดอะไรก็ไม่รู้ คนไทยแท้ๆ แต่พูดอังกฤษกับลูก) ฯ

แหมฟังแล้วหงุดหงิดจริงๆเลยค่ะ

Comment by namo mom on December 28, 2010 at 7:57pm
ปลื้มด้วยอีกคนค่ะ  เข้ามาบ้านนี้ทีไรได้กำลังใจอีกเพียบเลยค่ะ สู้สู้ค่ะ
Comment by phantip on December 28, 2010 at 11:07am

ปลื้มแทนเลยค่ะ  ตอนแรกก็กลัวว่าถ้าลูกโตขึ้นเราจะสอนเค้าเป็นภาษาอังกฤษทุกอย่างได้ยังไง  แต่ไม่เป็นไร มีเพื่อน ๆ ในบ้านนี้เป็นต้นแบบให้  เราก็ต้องทำได้บ้าง..     อยากให้ถึงวันนั้นบ้างจัง 

Comment by โกเมศ กุลอุดมโภคากุล on December 24, 2010 at 4:50pm

เก่งจังเลยครับ  ดีใจกลับคุณแม่ด้วย กับความมุ่งมั่น พยายาม วันนี้ผลิดอกออกผลแล้ว ใครพบดอกไม้ดอกนี้ก็ต้องแวะชมเชียวละครับ

Comment by แม่ติ๊ก&น้องต้นกล้า on December 23, 2010 at 2:48pm

น่าปลื้มใจที่สุดเลย  ติ๊กจะทำได้ไหมเนี่ย...เฮ้ออออ

Comment by oagui on September 22, 2010 at 2:52pm
เป็นปลื้มด้วยค่ะ ดีใจเหมือนกันเวลาลูกวึมซับภาษาที่เราสอนให้เขา เดี๋ยวนี้เวลาแม่ ดกรธลูก เพราะดื้อมาก ลูกจะตอบเองเลย cute cute แม่ก็แกล้งถามเขาว่าอะไร cute เขาก็ตอบว่า I'm cute ไง ฟังดูแล้วก็ดีใจเหมือนกัน เวลาลูกดื้อ ชอบถามเขาว่า Are you cute? ตอนนี้เริ่มประโยคได้บ้างแล้วด้วย ก็ดีใจเล็ก ๆ แฟนน้อยใจว่า ภาษาจีนไม่ไปไหนเท่าไหร่เลย ดีใจค่ะ และเข้าใจความรู้สึกคุณดา เลยค่ะ
Comment by อุมาภรณ์ สีสวนแก้ว on September 20, 2010 at 5:52pm
ตามมาปลื้มด้วยคนค่ะคุณน้องดา ต้องมีสักวันๆที่เป็นวันของพี่ข้าวฟ่างและน้องณัฏฐ์บ้างละเน้อ (พูดปลอบใจตัวเอง)
Comment by นายผดุง ภักดี on September 20, 2010 at 3:00pm
เป็นปลื้มๆๆๆ
Comment by Noodee's Mama on September 20, 2010 at 2:54pm
อ่านแล้วฮึดคะ บอกได้คำเดียว อยากให้มีคนถามแบบนั้นบ้างคะ

--oO--

สแกนโค้ด แอดไลน์ @2pasa แล้วลุ้นของรางวัลรวมคลิปเวิร์กช็อปทั้งหมด

Events

หนังสือในชุดเด็กสองภาษา



© 2024   Created by ผู้ใหญ่บิ๊ก.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service